Μουντιάλ

Το ανοιχτό παιχνίδι των ΗΠΑ ωφέλησε το Βέλγιο

του Δημήτρη Βαρσάνη

Το φιλόδοξο Βέλγιο παρέμεινε ζωντανό στο Παγκόσμιο κύπελλο και μετά τη νίκη του εναντίον των ΗΠΑ στη παράταση με 2-1 θα αντιμετωπίσουν την Αργεντινή  στα προημιτελικά.
Μετά από 92 λεπτά αγώνα ο De Bruyne άνοιξε το σκορ και πριν τη λήξη του πρώτου μέρους της παράτασης ο Lukaku διπλασίασε τα τέρματα. Με την έναρξη του δεύτερου μέρους ο Julian Green έβαλε το πρώτο του τέρμα σε Διεθνές επίπεδο και έκανε τα πράγματα ενδιαφέροντα,όμως το Βέλγιο κατάφερε να κρατήσει τη πρόκριση.

Ενδεκάδες και σχηματισμοί

Το Βέλγιο ξεκίνησε με το συνηθισμένο 4-3-3 ή 4-2-3-1,με τον De Bruyne να κατέχει το ρόλο του δεκαριού όμως στη πραγματικότητα δεν τον καταλάμβανε ποτέ. Ο Origi κέρδισε τη θέση του βασικού αντί του ντεφορμαρισμένου Lukaku. Οι ΗΠΑ κατέβηκαν με ένα 4-2-3-1 και τον Cameron να παίρνει τη θέση του Beckerman στη μεσαία γραμμή δίπλα στον Jones.

Αντεπιθέσεις από στημένα

Τα πρώτα 20 λεπτά ήταν πολύ προσεκτικά από τις δύο πλευρές,απρόθυμες να επιτεθούν και να είναι πάντα πίσω από τη μπάλα. Ωστόσο το παιχνίδι άρχισε να ανοίγει ύστερα από αρκετά κερδισμένα κόρνερ και οι δύο ομάδες βρήκαν τη χαρά τους στις αντεπιθέσεις από τη καλή τους αμυντική λειτουργία στα στημένα. Μέχρι το τέλος του πρώτου ημιχρόνου είχαν εκτελεστεί 11 κόρνερ και στα περισσότερα από την αμυνόμενη ομάδα ακολούθησε μια αντεπίθεση.

Παρά το προσεκτικό σύστημα του 4-2-3-1 από τις ΗΠΑ η μεσαία τους γραμμή ήταν ανοιχτή που εναντίον του Βελγίου είναι μια πολύ περίεργη τακτική να ακολουθήσει κάποιος,με τους Hazard,De Bruyne και Origi να είναι επικίνδυνοι με χώρο μπροστά τους. Οι “Yankees” ήταν επίσης πολύ καλοί σε τρεξίματα με χώρο μπροστά τους,με τον Dempsey να είναι σε θέση να βρίσκει χώρους μπροστά του για να λαμβάνει πάσες μέσα και γύρω από τη περιοχή του Βελγίου.

Ανάπτυξη από τα άκρα

Καθώς το παιχνίδι άνοιξε οι ΗΠΑ ανέπτυξαν μια τάση να επιτίθενται από τη δεξιά πτέρυγα,παρά το γεγονός ότι ο Fabian Johnson είχε αντικατασταθεί λόγω ενός τραυματισμού. Ο Yedlin μπήκε στη θέση του όπου ανέβαινε συχνά μπροστά,ενώ ο Beasley από τα αριστερά με τις εφόδους του έκανε τις σέντρες του στους επιθετικούς. Το συγκρότημα του Klinsmann ξεκινούσε το παιχνίδι του από τα αριστερά,δίνοντας τη μπάλα στον Bradley ο οποίος είχε ως εντολή να το αλλάζει με μεγάλες και ακριβείς μπαλιές στον Yedlin.

Η άρνηση του Hazard να έρχεται πίσω επέτρεψε στον Yedlin να έχει πολλούς χώρους μπροστά του και με τη ταχύτητα του απέφευγε εύκολα τον αδέξιο Vertonghen και πραγματοποιούσε τις επικίνδυνες χαμηλές μπαλιές του.

Η μεταστροφή στο 4-4-2

Στο 70’ ο Klinsmann ανακάτεψε την ομάδα του περνώντας στον αγωνιστικό χώρο τον Wondolowski στη θέση του αναποτελεσματικού Zusi. Η αδυναμία του τελευταίου να μην παρακολουθεί τις κούρσες του Hazard είχε αφήσει τις ΗΠΑ σε μεγάλο πρόβλημα από τη δεξιά πλευρά. Ο Γερμανός τεχνικός γύρισε το σύστημα του σε 4-4-2 βάζοντας τον Wondolowski δίπλα στον Dempsey και μετακίνησε τον Jones στα δεξιά. Στην παράταση ο Green αντικατέστησε τον Bedoya στα αριστερά.

Έπειτα ο αγώνας έγινε δραματικός με τη μπάλα να πηγαίνει πάνω κάτω και τους δύο τερματοφύλακες να πραγματοποιούν εξαιρετικές επεμβάσεις. Ο Jones πέρασε στα δεξιά για να επιτρέψει στον Yedlin να κάνει τις κούρσες του και να βγάζει τις σέντρες του με μεγαλύτερη ασφάλεια χωρίς τον κίνδυνο του Hazard.

Χάος

Στην έναρξη της παράτασης ο Wilmots έβαλε τον Lukaku στη θέση του Origi. Το 4-2-3-1 δεν άλλαξε με τον Hazard να πηγαίνει πίσω από τον επιθετικό - για να ξεφύγει εν μέρει και από τα μαρκαρίσματα του Jones - και ο De Bruyne τον αντικατέστησε στα αριστερά. Αυτό έδωσε στο Βέλγιο τρεις διεξόδους για να χτυπήσει όταν η επίθεση της θα ξεκινούσε από την άμυνα. Ο Lukaku με τον Mirallas άλλαζαν μεταξύ τους θέσεις,ο Hazard έπαιρνε δύο παίκτες πάνω του και ο De Bruyne ήταν σε μεγάλο βαθμό ελεύθερος από τα αριστερά.

Με τα δύο μπακ των ΗΠΑ να είναι επιθετικογενή και τον Cameron να αρνείται να αφήσει μόνο του τον Bradley να αντιμετωπίσει τον Hazard,ο χώρος άνοιξε στις πλευρές για μια γρήγορη αντεπίθεση που θα έβρισκε ελεύθερο έναν επιθετικό. Ο De Bruyne και ο Lukaku έκαναν σοβαρές ζημιές μέσα σε λίγα λεπτά σκοράροντας δύο φορές με τη πολύ καλή φυσική κατάσταση τους και τη ποιότητα τους. Το γκολ του Green έκανε πάλι ενδιαφέρον τον αγώνα και με τις ΗΠΑ να φτάνουν κοντά στην ισοφάριση,αλλά τον Witsel και τον Fellaini να “κλείνουν τη πόρτα”.

Συμπέρασμα

Ένας τρελός ρυθμός παιχνιδιού,ίσως ο καλύτερος μέχρι τώρα στο Παγκόσμιο κύπελλο. Ο Klinsmann πρέπει να είναι υπερήφανος για την υπερπροσπάθεια των ποδοσφαιριστών του,και αν δεν στοίχειωναν την ομάδα του οι τραυματισμοί θα μπορούσε κάλλιστα να ήταν αυτή που θα αντιμετώπιζε στα προημιτελικά την Αργεντινή. Αντίθετα οι “Red Devils” του Wilmots που πέρασαν στον επόμενο γύρο,θα πρέπει να τονιστεί το γεγονός ότι καμία ομάδα δεν θα καθίσει πίσω να τους περιμένει.

Οι ΗΠΑ επιτέθηκαν και με το ανοιχτό τους παιχνίδι ευνόησαν το Βέλγιο,το οποίο μπορεί να “σκοτώσει” την Αργεντινή με τις αντεπιθέσεις του αν πάρει γρήγορες αποφάσεις κατά τη διάρκεια του αγώνα.