Οι διεθνιστικές «ελίτ» της Ελλάδος, «προοδευτικοί» από αριστερά και «κοσμοπολίτες» νεοφιλελεύθεροι από δεξιά, χρησιμοποιούν αλά κάρτ τον Διαφωτισμό για να περιγράψουν ιδεοληπτικά έναν Νέο Κόσμο όπου δεν υπάρχουν Έθνη ούτε εθνικά Κράτη αλλά ελευθερία και αδελφοσύνη στην αγκαλιά του πολυπολιτισμού. Περσινά ξινά σταφύλια. Αυτό επεδίωξε η Γ΄ Κομμουνιστική Διεθνής με επί κεφαλής τη Σοβιετική Ένωση. Κατέρρευσε. Το ίδιο επεδίωξε η αμερικανική μοναδική Υπερδύναμη με την παγκοσμιοποίηση, αλλά οι «Αγορές» της, οι επιδρομές της στην Ανατολή και η «Αραβική Άνοιξή» της αποσταθεροποίησαν την παγκόσμια οικονομία, την Ευρώπη και την γεωπολιτική ισορροπία. Αποτέλεσμα: φτώχεια και απελπισία, χάος, θάνατος και εκατομμύρια πρόσφυγες προς τη Δύση. Δεν αντιλαμβάνονται άραγε οι ιδεοληπτικοί ότι κουβαλούν νερό στον μύλο του εχθρού; Κουβάλησαν πάντως άφθονο νερό στον μύλο του Μεγάλου Τούρκου Αδελφού όταν εκστασιασμένοι αποθέωσαν και διέδωσαν σε μυριάδες Έλληνες αναγνώστες το βιβλίο του Μαρκ Μαζάουερ Θεσσαλονίκη, πόλη των φαντασμάτων; Επιφανής καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια της Νέας Υόρκης, ο Μαζάουερ με αξεπέραστη μαστοριά παρασιωπά, κατ’ επιλογήν, κρίσιμα ιστορικά γεγονότα, υποτιμά πολλά σημαντικά και μεγεθύνει ασήμαντα.
Με γλαφυρότητα και με αλά καρτ Ιστορία ζωντανεύει γοητευτικά φαντάσματα που συνεπαίρνουν τους αναγνώστες του σε μια φανταστική πόλη πολυπολιτισμού και ανεκτικής εξουσίας. Γιατί ειδικά τη Θεσσαλονίκη; Και γιατί στον συγκεκριμένο ιστορικό χρόνο; Ο ίδιος αυτοπροσώπως απαντά στη σελίδα 554 του επιμάχου βιβλίου του ως εξής: «Καθώς τα μικρά κράτη ενσωματώνονται σε έναν ευρύτερο Κόσμο, ένα άλλο μέλλον μπορεί να χρειάζεται ένα άλλο παρελθόν». Παρότι γνωρίζει ασφαλώς την Ιστορία, παραδέχεται ότι κατασκεύασε «ένα άλλο παρελθόν» της Θεσσαλονίκης, το οποίο ουδέποτε υπήρξε αλλά είναι απαραίτητο για το «άλλο μέλλον» και τον άλλο ρόλο της αυριανής Θεσσαλονίκης στον «ευρύτερο Κόσμο» όπου «τα μικρά κράτη ενσωματώνονται». Γι’ αυτό, λοιπόν, ο Μαζάουερ εμφυτεύει τη δήθεν «αλήθεια» ότι η Θεσσαλονίκη ήταν «πολυπολιτισμική» και έτσι μόνον επί αιώνες «ευτύχησε» διότι οι Οθωμανοί προσέφεραν «ανοχή, ασφάλεια και ευημερία σε όλους». Μεταξύ 1912-1943, όμως, «έχασε τον πλούτο της» διότι «εξελληνίσθηκε». Με το βιβλίο αυτό διασταυρώνονται «συμπτωματικά» οι κρίσιμες γεωπολιτικές εξελίξεις στα Βαλκάνια και ο κομβικός ρόλος της Θεσσαλονίκης στην περιοχή, η χρεοκοπία της Ελλάδας και η συνακόλουθη ένταξή της στον υπερ -εθνικό μηχανισμό των Μνημονίων, ο προελαύνων νεο-οθωμανισμός της Τουρκίας και η ιδεοληψία των ελλαδικών ελίτ από αριστεράδεξιά. Πολυπολιτισμός, όμως, δεν σημαίνει πολλοί πολιτισμοί μαζί σε έναν τόπο. Σημαίνει ένα εκπαιδευτικό πολιτικό σύστημα που σκοπεύει να ενσταλάξει στους πολίτες μια νέα ενιαία κοινή πολυπολιτισμική ταυτότητα, η οποία συναρμόζει σε ένα νέο μείγμα επιλεγμένες αξίες όλων των επιχωρίων διαφορετικών και, σαφέστατα, διακριτών πολιτισμών. Η πολυπολιτισμική ταυτότητα είναι υπερ-εθνική, καταργεί τα Έθνη και αποτελεί προϋπόθεση για την ολοκλήρωση της παγκοσμιοποίησης. Ο Samuel Huntington, καθηγητής του Χάρβαρντ, κορυφαίος στρατηγικός αναλυτής και Σύμβουλος Ασφαλείας του Λευκού Οίκου, έγραψε το 2004:
1. Samuel Huntington, Ποιοί είμαστε; Η αμερικανική ταυτότητα στην εποχή μας, Εκδ. Λιβάνη 2004.
«Ο πολυπολιτισμός υπέσκαψε την έμφαση στην εθνική ταυτότητα της αμερικανικής εκπαίδευσης. Εάν, όμως, ένα Έθνος είναι μια κοινότητα μνήμης, οι άνθρωποι, που χάνουν τη μνήμη τους, χάνουν και την εθνική τους υπόσταση. Ο πολυπολιτισμός είναι στην ουσία του αντιευρωπαϊκός πολιτισμός». Με τον πολυπολιτισμό βαίνει η Γεωπολιτική. Από το 1990 η Μεσοβαλκανική Ζώνη έχει κατακερματισθεί σε μικρά ανίσχυρα κράτη τα οποία αποτελούν άμεσα ή έμμεσα δυτικά προτεκτοράτα: άμεσα Βοσνία-Ερζεγοβίνη και Κοσσυφοπέδιο, έμμεσα Μαυροβούνιο και Σκόπια.
Η Αλβανία και η Βουλγαρία είναι μέλη του ΝΑΤΟ −η δεύτερη και της Ε.Ε. Η Ζώνη αποτελεί τον συντομότερο γεωστρατηγικό διάδρομο Αδριατική - Εύξεινος Πόντος-Υπερκαυκασία-Κασπία που ελέγχει την ασφάλεια των ενεργειακών πηγών και απέμεινε ο μόνος δρόμος για τη μεταφορά των ενεργειακών πόρων προς την Ευρώπη. Στις ακτές των δύο Θαλασσών της και στην ξηρά της λειτουργούν οι ισχυρότερες στην Ευρώπη αμερικανικές πολεμικές βάσεις.2 Κρίσιμος κόμβος του ενεργειακού γεωπολιτικού πεδίου είναι η Τουρκία, η οποία ασκεί στρατηγική βάθους με τον νεοοθωμανισμό της.3 Ταυτόχρονα, η Θεσσαλονίκη αποτελεί την κεντρική πύλη αυτού του χώρου στο Αιγαίο . Αυτήν στοχεύει το βιβλίο του Μαζάουερ και ανοικτά ο Μεγάλος Τούρκος Αδελφός. Την Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου 2013 ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν μετέβη στην Κεσσάνη της Ανατολικής Θράκης και σε απόσταση αναπνοής από τον ΄Εβρο διεκήρυξε: «Η Θράκη είναι ταυτοχρόνως η Θεσσαλονίκη, η Κομοτηνή, η Ξάνθη, το Κίρτζαλι στη Βουλγαρία, ο Βαρδάρης, τα Σκόπια, το Πρίζρεν στο Κόσοβο, το Σεράγεβο. Η Θράκη είναι η ζωντανή ιστορία της Τουρκίας στην Ευρώπη και η εκπρόσωπος του ιστορικού παρελθόντος της σε αυτήν τη γεωγραφική περιοχή» Όταν, συνεπώς, κατήγγειλε φραστικά την Συνθήκη της Λωζάννης πριν λίγες μέρες τώρα, δεν ήταν η πρώτη φορά που ανοικτά διεκδικούσε την επιστροφή των Οθωμανών στον χώρο της Ελλάδος και των Βαλκανίων.
Το 2013 επιβεβαίωσε ρητά ότι την επιστροφή των νεο-Οθωμανών στα Βαλκάνια με επίκεντρο τη Θεσσαλονίκη προετοίμασε το βιβλίο του Μαζάουερ Θεσσαλονίκη, πόλη των φαντασμάτων, το οποίο αποθέωσαν οι διεθνιστικές «ελίτ» της Ελλάδος, «προοδευτικοί» από αριστερά και «κοσμοπολίτες» νεοφιλελεύθεροι από δεξιά. Κουκιά τρων, κουκιά μαρτυρούν! Στο Μεγάλο Ρολόγι του Χρόνου οι ωροδείκτες της Ιστορίας κινούνται συνεχώς μόνον μπροστά και, στην εποχή μας, κινούνται με μεγάλη ταχύτητα. Επιβάλλεται σε όλους μας, λοιπόν, νηφαλιότητα, μελέτη και βαθύς σεβασμός για να προλάβουμε τον Ιστορικό Χρόνο πριν μας σαρώσει. Η Ιστορία τιμωρεί αμείλικτα όλους όσοι τη λησμονούν και προ πάντων την παραποιούν. Βυθισμένος στην ολόπλευρη κρίση και στην παρακμή ο ελληνικός Λαός ενημερώνεται ελάχιστα, αποσπασματικά και ευκαιριακά με απλά ψήγματα πληροφοριών οι οποίες κατά κανόνα χρησιμοποιούνται ελλειπτικά για να καπηλευθούν το συναίσθημά του. Του είναι έτσι αδύνατον να έχει μια εικόνα, έστω αχνή, του γεωπολιτικού πεδίου όπου, ωστόσο, κρίνεται η πορεία της Πατρίδας του. Όλα δείχνουν, δυστυχώς, ότι δεν έχουν την εικόνα του πεδίου όσα κέντρα στην Αθήνα διαμορφώνουν πολιτική και κοινή γνώμη. Περί άλλων μεριμνούν.
Ο Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογκάν δεν έχει κρύψει ποτέ τις προθέσεις του ούτε μασάει τα λόγια του. Αρκεί να τον παρακολουθεί κανείς για να τον εξηγεί. Στις 30 Σεπτεμβρίου 2011, Παρασκευή, ημέρα αγία των πιστών του Ισλάμ, έκανε το ναμάζι του στο οθωμανικό Ζωγραφιστό Τζαμί, που αναστηλώθηκε με τουρκικές δαπάνες στο αλβανοκρατούμενο Τέτοβο των Σκοπίων και διεκήρυξε στα πλήθη των πιστών: «Δεν μπορούμε να σας ξεχάσουμε όσο ανάμεσά σας βρίσκονται εγγόνια της οθωμανικής κληρονομιάς. Αδέλφια μας ζουν στη Βοσνία, στην Πρίστινα, στο Πρίζρεν, στα Σκόπια, στο Μοναστήρι, στο Τέτοβο».
Στις 13 Μαΐου 2015 θεμελιώνει στο κέντρο των Τιράνων ένα τζαμί το οποίο θα είναι το μεγαλύτερο στα Βαλκάνια και το χρηματοδοτεί με 30 εκατομμύρια ευρώ! Με τον Αλβανό ομόλογό του εγκαινιάζει νέο τζαμί στο οθωμανικό φρούριο Πρέζε. «Είναι το σύμβολο της κοινής κληρονομιάς μας», διακηρύσσει. Τον συνοδεύουν 120 Τούρκοι επιχειρηματίες. Στην Αλβανία η Τουρκία έχει επενδύσει 2,7 δισεκατομμύρια δολάρια, διαθέτει 296 επιχειρήσεις και πολεμικό ναύσταθμο στον Αυλώνα. Με εστία την Αλβανία, χώρα μέλος του ΝΑΤΟ, αποκορυφώνεται το όραμα της Μεγάλης Αλβανίας που επιδιώκει να ενωθούν με τη σημερινή Αλβανία όλοι οι Αλβανοί που ζουν σε τέσσερα γειτονικά κράτη: Κοσσυφοπέδιο, Σκόπια, Σερβία και Μαυροβούνιο. Ακόμη και −υποτίθεται− στην Ελλάδα.
Το Φθινόπωρο του 2012 ο τότε Πρωθυπουργός της Αλβανίας Σαλή Μπερίσα όρισε επί λέξει την Μεγάλη Αλβανία «από την Πρέβεζα μέχρι το Πρέσεβο, από το Τέτοβο μέχρι το Σαντζάκ και από τα Σκόπια μέχρι την Πρίστινα». Μια ακόμη ωρολογιακή βόμβα στα Βαλκάνια. Ο Μουσουλμάνος Μεγάλος Αδελφός Τούρκος είναι εκεί έτοιμος να προστατεύσει και, φυσικά, να διαχειρισθεί τον ενιαίο αυτόν χώρο του Ισλάμ. Εξάλλου τον ενοποίησαν ήδη τουρκικές εταιρείες με ευρωπαϊκή χρηματοδότηση. Από το 2011 ένας διεθνής αυτοκινητόδρομος ενώνει με την Αδριατική −και μεταξύ τους− τις αλβανικές πρωτεύουσες Πρίστινα του Κοσσυφοπεδίου και Τίρανα της Αλβανίας ενώ ήδη ολοκληρώθηκε νέος αυτοκινητόδρομος 55 χιλ. που ενώνει την Πρίστινα με την πρωτεύουσα των Σκοπίων −την πόλη με τον μεγαλύτερο πληθυσμό Αλβανών σε όλο τον Κόσμο! Οι δύο οδικοί άξονες ενώνουν τους Αλβανούς των τριών ομόρων κρατών που επιχειρούν να ενωθούν σε μια Μεγάλη Αλβανία.
Ο Ερντογάν είναι εκεί. Η πρώτη σύνοδος κορυφής των δύο Αλβανών Πρωθυπουργών γι’ αυτόν τον σκοπό συνήλθε την 11η Ιανουαρίου 2014 στην Πρίζρεν −Πριζρένη− του Κοσόβου που θεωρείται το λίκνο της Μεγάλης Αλβανίας, διότι εκεί ο Αλβανικός Σύνδεσμος είχε προκηρύξει πρώτη φορά την ίδρυση του ενιαίου αλβανικού έθνους το 1878. Εκεί προσήλθε τότε ο Μεγάλος Αδελφός με την ευλαβή σύζυγό του και πλειάδα υπουργών του. Τον υποδέχθηκαν με βαθύ σεβασμό από κοινού οι Πρωθυπουργοί της Αλβανίας Έντι Ράμα και του Κοσόβου Χασίμ Θάτσι. Ενώπιόν τους οΤαγίπ Ερντογάν διεκήρυξε: «Το Κόσοβο είναι Τουρκία και η Τουρκία Κόσοβο». Τον επόμενο χρόνο, Δευτέρα 23 Μαρτίου 2015, οι Πρωθυπουργοί της Αλβανίας Έντι Ράμα και του Κοσόβου Μουσταφά Ίσα συναντήθηκαν πάλι. Σύνθημά τους: «Μία χώρα, ένα έθνος, ένα όνειρο». Υπέγραψαν ένδεκα συμφωνίες και μνημόνια διμερούς συνεργασίας που αφορούν την από κοινού χρήση των εξοπλισμών, την ενίσχυση της εσωτερικής ασφάλειας, τον πολιτισμό, την εκπαίδευση, το εμπόριο κ.ά.
Ανακοίνωσαν μάλιστα και την έναρξη κοινής διπλωματικής εκπροσώπησης των δύο αλβανικών χωρών με την ίδρυση του πρώτου κοινού προξενείου τους στο Μιλάνο της Ιταλίας. Η Αθήνα παρέμεινε πολύ απασχολημένη με τον εαυτόν της αλλά αυθημερόν η Μόσχα «εξέφρασε τη βαθιά ανησυχία της για τη σταθερότητα στα Βαλκάνια με αφορμή την πολιτική κατάσταση στη Μακεδονία και τις φιλοδοξίες της Πρίστινα για την Μεγάλη Αλβανία».
Παρών και στη Βοσνία, φυσικά, ο Τούρκος Μεγάλος Αδελφός. Από τον Νοέμβριο 2011 εγκαταστάθηκε στο Σεράγεβο και εκπέμπει στη σερβο-κροατική και στην αγγλική γλώσσα ο ισχυρός μουσουλμανικός τηλεοπτικός σταθμός Al Jazeera Balkans. Ανακοίνωσε ότι τέτοιους σταθμούς θα εγκαταστήσει σε όλες τις πρωτεύουσες των Βαλκανίων με κέντρο την Κωνσταντινούπολη.
Εντωμεταξύ, επί τρία συνεχή χρόνια δεκάδες εκατομμύρια Βαλκάνιοι καθηλώνονταν κάθε νύχτα −και στην Ελλάδα− μπροστά στην μικρή οθόνη τους όπου εκατό τουρκικές σαπουνόπερες ευαγγελίζονταν μια μοντέρνα σφριγηλή τουρκική κοινωνία, πιστή στην παράδοση του Ισλάμ και μια φιλάνθρωπη, ανεκτική Οθωμανική Αυτοκρατορία. Λαμπρό αστέρι ο Σουλεϋμάν ο Μεγαλοπρεπής έως τη Βιέννη. Οι τηλεοπτικοί σταθμοί πληρώνουν ελάχιστο τίμημα, τριάκοντα αργύρια, και κερδίζουν τεράστια μερίδια τηλεθέασης και διαφημίσεων. Απαράβατος όρος να μη μεταγλωττίσουν το έργο που διδάσκει μαζικά την τουρκική δωρεάν. Η Τουρκία έχει αυξήσει κατακόρυφα τις εξαγωγές και τις επενδύσεις της σε Σκόπια, Αλβανία, Κόσοβο και Βοσνία-Ερζεγοβίνη όπου αναστηλώνει όλα τα παλαιά οθωμανικά τεμένη και κτίζει καινούργια πολύ μεγαλύτερα. Σ’ αυτά τα θεάρεστα δώρα του Μεγάλου Τούρκου Αδελφού στρατολογούνται τζιχαντιστές στη Βοσνία, στο Κόσοβο, στην Αλβανία και στα Σκόπια. Τον Απρίλιο 2015, μετά από πληροφορίες των δυτικών μυστικών υπηρεσιών, ότι τουλάχιστον 700 Κοσοβάροι τζιχαντιστές πολεμούσαν στις γραμμές του Χαλιφάτου σε Συρία και Ιράκ, η Στρατοχωροφυλακή του Κοσόβου εξαπέλυσε κύμα συλλήψεων.
Συνέλαβε, μεταξύ άλλων, ιμάμηδες στα τζαμιά και ανάμεσά τους τον ιμάμη του Μεγάλου Τεμένους στην πρωτεύουσα Πρίστινα. Σύμπτωση, βέβαια, ότι η Τουρκία πολεμά τον Αλεβίτη «άπιστο» Άσαντ στη Συρία αλλά δεν έρριξε ούτε μια τουφεκιά στους τζιχαντιστές του Χαλιφάτου! Τον Οκτώβριο 2010, ο Βούλγαρος υπουργός Εσωτερικών ανακοίνωσε: «Στη Νότια Βουλγαρία βρέθηκαν πολλές αποδείξεις για την ύπαρξη πυρήνων εξτρεμιστικού Ισλάμ στην οργάνωση Al Waqf al Islami. Τα βιβλία, τις μπροσούρες και τα κεφάλαια έστειλαν μουσουλμανικές οργανώσεις του εξωτερικού. Το βουλγαρικό σκέλος της οργάνωσης εδρεύει στην Κωνσταντινούπολη». Τον Ιούλιο του 2012 βόμβα ανατίναξε λεωφορείο Ισραηλινών τουριστών στο Μπουργκάς με πολλά θύματα. Τον Φεβρουάριο 2013 εξακριβώθηκε ότι την επίθεση εξαπέλυσε η ισλαμική οργάνωση Χεζμπολάχ. Στη Βουλγαρία ο Ερντογάν χειρίζεται το κόμμα της τουρκικής μειονότητος ως ρυθμιστή της πολιτικής ισορροπίας.
Ισχυρός ηγέτης του έως τις αρχές του 2013 ήταν ο Αχμέτ Ντογκάν, ο οποίος είχε επαφή με τα δίκτυα των ισλαμιστών τρομοκρατών. Τότε απέσυρε το κόμμα του από τον κυβερνητικό συνασπισμό και ανέτρεψε τον Πρωθυπουργό Μπορίσοφ, ο οποίος αμέσως, στις 21.2.2013, κατήγγειλε στη Βουλή: «Η Κρατική Ασφάλεια και η κυβέρνηση γνωρίζαμε ότι το οργανωμένο έγκλημα σχεδίαζε την δολοφονία μου και ηθικός αυτουργός του σχεδίου είναι ο Αχμέτ Ντογκάν». Επακολούθησε απόπειρα δολοφονίας του Ντογκάν. Με υπόδειξη της Άγκυρας αποσύρθηκε και τον διαδέχθηκε ο Λιουτβί Μεστάν ο οποίος, όμως, αρχές του 2016, απεχώρησε από την ηγεσία υπό αδιευκρίνιστες πιέσεις −μάλλον των μυστικών υπηρεσιών. Φυσικά, οι Τούρκοι διπλωμάτες επενέβησαν για να παραμείνει στην ηγεσία και οι μυστικές υπηρεσίες πληροφορήθηκαν την επέμβαση. Στις 15.1.2016 ο υπουργός Εξωτερικών Ντάνιελ Μίτοφ επέδωσε νότα διαμαρτυρίας στην Άγκυρα και με έντονο ύφος κάλεσε δημόσια τον πρέσβη της Τουρκίας στη Σόφια «να διαλύσει κάθε υπόνοια για ανάμειξή του στα εσωτερικά της Βουλγαρίας». Τέλη Φεβρουαρίου 2016 η Σομπράνιε (Βουλή) συνέστησε Εξεταστική Επιτροπή για να διερευνήσει ανάμειξη της Τουρκίας στα εσωτερικά της Βουλγαρίας. Οι σχέσεις των δύο χωρών έφθασαν στα πρόθυρα της ρήξης. Τώρα, υπό την απειλή του προσφυγικού η Σόφια καταπραΰνει την Άγκυρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου