«ΩΡΊΩΝ 2014»: ο μικρός «Μακεδονομάχος» της ΛΕΦΕΔ Χίου

Εκπαιδευτική άσκηση με την ονομασία «ΩΡΊΩΝ 2014» πάνω σε αντικείμενα περιπόλων μακριάς ακτίνας πραγματοποίησε η Λέσχη Εφέδρων Ενόπλων Δυνάμεων του παραρτήματος Χίου την περασμένη εβδομάδα, στο πνεύμα της μεγάλης άσκηση των εφέδρων που έχει θεσπίσει η Μητροπολιτική ΛΕΦΕΔ, ο γνωστός «Μακεδονομάχος»

Αναλυτικά, η άσκηση ξεκίνησε όταν ομάδα πεζικού  μεταφέρθηκε σε χώρο διασποράς,σε δασική περιοχή. Η αποστολή της, σύμφωνα με το σενάριο, ήταν να μεταβεί μετά από πορεία στην περιοχή με την κωδική ονομασία *Μελλίσι 5* όπου υπήρχε κρυμμένος οπλισμός και πυρομαχικά για φίλιες δυνάμεις που θα έλθουν από την ενδοχώρα.

Αντικειμενικός σκοπός της περιπόλου ήταν η φύλαξη του συγκεκριμένου χώρου, η δημιουργία καταυλισμού σε σωστή θέση πλησίον του χώρου και η δημιουργία ΣΤΕΚ όπου με συνθηματικά τα μέλη της περιπόλου σε θέση να αναγνωρίσουμε τις φίλιες δυνάμεις.

Κατά την διάρκεια της νύχτας ένα εκ των περιπόλων εντόπισε ύποπτο που έπρεπε να τον ελέγξει. Όπως αποδείχθηκε έφερε μαζί του στρατιωτικό χάρτη ,οπότε έπρεπε να συλληφθεί για κατασκοπεία και να μεταφερθεί στον καταυλισμό.

Αργότερα οπλισμένος στρατιώτης σε ένα εκ των ΣΤΕΚ δεν ήξερε τα συνθηματικά,οπότε έγινε ξανά επίδειξη σύλληψης και μεταφοράς αλλά αυτή την φορά σε οπλισμένο.
Μετά το σενάριο περιελάμβανε εντοπισμό και προστασία άμαχου πληθυσμού, όπου λόγω εχθροπραξιών στο χωριό του(χωριό Ζ) κατέφυγε βίαια στο δάσος χωρίς καμία προμήθεια.

Έτσι, η αποστολή του περιπόλου τροποποιήθηκε και τώρα τα εκπαιδευόμενα μέλη έπρεπε να εφαρμόσουν βασικές αρχές επιβίωσης ώστε να βοηθήσουν τους αμάχους. Έτσι ξαναδιδάχθηκαν βασικές αρχές επιβίωσης,άναμμα φωτιάς με παραδοσιακούς τρόπους (μπαταρία,σπινθιριστή), καταλύματα ανάγκης,συλλογή και καθαρισμό νερού (βρασμός,χημικός και με φιλτρο),τρόπους θέρμανσης και να παρασκευαστεί ομαδικό ρόφημα  και σούπα. Στην συνέχεια, η ομάδα ξεκουράστηκε και ακολούθησε η φύλαξη με σκοπιές όλο το βράδυ.

Το επόμενο πρωί, η περίπολος έλαβε διαταγή να στήσει παρατηρητήριο, όπου θα έπρεπε να παρακολουθεί τα μετόπισθεν λόφου όπου υπήρχαν φίλιες δυνάμεις και υπήρχε πληροφορία ότι είχαν αποβιβαστεί εχθρικές δυνάμεις πίσω από την γραμμή άμυνας με στόχο την προσβολή των φιλίων δυνάμεων στα νώτα της. Αργότερα λόγω ότι χάθηκε η επαφή ,εστάλη διαβιβαστής να ελέγξει την ενσύρματη γραμμή. Εκεί ο διαβιβαστής εγκλωβίστηκε σε ναρκοπέδιο και η ομάδα εκλήθη να τον απεγκλωβίσει.

Μετά τον απεγκλωβισμό του διαβιβαστή, ή ομάδα έλαβε διαταγή αποχώρησης λόγω ακύρωσης της αποστολής των φιλιών δυνάμεων και με πορεία μετέβη στον αρχικό χώρο διασποράς.

Τα συμπεράσματα όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή της η ΛΕΦΕΔ Χίου «ήταν πολύ χρήσιμα διότι εφαρμόστηκε σενάριο προσανατολισμένο σε ρεαλιστικές συνθήκες όπου ντόπιοι έφεδροι θα λάβουν κρίσιμες αποστολές υποστήριξης και σε πιθανά γεγονότα απλά αλλά πολύ πιθανά να συμβούν.

 Η εφαρμογή τεχνικών επιβίωσης και μάλιστα σε βροχερό περιβάλλον σε ατομικό αλλά κυρίως σε ομαδικό επίπεδο,είναι χρήσιμο και σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών όπου ομάδα μπορεί να μεταβεί σε αποκλεισμένη περιοχή και να παράσχει μέριμνα τις πρώτες κρίσιμες ώρες. Η συγκεκριμένη άσκηση όπως κι επόμενες εκπαιδεύσεις προετοιμάζουν το παράρτημα της Χίου σε αντικείμενα τέως ασκήσεων των «Μακεδονομάχων» ώστε να είναι τα μέλη μας έτοιμα να συμμετάσχουν στις μεγάλες ασκήσεις της Ομοσπονδίας μας.

 Σε αυτό το σημείο θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε και τους φίλους μας,όπου μας βοήθησαν ως κομπάρσοι στον ρόλο ύποπτου και σε ρόλο άμαχου πληθυσμού».

Για την ιστορία να σημειώσουμε πως η ονομασία της άσκησης προέρχεται απο τον διάσημο κυνηγό της ελληνικής μυθολογίας, Ωρίωνα.

Μια φορά, όπως το συνήθιζαν οι θεοί του Ολύμπου, ο Δίας και ο Ποσειδώνας πήγαν ένα περίπατο στη γη μεταμφιεσμένοι σε ανθρώπους. Περνώντας από τη Βοιωτία δέχθηκαν τη θερμή φιλοξενία του Υριέα, του «επώνυμου ήρωα» της πόλεως Υρίης. Εκείνη την εποχή όμως ο Υριέας ήταν σε πολύ μεγάλη ηλικία και χήρος χωρίς παιδιά. Εξομολογήθηκε στους φιλοξενούμενους τον καημό του για τη μεγάλη μοναξιά του και πόσο θα ήθελε να είχε ένα παιδί. Αφού οι δύο θεοί είχαν φύγει, το άλλο πρωί ο Υριέας βρήκε στο κατώφλι του σπιτιού του ένα βρέφος: ήταν ο μικρός Ωρίων, ένα δώρο από τους θεούς για τη φιλοξενία που τους είχε προσφέρει. Για τον λόγο αυτό ο Ωρίων αναφέρεται άλλοτε ως γιος του Υριέα και άλλοτε ως γιος του Ποσειδώνα, μάλιστα ήταν καρπός της σχέσης του θεού με την Ευρυάλη, κόρη του βασιλιά Μίνωα. Λέγεται ακόμα ότι είχε πάρει από τον πατέρα του, θεό της θάλασσας, το χάρισμα να μπορεί να βαδίζει πάνω στη θάλασσα.

Ο Ωρίωνας μεγάλωσε και έγινε «ανήρ εξόχου ρώμης και καλλονής, και δεξιώτατος κυνηγός». Εκτός από πολύ δυνατός και όμορφος, φαίνεται ότι ήταν πολύ ψηλός στο ανάστημα, κάτι που συνδεέται και με τον ομώνυμο αστερισμό. Συνόδευε τη θεά του κυνηγιού, την `Αρτεμι, στα κυνήγια της. Κάποτε ο Ωρίων φιλοξενήθηκε στη Χίο από τον εκεί βασιλιά Οινοπίωνα (κατά μία εκδοχή και ο Ωρίων ήταν Χιώτης). Συμπεριφέρθηκε όμως απερίσκεπτα, καθώς ερωτεύθηκε τρελά την κόρη του βασιλιά, τη Μεράδη. Τότε ο Οινοπίων του έδωσε να πιεί ένα ποτό που τον τύφλωσε και μετά τον πέταξε στη θάλασσα. Εκεί τον περιμάζεψε ο θεός `Ηφαιστος και τον οδήγησε στον Απόλλωνα, τον θεό του φωτός, που του ξανάδωσε την όρασή του.

Σχετικά με το τέλος του Ωρίωνα υπάρχουν αρκετές διαφορετικές παραδόσεις. Σύμφωνα την κυρίαρχη παράδοση, πέθανε στη Δήλο (γνωστή τότε ως Ορτυγία) από δάγκωμα σκορπιού, που τον έστειλε είτε η Άρτεμις επειδή είχε φύγει από κοντά της ως ερωτευμένος με την Ηώ (Οδύσσεια, ε 121 κ.ε., λ 310), είτε ο Απόλλων για να μη δημιουργηθεί ερωτική σχέση του Ωρίωνα με την `Αρτεμι (αδελφή του Απόλλωνα), είτε τέλος η ίδια η Γη τιμωρώντας τον για την καυχησιολογία του ότι κανένα ζώο δεν ξέφευγε από τα βέλη του. Για τον λόγο αυτό, όταν μετά τον θάνατό του ο Ωρίων «καταστερίσθηκε», μετατράπηκε δηλαδή σε αστερισμό, βρίσκεται στην αντίθετη πλευρά της Ουράνιας Σφαίρας από τον αστερισμό Σκορπιό. Στη Βιβλιοθήκη Απολλοδώρου (Α΄ 4, 3) αναφέρεται ότι η `Αρτεμις σκότωσε τον Ωρίωνα επειδή αυτός ατίμασε την `Ωπιν, μία από τις ακολούθους της, ή απλώς επειδή προκάλεσε την Άρτεμι σε αγώνα δισκοβολίας.

Στην παράδοση που υιοθετεί ο λυρικός ποιητής Πίνδαρος, ο Ωρίων είδε κάποτε την Πληιόνη με τις κόρες της, τις Πλειάδες, και τις κατεδίωξε επί πέντε ολόκληρα χρόνια, μέχρι που ο Δίας τις καταστέρισε μαζί με τον Ωρίωνα και τον σκύλο του. Στην Οδύσσεια (λ 572-575) αναφέρεται ότι ο Οδυσσέας είδε τον Ωρίωνα στο ταξίδι του στον Κάτω Κόσμο να σαλαγάει θηρία, υποδηλώνοντας ότι ούτε μετά τον θάνατό του έπαψε να αγαπά το κυνήγι: «`Επειτα τον Ωρίωνα εκεί είδα τον πελώριο / που σαλαγούσε τα θεριά στ' ασφοδελό λιβάδι, / όσα στ' απάτητα βουνά τα 'χε σκοτώσει ο ίδιος, / κι ένα ματσούκι χάλκινο πάντα άσπαστο βαστούσε.» (Ομήρου Οδύσσεια, αρχαίον κείμενον - έμμετρος μετάφρασις Ζησίμου Σίδερη, εκδ. οίκος Ιωάννου & Π. Ζαχαροπούλου, Αθήναι 1939)