Δημήτρης Βαρσάνης
Η γραφική πόλη της Βασιλείας. Είναι ευχάριστη την ημέρα και ήσυχη τις περισσότερες νύχτες. Μια φορά την εβδομάδα οι κάτοικοι σπαταλούν τη βραδιά τους για να υποστηρίξουν τη ποδοσφαιρική ομάδα με μια απαράμιλλη αγριότητα.
Η παλιά πόλη τρίζει όταν η FC Basel μπαίνει στο St Jakob-Park. Μπορεί να αγοράσει κάποιος ένα κασκόλ, ένα καπέλο και μια φανέλα της ομάδας σχεδόν οπουδήποτε. Σε αυτή τη γωνιά της Ελβετίας υπάρχει μόνο μία ομάδα. Το πρωί της 14ης Δεκεμβρίου 2015 η διάθεση ήταν αναμφισβήτητα σε σιγή.
Η "RotBlau" είχε αποκλειστεί από τον τέταρτο γύρο του Κύπελλο Ελβετίας από την αναδυόμενη ομάδα - "μπαμπούλας" εν ονόματι Sion FC στα πέναλτι και ο τοπικός και Εθνικός Τύπος τρίκλιζαν. Σκηνές ποδοσφαιρικής αγωνίας εμφανίζονταν στις πίσω σελίδες στα περίπτερα. Δεν χρειάζεστε ένα φρασεολόγιο για να αποκρυπτογραφήσετε ότι οι ντόπιοι ήταν δυσαρεστημένοι. Η FC Basel απείχε πολύ από τη κορυφή της Super League το χειμώνα και παρουσίαζε ένα άσχημο ποδόσφαιρο, έτσι ώστε η κατάσταση σοκ να ήταν προφανής.
Η FC Basel είναι η καλύτερη ομάδα της Ελβετίας αυτή τη στιγμή. Λαμβάνοντας τακτικές παρουσίες στο Europa και στο Champions League από το 2000, η Basel είναι η πιο επιτυχημένη Ελβετική ομάδα στην πρόσφατη ιστορία. Το καλοκαίρι που μας πέρασε σφράγισε τον έβδομο συνεχόμενο τίτλο πρωταθλήματος και το δέκατο τους σε 13 χρόνια.
Οι σύγχρονοι "γίγαντες" όμως του Ελβετικού ποδοσφαίρου πραγματοποίησαν ένα ταπεινό ξεκίνημα. Το 1893 μια διαφήμιση εφημερίδας τοποθετήθηκε στην εθνική εφημερίδα Basler από τον μελλοντικό πρόεδρος του συλλόγου Roland Geldner, ζητώντας από όποιον επιθυμεί να εκπροσωπήσει την πόλη με μια ποδοσφαιρική ομάδα να τον συναντήσει στο τοπικό εστιατόριο Schuhmachern-Zunft. Μόνο έντεκα άνδρες ανταποκρίθηκαν στην επομένη το βράδυ, αλλά αυτοί έφταναν για να φορέσουν τις κόκκινες και μπλε ρίγες και να αρχίσουν τις προπονήσεις. Μετά την εισαγωγή της στη πρώτη ενσάρκωση της τωρινής Super League το 1898, τους πήραν 35 χρόνια για να κατακτήσουν το κύπελλο Ελβετίας για πρώτη φορά και άλλα 20 για το πρώτο πρωτάθλημα το 1953.
Εκτός από τη τρέχουσα παρουσία της στον "ήλιο", η Basel είχε μια επιτυχημένη περίοδο στα τέλη της δεκαετίας '60 και του '70 κάτω από τον προπονητή Helmut Benthaus παίρνοντας επτά πρωταθλήματα και δύο ακόμη κύπελλα Ελβετίας, πανηγυρίζοντας το πρώτο της και μοναδικό "νταμπλ" εκείνη την εποχή το 1967.
Η δεκαετία του '80 έφερε ένα απότομο τέλος στους εορτασμούς για τη Basel, η οποία έπεσε από την "ευλογία" της κορυφής και άλλαζε συνεχώς τις κατηγορίες στην πυραμίδα του Ελβετικού ποδοσφαίρου. Τη 17ετής θητεία του Benthaus γεμάτη τρόπαια δεν την έφτασε κανένας προπονητής που πέρασαν από το σύλλογο. Η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο το 1997 όταν ανέλαβαν τέσσερις προπονητές ένα έτος, ενώ υπήρξε και μια απόλυση τη Πρωτοχρονιά εκείνης της σεζόν. Κάποιος ειδικός έπρεπε να έρθει και να βοηθήσει αυτό το σύλλογο για να ανθίσει και δεδομένου ότι θα είχε τη τύχη με το μέρος του, υπήρχε ένας Ελβετός που εκδιώχθηκε από τη Tottenham κακήν κακώς για να το πράξει.
Ο Christian Gross δέχτηκε μια πολύ έντονη και άδικη κριτική από τον Τύπο της Βρετανίας όσο κανείς άλλος προπονητής δεν έχει αντιμετωπίσει ποτέ. Αντί να χρησιμοποιήσει έναν μεταφραστή, ο ίδιος με μεγάλη δυσκολία προσπαθούσε να μιλήσει Αγγλικά. Οι εννέα μήνες της παραμονής του μαστίζονταν από διάφορα θέματα (η κυβέρνηση της Βρετανίας δεν έδωσε σε ένα συνεργάτη του την άδεια εργασίας και οι περισσότεροι παίκτες αγνοούσαν τις εντολές του). Το ευτελές 1-6 στο πρώτο του παιχνίδι στο White Hart Lane από τη Chelsea τον έκανε ακόμα λιγότερο προσφιλή στους οπαδούς.
Εν τέλει απολύθηκε στο τέλος της σεζόν, έπειτα πήγε στη Basel και εξέφρασε την ελπίδα να μιμηθεί τις προηγούμενες επιτυχίες του στη Grasshoppers: δύο πρωταθλήματα και ένα κύπελλο Ελβετίας μέσα σε μόλις τέσσερα χρόνια. Μια απροσδόκητη οικονομική υποστήριξη και η μακρύτερη παραμονή της Basel στη κορυφαία κατηγορία για μια δεκαετία αποδείχθηκε ότι ήταν τα θεμέλια που χρειάζονταν για να προαναγγέλλουν μια εποχή της εγχώριας κυριαρχίας. Η κληρονομιά του συνεχίζεται κατά την απουσία του μετά από μια αναμφισβήτητα βίαιη απόλυση από τον σύλλογο, ύστερα από την αποτυχία να κατακτήσει ένα τρόπαιο της σεζόν 2008/09.
Αυτό δεν προανήγγειλε μόνο μια νέα εποχή επιτυχιών για τους άνδρες με τα κόκκινα και μπλε (από το 2001 μόνο δύο χρονιές η Basel δεν κατέκτησε είτε τη Super League είτε το κύπελλο Ελβετίας) αλλά και η οικονομική επένδυση σήμαινε ότι το St JakobStadium έγινε το νέο St Jakob-Park. Ακόμα μια πολύ βελτιωμένη ακαδημία έχει ανακαλύψει μερικούς από τους καλύτερους παίκτες της χώρας: ο πρώην αρχηγός της Alexander Frei, ο συνονόματος και με πολλές συμμετοχές στην Εθνική Fabian Frei, ο Xherdan Shaqiri, ο Ivan Rakitic, οι αδελφοί Xhaka, Taulant και Granit (ο τελευταίος υπέγραψε πρόσφατα στην Arsenal), αλλά και ανερχόμενα ταλέντα όπως ο Breel Embolo.
Ο Embolo ήταν ένας στόχος για τη Manchester United αυτό το καλοκαίρι πριν τον πάρει η Schalke. Ο Ελβετός υπήκοος είναι ένας δυναμικός και ταλαντούχος επιθετικός σε ηλικία μόλις 19 ετών. Πραγματοποίησε εμφανίσεις για την πρώτη ομάδα της Basel τα τελευταία τρία χρόνια. Ο Embolo είναι προικισμένος τεχνικά, αλλά πρέπει να βελτιώσει τις ικανότητές του σε μια μεγαλύτερη σκηνή.
Το ίδιο ισχύει και για την παλιά του ομάδα. Παίζουν δυνατά και απαιτητικά σε ένα παιχνίδι όπως τους το έχει ενσταλάξει ο Gross 15 χρόνια νωρίτερα. Οι ατομικές δεξιότητες και η νοοτροπία της ομάδα νοοτροπία τους είναι αυτό που τους έκανε πρωταθλητές εντός των τειχών. Ο καθένας μπορεί να αναρωτιέται γιατί η πορεία της στις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις ήταν γενικά υποτονική και αυτό συμβαίνει επειδή η λιμνούλα της είναι ακριβώς πάρα πολύ μικρή. Το εγχώριο πρωτάθλημα της Ελβετίας δεν παρουσιάζει τις ίδιες αναμετρήσεις με άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Η Basel έχει επιτύχει ότι μπορεί στο κατώφλι της, αλλά δεν έχει καταφέρει να προχωρήσει παραπέρα όπως ο παλιός σκοπευτής της που πήγε στη Γερμανία ανεξάρτητα από το πόσο κοντά είναι στα σύνορα.
Αν πάψει να είναι ένας "σανός" στους γύρους των νοκ-άουτ της Ευρώπης φαινομενικά θα ανυψώσει το επίπεδο της Ελβετικής Super League. Πώς θα το κάνει αυτό ο καθένας μπορεί να το υποθέσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου