Ευρώπη

Οι χαριτωμένοι “ψαράδες” που έγιναν γνωστοί από το youtube πλέον “κολυμπάνε στα βαθιά κύματα” της Ευρώπης

του Δημήτρη Βαρσάνη

Πριν από τέσσερα χρόνια μια μικροσκοπική ομάδα από την Ισλανδία έκανε ξαφνικά ένα τεράστιο χτύπημα στο youtube.

Η Stjarnan,μια ομάδα απολύτως άγνωστη μέχρι τότε βρέθηκε στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων με τους εξαιρετικά ευφάνταστους πανηγυρισμούς από τους ποδοσφαιριστές της όταν έβαζε γκολ.

Ψάρεμα,κολύμπι,μπαλέτο,χορός,κατάβαση ελκήθρου,κωπηλασία,γέννα παιδιού,τρενάκι και πολλά ακόμα. Ότι κατεβάζει η ψυχή σας!

α έκαναν όλα και έγινε εξαιρετικά δημοφιλής στους οπαδούς από όλο τον κόσμο,οι οποίοι ίσως να μην είχαν ακούσει για το ποδόσφαιρο στην Ισλανδία νωρίτερα.

Η φήμη τους όμως μάλλον ήταν βραχύβια. Σε κάποιο σημείο οι παίκτες της Stjarnan σταμάτησαν να εφεύρουν νέους πανηγυρισμούς. Ο Vidir Sigurdsson,ο κορυφαίος δημοσιογράφος του Ισλανδικού ποδοσφαίρου εξηγεί για αυτό το γεγονός: «Συνειδητοποίησαν ότι θα ήταν δύσκολο να το συνεχίσουν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Το πιο σημαντικό που αποφάσισαν ήταν να επικεντρωθούν να κερδίσουν κάτι μέσα στο γήπεδο από το να θεωρούνται μόνο ως καλοί κλόουν».

Ο Thomas Thor Tordarsson πρόσθεσε στο κανάλι 365: «Όλοι κουράστηκαν από αυτό επειδή τα παιχνίδια τους αναλωνόντουσαν περισσότερο σε εορταστικό κλίμα από το καθαρά ποδοσφαιρικό».

Το άμεσο αποτέλεσμα για τη Stjarnan ήταν να ξεχαστεί γρήγορα έξω από τη χώρα της όμως η συγκεκριμένη αλλαγή στάσης βοήθησε ασφαλώς μακροπρόθεσμα. Έχοντας τερματίσει τρίτη πέρυσι και βγαίνοντας για πρώτη φορά στην ιστορία της στην Ευρώπη,μένοντας 15 παιχνίδια αήττητη πλησίασε κοντά στη κατάκτηση του πρωταθλήματος. Επιπλέον έγινε η πρώτη Ισλανδική ομάδα που πέρασε από τρεις προκριματικούς γύρους απέναντι στη Bangor City,τη Motherwell και τη Lech Poznan.

Σήμερα τα μεσάνυχτα αντιμετώπισε την Inter στο μεγαλύτερο παιχνίδι στην ιστορία της. Κάποιοι θα πουν ότι ήταν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα,αλλά είναι μια συγκρατημένη περιγραφή. Στη πραγματικότητα κανένας από τους παίκτες της δεν τόλμησε καν να ονειρευτεί μια τέτοια ευκαιρία. Η πρόοδος της Stjarnan είναι απλά εκπληκτική. Πριν από εννέα χρόνια αγωνιζόταν στη τρίτη κατηγορία και το 2009 ανέβηκε στη πρώτη. Συνέχισε να παίζει στο μικρό γήπεδο της στο Stjornuvollur,ακριβώς νότια του Reykjavik το οποίο έχει μόνο μια κερκίδα για περίπου 1000 θεατές.

Πριν τη φήμη της για τους πανηγυρισμούς,η Stjarnan ήταν γνωστή στους ντόπιους μόνο λόγω του Bjarni Benediktsson,ενός επιφανή πολιτικού και σήμερα Υπουργού οικονομικών της χώρας που υπηρέτησε στα εφηβικά του χρόνια στο ποδόσφαιρο και στο χάντμπολ της ομάδας. Τώρα το όνομα της είναι στα χείλη όλων με την επίτευξη ορισμένων από των καλύτερων αποτελεσμάτων στην ιστορία του ποδοσφαίρου της Ισλανδίας.

Διέλυσε με 8-0 σκορ συνολικά στο πρώτο γύρο τη Bangor City,η οποία μπορεί να μην ήταν και η δυνατότερη αντίπαλος όμως κανένας δεν περίμενε ότι θα αποκλείσει τη Motherwell. Οι Σκωτσέζοι ήταν το ξεκάθαρο φαβορί και ακλόνητο όταν πήρε νωρίς το προβάδισμα με 2-0 στο πρώτο ματς. Η Stjarnan τελικά κατάφερε να ισοφαρίσει χάρη σε δύο εκτελέσεις πέναλτι και στη ρεβάνς προκρίθηκε με το αστέρι της από τη Δανία,τον Rolf Toft - που είχε αποκτηθεί από την Aalborg - να πηγαίνει τον αγώνα στη παράταση ισοφαρίζοντας ξανά σε 2-2 στο 85’.

 Με τα πέναλτι να πλησιάζουν,ήρθε ένα από τα καλύτερα γκολ που έχουμε δει αυτή τη χρονιά. Το θαυμάσιο τέρμα του Atli Johansson έκανε τον Ισλανδό σχολιαστή να “εκραγεί” από τη χαρά του και να κοπεί η φωνή του.

Στη συνέχεια το θύμα της ήταν η Lech Poznan,η οποία τερμάτισε δεύτερη δύο συνεχόμενες χρονιές στη Πολωνία. Οι νησιώτες προκρίθηκαν χάρη σε ένα ακόμα γκολ του Toft στο γήπεδο της κρατώντας ανέπαφη την εστία της και στους δύο αγώνες. Ο Ingvar Jonsson ήταν εντυπωσιακός κάτω από τα δοκάρια με τον Tordarsson να τον εκθειάζει λέγοντας: «Ήταν ο καλύτερος στο περσινό πρωτάθλημα θα βελτιωθεί ακόμα περισσότερο αυτή τη χρονιά».

Η πρόοδος του Jonsson οφείλεται εν μέρει στην εξαιρετική δουλειά του προπονητή τερματοφυλάκων της Stjarnan Henrik Bodker. Αυτός έπαιξε ένα πολύ σημαντικό ρόλο στην επιτυχία του συλλόγου επειδή οι δεσμοί με τη πατρίδα του επέτρεψε να πάρει αρκετούς Δανούς ποδοσφαιριστές. Παίκτες όπως οι Toft,Martin Rauschenberg,Nicklas Vemmelund και ιδιαίτερα ο αρχηγός της Michael Praest έδωσαν το παράδειγμα έχοντας αγνοήσει ομάδες της Δανίας. Ο τελευταίος για παράδειγμα ξόδεψε το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του στις χαμηλότερες κατηγορίες του Δανέζικου πρωταθλήματος και τώρα είναι ο αυθεντικός ηγέτης της Stjarnan. 

Το παιχνίδι με την Inter μεταφέρθηκε στο Εθνικό στάδιο του Reykjavik και ο ενθουσιασμός από τους οπαδούς ήταν τεράστιος με τα 10.000 εισιτήρια να γίνονται αμέσως καπνός. Οι ποδοσφαιριστές του ρόστερ της που ως επί το πλείστον έχουν και άλλες υποχρεώσεις(είναι ένα μείγμα φοιτητών,καθαριστών και μηχανικών) την επόμενη εβδομάδα πρόκειται να πάνε στο “Giuseppe Meazza”,σε ένα από τα πιο διάσημα γήπεδα της Ευρώπης. Από το να παρακολουθούν μέσω τηλεόρασης σε εβδομαδιαία βάση παίκτες όπως ο Vidic έφτασαν στο σημείο να τους συναντήσουν τώρα στον αγωνιστικό χώρο ως αντίπαλοι.

Το τελικό 0-3 για τους “Nerazzurri” το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν έφερε αναστάτωση στις τάξεις της Stjarnan. Ωστόσο τι καλύτερο για την ίδια να πετύχει ένα γκολ μέσα στο Μιλάνο; σε μια τέτοια ιδεατή περίπτωση θα ήταν και η ιδανικότερη στιγμή για μια εφεύρεση ενός ακόμα πανηγυρισμού από τους παίκτες της.