Όταν ένα ποίημα γίνεται εικόνα

Ο Δημήτρης Οικονόμου, με την σκηνοθετική και μουσική επιμέλεια του Γαβριήλ Σφαιρόπουλου και την συνδρομή της Θάλεια Χαραρά στο φωτογραφικό υλικό,μας παρουσιάζει οπτικοποιημένο το ποίημά του «Οι δρόμοι».

Οι δρόμοι


Κι αν δεν έχω περπατήσει
Με τα φώτα της νύχτας
Ποιος φόβος
Με το φεγγάρι
Ποιο το μίσος
Με τον ήλιο
Που να φωνάξω και σε ποιόν

Μ’ ανάθρεψαν οι δρόμοι
Μια πορεία σχεδόν κυκλική
Μαζί και τ’ άστρα
Μια διαδρομή πάνω-κάτω
Ένας κόσμος
Μια ζωή, μια βόλτα
Πολλά τα πρόσωπα
Ανεβαίνουν, κατεβαίνουν
Ο μίτος της Αριάδνης
Πλεγμένος στα χέρια μου
Λιγοστά τα λόγια
Κάποιοι μένουν

Ποιος ο σκοπός
Συνεχίζουμε ευθεία
Τα χέρια, φτερά γίνονται
Επόμενη στάση ανάγκη
Ξετυλίγεις συνέχεια
Ποιος μένει
Ποιος φεύγει
Διαλύονται τα σύννεφα
Ποιος έρχεται
Σχηματίζονται λέξεις
Γαλανές
Παίρνουμε απάντηση
Μάλλον όχι
Περπατάς
Καθαρίζουν οι πληγές

Ποιος ο προορισμός
Μετά τη διασταύρωση δεξιά
Ο εαυτός
Επόμενη στάση φόβος
Ο άνεμος
Κατεβαίνεις ή όχι
Αυτός
Το σκέφτεσαι
Μένεις
Το ξανασκέφτεσαι
Κατεβαίνεις
Αβεβαιότητα
Που σε βγάζει στην άκρη
Του νήματος
Του λαβύρινθου
Του δρόμου
Και πάλι απ’ την αρχή
Παίρνεις το επόμενο

Επιστροφή
Φτάνεις στο σπίτι
Φανάρια κόκκινα
Σταματάς
Μαζεύεις το κουβάρι
Επόμενη στάση στόχος
Πιάνεις το τιμόνι
Ξεκινάς
Αυτό είναι
Φύγαμε
Ξημέρωσε.


Οικονόμου Δημήτρης