Τρίτη 31 Μαΐου 2016

Άσκηση σεισμού - έρευνας και διάσωσης «ΕΔΡΑΙΟΣ ΠΟΣΕΙΔΩΝ 2»


Στο πλαίσιο της προετοιμασίας και του ελέγχου της αξιοπιστίας του σχεδιασμού πρόληψης και αντιμετώπισης σεισμικών φαινομένων, θα πραγματοποιήθηκε με επιτυχία άσκηση έρευνας και διάσωσης σε ερείπια με την επωνυμία «ΕΔΡΑΙΟΣ ΠΟΣΕΙΔΩΝ 2» στις 21/5/2016 ημέρα Σάββατο, με ώρα έναρξης της άσκησης 10:00 πμ και ώρα λήξης 14:00 μμ, στη Νέα Ελβετία – Αλλατίνη στο Δήμο Θεσσαλονίκης και στο Στρατόπεδο Καρατάσου στο Δήμο Παύλου Μελά.

Η άσκηση σχεδιάστηκε μετά από συνεργασία των εμπλεκόμενων υπηρεσιών της Αυτοτελούς Διεύθυνσης Πολιτικής Προστασίας της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, του Τμήματος Πολιτικής Προστασίας της Μητροπολιτικής Ενότητας Θεσσαλονίκης (Μ.Ε.Θ.) της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Ν. Θεσσαλονίκης, της 2ης ΕΜΑΚ, της ΕΛ.ΑΣ, του ΕΚΑΒ, των Δήμων Θεσσαλονίκης και Παύλου Μελά και συμμετείχαν Εθελοντικές Ομάδες εντεταγμένες στο μητρώο της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας, σύμφωνα με τις δράσεις που καθορίζονται από το καταστατικό τους. Στο  επιχειρησιακό μέρος της άσκησης συμμετείχε και η ΕΠΟΜΕΑ Δήμου Παύλου Μελά.καθώς και η Λέσχη Εφέδρων Ενόπλων Δυνάμεων καθώς και όλες τις Εθελοντικές Ομάδες που είναι εντεταγμένες στο μητρώο της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας, σύμφωνα με τις δράσεις που καθορίζονται από το καταστατικό τους.


Το σενάριο της άσκησης το οποίο επεξεργάστηκε η Πυροσβεστική Υπηρεσία με το Τμήμα Πολιτικής Προστασίας της Μ.Ε.Θ., περιλαμβάνε χτύπημα του Εγκέλαδου που χαρακτηρίζεται ως κύριος σεισμός, μεγέθους 6,9 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, το Σάββατο 21 Μαΐου 2016 και ώρα 10:30 πμ και είχε ως αποτέλεσμα τον εγκλωβισμό επιζώντων σε κτίρια και τμήματα κτιρίων που έχουν καταρρεύσει. Η συνεχής δυνατή βροχή και οι κακές καιρικές συνθήκες που επικρατούσαν κατά τη διάρκεια της άσκησης, βοήθησαν έτσι ώστε το σενάριο να γίνει πιο αληθινό.

Την άσκηση παρακολούθησαν ως παρατηρητές ο Αντιδήμαρχος Περιβάλλοντος, Ανακύκλωσης και Πρασίνου Αθανάσιος Λαζαρίδης, ο Διευθυντής του Γραφείου Πολιτικής Προστασίας Αλέξανδρος Χατζηλιάδης, ο Τοπικός Σύμβουλος Δ.Κ. Πολίχνης και πρώην επιχειρησιακό στέλεχος της ΕΜΑΚ Δαμιανός Στεφανίδης, μέλη της Πολιτικής Προστασίας του Δήμου Παύλου Μελά και μέλη της ΠΡΟΤΕΚΤΑ Παύλου Μελά & Κορδελιού – Ευόσμου.











«Η Στρατιωτική Διαδικασία Λήψης Απόφασης και η χρήση της από τους Οργανισμούς Ασφαλείας» η άποψη ενός αναγνώστη


Το συγκεκριμένο άρθρο είναι περισσότερο μια κατάθεση απόψεων πάνω σε ένα πολύ ενδιαφέρον και κυρίως χρήσιμο στην καθημερινότητά μας, πόνημα του Ανθ/λγού Γιώργου Δημητρόπουλου με τον κύριο τίτλο «Λήψη απόφασης», παρά μια βιβλιοκριτική. Νοιώθω τον εαυτό μου τυχερό, καθώς έχω στην κατοχή μου τόσο την πρώτη έκδοση του έργου του κ. Δημόπουλου, που εκδόθηκε το 2013 και τιτλοφορείτο: «Λήψη Απόφασης, μια τέχνη στο σύγχρονο πεδίο μάχης» όσο και την δεύτερη και ενημερωμένη έκδοση του έργου με τίτλο αυτη την φορά: «Η στρατιωτική διαδικασία λήψης απόφασης και η χρήσης της απο τις επιχειρήσεις και τους οργανισμούς ασφαλείας».

Το τη διαπραγματεύεται το συγκεκριμένο πόνημα και στις δυο εκδόσεις το δείχνει κατατοπιστικότατα η εικόνα του εξωφύλλου, η οποία είναι ίδια και στις δύο εκδοσεις και δείχνει τον ορθό δρόμο που, πρέπει, να ακολουθεί κάποιος για να λάβει την, όσο το δυνατότερο σωστή απόφαση για να δράση, είτε στην ζωή του, είτε στην δουλειά του, είτε στην αποστολή του.

Για να βοηθήσει τον αναγνώστη να καταλάβει αλλα και να εφαρμόσει αυτη την μεθοδολογία, ο συγγραφέας χωρίζει το έργο σε 9 κεφάλαια (Γενικά, Τα βήματα της Λήψης απόφασης, Προπαρασκευή πληροφοριών στην περιοχή των επιχειρήσεων, μετα την λήψη απόφασης, παραρτήματα διαταγής επιχειρήσεων, διαδικασία καθοδήγησης μικρών κλιμακίων, διαχείριση κινδύνου, λήψη απόφασης για στελέχη οργανισμών ασφαλείας, η λήψη απόφασης ως αναπόσπαστο στοιχείο διοίκησης), στα οποία αναλύονται διεξοδικά, σε απλή γλώσσα, τα επιμέρους στοιχεία με την χρήση εικόνων και σχεδιαγραμμάτων.

Κοντολογίς, το έργο του κ. Δημητρόπουλου δεν είναι μονο μοναδικό στην ελληνική αγορά για το θέμα που διαπραγματεύεται αλλα και ένας χρήσιμος οδηγός, τόσο για επιχειρησιακούς - εκπαιδευτικούς για τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας και των οργανισμών ασφαλείας και των Εφέδρων αλλα και για τον καθένα μας ξεχωριστά σαν προσωπικότητες, καθώς δεν θα μας διδάξει το συγκεκριμένο έργο πως θα παίρνουμε σωστές και αλάνθαστες αποφάσεις αλλα πως θα παίρνουμε αποφάσεις σε κάθε τομέα, με το λιγότερο ρίσκο και τις λιγότερες δυσμενείς επιπτώσεις.

Πληροφορίες για παραγγελίες στο https://militarydecisiongr.wordpress.com/

Πεπεισμένος ο Κ. Σισμανίδης για το μνημείο στα αρχαία Στάγειρα οτι είναι ο τάφος του Αριστοτέλη


Τη βεβαιότητά του ότι το μνημείο είναι ο τάφος-ηρώο του Αριστοτέλη, αλλά και την πεποίθησή του ότι μια αρχιτεκτονική έρευνα σε αυτό θα έφερνε στο φως επιγραφές, εξέφρασε στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων και στην δημοσιογράφο Ελένη Μάρκου, ο διδάκτωρ κλασικής αρχαιολογίας, Κώστας Σισμανίδης, ανασκαφέας των αρχαίων Σταγείρων Χαλκιδικής, αλλά και του μνημείου που συντάραξε, με την αποκάλυψη της ταυτότητάς του, ελληνικό και διεθνές κοινό.

«Από την αρχή της ανακάλυψης του μνημείου υποψιάστηκα ότι είναι ο τάφος του Αριστοτέλη. Είχα, όμως, μερικές αμφιβολίες και ήθελα να το τεκμηριώσω απόλυτα. Ερεύνησα, λοιπόν, όλες τις σχετικές αρχαίες πηγές και κατέληξα, χωρίς καμία αμφιβολία, ότι όντως είναι ο τάφος του Αριστοτέλη. Δεν το είχα δημοσιεύσει όμως ακόμη επιστημονικά γιατί στο μεταξύ έγραψα τρεις ογκώδεις τόμους για την ανασκαφή στα αρχαία Στάγειρα. Το συγκεκριμένο θέμα το πραγματεύομαι στον δεύτερο τόμο, που ευελπιστώ να κυκλοφορήσει του χρόνου σε πολύ μεγαλύτερη έκταση και με πολλά περισσότερα επιχειρήματα από την ανακοίνωση που έκανα στο συνέδριο», αναφέρει και συνεχίζει:

«Είχα, λοιπόν, σκοπό η επιστημονική κοινότητα να ενημερωθεί με την έκδοση του σχετικού βιβλίου. Προέκυψε, όμως, φέτος η UNESCO, που κήρυξε το 2016 “Έτος Αριστοτέλη” με αφορμή τη συμπλήρωση 2.400 χρόνων από τη γέννηση του μεγάλου φιλοσόφου, αλλά και το Παγκόσμιο Συνέδριο για τον Αριστοτέλη στη Θεσσαλονίκη. Τότε δεν αντιστάθηκα στην πρόκληση. Αποφάσισα να το ανακοινώσω και ό,τι ήθελε προκύψει. Θεωρώ ότι δεν υπήρχε καλύτερος χώρος να το κάνω από αυτό το συνέδριο», τονίζει.

Τα αρχαία Στάγειρα βρίσκονται περίπου 300 μ. νοτιανατολικά από την Ολυμπιάδα της Χαλκιδικής, πάνω σε μια όμορφη χερσόνησο που λέγεται «Λιοτόπι». Η χερσόνησος αυτή, που εισχωρεί βαθιά στη θάλασσα, αποτελείται από δυο λόφους, μεταξύ των οποίων υπάρχει ένας αυχένας. «Ο βόρειος λόφος αποτέλεσε την πρώτη πόλη των Σταγείρων που ιδρύθηκε από Ίωνες αποίκους της νήσου Άνδρου γύρω στα μέσα του 7ου αι. π.Χ.», πληροφορεί ο κ. Σισμανίδης, που διενήργησε ανασκαφές στην περιοχή καθ’ όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του ’90, όταν εκτός από το περίφημο μνημείο ανακάλυψε, μεταξύ άλλων, κι ένα εκπληκτικό αρχαϊκό τείχος, το μοναδικό χερσαίο τείχος της περιοχής, που φτάνει ως και τα 5 μ. ύψος, καθώς και την επέκταση της πόλης στον νότιο λόφο, που έγινε γύρω στα 500 π.Χ.

«Στο κέντρο μεταξύ των δύο λόφων, στον χαμηλό αυχένα που δημιουργείται, εντοπίστηκε η αγορά της πόλης, όπου ανασκάφηκαν η κλασική στοά κι ένα μεγάλο συγκρότημα δημόσιων καταστημάτων και αποθηκών. Το μνημείο βρέθηκε περίπου 40-50 μ. βορειότερα από τη στοά, δηλαδή στον βόρειο λόφο. Το σημαντικό είναι ότι βρίσκεται ακριβώς πάνω στο αρχαϊκό τείχος. Το άλλο σημαντικό είναι ότι απέχει περίπου 45 με 50 μ. από την κορυφή του βόρειου λόφου όπου ήταν χτισμένος ο ναός του Διός Σωτήρος και της Αθηνάς Σωτείρας. Συνταρακτικό επίσης είναι ότι, εκτός από το γεγονός ότι αυτά τα τρία πιο σημαντικά κτίρια που έχουν αποκαλυφθεί στα Στάγειρα έχουν τις ίδιες αποστάσεις μεταξύ τους, βρίσκονται και πάνω στην ίδια ευθεία γραμμή», σημειώνει στο ΑΠΕ, και διευκρινίζει: «Δηλαδή, αν τραβήξουμε μια γραμμή από το κέντρο της στοάς θα περάσει από το κέντρο του αψιδωτού οικοδομήματος, που είναι ο τάφος του Αριστοτέλη και θα φτάσει στο κέντρο του αρχαϊκού ναού στην κορυφή. Αυτό είναι ένα μετρολογικό στοιχείο που νομίζω ότι δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στο αψιδωτό οικοδόμημα. Είμαι σίγουρος ότι έγινε εσκεμμένα», εξηγεί.

Τι λένε όμως οι αρχαίες πηγές που τον οδήγησαν να επιβεβαιώσει τις αρχικές υποψίες του; «Στην Αθήνα είχαν κατηγορήσει τον Αριστοτέλη “επί ασεβεία” εξαιτίας ενός ύμνου που είχε γράψει στον φίλο του Ερμία στη Μικρά Ασία –γνωστός και ως ύμνος “εις την αρετήν”– όπου τον επαινούσε περίπου ως θεό. Ήταν μια κατηγορία που στην Αθήνα τότε επέσυρε σίγουρα την ποινή του θανάτου. Έτσι, όταν φοβήθηκε ότι θα τον καταδικάσουν (στο μεταξύ είχε πεθάνει το 323 πΧ ο Αλέξανδρος που ήταν ο προστάτης του, ενώ η αντιμακεδονική μερίδα στην Αθήνα είχε ξεσηκωθεί), ο Αριστοτέλης πήγε στη Χαλκίδα, όπου η μητέρα του, λόγω καταγωγής, είχε σπίτι. Ο Αριστοτέλης πάντα έπασχε από το στομάχι του –μάλλον είχε καρκίνο του στομάχου– και η στεναχώρια που του προξένησε όλη αυτή η ιστορία τον οδήγησε στο θάνατο έναν χρόνο αργότερα, το 322 π.Χ.», πληροφορεί.

Και συνεχίζει: «Σύμφωνα πάντα με τις αρχαίες πηγές, οι οποίες είναι αρκετές και λένε περίπου τα ίδια πράγματα, λίγο μετά το θάνατο του Αριστοτέλη κατέβηκε η επίσημη αντιπροσωπεία από τα Στάγειρα στη Χαλκίδα και παρέλαβε την τέφρα του, την οποία έβαλαν μέσα σε μια χάλκινη υδρία και τη μετέφεραν στα Στάγειρα. Εκεί την απέθεσαν μέσα σε ένα υπέργειο, μεγάλο, πεταλόσχημο κτίριο, κοντά στην αγορά της πόλης, το οποίο έφτιαξαν βιαστικά, ενώ μπροστά του υπήρχε ένας οδικός, κτιστός και ψηλός δρόμος, όπου γίνονταν τελετές προς τιμή του Αριστοτέλη. Έτσι καθιερώθηκαν τα Αριστοτέλεια και ο τόπος ονομάστηκε Αριστοτέλειο. Επίσης, στήθηκε ένας βωμός μπροστά στον τάφο του φιλοσόφου», τονίζει και επισημαίνει:

«Σύμφωνα πάλι με τις πηγές, όταν οι άρχοντες της πόλης είχαν δισεπίλυτα προβλήματα, συνεδρίαζαν μέσα σε αυτό το κτίριο. Γι’ αυτό και το σχήμα του είναι αψιδωτό, πεταλόσχημο. Είναι το σχήμα που έχουν τα βουλευτήρια. Εκεί τους ενέπνεε το πνεύμα του Αριστοτέλη και έπαιρναν την καλύτερη απόφαση για τα δύσκολα προβλήματα που δεν μπορούσαν να λύσουν. Όλα αυτά τα έχουμε βρει, και το αψιδωτό κτίριο και τη θέση του βωμού η οποία ήταν στο κέντρο ενός μαρμαροστρωμένου, μεγάλου, τετράγωνου δαπέδου και τον δρόμο που οδηγούσε στο εσωτερικό του τάφου. Άλλο ενδεικτικό στοιχείο είναι ότι το κτίσμα, σύμφωνα με τις πηγές, έγινε βιαστικά. Αυτή η βιασύνη φαίνεται στη δομή του γιατί ενώ είναι κατασκευασμένο με εξαιρετικό δομικό υλικό, μάρμαρα, πωρόλιθο, γρανίτη, όλο αυτό το υλικό είναι σε δεύτερη χρήση από άλλα κτίσματα», πληροφορεί.

Η μεγάλη καταστροφή του μνημείου έγινε τα βυζαντινά χρόνια, γύρω στον 11ο με 12ο αιώνα όταν εκεί κτίστηκε ένα τείχος, ενώ εντός του αψιδωτού κτίσματος κατασκευάστηκε ένας μεγάλος τετράγωνος πύργος 6×6 μ. με υλικό από τον τάφο. «Αν δεν είχε συληθεί μέχρι τότε, τον σύλησαν, τον κατέστρεψαν και ανακάτεψαν τα αρχαιολογικά στρώματα», τόνισε ο αρχαιολόγος. Όσο για τη σημερινή κατάσταση του μνημείου, ο κ. Σισμανίδης αναφέρει: «Ενώ σε όλα τα άλλα μνημεία στον χώρο κάναμε αποκαταστάσεις και αναστηλώσεις (ύστερα από σχετικές αρχιτεκτονικές μελέτες και αφού πέρασαν από ΚΑΣ), αυτό είναι όπως ακριβώς το βρήκαμε με την ανασκαφή. Επειδή πολλοί γωνιόλιθοί του είναι κατ’ εμέ σχεδόν βέβαιο ότι έχουν και επιγραφές, θα ήθελα κάποια στιγμή να γίνει μια αρχιτεκτονική μελέτη και αφού εγκριθεί να “λύσουμε” όλο το κτίριο για να το ψάξουμε γενικώς. Μετά να αποκατασταθεί, δεδομένου ότι τα πάντα είναι πολύ καλά φωτογραφημένα και λεπτομερώς αποτυπωμένα σχεδιαστικά», σημειώνει.

Οι ανασκαφές στα αρχαία Στάγειρα, που ξεκίνησαν το 1990 και συνεχίστηκαν ως το 2000, έγιναν με χρηματοδοτήσεις. «Ξεκινήσαμε με 300.000 δρχ. τις οποίες διέθεσε η κοινότητα της Ολυμπιάδας. Κατόπιν, και επειδή παρά το μικρό ποσό είχαμε εξαιρετικά αποτελέσματα, η νομαρχία Χαλκιδικής μας έδωσε 4 εκατομμύρια δρχ. και συνεχίσαμε. Τα αποτελέσματα ήταν εξαιρετικά και τότε μπήκαμε σε ευρωπαϊκά προγράμματα. Το 2000 μας τελείωσαν τα χρήματα και σταμάτησε η ανασκαφή», αναφέρει, χωρίς να σχολιάζει τις πρόσφατες δηλώσεις του περί διακοπής των ανασκαφών τη δεκαετία του ’90 από την τότε πολιτική ηγεσία.

Σημειώνεται ότι δύο μέρες πριν ο ίδιος ανέφερε στους δημοσιογράφους ότι η διακοπή της ανασκαφής των αρχαίων Σταγείρων έγινε με απόφαση της τότε πολιτικής ηγεσίας («κ.κ. Βενιζέλο, Μενδώνη, Πάχτα»), λέγοντας ότι «μου έκοψαν τις χρηματοδοτήσεις γιατί ήμουν αντίθετος με τη δημιουργία του εργοστασίου χρυσού στην περιοχή. Δεν ήθελαν να ακούγεται το όνομα Στάγειρα που απείχε από εκεί που ήθελαν να φτιάξουν το εργοστάσιο δύο χιλιόμετρα», είχε πει χαρακτηριστικά.

Ενδιαφέρον πάντως έχει το γεγονός ότι εντός των εγκαταστάσεων του εργοστασίου βρίσκεται η ελληνιστική πόλη Στάγειρα. «Το 349 π.Χ. ο Φίλιππος κατέστρεψε τα αρχαία Στάγειρα, σε λίγα χρόνια όμως τα οικοδόμησε ο ίδιος γιατί τον παρακάλεσε ο Αριστοτέλης, που μόλις είχε προσλάβει ως δάσκαλο του Αλεξάνδρου και τον οποίο σεβόταν πολύ. Καθώς λοιπόν πέρασαν κάποια χρόνια ώσπου να τα ανοικοδομήσει κι επειδή είχε πια επικρατήσει Pax Macedonica, κάποιοι έχτισαν μια άλλη πόλη, σε απόσταση τριών χιλιομέτρων βορειοδυτικά από την προηγούμενη, εκεί ακριβώς που βρίσκονται οι εγκαταστάσεις μεταλλουργίας», σημειώνει.

Ο ίδιος επισημαίνει ότι «από την εποχή του Μποδοσάκη είχαν γίνει τεράστιες καταστροφές στην περιοχή, με αποχωματώσεις με μπουλντόζες κ.λπ. Όπου όμως άφησαν νησίδες κι έκανα ανασκαφή βρήκα σημαντικότατες αρχαιότητες: οικίες, εργαστήρια, πέντε κεραμικούς κλιβάνους, ένα αρχαίο θυσιαστήριο, ένα τμήμα του τείχους της πόλης και πολλά ακόμα. Με βάση κυρίως τα κινητά ευρήματα, νομίσματα και κεραμική, χρονολογούνται όλα μετά τον Φίλιππο. Αυτό δείχνει ότι έγινε μετεγκατάσταση πολλών κατοίκων σε αυτό το μέρος, καθώς εδώ είχαν κάμπο, νερά, χωράφια, ενώ τα μεταλλεία και τα δάση για την ξυλεία ήταν πιο κοντά. Εγώ την ονομάζω αυτή ελληνιστική πόλη των Σταγείρων», καταλήγει.

Δευτέρα 30 Μαΐου 2016

Μνήμη Κωνσταντίνου Ηλιάκη


Τη Δευτέρα 30 Μαΐου 2016, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων στη μνήμη του Σμηναγού (Ι) Κωνσταντίνου Ηλιάκη,  πραγματοποιήθηκε επιμνημόσυνη δέηση, στη νήσο Κάρπαθο, παρουσία του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας (ΓΕΑ), Αντιπτέραρχου (Ι) Χρήστου Βαΐτση, ο οποίος εκπροσώπησε και τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας, κ Πάνο Καμμένο.

Στην τελετή παραβρέθηκαν μέλη της οικογένειας Ηλιάκη, εκπρόσωπος του Προέδρου της Βουλής των Ελλήνων, εκπρόσωποι των κομμάτων της Βουλής, αντιπροσωπείες Αξιωματικών των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας, μέλη Ενώσεων Αποστράτων Αξιωματικών και πλήθος κόσμου.

Ομιλίες εκφώνησαν ο Αρχηγός ΓΕΑ, ο Δήμαρχος Καρπάθου, κ. Ηλίας Λάμπρος και ο κ. Φίλιππος Ηλιάκης, ενώ με το πέρας της τελετής, πραγματοποιήθηκε επίδειξη αεροσκάφους της Ομάδας Αεροπορικών Επιδείξεων Μεμονωμένου Αεροσκάφους F-16 «Ζευς».

Ο Κωνσταντίνος Ηλιάκης ήταν Σμηναγός της Ελληνικής πολεμικής αεροπορίας που σκοτώθηκε στις 23 Μαΐου 2006. Η καταγωγή του ήταν από τον Κάστελλο Ρεθύμνης.

Στις 23 Μαΐου 2006 και έπειτα από θερμό επεισόδιο ελληνικών με τουρκικά μαχητικά, το αεροσκάφος του Κωνσταντίνου Ηλιάκη κατέπεσε κοντά στην Κάρπαθο, έπειτα από προσπάθεια αναχαίτισης τουρκικού F-16. Τα συντρίμμια του αεροπλάνου βρέθηκαν λίγο αργότερα επιβεβαιώνοντας το τραγικό αυτό συμβάν. Από την στιγμή που μαθεύτηκε το γεγονός εκφράστηκαν υποψίες για την κατάρριψη του αεροσκάφους του Κωνσταντίνου Ηλιάκη από Τούρκο πιλότο. Στο γεγονός αυτό συνετέλεσαν πολλά γεγονότα, με αποτέλεσμα η άποψη αυτή να μοιάζει ως η πραγματική αιτία του θανάτου του Σμηναγού, αν και βάσει αξιολογήσεων του ΝΑΤΟ για την τουρκική πολεμική αεροπορία (TuAF), οι τούρκοι είναι πολύ χαμηλού επιπέδου για να καταφέρουν κατάρριψη απέναντι σε Έλληνες χειριστές.

Ο σμηναγός ήταν πατέρας δύο παιδιών 1,5 και 5 χρονών αντίστοιχα.

Στις 28 Δεκεμβρίου 2006, στην καθιερωμένη τελετή απονομής μεταλλίων και βραβείων από την Ακαδημία Αθηνών, του απονεμήθηκε το αργυρό μετάλλιο αρετής και αυτοθυσίας. Στις 20 Μαΐου 2007 έγιναν τα αποκαλυπτήρια του μνημείου προς τιμήν του, στην οδό Ακρωτηρίου στη περιοχή Άγιος Ματθαίος Χανίων. Η χάλκινη προτομή του πιλότου κλάπηκε από αγνώστους στις 2 Δεκεμβρίου 2012 και τελικά βρέθηκε εγκαταλελειμμένη την επόμενη ημέρα σε κοντινή περιοχή. Eπίσης δρόμος προς τιμήν του, υπάρχει και στο Ηράκλειο Αττικής.










Η 335η Μοίρα στην «NATO Tiger Meet 2016»


Από τη Δευτέρα 16 έως και την Παρασκευή 27 Μαΐου 2016, η 335 Μοίρα της 116 Πτέρυγας Μάχης συμμετείχε στην άσκηση «NATO Tiger Meet 2016», η οποία διεξήχθη στην Αεροπορική Βάση Zaragoza της Ισπανίας.

H Μοίρα συμμετείχε με τέσσερα (4) αεροσκάφη F-16 Block 52+ Adv και ανάλογο προσωπικό.

Η «NATO Tiger Meet» είναι η μεγαλύτερη άσκηση με εναέρια μέσα που προγραμματίζεται και πραγματοποιείται σε ετήσια βάση στον ευρωπαϊκό χώρο.

Οι συμμετέχουσες δυνάμεις στην άσκηση, εκτός της ελληνικής, ήταν το ΝΑΤΟ με δύο (2) E-3A AWACS, το Βέλγιο με οκτώ (8) F-16MLU, η Ολλανδία με δύο (2) F-16MLU και ένα (1) KDC-10 Extender, η Νορβηγία με έξι (6) F-16MLU, η Τουρκία με πέντε (5) F-16 Block 50, η Πολωνία με έξι (6) F-16 Block 52+ Adv, η Γερμανία με οκτώ (8) EF2000 Tuphoon και ένα (1) Learjet Ηλεκτρονικού Πολέμου, η Γαλλία με έξι (6) Rafale, τέσσερα (4) Μ-2000D, δύο (2) SA-342M Gazelle και ένα (1) Ε-2C Hawkeye, η Τσεχία με τέσσερα (4) JAS-39 Gripen, τρία (3) ελικόπτερα Mi-24 Hind και ένα (1) ελικόπτερο M-17 Hip, η Ισπανία με έξι (6) EF-18+ Hornet και έξι (6) EF2000 Tuphoon, η Ελβετία με έξι (6) F/A-18 Hornet, η Ουγγαρία με πέντε (5) JAS-39 Gripen, η Ιταλία με δύο (2) ελικόπτερα ΑΒ-212 και το Ηνωμένο Βασίλειο με δύο (2) ελικόπτερα PUMA HC.2.

Η 335 Μοίρα συμμετείχε σε αποστολές Συνδυασμένων Αεροπορικών Επιχειρήσεων (Composite Air Operations – COMAO), σε ρόλο προστασίας των αεροσκαφών του COMAO (Force Protection) και σε ρόλο προσβολής επιγείων στόχων (Air Interdiction) με ειδικά όπλα AGM-154 (JSOW) και GBU-31 (JDAM). Επιπρόσθετα, ανέλαβε το ρόλο απεικόνισης της εχθρικής απειλής (RED) σε αποστολές αναχαίτισης άμυνας περιοχής (Defensive Counter Air – DCA). Παράλληλα, η Μοίρα εκτέλεσε αποστολές Αέρος-Αέρος διαφόρων βαθμών δυσκολίας, ενώ εκτέλεσε συνεργασίες με ειδικές δυνάμεις και ελικόπτερα σε πεδίο βολής.












Αυλαία στο αρχαίο θέατρο Δήλου μετά απο 2.100 χρόνια


Μετά από 2.100 χρόνια απο την καταστροφή του, το 88 π.Χ., από τα στρατεύματα του βασιλιά του Πόντου Μιθριδάτη, το αρχαίο θέατρο της Δήλου θα φιλοξενήσει και θα ανεβάσει  μια θεατρική παράσταση με τίτλο «Εκάβη μια πρόσφυγας» από το ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου με τη σπουδαία ηθοποιό Δέσποινα Μπεμπεδέλη. Πρόκειται για μια πρωτοβουλία που συνδιοργανώνουν συμβολικά η Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων και ο Δήμος Μυκόνου με στόχο να επανέλθει… το φως στην κουκκίδα της Μεσόγειου, όπου η Ανατολή και η Δύση συναντώνται με την Ελλάδα του λόγου, του μέτρου και της αρμονίας.

Όπως σχολιάζει στον «Ε.Τ.» η προϊσταμένη Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κυκλάδων, Ζώζη Παπαδοπούλου «για πρώτη φορά μετά από 2.100 χρόνια το Αρχαίο Θέατρο της Δήλου φιλοξενεί θεατρική παράσταση. Το 1993 είχε πραγματοποιηθεί μια πολιτιστική εκδήλωση στο σημείο αυτό, αλλά όχι οργανωμένη θεατρική παράσταση», Η Δήλος, τόπος λατρείας ήδη από τους ομηρικούς χρόνους, τόπος γέννησης του Απόλλωνα, του θεού του φωτός, προσφέρει σήμερα μια μοναδική σε όλη την Ευρώπη αρχαιολογική περιήγηση. Οι παλαιότεροι κάτοικοι της Δήλου χρονολογούνται γύρω στο 2.500 π.Χ.

Ωστόσο, η χρυσή εποχή του νησιού ξεκίνησε το 166 π.Χ. και κράτησε περίπου έναν αιώνα. Το θέατρο απέκτησε την τελική μορφή τον 3ο π.Χ. αιώνα. Παρέμεινε σε χρήση για 150 χρόνια. Στο ίδιο χρονικό διάστημα η Δήλος γνώρισε μεγάλη οικονομική και πολιτιστική άνθηση, ενώ στις αρχές του 1ου π.Χ. αιώνα υπολογίζεται ότι το νησί αριθμούσε γύρω στους 30.000 κατοίκους από την Αθήνα, τη Ρώμη και την ηπειρωτική Ελλάδα.

Ακόμα και την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου οι πιστοί έφθαναν από παντού: από την Παλαιστίνη, τη Συρία, την Καππαδοκία και την Αίγυπτο.

«Το αρχαίο θέατρο της Δήλου είναι ένα από τα ελάχιστα αρχαία θέατρα που κατασκευάστηκαν εξ ολοκλήρου από μάρμαρο και το μοναδικό χωρίς ρωμαϊκές επεμβάσεις. Η σημερινή μορφή του θεάτρου στέκει στο χρόνο και διηγείται την ένδοξη εικόνα της άνθησης του νησιού. Η χωρητικότητά του υπολογίζεται περίπου στους 6.500 θεατές», αναφέρει στον «Ε.Τ.» ο προϊστάμενος της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κυκλάδων Δημήτρης Αθανασούλης, τονίζοντας πως η παράσταση γίνεται για περιορισμένο αριθμό θεατών, καθώς δεν έχει υλοποιηθεί μέχρι στιγμής το έργο αποκατάστασης του μνημείου μέσω της σχετικής μελέτης που εκπονήθηκε από τον πολιτικό μηχανικό Κώστα Ζάμπα. Στην Αγορά των Κομπεταλιαστών -μία από τις σπουδαιότερες αγορές της ελληνιστικής πόλης- όπως και πέρυσι έτσι και φέτος διοργανώνονται δύο συναυλίες. Σύμφωνα με τον προγραμματισμό η Ελευθερία Αρβανιτάκη θα πλημμυρίσει τη μία βραδιά με αισθαντικές μελωδίες, ενώ τη δεύτερη ο Διονύσης Σαββόπουλος συμπράττει με την Ορχήστρα των Κυκλάδων υπό τη διεύθυνση του Νίκου Κυπουργού. Οι ημερομηνίες δεν έχουν ακόμα ορισθεί.

«Στόχος μας είναι να ενισχύσουμε την πολιτιστική παρουσία της πολυσήμαντης Δήλου και ταυτόχρονα ο διεθνής τουριστικός προορισμός, η Μύκονος, να φωτίσει τον ελληνικό πολιτισμό και παράλληλα τη Δήλο, που από μέγα θρησκευτικό κέντρο γίνεται ένα από τα σημαντικότερα εμπορικά λιμάνια του Αρχιπελάγους», σχολιάζει ο κ. Αθανασούλης.

Κι έτσι τα νέα για το κυκλαδίτικο δίδυμο Μύκονος-Δήλος δεν σταματούν εδώ. Στα τέλη Ιουλίου θα δοθεί το σύνθημα για την ανακαίνιση του Αρχαιολογικού Μουσείου της Μυκόνου με μια περιοδική έκθεση με θέμα το «Κόσμημα από την εποχή του λίθου έως σήμερα».

Σε ένα από τα κορυφαία επιτεύγματα της αρχαίας ελληνικής αρχιτεκτονικής, εκεί ακριβώς όπου συντελέσθηκε η έκρηξη των δημοκρατικών θεσμών και άνθησε η πολιτιστική δημιουργία, στο Αρχαίο Θέατρο της Δήλου ανεβαίνει η παράσταση «Εκάβη μια πρόσφυγας» βασισμένη στους μονολόγους της τραγικής βασίλισσας από τα έργα «Εκάβη» και «Τρωάδες» του Ευριπίδη. «Το σκεπτικό για αυτή την παράσταση είναι η σύνθεση των αποσπασμάτων σε μια ενιαία παράσταση και όχι το ανέβασμα μιας τραγωδίας. Γιατί μια τέτοια επιλογή θεωρήθηκε από μας επιβεβλημένη λόγω της ιδιαιτερότητας του χώρου. Το Αρχαίο Θέατρο της Δήλου στη σημερινή του μορφή δεν αντέχει να σηκώσει το βάρος ενός ολόκληρου θιάσου», περιγράφει ο σκηνοθέτης της παράστασης και καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου Νίκος Καραγεώργος.

Η Εκάβη είναι μια ηρωίδα που συμβολίζει την κραυγή για τις φρικαλεότητες του πολέμου. Τον πρωταγωνιστικό ρόλο κρατάει η σπουδαία Ελληνίδα τραγωδός Δέσποινα Μπεμπεδέλη. Η πρώην βασίλισσα μοιάζει σαν μια γυναίκα από τη Συρία. Και όπως περιγράφει ο κ. Καραγεώργος: «Η Δήλος, έχοντας διατελέσει κέντρο πολιτισμού και πέρασμα λαών, δεν θα μπορούσε να μη φωτίσει το προσφυγικό ζήτημα. Ένας από τους πιο γνωστούς μονολόγους της Εκάβης ξεκινά «Ποτέ δεν μπήκα σε καράβι». Ο στίχος αυτός φέρνει στο νου τη Σύρια, μάνα, γυναίκα που διασχίζει τον τραγικό δίαυλο Τσεσμέ-Χίος, τόσο κοντά στην αρχαία Τροία, πατρίδα της Εκάβης».

Ε.Τ.Ε.Ε.Δ: «Τ.Α.ΜΣ. - ΛΟΓΧΗ 16»


Μεταξύ 28-29/05/2016 πραγματοποιήθηκε υπο την αιγίδα του Εθελοντικού τμήματος Εφέδρων Ενόπλων Δυνάμεων η άσκηση: «Τ.Α.ΜΣ. - ΛΟΓΧΗ 16» με αντικείμενο αμυντικές και επιθετικές ενέργειες μικρών κλιμακίων.

Αναλυτικά, οι ασκούμενοι, αφού αρχικά έλαβαν ενημέρωση από τον υπεύθυνο παρατηρητή προς τους ομαδάρχες, χωρίστηκαν σε φίλιους και εχθρούς και έλαβαν αμυντική διάταξη στους χώρους που είχαν οριστεί ως χώροι στρατοπεδιάς για την αντιμετώπιση εχθρικής επιθετικής ενέργειας εκατέρωθεν και δημιουργήθηκαν και από τα δύο τμήματα, μικρά περίπολα αναγνωρίσεως για διείσδυση και συλλογή πληροφοριών.

Οι έφεδροι εκπαιδεύτηκαν επίσης στον προσανατολισμό και εύρεση συντεταγμένων, την διαβίβαση στοιχείων, την σηματοδοσία. Στην άσκηση έλαβαν μέρος και μηχανοκίνητα μέσα.










Η αρχαία Ελλάδα στο National Geographic Museum


Η έκθεση με τίτλο «Οι Έλληνες: Από τον Αγαμέμνονα στον Μέγα Αλέξανδρο» εγκαινιάζεται στις 2 Ιουνίου, στον τελευταίο της σταθμό, το National Geographic Museum στην Ουάσινγκτον των Ηνωμένων Πολιτειών, ολοκληρώνοντας έτσι με μεγάλη επιτυχία το ταξίδι της στη Βόρεια Αμερική.
Πρώτος σταθμός της ήταν το Αρχαιολογικό Μουσείο Pointe-à-Callière στο Μόντρεαλ του Καναδά (12 Δεκεμβρίου 2014 έως 26 Απριλίου 2015) και ακολούθησε το Canadian Museum of History στην Οττάβα (5 Ιουνίου 2015 έως 12 Οκτωβρίου 2015). Στη συνέχεια, τη σκυτάλη πήρε το Field Museum στο Σικάγο (26 Νοεμβρίου 2015 έως 10 Απριλίου 2016).

Η έκθεση παρουσιάζει ένα ανθρωποκεντρικό ταξίδι στο χρόνο με θεματικό άξονα τους Έλληνες, όπως αυτοί αποκαλύπτονται με βάση τα ανασκαφικά δεδομένα και ιστορικά στοιχεία από τους προϊστορικούς μέχρι τους ελληνιστικούς χρόνους.

Η διαχρονική αυτή παρουσίαση του ελληνικού πολιτισμού συμβάλλει στην πολιτιστική διπλωματία εμφανίζοντας το άλλο πρόσωπο της Ελλάδας, τη στιγμή που η εικόνα της χώρας πλήττεται από την οικονομική κρίση.

Κεντρικό θεματικό άξονα της έκθεσης  αποτελούν οι Έλληνες ως μορφές μέσα από τα ανασκαφικά δεδομένα, με αφετηρία τον ανώνυμο επιφανή νεκρό, κεντρικό σημείο αναφοράς τον μυθολογικό άνακτα Αγαμέμνονα, ιδιαίτερη μνεία στους επώνυμους αριστοκράτες της πρώιμης εποχής του σιδήρου και καταλήγοντας σε επιφανείς προσωπικότητες του πνεύματος όπως ο Πλάτων και ο Αριστοτέλης και ιστορικές φυσιογνωμίες όπως ο Φίλιππος και ο Μέγας Αλέξανδρος.
Το χρονολογικό πλαίσιο καλύπτει από την Εποχή του Λίθου έως την Ελληνιστική περίοδο, δηλαδή από το 6000 π.Χ. περίπου μέχρι τον 2ο αιώνα π.Χ. Η έκθεση διαρθρώνεται σε δέκα θεματικές ενότητες.

«Οι Έλληνες - Από τον Αγαμέμνονα στον Μέγα Αλέξανδρο» αποτελούν πολιτιστικό γεγονός, παγκόσμιας εμβέλειας, που προσφέρει συνάμα στους επισκέπτες  μία μεγάλη ποικιλία διαδραστικών δρώμενων αλλά και σύγχρονων τεχνολογικών μέσων, με εφαρμογή στην κινητή τηλεφωνία που δημιουργήθηκε από τα New Media Lab στο Κέντρο Ελληνικών Σπουδών του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος στο «Simon Frazer University» της British Columbia, ενώ τους παρέχει τη δυνατότητα να έρθουν κοντά σε έναν πολιτισμό οικείο μεν, μακρινό δε, τόσο χρονικά όσο και γεωγραφικά.

Η έκθεση, που μέχρι σήμερα έχει προσελκύσει σχεδόν μισό εκατομμύριο επισκέπτες, περιλαμβάνει πάνω από 550 εκθέματα από 22 ελληνικά Μουσεία.