Δημήτρης Βαρσάνης
Είναι μια πολύ περίεργη εβδομάδα για τη Zurich και την FC Lugano, δύο σύλλογοι που είναι στον πάτο της Ελβετικής Super League. Η τύχη τους στην κορυφαία κατηγορία θα αποφασιστεί απόψε - ο ένας θα πέσει και ο άλλος θα σωθεί - αλλά στη συνέχεια θα παίξουν μεταξύ τους στον τελικό Κυπέλλου της Ελβετίας την Κυριακή.
Η Lugano έχει πλεονέκτημα ενός βαθμού στον βαθμολογικό πίνακα γνωρίζοντας ότι τα πάντα είναι στα χέρια της και ότι θα πρέπει να νικήσει τη St Gallen στην έδρα της. Η Zurich θα ελπίζει απλά να γκελάρει η αντίπαλος της καθώς θα φιλοξενεί τη Vaduz.
Το ερχόμενο Σαββατοκύριακο, ωστόσο, θα είναι μια εντελώς διαφορετική ιστορία καθώς η Lugano και η Zurich παίζουν μεταξύ τους στον τελικό του κυπέλλου. Στο ποδόσφαιρο έχουμε δει στο παρελθόν να υποβιβάζονται ομάδες που σήκωσαν το τρόπαιο και πολλές από τις χαμηλότερες κατηγορίες να πραγματοποιούν μια εντυπωιακή πορεία στο θεσμό, αλλά οι δύο τελευταίοι της κατηγορίας δεν θυμάμαι ποτέ να έχουν φτάσει σε τελικό κυπέλλου μαζί. Κατά πάσα πιθανότητα, είναι άνευ προηγουμένου.
Για τη Zurich, ένας από τους πιο σημαντικούς και καλά σεβαστούς συλλόγους στη χώρα και η οποία ήταν πρωταθλήτρια πρόσφατα, το 2009, ο υποβιβασμός θα είναι απολύτως καταστροφικός. Η παραμονή της στη κορυφαία κατηγορία ήταν αδιάλειπτη για 26 χρόνια και ο σύλλογος είχε μια θετική στρατηγική για την προώθηση νεαρών από την ακαδημία της κάτω από το θρυλικό πρόεδρο της Sven Hotz και το διάδοχό του Ancillo Canepa, ο οποίος ανέλαβε το 2006. Ο κατάλογος των σταρ που έχουν βγει στο προσκήνιο από το σύλλογο περιλαμβάνει τους Ricardo Rodriguez, Gokhan Inler, Blerim Dzemaili, Josip Drmic και Admir Mehmedi.
Ωστόσο, καθώς η Basel έγινε η κυρίαρχη δύναμη στην Ελβετία και κατακτά διαδοχικά τους τίτλους από το 2010, ο Caneppa έχασε σταδιακά την υπομονή του και η σταθερότητα απομακρύνθηκε. Οι απαιτήσεις του νεποτισμού ήταν διαδεδομένες με πολλούς συγγενείς στο διοικητικό συμβούλιο και τη σύζυγο του Canepa να εμπλέκονται σε μεγάλο βαθμό στη λειτουργία του συλλόγου.
Η Zurich άρχισε να πουλά παίκτες, χωρίς να τους αντικαθιστά σωστά, και τα αποτελέσματα επιδεινώθηκαν στην πάροδο του χρόνου. Ο σύλλογος τερμάτισε τρίτος την περασμένη σεζόν, αλλά απείχε 25 πόντους μακριά από τους πρωταθλητές. Και όταν ο προπονητής της Urs Meier απολύθηκε τον Αύγουστο ύστερα από μια ρήξη με τους οπαδούς για την κακομεταχείριση του δημοφιλούς τερματοφύλακα David Da Costa, ο Canepa δήλωσε ότι "η κατάσταση δεν είναι σοβαρή."
Ο Canepa μπορεί να είχε ελπίδες ότι μπορεί να κοντράρει τη Basel για τον τίτλο αυτή τη σεζόν, αλλά τίποτα δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την πραγματικότητα.
Ο πρώην αμυντικός της Liverpool Sami Hyypia, ο οποίος δεν είχε δουλειά μετά τη παραίτηση του από Brighton στα τέλη του 2014, ονομάστηκε νέος προπονητής του συλλόγου και του δόθηκε η ελευθερία να κάνει ότι θέλει. Το αποτέλεσμα ήταν καταστροφικό να το θέσουμε ήπια. Ακόμη και η υπογραφή του έμπειρου επιθετικού Alexander Kerzhakov με τη μορφή του δανείσμου από την Zenit το χειμώνα δεν βοήθησε και ο Hyypia τελικά έφυγε μετά το αλώνισμα με 4-0 από τη Lugano πριν από δύο εβδομάδες. Το φιάσκο άφησε τη Zurich στη τελευταία θέση του βαθμολογικού πίνακα και πρώτο φαβορί για να υποβιβαστεί.
"Ο Canepa έκανε ένα μεγάλο λάθος με την εμπιστοσύνη στον Hyypia, αλλά αυτό συμβαίνει όταν κανείς δεν είναι σε θέση να του πει ότι κάνει λάθος," είπε ο σχολιαστής David Lemos στο ESPN: "Τώρα η Zurich θα μπορούσε να υποβιβαστεί και αυτό είναι ένα μεγάλο κρίμα, επειδή είναι ένας σύλλογος με μεγάλη παράδοση που εγείρει πολλούς ποιοτικούς παίκτες στο Ελβετικό ποδόσφαιρο."
Κερδίζοντας το κύπελλο για ένατη φορά στην ιστορία τους δεν θα παρηγορήσει την απελπιστική κατάσταση των οπαδών της Zurich αν χάσουν τη θέση τους στην Super League. Για τη Lugano, η κατάσταση είναι λίγο διαφορετική, καθώς θα μπορούσε να είναι το πρώτο της τρόπαιο από το 1993, όταν απροσδόκητα νίκησε τη Grasshopper, την άλλη ομάδα από τη Zurich και σήκωσε το κύπελλο πριν από 23 χρόνια.
Το Ελβετικό πρωτάθλημα ήταν πολύ ισχυρότερο εκείνες τις ημέρες και η Grasshopper ήταν μια πραγματική δύναμη με τους νεαρούς Giovane Elber και Ciriaco Sforza στις τάξεις τους. Ωστόσο με επικεφαλής τον Nestora Subiat, η Lugano κατεδαφιστεί εντυπωσιακά. Ο σύλλογος έφτασε κοντά στο να κατακτήσει το πρώτο πρωτάθλημα του από το Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο το 2001, ωστόσο, χρεοκόπησε το 2004 και επέστρεψε στην κορυφαία κατηγορία μόλις το καλοκαίρι του 2015 με την απόλαυση όλης της Ιταλόφωνης περιοχής.
Ο Zdenek Zeman είναι δημοφιλής για την επιθετική τακτική του και την ικανότητα να γαλουχήσει τα νεαρά ταλέντα και για αυτό το λόγο, ηρθε για να βοηθήσει την ομάδα να επιβιώσει όμως βρήκε ένα δύσκολο έργο.
Η Lugano είναι η χειρότερη άμυνα του πρωταθλήματος, δεχόμενη 75 γκολ σε 35 παιχνίδια και ο Zeman βρέθηκε κοντά στο ταμείο ανεργίας μετά από τρία διαδοχικά βαριά χτυπήματα - 6-0 (Sion), 7-0 (Young Boys) και 4-1 ( Basel) τον Απρίλιο - αλλά κατάφερε να κερδίσει τα ακόλουθα παιχνίδια και κράτησε τη δουλειά του. Στη συνέχεια δήλωσε ότι η παραμονή θα είναι το πιο δύσκολο επίτευγμα σε ολόκληρη την καριέρα του.
"Η νίκη επί της St Gallen θα κάνει όλη τη διαφορά για τη Lugano" τόνισε ο Marcello Pelizzari της Corriere del Ticino:"Υπάρχει ένα τεράστιο χάσμα μεταξύ των κατηγοριών, τόσο οικονομικά όσο και από την καθαρή ποδοσφαιρική ματιά, και είναι προφανές ότι όλοι θα προτιμούν να μείνουν παρά να κερδίσουν το κύπελλο. Αυτό θα ήταν ένα θαύμα με δεδομένα τα άσχημα αποτελέσματα το 2016. "
Και όμως, παρ 'όλα τα προβλήματά τους στο πρωτάθλημα, τόσο η Lugano όσο και η Zurich έχουν απολαύσει μια μεγάλη σεζόν στο κύπελλο.
Η Lugano στάθηκε τυχερη στις κληρώσεις, μιας και συνάντησε μόνο μια ομάδα από την Super League στο δρόμο της προς τον τελικό, Ο "δικός" μας Αναστάσιος Δώνης (δανεικός από την Juventus) σκόραρε τέσσερα γκολ, συμπεριλαμβανομένου και δύο τερμάτων απέναντι στη Luzern στα ημιτελικά.
Η Zurich είχε μια πολύ πιο σκληρή διαδρομή, περνώντας από τις Young Boys, Thun και τη κάτοχο Sion, όλες μακριά από το γήπεδο της. Έτσι ίσως αξίζει το τρόπαιο λίγο περισσότερο, αν και εξακολουθεί να είναι δύσκολο να προβλεφθεί το αποτέλεσμα δεδομένου του τι έχει ήδη συμβεί σε μια τέτοια τρελή χρονιά.
Κάθε ομάδα μπορεί να πανηγυρίσει δύο φορές στις επόμενες τέσσερις ημέρες, αλλά μπορεί επίσης να είναι στην πλευρά των ηττημένων τις αντίστοιχες φορές. Μέχρι τη στιγμή που ο τελικός στο γήπεδο Letzigrund της Zurich τελειώσει τη Κυριακή, οι άνθρωποι μπορούν να αναρωτιούνται πότε θα ξαναδούμε μια τέτοια απίστευτη χρονιά στην Ελβετία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου