Championship

Η φιλοσοφία του Magath κρατά πίσω τη Fulham

του Δημήτρη Βαρσάνη

Μερικές φορές τα περισσότερα στη πράξη είναι λιγότερα. Η Fulham έχει χρησιμοποιήσει περισσότερο από 50 ποδοσφαιριστές στη σύντομη βασιλεία του Felix Magath και κέρδισε μέχρι τώρα μόνο τρία παιχνίδια πρωταθλήματος.

Ο σύλλογος του Δυτικού Λονδίνου προσέλαβε έναν άνθρωπο που έχει κατακτήσει έξι πρωταθλήματα στη Bundesliga ως παίκτης και ως προπονητής με σκοπό να τους κρατήσει στη Premier League. Εν τέλει δεν τα κατάφερε και καθώς η Fulham είναι αντιμέτωπη με το Γολγοθά της Championship για πρώτη φορά μετά τη σεζόν 2000 - 2001 έχει πάρει μόνο έναν βαθμό μέχρι στιγμής αυτή τη χρονιά.

Αυτόν στην ισοπαλία με 1-1 απέναντι στη Cardiff το περασμένο Σάββατο ύστερα από τέσσερις διαδοχικές ήττες στο πρωτάθλημα που ισοδυναμούσε με το χειρότερο της ξεκίνημα μετά από 56 χρόνια σε οποιαδήποτε κατηγορία.

Το καλοκαίρι η Fulham έδωσε 11 εκατομμύρια λίρες(το υψηλότερο ποσό που ξοδεύτηκε ποτέ στη Championship)για τον επιθετικό της Leeds United Ross McCormack. Ωστόσο μετά από τις πρώτες πέντε αγωνιστικές περνά μόνο τη Blackpool στη βαθμολογία,η οποία είχε μόνο οκτώ παίκτες μια εβδομάδα πριν από την έναρξη της σεζόν.

Πριν από πέντε χρόνια ο Magath ήταν πρωταθλητής με τη Wolfsburg στη Bundesliga και η Fulham την ίδια στιγμή μια φιλόδοξη ομάδα της Premier League. Χάρη στις έξυπνες μεταγραφές και τη καθαρή σκέψη τερμάτισε έβδομη κάτω υπό τη διαχείριση του Roy Hodgson και ξεκίνησε μια πορεία που την οδήγησε εώς το τελικό του κυπέλλου UEFA,η οποία ήταν και η κορυφαία στιγμή στην ιστορία της.

Τώρα έχουν έρθει όλα μπούμερανγκ. Όσο υπερφυσικό και αν ακούγεται τα πράγματα έγιναν περίεργα στο “Craven Cottage” μετά την αφαίρεση του αγάλματος του Michael Jackson. Η επιλογή ενός προπονητή που αποκαλούνταν από ορισμένους πρώην παίκτες του “Saddam” για τις αυστηρές μεθόδους προπόνησης του μόνο ήσυχη συνέχεια δεν θα έφερνε στους “Cottagers”. Ο Magath έχει αποδειχθεί μια αρνητική πρόσληψη λαμβάνοντας υπόψη ότι κατέστρεψε ένα ρόστερ και τις γερές βάσεις για άμεση επάνοδο της στη μεγάλη κατηγορία.

Μετά από ένα τραγικό ξεκίνημα ο ιδιοκτήτης του συλλόγου Shahid Khan συνεχίζει να δίνει ψήφο εμπιστοσύνης στο Γερμανό τεχνικό. Η απόφαση του Πακιστανού επιχειρηματία να ξοδέψει περίπου 150 εκατομμύρια λίρες τη περασμένη χρονιά για τη Fulham θα μπορούσε να καταταχθεί μέσα στις χειρότερες επενδύσεις σε ποδοσφαιρικούς οργανισμούς. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι του γνώριμου μας Κώστα Μήτρογλου,η ακριβότερη μεταγραφή στην ιστορία της Fulham που πήρε μόνο 151 λεπτά συμμετοχής από τον Ιανουάριο και γύρισε στον Ολυμπιακό τη τελευταία μέρα του Αυγούστου με τη μορφή του δανεισμού.

Ο Διεθνής επιθετικός αγνοήθηκε από τον Magath,του οποίου η επιθυμία να αποκλείσει τους ταλαντούχους παίκτες λόγω της ανησυχίας του για τη φυσική τους κατάσταση αναδεικνύει την “ικανότητα” του να κάνει τη δουλειά του πιο δύσκολη από ότι είναι. Ο Bryan Ruiz που ήταν ο αρχηγός της Κόστα Ρίκα στα προημιτελικά του Παγκόσμιου κυπέλλου δεν πάτησε το χορτάρι ακόμα αυτή τη σεζόν και δεν μπόρεσε να φύγει μετά την επιστροφή του από δανεισμό από τη PSV.

Όλα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα να παρατηρηθεί μια περίεργη ενδεκάδα στους πρώτους αγώνες της Fulham,με κάποιους παίκτες να προωθούνται από τις ακαδημίες και άλλους να έρχονται από το εξωτερικό. Ο Magath έδωσε τη δυνατότητα σε οκτώ ποδοσφαιριστές να πραγματοποιήσουν το ντεμπούτο τους στη πρεμιέρα απέναντι στην Ipswich,με τον Scott Parker να ήταν ο μόνος που ξεκίνησε από πέρυσι και τον McCormack να ήταν ο μόνος που έχει συνηθίσει στις ιδιαίτερες απαιτήσεις της Championship. Η εμπιστοσύνη στους νέους είναι συχνά αξιοθαύμαστη,ωστόσο η υπερβολική της προσοχή είναι απλά λανθασμένη.

Η Fulham διαθέτει μια από τις καλύτερες ακαδημίες στο μεγάλο νησί. Έχει κατακτήσει το τίτλο τα τελευταία δύο χρόνια στο πρωτάθλημα κάτω των 18 και πέρυσι έφτασε μέχρι το τελικό του FA Youth Cup. Ταλέντα όπως ο Emerson Hydman,ο Moussa Dembele,ο Patrick Roberts και ο Cauley Woodrow έλαμψαν πιο πολύ από τα υπόλοιπα,αλλά η προώθηση του αμυντικού Cameron Burgess,του εξτρέμ Ryan Williams και των δύο τερματοφυλάκων Jesse Joronen και Marcus Bettinelli ήρθε ως έκπληξη. Τέτοιου είδους στοιχήματα μερικές φορές μπορεί να τα πληρώσεις.

Αυτό παραπέμπει σε μια δογματική και ανίκανη πολιτική του Magath να κάνει διακρίσεις μεταξύ των ελπιδοφόρων προοπτικών και εκείνων που είναι απλά νέοι ακόμα. Το συγκεκριμένο καθεστώς της Fulham θυμίζει εκείνο της Southampton το 2009 όταν υποβιβάστηκε στη Leaue One και που οι Adam Lallana και Morgan Schneiderlin είχαν ενσωματωθεί με λιγότερο “φωτεινά” ταλέντα.

Η Southampton όμως ήξερε να παίζει με τη μπάλα κάτω και να βασίζεται στη κατοχή,ενώ η φιλοσοφία του Magath περιστρέφεται γύρω από το τρέξιμο,το τρέξιμο και...το τρέξιμο προκαλώντας ερωτήματα ακόμα και για το αν η ομάδα του είναι εξαντλημένη πριν την έναρξη ενός παιχνιδιού. Ίσως για αυτό φαίνεται να προτιμά και εύπλαστους νέους που δεν έχουν μάθει να δουλεύουν κάτω από άλλες μεθόδους.

Για λόγους που διαφεύγουν από τους περισσότερους ο 61άχρονος τεχνικός υπέγραψε τον Mark Fotheringham,έναν 30άχρονο μέσο που τη τελευταία χρονιά γλύτωσε στο τσακ τον υποβιβασμό με τη Notts County στη League Two. Εν τω μεταξύ αν μια έξοδος των μεγάλων σε ηλικία παικτών ήταν αναπόφευκτη και σε πολλές περιπτώσεις απαραίτητη,η Fulham προχώρησε σε ένα πυρήνα νεότερων και φθηνότερων ποδοσφαιριστών,εκ των οποίων οι περισσότεροι δεν κατέχουν την εμπειρία της Championship.

Ο Ryan Tunnincliffe και ο Alex Kacaniklic δόθηκαν δανεικοί,τα συμβόλαια του David Stockdale και του Matthew Briggs δεν ανανεώθηκαν και ο “γιγάντιος” αμυντικός Dan Burn αποξενώθηκε μέχρι και το προηγούμενο Σάββατο παρά την εξαιρετική του εμπειρία σε Yeovil και Birmigham πέρυσι. Δεν είναι τυχαίο ότι ο πρώτος βαθμός της Fulham στο πρωτάθλημα ήρθε μετά τη παρουσία του στην ενδεκάδα.

Ο πρώην ιδιοκτήτης της Fulham Mohamed Al Fayed έριξε αποκλειστικά το φταίξιμο στον Magath για τη κατάσταση της ομάδας,ενώ άλλοι δύο ποδοσφαιριστές που συνεργάστηκαν μαζί του δεν έχουν διαφορετική άποψη. Ο John Arne Riise,μια από τις πολλές καλοκαιρινές αποχωρήσεις είπε σε Νορβηγικό κανάλι ότι:”Άλλαξε τα πάντα του τι πρεσβεύει αυτός ο σύλλογος,από τις κερκίδες μέχρι τις τουαλέτες”. Ο Brede Hangeland,άλλος ένας που έφυγε τόνισε στο Skysports ότι: «Η κύρια ασχολία του ήταν να μας βελτιώσει ψυχολογικά και σωματικά όμως τα πράγματα έγιναν χειρότερα από πριν».

Ο Riise θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ένας πρώην παίκτης της ομάδας με πολλές πίκρες μέσα του,ωστόσο ο Hangeland ήταν ίσως το πιο δημοφιλές και σεβαστό μέλος του συλλόγου,καθώς αναμφισβήτητα είναι ένας από τους καλύτερους αμυντικούς που αγωνίστηκαν στην ιστορία της Fulham. Ο 33άχρονος Νορβηγός ποδοσφαιριστής έμαθε τη λύση του συμβολαίου του μέσω Email όπως ανέφερε χαρακτηριστικά,αν και ο σύλλογος επιμένει ότι ακολουθήθηκε όλο το προσωπικό πρωτόκολλο.

Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο μια βάναυση προσέγγιση στη διαχείριση φαίνεται να συνοδεύεται από τη πλήρη άγνοια της Championship. Δεν υπάρχει κανένα μυστικό αντίδοτο για να ευημερείς στη δεύτερη κατηγορία,αντίθετα ανταμείβει εκείνους που τη σέβονται. Οι ομάδες που κερδίζουν την άνοδο  είναι πάντα γεμάτες με παίκτες και καθοδηγούνται από προπονητές που έχουν μια μακρά εμπειρία σε αυτή,κάποιοι μάλιστα είναι και ειδικοί στις ανόδους. Το ρόστερ της Fulham όμως αποτελείται από τυχαίους ποδοσφαιριστές από όλο τον κόσμο και πρωτάρηδες με ποικίλη ικανότητα όμως χωρίς καμία εμπειρία σε τέτοιο επίπεδο.

Μετά από ένα παιχνίδι ο Magath έριξε στον πάγκο τον McCormack κρίνοντας μάλλον ότι δεν είναι αρκετά έτοιμος,ενώ ο Σκωτσέζος επιθετικός ακόμα δεν έχει ανοίξει λογαριασμό στο πρωτάθλημα. Τα λεφτά που δαπανήθηκαν για αυτόν πάντα φαίνονταν υπέρογκα και η απόφαση της Fulham να φέρει από τη Leeds τον συνεργάτη του στην επίθεση Matt Smith είναι ένα σπάνιο ρεαλιστικό βήμα. Η μεταγραφή του Smith,η επαναφορά του Burn στην ενδεκάδα και η απόκτηση του έμπειρου Ούγγρου τερματοφύλακα Gabor Kiraly αποδεικνύουν τα λάθη που έγιναν,τόσα πολλά λάθη που θα μπορούσαν να αποφευχθούν εξαρχής. 

Μαζί με τη Fulham υποβιβάστηκαν από τη Premier League οι Norwich και τη Cardiff. Τα “καναρίνια” συνέχισαν με τον Neil Adams στον πάγκο,ο οποίος ποτέ δεν είχε κερδίσει ένα παιχνίδι στη πρώτη ομάδα,ενώ οι Ουαλοί με τον Ole Gunnar Solskjaer αντίστοιχα που εμφανίστηκε πολύ αφελής για να πετύχει τη περασμένη χρονιά. Ο καθένας από αυτούς ωστόσο έχει δείξει μια καλύτερη κατανόηση των απαιτήσεων της Championship από ότι υποτίθεται με τον κατά πολύ πιο πετυχημένο Magath.

Κανένας προπονητής στη Championship δεν κατέχει ένα βιογραφικό συγκρίσιμο με αυτό του Magath,ούτε κανείς όμως δεν έχει περιφέρει την ομάδα του και σε ένα τέτοιο χάος.