Ολοκληρώθηκαν οι ανασκαφές στη Γερόνησο της Κύπρου

Την ολοκλήρωση των εργασιών της αρχαιολογικής αποστολής του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης στη Γερόνησο ανακοίνωσε το Τμήμα Αρχαιοτήτων Κύπρου. Η ανασκαφή διεξήχθη υπό τη διεύθυνση της δρος Joan Breton Conelly, καθηγήτριας Κλασικών Σπουδών και Ιστορίας της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, με τη συμμετοχή οκτώ προπτυχιακών και πτυχιακών φοιτητών του Πανεπιστημίου.

Ο μεταπτυχιακός φοιτητής Luca Cherstich συμμετείχε στην αποστολή για τη μελέτη των λαξευτών τάφων, στην προσπάθεια αποσαφήνισης της σχέσης της Γερονήσου με την κοινωνία της απέναντι ενδοχώρας και του ρόλου της στο ευρύτερο ιστορικό πλαίσιο της περιόδου. Ο αρχιτέκτονας Richard Anderson συνέχισε την εργασία της τρισδιάστατης επισκόπησης των αρχιτεκτονικών καταλοίπων στο νησί.

Η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου της Βαρσοβίας Jolanta Mlynarczyk συνέχισε τη μελέτη της κεραμικής, ενώ ο Mariusz Burdajewicz ολοκλήρωσε τη μελέτη των γυάλινων ευρημάτων. Τέλος ο δρ Paul Croft του Lemba Archaeological Field Station μελέτησε τα οστά ζώων που έχουν ανακαλυφθεί στη Γερόνησο.

Οι ανασκαφές εντός του ιερού που έχει ανακαλυφθεί στη Γερόνησο έχουν φέρει στο φως πλήθος οστράκων και επιγραφών του τέλους της περιόδου της Πτολεμαϊκής κυριαρχίας στην Κύπρο. Ο καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Princeton Άγγελος Χανιώτης, βοηθούμενος από τον δρα Benjamin Wieland του Πανεπιστημίου Fribourg, είναι επικεφαλής της επιστημονικής ομάδας που μελετά αυτό το υλικό.

Οι εργασίες της περιόδου 2016 επικεντρώθηκαν επίσης στη μελέτη της αρχιτεκτονικής των κτηρίων που έχουν αποκαλυφθεί στη Γερόνησο. Ο καθηγητής Pieter Broucke, του Middlebury College στο Vermont, ανέλαβε τη μελέτη των λαξευτών δόμων, των αρχιτεκτονικών μελών καθώς και των αρχιτεκτονικών αναγλύφων που έχουν έλθει στο φως στη διάρκεια των ανασκαφών. Τα αρχιτεκτονικά μέλη ανήκουν σε μικρό ναό ιωνικού ρυθμού, ο οποίος βρισκόταν στην άκρη του γκρεμού στο δυτικότερο σημείο του νησιού. Ο ναός είχε ανεγερθεί πάνω σε υπερυψωμένη βάση (podium) πλάτους 8,47 μ., επιμελημένης τοιχοποιίας και επιχρισμένης, ώστε να δίδει την εντύπωση μαρμάρινου οικοδομήματος. Το οικοδόμημα είχε κεντρική θύρα που πλαισιωνόταν από δύο εντοιχισμένους κίονες ιωνικού ρυθμού, οι οποίοι στήριζαν ιωνικό επιστύλιο με οριζόντιο γείσο. Η οροφή του ναού ήταν δίρριχτη επικλινής με αετωματικές απολήξεις στις δύο στενές πλευρές, ενώ οι μακρές πλευρές κατέληγαν σε επικρανίτιδα με ιωνικό κυμάτιο.