Tottenham - Liverpool(0-3)

Ο ρόμβος του Rodgers κατέστρεψε (ξανά) τα σχέδια του Pochettino

του Δημήτρη Βαρσάνη

Η Liverpool συνέτριψε με 3-0 τη Tottenham στο “White Hart Lane” επιβεβαιώνοντας ότι είναι μια διεκδικήτρια και του φετινού τίτλου.

Μπορεί με τη Manchester City τη προηγούμενη Δευτέρα να εμφανίστηκαν οι αδυναμίες τους,αλλά οι παίκτες του Rodgers φάνηκαν φρέσκοι και βελτιωμένοι σε ένα νέο σχηματισμό. Ας πάμε να αναλύσουμε το πώς εξελίχθηκε το παιχνίδι από μια τακτική σκοπιά.

Ενδεκάδες και σχηματισμοί

Η Tottenham διατήρησε το 4-2-3-1 που χρησιμοποιεί στα πρώτα παιχνίδια και δεν άλλαξε τίποτα στην ενδεκάδα από το 4-0 επί της QPR τη περασμένη εβδομάδα. Αυτό σήμαινε ότι ο Kaboul κράτησε τη θέση του στην άμυνα και ο Chadli συνέχισε στη μεσαία γραμμή. Η Liverpool από την άλλη έφερε ξανά στο προσκήνιο τον σχηματισμό του ρόμβου που ξέρει και αγαπά,με τον Balotelli να παίρνει φανέλα βασικού δίπλα στον Sturridge. O Alberto Moreno ήταν έτοιμος να παίξει στα αριστερά,ο Manquillo ξεκίνησε από τα δεξιά ενώ ο Sakho ήταν ο παρτενέρ του Lovren στο κέντρο της άμυνας.

Το γρήγορο γκολ άλλαξε όλο το παιχνίδι

Η μάχη στη μεσαία γραμμή από νωρίς ήταν έντονη και πολύ δυνατή. Και οι δύο ομάδες χρησιμοποίησαν το πρέσινγκ για να κερδίσουν τη μπάλα,και από τις δύο στο κέντρο είχαμε δυνατές μονομαχίες από τα πρώτα λεπτά. Ο Nabil Bentaleb και ο Ettiene Capoue φαινόταν σαν να είχαν πάρει το πάνω χέρι όμως μετά το γκολ της Liverpool από μια γρήγορη αντεπίθεση άλλαξε όλο το σενάριο του παιχνιδιού.

Το γκολ από μόνο του ήταν πολύ τυπικό για μια Liverpool παραταγμένη στο σύστημα “διαμάντι” και παρουσίασε το μεγαλύτερο πλεονέκτημα του,το οποίο είναι να έχεις ταχύτατους δρομείς μεταξύ του χώρου και των γραμμών. Η κούρσα του Henderson δεν παρακολουθήθηκε,ο Eric Dier έχασε τον Sterling στο δεύτερο δοκάρι και ο Άγγλος επιθετικός το αξιοποίησε με τον καλύτερο τρόπο.

Ήταν η πρώτη απελευθέρωση του Henderson στον αγώνα και αυτό οδήγησε στο προβάδισμα της Liverpool. Αυτό άφησε τους “πετεινούς” να κυνηγάνε ένα παιχνίδι απέναντι στο “διαμάντι” των “κόκκινων”,το οποίο είναι μια από τις χειρότερες προοπτικές για να αντιμετωπίσεις στο ποδόσφαιρο.

Η ισορροπημένη Liverpool

Ο Lovren πάτησε τη λεπτή γραμμή ανάμεσα στην αριστεία και την απερισκεψία στην άμυνα,όμως παρά τις καίριες επεμβάσεις του και τα λάθη του η Liverpool ήταν ισορροπημένη μέσα στο γήπεδο.

Οι αποστάσεις μεταξύ των γραμμών ήταν ίσες και σωστές με τον Sterling να παίζει στη κορυφή του ρόμβου συνδέοντας το παιχνίδι ανάμεσα στους τρεις της μεσαίας γραμμής και των δύο επιθετικών. Ο Gerrard είχε μια αντίθετη μέρα αμυνόμενος καλά έχοντας και τρία τάκλιν,αλλά το ποσοστό του στις πάσες ήταν μέτριο(71%). Ο Balotelli κουβαλούσε παίκτες πάνω του,ο Sturridge κινούνταν προς τα πλάγια και απολάμβανε την ελευθερία,ο Sterling διέσχιζε όλο το γήπεδο στις αντεπιθέσεις και ο Henderson ανέβαινε μπροστά με ευκολία.

Η Liverpool που σμπαράλιασε τη Manchester United στις αντεπιθέσεις πέρυσι στο “Old Trafford” επέστρεψε,με τα τρεξίματα μεταξύ των γραμμών και του ελεύθερου χώρου να είναι το προφανές χαρακτηριστικό της.

Η κλεισμένη Tottenham

Σε αντίθεση με το θετικό παιχνίδι της Liverpool η Tottenham ήταν αφελής και μονοδιάστατη. Οι ‘Spurs” στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα δεν χρησιμοποίησαν τα άκρα τους για να επιτεθούν και μόνο πρόχειρα δημιουργήθηκε πλάτος από τους πλάγιους μπακ. Τη πρώτη φορά που έγινε το έκαναν τόσο πρόχειρα και διαβασμένα που ο Danny Rose τέθηκε σε θέση οφσάιντ.

Η Liverpool έφτιαξε ένα βαθύ και στενό μπλοκ και αμύνθηκε στις κεντρικές ζώνες αναγκάζοντας τον Eriksen να επιβραδύνει το παιχνίδι του και να βγάλει ουσιαστικά τον Adebayor εκτός αγώνα. Σε κανένα σημείο της αναμέτρησης ο Manquillo και ο Moreno δεν αισθάνθηκαν πίεση μέχρι να μπει στο 60’ στον αγωνιστικό χώρο ο Townsend. Ωστόσο ο Ισπανός με ένα απίστευτο τρόπο του έκλεψε τη μπάλα και διανύοντας 60 μέτρα απόσταση στον αγωνιστικό χώρο διαμόρφωσε το τελικό 3-0.

Τη στιγμή που ο Pochettino προσπάθησε να αλλάξει την ομάδα του και να πάρει το ρίσκο συνέβη αυτό το πράγμα.

Επίλογος

Η Tottenham το φοβήθηκε περισσότερο από όσο έπρεπε το παιχνίδι και η Liverpool το εκμεταλλεύτηκε με τον καλύτερο τρόπο,ενώ αν ήταν λίγο πιο εύστοχη στις άλλες ευκαιρίες της θα μπορούσε να έπαιρνε και μεγαλύτερες διαστάσεις θριάμβου το σκορ της.

Το μεγαλύτερο μέρος της κουβέντας πηγαίνει το πώς θα εξελισσόταν το παιχνίδι αν δεν δινόταν το υπερβολικό πέναλτι στον Allen,το οποίο σε περίπτωση που αποφάσιζε ο διαιτητής ότι έκανε θέατρο θα σήμανε την αποβολή του με δεύτερη κίτρινη κάρτα. Ωστόσο και πάλι η αφέλεια του Dier κόστισε στην ομάδα του.

Τακτικά ο Pochettino μοιάζει μαθητούδι μπροστά στον Rodgers παρά την ίδια περίπου ηλικία τους(42 και 41 αντίστοιχα). Άρα υπάρχει κανείς που να θυμάται τη νίκη της Liverpool με 3-0 επί της Southampton στο “St. Mary’s” το Μάρτιο με τον Βορειοιρλανδό τεχνικό να κερδίζει ξανά κατά κράτος τον Αργεντινό,ξανά με ρόμβο;