Premier League

Η σωτηρία κουβαλά μαζί της και την αβεβαιότητα

του Δημήτρη Βαρσάνη

Κάτι συμβαίνει στη Premier League καθώς είναι όλο και πιο εύκολο να εδραιωθεί κάποια ομάδα στη μέση του βαθμολογικού πίνακα.

Οι παχυλές μεταγραφές δεν μπορεί να είναι το μοναδικό πράγμα που ευθύνεται στον μη θεμελιώδη ανταγωνισμό στις χαμηλές θέσεις της βαθμολογίας. Από τις 12 τελευταίες ομάδες που υποβιβάστηκαν μόνο οι δύο ανέβηκαν ξανά από τη Championship. Φαίνεται ότι τη τωρινή εποχή είναι ασφαλέστερο για έναν νεοφώτιστο σύλλογο της Premier League να κοντράρει τους υπόλοιπους της κορυφαίας κατηγορίας.


Ο προπονητής της Burnley Sean Dyche δεν πρόκειται να αναθερμανθεί αν τυχόν διαβάσει αυτά τα στατιστικά στοιχεία πριν από το ντεμπούτο της στις 18 Αυγούστου απέναντι στη Chelsea,αλλά η τελευταία της εμφάνιση στη Premier League στη νίκη της με 4-2 επί της Tottenham το Μάιο του 2010 υποδηλώνει ότι μπορεί να φτιάξει το δικό της παραμύθι αν είναι κατάλληλα προετοιμασμένη για να το πραγματοποιήσει. Εκείνοι οι τρεις πόντοι τους οδήγησαν στη τελική 18η θέση και πέντε βαθμούς κάτω από την επιζώντα West Ham. Το αξιοπρόσεκτο της υπόθεσης είναι ότι από τότε καμία ομάδα που τερμάτισε στην 18η θέση δεν ανέβηκε πάλι στη πρώτη κατηγορία.

Μόνο τέσσερις νεοσύλλεκτες από τη δεύτερη κατηγορία υποβιβάστηκαν τα τελευταία πέντε χρόνια,ενώ στη προηγούμενη πενταετία ο αριθμός έφτασε στις οκτώ. Κατά τη διάρκεια αυτής της δεκαετίας ποτέ δεν είδαμε περισσότερες από μια νεοφώτιστες ομάδες να δαγκώνουν στη σκηνή,με μια από αυτές μάλιστα,η Southampton να τερματίζει πέρυσι στη πρώτη οκτάδα.

Οι μεταγραφικές δραστηριότητες της Burnley,της Leicester και της QPR είναι εκνευριστικά προσεκτικές,αν και η τελευταία εμπειρία της τελευταίας με τα βαριά συμβόλαια απαιτεί να αντιμετωπίζουν με ένα τέτοιο τρόπο το παζάρι. Οι έξι μεταγραφές της Burnley μέχρι στιγμής περιλαμβάνουν έναν αναπληρωματικό τερματοφύλακα και τη μονιμοποίηση του δανεικού Michael Kightly από τη Stoke.

Οι Marc Albrighton,Matthew Upson και Leonardo Ulloa είναι οι κινήσεις της Leicester,με τον Αργεντινό επιθετικό που κόστισε 9 εκατομμύρια λίρες να είναι ο μόνος που φαίνεται πιθανό να ξεκινά στην αρχική ενδεκάδα. Η QPR για όσα λεφτά έχει από πίσω της έχει κινηθεί σε χαμηλό τέμπο παίρνοντας τους Rio Ferdinand και Steven Caulker(πάντως αναμένονται να κλείσουν και άλλοι όπως ο Isla από τη Juventus και ο Jordon Mutch από τη Cardiff). Στις περιπτώσεις της Leicester και της Burnley δεν υπήρξε καμία σημαντική αποχώρηση και κράτησαν τον ίδιο πυρήνα της περσινής πετυχημένης πορεία τους στη Championship. Έχουν κάνει όμως αρκετά για να εγκατασταθούν στη μέση του βαθμολογικού πίνακα;

Η διαφορά των 30 βαθμών μεταξύ της τέταρτης θέσης και της δέκατης τη περασμένη σεζόν είναι μια σκέψη που λίγοι άνθρωποι το απολαμβάνουν. Η δυσωδία της μετριότητας είναι αναπόφευκτη πέρα από αυτό και είναι δύσκολο να δούμε πώς θα περιοριστεί αυτό το χάσμα. Η νέα τηλεοπτική συμφωνία,στην οποία ο καθένας τρώει ένα κομμάτι της πίτας και το Top 7(Manchester United,Manchester City,Chelsea,Arsenal,Liverpool,Tottenham)μπορεί να απειληθεί με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα από τις υπόλοιπες 13 ομάδες.

Σε μια συνέντευξή του πριν από ένα χρόνο ο Arsene Wenger ανέφερε ότι αυτά τα λεφτά θα επέτρεπε τις μικρομεσαίες ομάδες της κατηγορίας να ανταγωνιστεί τους μεγάλους. Συγκεκριμένα ο Αλσατός είχε τονίσει ότι: «Η κύρια επίδραση θα είναι για τους συλλόγους που αγωνίζονται στην Ευρώπη. Φαίνεται ότι ομάδες όπως η West Brom και η Swansea μπορούν να αγοράσουν έναν παίκτη από όποιον θέλουν,εκτός ίσως από τη Barcelona και τη Real λόγω της αυξημένης φήμης τους και τα τηλεοπτικά ποσά που παίρνουν. Αυτό θα κάνει τη Premier League πιο ενδιαφέρουσα τη νέα σεζόν».

Δεν ήταν λάθος τα λόγια του… μέχρι τη τελευταία του πρόταση. Η Fulham η οποία κατέλαβε τη 19η θέση στον βαθμολογικό πίνακα σπατάλησε εκ των υστέρων τζάμπα 65 εκατομμύρια ευρώ για να πάρει ορισμένα από τα καλύτερα ταλέντα κάποτε(Stekelenburg και Amorebieta από Roma και Athletic Bilbao). Στη Norwich υπήρχε ένας αβάσιμος ενθουσιασμός όταν πήρε το αστέρι της Sporting Lisbon Ricky Van Wolfswinkel και η Sunderland έκανε μια σπουδαία μεταγραφή υπογράφοντας τον Emanuele Giaccherini από τη Juventus.

Το αποτέλεσμα μπορεί να φέρει περισσότερο βάρος με το χρόνο όμως η πρώτη εντύπωση ήταν ότι οι δαπάνες γεννούν απλά περισσότερες δαπάνες και τα αποτελέσματα παραμένουν ίδια. Ίσως μια σύγκριση μεταξύ της Chelsea που πέρυσι τερμάτισε τρίτη έλαβε 39 εκατομμύρια λίρες περισσότερα από τη σεζόν 2012 - 2013 και τη West Brom,που έμεινε ως τελευταία στη κατηγορία και πήρε 17.5 εκατομμύρια λίρες επιπλέον να αφηγείται καλύτερα την ιστορία.

Το χάσμα δεν έχει κλείσει,είναι πιο εύκολο από ποτέ να πάρεις την μισή ομάδα και τον προπονητή της Southampton. Οι Ben Davies και Michel Vorm έφυγαν από τη Swansea για να πάνε στη Tottenham. Η συγκεκριμένη κινητικότητα των δύο συλλόγων είχε κεντρίσει το ενδιαφέρον,ωστόσο θα πρέπει να δημιουργήσει ένα ρόστερ ξανά από την αρχή. Τα προβλήματα των μεσαίων ομάδων της κατηγορίας προέρχονται από τις συχνές αλλαγές στους ποδοσφαιριστές και στο τεχνικό προσωπικό,τα οποία προκαλούν έντονη αναστάτωση.

Τριάντα παίκτες έχουν ήδη αποκτηθεί στις ομάδες που έχουν τερματίσει μεταξύ 11ης και 17ης θέσης,ενώ πολύ περισσότεροι αποχαιρέτησαν. Δεν είναι κάτι καινούργιο,η απειλή του υποβιβασμού και ταυτόχρονα η αναγκαστική υποχρέωση να στοχεύσει μια θέση για το Europa League κάνουν τη ζωή των παικτών και των προπονητών πιο δύσκολη. Αντίστροφα αν τα καταφέρουν περισσότερο από καλά θα έρθουν τα μεγάλα “αρπακτικά” για να τους πάρουν.

Το αποτέλεσμα είναι η έλλειψη οποιασδήποτε πραγματικής δυναμικής και η δυνατότητα να σχεδιάζουν με βεβαιότητα τα ⅔ των ομάδων της Premier League. Αυτό καθιστά ευκολότερο για τις ομάδες που ανέβηκαν από τη Championship να αφήσουν το στίγμα τους τουλάχιστον στη πρώτη τους χρονιά.

Η σεζόν 2011 - 2012 της Norwich ήταν ένας θρίαμβος συνοχής,πλάνου και καθαρής σκέψης με το ⅓ της ενδεκάδας της να αποτελείται από τη περίοδο τους στη League One,ενώ όλοι γύρω τους είχαν κινηθεί σε διαφορετικές κατευθύνσεις. Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί και για τις δύο πρώτες χρονιές της Swansea. Η Hull - η οποία βγήκε 16η και βγήκε στην Ευρώπη φέτος χάρη στη συμμετοχή της στο τελικό του FA Cup - και η Crystal Palace - η οποία ήταν τελευταία και καταδικασμένη όταν έφυγε ο Ian Holloway και ήρθε το όραμα του Tony Pulis για να τη στείλει στη αξιότιμη 11η θέση - απέδειξαν ότι με μια σαφή φιλοδοξία και μια υψηλή αίσθηση οργάνωσης μπορείς να πετύχεις όταν βασιλεύει το χάος δίπλα σου.

Η Burnley δέχτηκε τα λιγότερα τέρματα από οποιαδήποτε άλλη ομάδα στη Championship,ενώ μόνο τρεις έβαλαν περισσότερα. Η επιτυχία της ήρθε μέσα από μια σχολαστικά εργασιομανής εφαρμογής ενός σχετικά απλού συστήματος από τον τεχνικό της Sean Dyche. Έχει στο ρόστερ της τον Kieran Trippier,ένα ενδεχομένως μελλοντικό αστέρι και τον Danny Ings,έναν εξαιρετικό επιθετικό που έχει προσελκύσει αρκετές ομάδες της Premier League(για κάποιο διάστημα ενδιαφέρθηκε και ο Rodgers να τον φέρει στη Liverpool)για να τον πάρουν μακριά από το “Turf Moor”.

Η Leicester παρότι είναι καλύτερα εξοπλισμένη οικονομικά η δική της ανεξέλεγκτη πορεία προς την άνοδο στη μεγάλη κατηγορία ήρθε από την αποτυχία της το προηγούμενο έτος. Ο προπονητής της Nigel Pearson πήρε μόνο τον κεντρικό αμυντικό της Tranmere Zoumana Bakayogo και τον μέσο της Southampton Dean Hammond,ενώ απέκτησε τον Ιανουάριο και τον Βετεράνο επιθετικό Kevin Phillips για να συμβάλλει με την εμπειρία του.

Και οι δύο τσίμπησαν,δοκίμασαν,πρόσθεσαν και αφαίρεσαν υλικά από το “γεύμα” τους. Λίγες είναι οι σημαντικές αλλαγές,αλλά φυσικά τίποτα δεν έχει παραμείνει ακριβώς το ίδιο στο ρόστερ τους,και αν μείνουν στη κατηγορία κατά πάσα πιθανότητα θα αλλάξουν σχεδόν τα πάντα. Οι Dyche και Pearson γνωρίζουν στην καρδιά τους ότι το ποδόσφαιρο είναι ένα απλό άθλημα. Στη σημερινή Premier League όμως το συναίσθημα είναι αρκετό για να σε δώσει κάποιο είδος ανταγωνισμού μέχρι να εμπλακείς στη σύγχυση ώστε να κρατήσεις την ομάδα σου στα μεσαία επίπεδα της κατηγορίας.

Η παραμονή στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου(προσωπική άποψη) δεν είναι το πιο εύκολο έργο που περιμένει μια νεοφώτιστη ομάδα,όχι ακόμα τουλάχιστον αλλά θα μπορούσε να γίνει σύντομα.