Δημήτρης Βαρσάνης
Ένας "τελικός" πλέι - οφ πέρασε, ένας άλλος έρχεται. Το παιχνίδι μεταξύ της Middlesbrough και της Brighton το σαββατοκύριακο που μας πέρασε ανήλθε ουσιαστικά σε μια προκαταρκτική έκδοση του αποφασιστικού παιχνιδιού της ανόδου που θα κάνει μεγάλους άνδρες και γυναίκες να κλαίνε με ένταση.
Η Middlesbrough πήρε την ισοπαλία με 1-1 που επιζητούσε ανάμεσα στα νεύρα και τις αψιμαχίες και μπορεί να συμμετάσχει ξανά στη Premier League από του χρόνου, αλλά η Brighton πρέπει να αντιμετωπίσει την ασθένεια που προκαλεί ο τρόμος των πλέι-οφ.
Ίσως να ήταν η αφορμή και η ένταση αλλά η Brighton φαινόταν κουρασμένη το Σάββατο. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων εβδομάδων ήταν ζωντανή και έπαιξε ένα κάπως επιθετικό ποδόσφαιρο, αλλά όλα αυτά δεν ήταν παρούσα στο Riverside: εμφανίστηκε βαριά στα πόδια και κουρασμένη στο μυαλό, με τη Middlesbrough πραγματικά να άξιζε να βάλει τέσσερα ή πέντε γκολ στο πρώτο ημίχρονο μέσα από τις ευκαιρίες που δημιούργησε από αμυντικά λάθη και μόνο.
Ο Dale Stephens αντιμετωπίζει μια τιμωρία τριών αγωνιστικών μετά την κόκκινη κάρτα που έλαβε για ένα πάτημα στον αστράγαλο του του Gaston Ramirez του - που σημαίνει ότι θα χάσει όλη την εκστρατεία των πλέι οφ - ενώ ο αμυντικός Lewis Dunk θα είναι επίσης απών από το πρώτο αγώνα του ημιτελικού, εξακολουθώντας να εκτίει τη δική του απαγόρευση για μια αποβολή. Ξαφνικά, τα πράγματα δεν φαίνονται τόσο ρόδινα για το σύνολο του Chris Hughton.
«Δεν έχουμε χρόνο να είμαστε απογοητευμένο γι 'αυτό το γεγονός", δήλωσε σαφώς απογοητευμένος, αλλά και μετρημένος ο Hughton μετά το παιχνίδι του Σαββάτου:"Είναι ένα τρελό αποδυτήριο, και θέλουμε να αισθανόμαστε αυτόν τον τρόπο, επειδή ξέρουμε τι σημαίνει για αυτούς. Το ποδόσφαιρο είναι γεμάτο από τα σκαμπανεβάσματα και αγωνίζεσαι πάντα για υψηλά: ο μόνος τρόπος που μπορείς να το κάνεις αυτό είναι να βγάλεις από τον εαυτό σου την απογοήτευση". Μάλλον ο Hughton είναι σωστός εδώ, στο ότι μπορεί να μην υπάρχει αρκετός χρόνος για να απογοητευθούν για την έλλειψη της ανόδου πριν γυρίσουν το μυαλό τους στα πλέι-οφ. Επίσης, ενδέχεται να μην υπάρχει επαρκής χρόνος για να ανακάμψουν από αυτό.
Υπάρχει μια ευρέως διαδεδομένη ιδέα ότι όποιος τερματίζει τρίτος είναι σε μειονεκτική θέση, δεδομένου ότι πρέπει να αντιμετωπίσει την απογοήτευση που δεν μπήκε στην πρώτη δυάδα. Ωστόσο, δεν είναι ιδιαίτερα σημαντικά στην πρόσφατη ιστορία και πιθανότατα να προέρχεται από μια περίοδο στη δεκαετία του 1990 όταν πέντε σύλλογοι σε πέντε χρόνια τερμάτισαν τρίτοι, τέσσερις βαθμοί ή λιγότερο μακριά από την απευθείας άνοδο και έχασαν στα πλέι-οφ. Από τότε, δεν έχει υπάρξει μια μεγάλη επιβεβαίωση σε αυτό το στατιστικό: από το 2000, οκτώ ομάδες έχουν τερματίσει στη τρίτη θέση και ανέβηκαν μέσω των πλέι-οφ, ενώ άλλες οκτώ δεν το πραγματοποίησαν. Από εκείνους που απέτυχαν, οι τέσσερις ήταν κοντά στο "Top Two" όμως μια από αυτές τελείωσαν στη "κανονική" περίοδος εντός των τεσσάρων βαθμών από το δεύτερο. Εν ολίγοις, η Brighton έχει μια καλή ευκαιρία να ενταχθεί μαζί με τις Burnley και Middlesbrough στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου.
Όμως τι γίνεται με τις ομάδες που θα κοντραροχτυπηθούν στα πλέι-οφ; η Brighton θα παίξει απέναντι στη Sheffield Wednesday το πρώτο παιχνίδι του ημιτελικού απόψε, ενώ αύριο η Derby θα αντιμετωπίσει τη Hull. Ό, τι και να συμβεί, στο τελικό θα δούμε μία ομάδα, που πραγματικά δεν περίμενε κανείς φέτος να διεκδικεί την άνοδο μέσα από αυτή τη διαδικασία σε σχέση με ότι έκανε πέρυσι.
Την περασμένη σεζόν η Brighton και η Wednesday τερμάτισαν στην 20η και 13η θέση αντίστοιχα, ενώ η Hull υποβιβάστηκε από την Premier League και η Derby ξόδεψε 25 εκατομμύρια λίρες για παίκτες και προσέλαβε τον πρώην βοηθό του Carlo Anceloti, Paul Clement ως προπονητή τους. Ο πρώην "νούμερο δύο" θα ήταν ευχαριστημένος με μια μετρημένη πρόοδο, η τελευταία όμως μάλλον θα απογοητεύθηκε που δεν πήρε την απευθείας άνοδο.
Αυτή η σεζόν ήταν επίσης ελαφρώς ασυνήθιστη στο ότι δεν εμφανίστηκε καθυστερημένα μια απίθανη υποψήφιος: οι πρώτοι έξι είναι πολύ ξεκάθαρο ότι είναι οι έξι καλύτεροι σύλλογοι στην κατηγορία, ιδιαίτερα γύρω στον Φεβρουάριο, και ως εκ τούτου δεν υπάρχει μεγάλη αλλαγή για να επιλέξουμε ανάμεσα σε εκείνους που παλεύουν για την άνοδο.
Η Brighton είναι θεωρητικά η καλύτερη από τους τέσσερις εναπομείναντες υποψηφίους, αφού τερμάτισε έξι βαθμούς μπροστά από την άμεση ανταγωνίστρια της Hull και έχουν περάσει 13 παιχνίδια από την τελευταία ήττα τους. Όμως όλα αυτά είναι πλεονεκτήματα και ίσως το πιο σημαντικό για τα πλέι-οφ είναι ότι όλοι διαθέτουν παροιμιώδεις "επικίνδυνους άνδρες", παίκτες που μπορούν να δημιουργήσουν κάτι ή να κερδίσουν ένα παιχνίδι από το τίποτα.
Η Brighton έχει τους Anthony Knockaert και Jiri Skalak, δύο λαμπερούς εξτρέμ. Ο Abel Hernandez της Hull είναι σαν δύο ίδιοι παίκτες στην κατηγορία. Οι επιλογές της Derby είναι άφθονες, αλλά παρά την κακή πορεία και την απόδοση του από την πλευρά του, ο Chris Martin κατάφερε να σκοράρει 15 γκολ και να δημιουργήσει άλλα δέκα. Η Sheffield Wednesday έχει τον Fernando Forestieri, ίσως το πιο ταλαντούχο παίκτης στο πρωτάθλημα και ένας εύφλεκτος χαρακτήρας που είναι σχεδόν το ίδιο πιθανό να έχει ένα ξέσπασμα στα γκολ.
Από τους αντίστοιχους προπονητές που εμπλέκονται, ο Daren Wassall της Derby είναι ίσως ο μόνος του οποίου το μέλλον του στηρίζεται στην άνοδο. Ερχόμενος για να αντικαταστήσει τον Clement τον Φεβρουάριο μέχρι το τέλος της σεζόν, ο Wassall σταθεροποίησε το σύλλογο, δημιούργησε μια σχετικά πάγια ομάδα και τελικά τους οδήγησε σε κάποια καλά αποτελέσματα. Το καθαρό βάρος του ταλέντου που έχει στη διάθεσή του (συνηθίζεται να έχει στον πάγκο ονόματα του τύπου του Darren Bent και του Andreas Weimann) υποδηλώνει ότι τα "κριάρια" θα μπορούσαν να έχουν την καλύτερη ευκαιρία από τον οποιονδήποτε. Η απώλεια του George Thorne, ο οποίος έσπασε το πόδι του το Σαββατοκύριακο, θα είναι ένα πλήγμα, αλλά του έχουν δοθεί σημαντικά "μαξιλάρια", δεδομένου ότι ο Wassall μπορεί να καλέσει τους Jacob Butterfield ή Bradley Johnson (φυσικής κατάστασης επιτρέποντος), δύο μέσους που κόστισαν 10 εκατομμύρια λίρες τον περασμένο Αύγουστο.
Όμως πραγματικά, τα πλέι-οφ σπάνια μπορούν να προβλεφθούν. Η ιστορία, η φόρμα και η ποιότητα μιας ομάδας μπορούν να μας μεταφέρουν ένα περιορισμένο πλεονέκτημα όμως μάλλον έχει λίγη αξία. Τα συγκεκριμένα παιχνίδια μπορούν να ανατραπούν σε στιγμές, οι χρονιές είναι κάτω από τον αγωγό ενός καρδιακού παλμού. Είναι υπέροχο, απαίσιο, συναρπαστικό και συχνά πάρα πολύ άδικο συναίσθημα την ίδια στιγμή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου