Chelsea: Το ανορθόδοξο ταξίδι του Willian προς τη κορυφή του ποδοσφαίρου

Δημήτρης Βαρσάνης


Για τη Chelsea η σεζόν 2015-16 θα μπορούσε καλύτερα να περιγραφεί με μια λέξη: ταραχώδης.  

Αυτό που ξεκίνησε ως μια αισιόδοξη υπεράσπιση του τίτλου της Premier League μετατράπηκε γρήγορα σε μια θυελλώδη πορεία και χαρακτηρίστηκε από "πολέμους", κατηγορίες για προδοσία, αποχωρήσεις προσωπικού και άφθονες πειθαρχικές ποινές με αποκορύφωμα τη 10η θέση που κατέλαβε στη τελική βαθμολογία. Ένα πράγμα που αν το έλεγε κάποιος πριν από την έναρξη της χρονιάς θα γελούσε ο καθένας μαζί του.

Ανίκανος να αντιμετωπίσει την "καταιγίδα", η κατάρρευση της Chelsea είδε το πιο επιτυχημένο προπονητή τους José Μουρίνιο να απολύεται για δεύτερη φορά από τους διοικούντες της Chelsea και όλοι οι εμπλεκόμενοι με τους "μπλε" έλιωναν έως το τέλος της σεζόν απελπισμένοι για να κάνουν μια νέα αρχή το 2016.

Μάλλον σχεδόν όλοι οι εμπλεκόμενοι με την Chelsea ήταν απελπισμένοι για να ξεκινήσουν ξανά από την αρχή. Για έναν άνδρα στο Stamford Bridge η σεζόν αποδείχθηκε ότι είναι κάτι σαν την έλευση της χρονιάς του ο οποίος θα επιθυμούσε να μην τελείωνε ποτέ. Αυτός ο άνδρας είναι ο Willian Borges da Silva.

Μια μεγάλη επένδυση του συλλόγου του Λονδίνου, η φύση της χρονιάς του φάνηκε μόνο να βγάζει το καλύτερο από τον εαυτό του. Καθώς κάποτε οι αξιόπιστες αγορές της ομάδας του παραπαίαν με αξιοσημείωτη κανονικότητα, η φόρμα του Βραζιλιάνου έγινε πραγματικά εμπνευσμένη μιας και γύριζε με τον πιο εμφατικό τρόπο τη καριέρα του μέχρι σήμερα.

Καταγράφοντας 11 τέρματα και 10 ασίστ σε 49 παιχνίδια σε όλες τις διοργανώσεις, ο Willian πήρε στο τέλος της σεζόν το δικό του νταμπλ καθώς ανακηρύχθηκε παίκτης της χρονιάς για τη Chelsea και από τους οπαδούς και από τους συμπαίκτες του, πιστοποιόντας την ανάβαση του μέσου από τους άγνωστους στους αστέρες της Premier League.

Το μονοπάτι του Willian προς τη δόξα στην Premier League δόξα ήταν δύσκολα συμβατό. Σε ένα ζεστό βράδυ του χειμώνα το Νοέμβριο του 2006, στον Willian χορηγήθηκε η πρώτη επαγγελματική του εμφάνιση από το τότε προπονητή της Corinthians Emerson Leão καθώς η ομάδα του φιλοξενήθηκε από τη Fluminense. Έχοντας περάσει οκτώ σταθερά χρόνια προχωρόντας μέσα από τις τάξεις της ακαδημίας του διάσημου κλαμπ του Σάο Πάολο, το ντεμπούτο του Willian σε ηλικία μόλις 18 ετών συγκλόνισε τον καθένα και φάνηκε να αγκαλιάζει τις προσδοκίες του κοινού του Estádio do Pacaembu δεδομένου για το βάρος του αριθμού "10" που φορούσε στην πλάτη του.

Αν και ο νεαρός είχε αγωνιστεί μόνο μία ακόμη φορά πριν από το τέλος της σεζόν, η εισαγωγή του και η ελπιδοφόρα συμβολή του αποδείχθηκε αρκετή για να παρέχει στους πιο νεαρούς οπαδούς της Timão ένα νέο χόμπι για να περνουν τις πολλές ώρες μεταξύ της post-season και της Pre-Season: τσακώνονταν για το ποιος άξιζε να αυτοαποκαλείται τον Willian ενώ μιμούνταν τον ήρωα τους στους δρόμους.

Η επόμενη χρονιά ξεκίνησε τον Μάιο του 2007 και η Corinthians φιλοξενούσε τη Juventude με τον Willian να συμπεριλαμβάνεται στην αρχική ενδεκάδα. Στο κέντρο της μεσοεπιθετικής γραμμής της Corinthians ήταν όπου αγωνιζόταν για το μεγαλύτερο μέρος της σεζόν. Όμως παρά την αυξανόμενη επιρροή του στην ομάδα - μια ασίστ έναντι της Santos και το πρώτο του γκολ απέναντι στη Flamengo - η πρώτη πλήρης χρονιά του Willian έπεσε κατά πολύ από τα ύψη που ονειρεύονταν κατά τη διάρκεια της διακοπής της σεζόν. Αντιθέτως η σεζόν 2007-08 ταίριαζε μόνο στις πιο τρελές φαντασιώσεις των μεγαλύτερων αντιπάλων της Corinthians.

Στο πίσω μέρος της πρόσφατης ιστορίας της κακής διαχείρισης και μιας απεγνωσμένης άμεσης οικονομικής κατάστασης, η Corinthians το 2004 είχε υπογράψει ένα αμφιλεγόμενο Deal με έναν Διεθνή όμιλο επενδυτών που ονομάζεται Media Sports Investments (MSI) και στην πραγματικότητα αντάλλαξαν ένα μεγάλο κομμάτι του συλλόγου για να ελέγχει τα δικαιώματα για την υπόσχεση  μεγάλων επενδύσεων στο κλαμπ με στόχο την ικανοποίηση της ανάγκης της επιτυχίας εντός αγωνιστικού χώρου.

Το απόκρυφο Deal τους φάνηκε να ξεπληρώνεται από την αρχή καθώς ο MSI ήταν σε θέση να μεσολαβήσει για προσφορές που είδε τους Carlos Tevez και Javier Mascherano να έρχονται στο Σάο Πάολο από τα πιο διάσημα κλαμπ της Αργεντινής, τη Boca Juniors και τη River Plate και με αυτά τα δύο αστέρια που αποτελούσαν τη σπονδυλική στήλη της ομάδας η Corinthians στέφθηκε πρωταθλήτρια Βραζιλίας ένα χρόνο αργότερα.

Ωστόσο με καμία φιλία να διακατέχει της διοίκηση της Corinthians και το πρόεδρο του MSI Kia Joorabchian, η συνεργασία έληξε σχεδόν τόσο αποτελεσματικά όσο είχε αρχίσει και ως συνέπεια ήταν μετρημένες και οι μέρες του Tevez και του Mascherano στο νότο της Βραζιλίας. Με τη χρηματοδότηση να φεύγει, τα περιουσιακά τους στοιχεία αποτιμήθηκαν και απογυμνώθηκαν έτσι και οι ανταγωνιστικές ημέρες της Corinthians στη κορυφή του Βραζιλιάνικου ποδοσφαίρου.

Αν και αυτά τα γεγονότα ίσως επέτρεπαν στον Willian για μια ταχύτερη μετάβαση στην πρώτη ομάδα της Corinthians, εκεί βρήκε μερικά από τα αστέρια που παρακολουθούσε από τον πάγκο τα τελευταία χρόνια και σύντομα η ομάδα του άρχισε να πέφτει στο βαθμολογικό πίνακα.

Στις αρχές Δεκεμβρίου του 2007 στην τελευταία αγωνιστική της σεζόν, οι οπαδοί της Corinthians προσεύχονταν ότι η ισοπαλία (1-1) της ομάδας τους με τη Grêmio θα ήταν αρκετή για να σωθούν. Όμως μια νίκη με 2-1 της Goiás επί της Internacional σφράγισε τη μοίρα τους. Η Corinthians είχε υποβιβαστεί στην δεύτερη κατηγορία της Βραζιλίας για πρώτη φορά στην διακεκριμένη ιστορία τους.

Η τεράστια λεγεώνα των υποστηρικτών τους - ήδη στολισμένοι με μαύρα - πενθούσαν σαν να είχαν δει την τελευταία πνοή μίας αληθινής αγάπη τους.

Το δέλεαρ του Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου είναι απλά ακαταμάχητο (ιδιαίτερα δεδομένου ότι η Coritnhians αγωνιζόταν στο Brasileirão της Serie B) και ο Willian ταξίδεψε σύντομα ανατολικά. Αν και σε αντίθεση με πάρα πολλούς συμπατριώτες του, ο Willian επέλεξε να μη συμμετάσχει στο ρεύμα των Βραζιλιάνων που μεταναστεύουν στα παραδοσιακά μεγάλα πρωταθλήματα της Ευρώπης σε αναζήτηση του άμεσου καλλιτεχνικού στερεώματος.

Αντί της γοητείας της Αγγλίας, της Ισπανίας, της Ιταλίας και της Γαλλίας στις 23 Αυγούστου του 2007 ο Willian πρόσθεσε το όνομά του σε μια αναπτυσσόμενη καλλιέργεια των λιγότερο γνωστών Βραζιλιάνων στο κλαμπ της Ουκρανίας Shakhtar Donetsk.

Με ένα ρόστερ που χαρακτήριζε τη δύναμη της στην Ανατολική Ευρώπη, η Shakhtar δαπάνησε 14 εκατομμύρια ευρώ για τον Willian για να προσθέσει άλλον έναν πιο ικανό Βραζιλιάνο στην ομάδα τους ώστε να ηγηθεί της επίθεσης. Οι συμπατριώτες του Fernandinho, Ilsinho, Jadson, Brandão και Luiz Adriano περίμεναν τον ερχομό του.

Αφού ακολούθησαν έξι χρόνια, ο Willian απόλαυσε ένα επίπεδο της εγχώριας κυριαρχίας εντελώς ξένη προς τους περισσότερους και δεν περίμενε πολύ για την πρώτη του γεύση από τρόπαια.Μόλις οκτώ μήνες μετά από ένα μισάωρο που επέτρεψε στον Willian ένα μέτριο ντεμπούτο στη Shakhtar κατά της Chornomorets Odesa, μια ακόμη μικρότερη διάρκεια συμμετοχής δόθηκε στον Βραζιλιάνο την ευκαιρία να είναι στον αγωνιστικό χώρο του Metalist Stadium όταν έπεσε η αυλαία στο τελικό του κυπέλλου Ουκρανίας τη σεζόν 2007-08.
 
Ο δικός του ρόλος εκείνη τη μέρα ήταν άχρηστος. Μια ταραχώδης νίκη με 2-0 επί της αντιπάλου της Dynamo Kyiv σε ένα παιχνίδι που δόθηκαν πάρα πολλές κόκκινες κάρτες πολλά σουτ, είχε εξασφαλίσει στον Willian και στους συμπαίκτες του ένα εγχώριο νταμπλ. Τα δύο τρόπαια ήταν τα πρώτα του Willian σε λιγότερο από δύο εβδομάδες στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο όμως δεν ήταν τα τελευταία του.

Καθώς το κύρος του στην Ουκρανία αυξήθηκε το ίδιο έκανε και η ανάγκη για μεγαλύτερη τροπαιοθήκη στο ντουλάπι του Borges da Silva. Αν και η ομάδα του κατέλαβε τη δεύτερη θέση στο πρωτάθλημα την επόμενη χρονιά, ήταν σε θέση να προσθέσει το σούπερ Καπ Ουκρανίας και τη μεγάλη επιτυχία στο Κύπελλο UEFA.

Έχοντας υποκύψει σε μια τρίτη θέση πίσω από τη Barcelona και τη Sporting Lisbon στη φάση των ομίλων του Champions League, η Shakhtar "έπεσε" στο Κύπελλο UEFA. Ένας πολύ πιο ρεαλιστικός αν και ακόμα πολύ δύσκολος στόχος.

Ωστόσο οι πιθανότητες σύντομα άρχισαν να ευνοούν την Ουκρανική ομάδα και μετά τις προκρίσεις της επί της Tottenham, της CSKA Moscow της Marseille και της εγχώριας αντιπάλου της Dynamo Kyiv η Shakhtar βρέθηκε στο τελικό εναντίον της Werder Bremen από την οποία προέκυψε τελικά επάξια νικήτρια. Κερδίζοντας 2-1 στην παράταση και με τα τρία γκολ της αναμέτρησης να τα βάζουν συμπατριώτες του Willian, η ομάδα του σήκωσε το πρώτο μεγάλο Ευρωπαϊκό τρόπαιο. 

Τα επόμενα τρία χρόνια είδαμε την επιστροφή της Shakhtar στη θέση τους στην κορυφή της Ουκρανίας. Η επιτυχία τους στην Ευρώπη το 2009 αποδείχθηκε μια ανωμαλία, καθώς δεν ακολούθησε την πρώτη καρποφόρα Ευρωπαϊκή περιπέτεια τους όμως η κυριαρχία της Shakhtar εγχώρια αποδείχθηκε ανυπέρβλητη για μια ακόμη φορά κατακτώντας τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα, δύο διαδοχικά κύπελλα Ουκρανίας το 2011 και το 2012, καθώς και άλλα δύο σούπερ Καπ Ουκρανίας. Καθώς πλησίαζε η έκτη σεζόν του Willian στην Ουκρανία ήταν σαφές να δει κάποιος ότι το τοπίο της ομάδας της Shakhtar είχε μεταβληθεί σημαντικά σε σύγκριση με το 2007 που τον καλωσόρισε, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι υπήρχαν λιγότεροι Βραζιλιάνοι για τον Willian να παίξει μαζί τους. Ενώ ο Ilsinho, ο Jadson και ο Brandão έφυγαν από το Ντόνετσκ σε αναζήτηση για νέα βοσκοτόπια η Shakhtar σε εκείνο το διάστημα επένδυσε στους Βραζιλιάνους Alex Teixeira, Douglas Costa και Dentinho να τους αντικαταστήσουν.

Στη μεταγραφική περίοδο του καλοκαιριού το 2013 η Shakhtar επένδυσε για ακόμη μία φορά στο ταλέντο από τη Νότια Αμερική φέρνοντας τους Wellington Nem, Fred, Bernard και Fernando από το Brasileirão στο Ουκρανικό πρωτάθλημα και εντάχθηκαν παράλληλα με τις νέες μεταγραφές του Maicon, του Taison και του Ismaili που αποκτήθηκαν τη προηγούμενη χρονιά. Από εκείνο το σημείο, όμως ο Willian είχε καταστήσει σαφές ότι δεν θα είναι εκεί για να παίξει μαζί τους.

Αν και ο Willian διατήρησε τη θέση του στην ομάδα στο πρώτο μισό της καινούργιας σεζόν και συνέχιζε τις αξιοθαύμαστες δεν υπήρχε καμία συμφιλίωση. Τον Ιανουάριο ο Willian θα πωληθεί.Τα 37 γκολ του και οι 63 ασίστ σε 221 παιχνίδια με τη Shakhtar παρείχαν περισσότερο από αρκετά πυρομαχικά για τους προπονητές από όλη την Ευρώπη να στείλουν μηνύματα στους προέδρους τους με τις ελπίδες να εξασφαλίσουν τις υπηρεσίες του Βραζιλιάνου. Τα μηνύματα μέσω του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και του φαξ αναπήδησαν γύρω από τη Δυτική Ευρώπη με πυρετώδη ρυθμό.

Καθώς οι μέρες περνούσαν και κοντεύαμε στα τέλη του Ιανουαρίου η πιθανή μεταγραφή του αραίωνε όλο και περισσότερο, με αναφορές από όλη την Ευρώπη επανειλημμένα να μιλούσαν για σταθερό ενδιαφέρον από την Chelsea και τη Tottenham και το Λονδίνο φαινόταν βέβαιο ότι θα γίνει ο επόμενος προορισμό του Willian.

Στις 31 Ιανουαρίου του 2013 ήρθε η είδηση που σόκαρε τον κόσμο του ποδοσφαίρου προκαλώντας κάθε άνδρα, γυναίκα, παιδί και παππού να αναρωτιούνται με ένα απλό «Ε;»

Με το ενδιαφέρον από τις δύο ομάδες του Λονδίνου να είναι ανούσιο, η Ρωσική Anzhi ανακοίνωσε ότι ο Willian ήταν η τελευταία μεταγραφή. Υπογράφοντας ένα "μακροπρόθεσμο" συμβόλαιο, τον αγόρασε έναντι 35 εκατομμυρίων ευρώ και ο Willian είχε μετακινηθεί ακόμα πιο Ανατολικά. Σχεδόν χίλια χιλιόμετρα πιο ανατολικά.

Όσο συγκλονιστική και να ήταν η είδηση αυτής της μεταγραφής, είναι δίκαιο να πούμε ότι το πιο συγκλονιστικό ήταν το Deal που έλαβε χώρα δύο χρόνια νωρίτερα, καθώς τον Ιανουάριο του 2011 συνέβη η αρχή μιας εντελώς νέας εποχής στην Anzhi, ένας καινούργιος μέτοχος που κατείχε το 100% του συλλόγου: ο  δισεκατομμυριούχος επιχειρηματίας, επενδυτής και πολιτικός από το Νταγκεστάν Suleyman Kerimov.

Ο Kerimov δεν έχασε χρόνο κάνοντας γνωστή την οικονομική ισχύ του υπογράφοντας σχέδια για ένα νέο γήπεδο εντός των ημερών από την παραλαβή του, μιας και ο ίδιος προσπάθησε να θέσει σε εφαρμογή το όραμά του για την αναμόρφωση της γενέτειράς του συλλόγου. Αυτό το φιλόδοξο σχέδιο περιλάμβανε την αναφερόμενη δαπάνη των 200 εκατομμυρίων δολαρίων μόνο για τη βελτίωση των υποδομών του συλλόγου.

Ο Willian ήταν η πρώτη μεγάλη επένδυση της Anzhi στο χορτάρι και κατά την άφιξή του τον Ιανουάριο του 2013 ο Βραζιλιάνος εξέφρασε την ικανοποίησή του έμπειρου προπονητή του συλλόγου Guus Hiddink. Καθοδηγούμενος υπό τις οδηγίες του μαζί με τις σημαντικές μεταγραφές του Roberto Carlos και του Samuel Eto'o, καθώς και τους ομοίους του Moubarak Boussoufa, Christopher Samba, Balázs Dzsudzsák, Yuri Zhirkov και Lassana Diarra που όλοι τους είχαν συνωμοτήσει για να αφήσουν ένα κενό 100 εκατομμυρίων ευρώ στο τραπεζικό λογαριασμό του Kerimov.

Ο ρόλος του Willian στο μεγάλο επενδυτικό σχέδιο του Kerimov δεν ήταν διαφορετικός από τους άλλους: να βοηθήσει να βάλει την Anzhi στο χάρτη και να συνεισφέρει στην άνοδο τους στην κορυφή της Ρωσικής Premier League. 

Όμως για τον Willian το μεγάλο όνειρο στη Ρωσία πέθανε πολύ πιο γρήγορα. Με πολύ λίγες εμφανίσεις να πραγματοποιεί για το κλαμπ του Νταγκεστάν τοποθετήθηκε στη μεταγραφική λίστα ύστερα από μόλις οκτώ μήνες στη Ρωσία. Όμως αυτό δεν ήταν τίποτα προσωπικό. Ο καθένας από τους συμπαίκτες του τοποθετήθηκε επίσης.

Σε μια επίσημη δήλωση που έγινε τον Αύγουστο του 2013 η Anzhi μετέφερε: "Αφού αναλύσαμε τα πρόσφατα αθλητικά αποτελέσματα του συλλόγου, πάρθηκε η απόφαση να δουλέψουμε πάνω σε μια νέα μακροπρόθεσμη στρατηγική για τον σύλλογο". Σχεδόν εν μία νυκτί ο προϋπολογισμός του συλλόγου μειώθηκε κατά 2/3. Μια δεύτερη βίαιη αλλαγή φιλοσοφίας για όλους στην Anzhi που έπρεπε να προσαρμοστούν.

Στην πραγματικότητα ο λόγος για τη δραστική μεταστροφή του Kerimov δεν ήταν κοινά γνωστός και αυτό οδήγησε σε μια μεγάλη κερδοσκοπία.

Όπως ειπώθηκε από τον Ρώσο ρεπότερ Vladislav Ryabov:"Οι υποθέσεις ποικίλλουν: κάποιοι ανέφεραν ότι Kerimov αγωνιζόταν με την υγεία του που τον εμπόδιζε από τη διαχείριση του συλλόγου, ενώ άλλοι υποθέτουν ότι ήταν απογοητευμένος με το γεγονός ότι η ομάδα του δεν είχε κερδίσει ακόμη κανένα τίτλο παρά τα τεράστια ποσά της επένδυσης του. Σύμφωνα με μια άλλη θεωρία ο Kerimov ήρθε σε αντίθεση με το τωρινό τεχνικό διευθυντή και είχαν διαφορετικές απόψεις για το πώς πρέπει να αναπτυχθεί η Anzhi. Οι περισσότεροι πίστευαν πάντως ότι η πτώση της προσωπικής του περιουσίας είναι ο λόγος αυτής της αλλαγής".

Με το μέλλον του στη Ρωσία να μην βρίσκεται πλέον στα χέρια του ο Willian αναζήτησε παρηγοριά σε άλλη μια μεταγραφή στο εξωτερικό.

Με μόνο οκτώ μήνες να έχουν περάσει από τότε που ο Βραζιλιάνος πήγε στη Ρωσία, οι μεγάλες ομάδες της Premier League κινήθηκαν για άλλη μια φορά στην προσπάθεια τους να πάρουν τον Willian. Αυτή τη φορά η Liverpool και η Manchester United ένωσαν τα κλαμπ του Λονδίνου στην καταδίωξη του.

Με τον προπονητή της Tottenham Andre Villas Boas και το πρόεδρο Daniel Levy να δουλεύουν πάνω στο Deal να φέρουν το Βραζιλιάνο μέσο, η καταδίωξη φαινόταν να έχει τελειώσει στις 21 Αυγούστου όταν ο Willian πέταξε στην Αγγλική πρωτεύουσα σε μια πτήση που πληρώθηκε από τον ιδιοκτήτη των Spurs και πέρασε από τις απαραίτητες ιατρικές εξετάσεις.

Ωστόσο παρέμεινε ο χρόνος για τον ιδιοκτήτη της Chelsea Roman Abramovich να κάνει μια προσωπική κλήση στο συνεργάτη του και συνάδελφο του Ρώσσο Ολιγαρχή Suleiman Kerimov, προκειμένου να τον πείσει για τη προθυμότητα της Chelsea καθώς προτίθεται να δώσει λίγες παραπάνω εκατομμύρια λίρες από τη Tottenham. Η κλήση του είχε αντίκρισμα; η απάντηση είναι φυσικά. Στις 28 Αυγούστου η Chelsea επιβεβαίωσε την μεταγραφή του Willian για 30 εκατομμύρια λίρες υπογράφοντας ένα πενταετές συμβόλαιο.

Εξοργισμένοι από τη συμπεριφορά των ανταγωνιστών τους οι "Spurs" παραπονέθηκαν δημοσίως για την "αρπαγή" του Willian από τη Chelsea υποστηρίζοντας ότι οι "μπλε" δεν τον πήραν γιατί τον χρειάζονταν αλλά για να μην τον έχει στη σύνθεση της η Tottenham. Ένα μέτρο αποτροπής του κοντινού τους αντιπάλου για τη πολυπόθητη τέταρτη θέση θέση της Premier League. Περιττό να πούμε ότι οι διαμαρτυρίες τους έπεσαν στο κενό στο δυτικό Λονδίνο.

Ανεξάρτητα από την έμπνευση πίσω από τις δαπάνες τους η Chelsea είχε τον άντρα της και ο Willian εντάχθηκε στους νέους συμπαίκτες του εγκαίρως για την επικείμενη σεζόν 2013-14 στην Premier League.

Ο Willian αναγκάστηκε να περιμένει για το ντεμπούτο του στην Premier League πραγματοποιώντας τις τρεις πρώτες εμφανίσεις του στη Chelsea σε αγώνες κυπέλλου. Οι δύο στο Champions League έναντι της FC Basel και της Steaua Bucurest και η άλλη απέναντι στη Swindon για το Capital One Cup.

Ο Willian μέσα σε εννέα λεπτά παρείχε μια ασίστ κατά της Steaua Bucurest όμως οι οπαδοί δεν είχαν κατανοήσει αρκετά γιατί ακριβώς η διοίκηση της Chelsea κινήθηκε βιαστικά για να ξοδέψει 30 εκατομμύρια λίρες για αυτόν.
Στη συνέχεια ήρθε μια ακόμα συνεισφόρα του μέσα σε εννέα λεπτά, αυτή τη φορά στο ντεμπούτο του στη Premier League απέναντι στη Norwich City. Πάντα πρόθυμος να κάνει τις δικές του επιπτώσεις σε έναν αγώνα, ο Willian κυνήγησε τη φάση με τον Samuel Eto'o προς το τέλος της αναμέτρησης. Όταν ο Eto' o κόπηκε αρχικά από την αμυντική γραμμή της Norwich, ο Willian με ένα εξαιρετικό τελείωμα έστειλε τη μπάλα στο βάθος της εστίας. Με αυτό το τρόπο εξασφαλίστηκαν οι τρεις βαθμοί και το πρώτο γκολ του Βραζιλιάνου. Από τότε ο Willian προχώρησε καλά.
Καθώς η χρονιά προχωρούσε ο Willian ήταν σε θέση να βάλει τον εαυτό του στην ενδεκάδα της Chelsea, δόθηκε μια αμηχανία πλούτου στη διάθεση του προπονητή της Chelsea στη μεσαία γραμμή. Ωστόσο η επιρροή του δεν ήταν αρκετή για να αποτρέψει μια απλά καλή σεζόν για τον José Mourinho και τους άνδρες του. Εν τέλει τερμάτισε τρίτη στο πρωτάθλημα και έφτασε έως τα ημιτελικά
Την επόμενη χρονιά οι "μπλε" επανήλθαν στις επιτυχίες κατακτόντας τον τίτλο της Premier League τερματίζοντας οκτώ βαθμούς μπροστά από την άμεση ανταγωνίστρια της Manchester City. Το Κύπελλο και το Champions League αποδείχθηκε ένα βήμα πάρα πολύ μακρινό αν και πρόσθεσε ένα ακόμα τρόπαιο, του League Cup νικώντας τη Tottenham με 2-0 στον τελικό του Wembley.
Ο Willian δεν αποδείχθηκε τόσο καθοριστικός για την επιτυχία της Chelsea παίζοντας στη θέση του αριστερού μέσου και εμφανίστηκε μόνο στους πέντε από τους 54 αγώνες του σε όλες τις διοργανώσεις. Με μόλις τέσσερα τέρματα και πέντε ασίστ από το "φτερό" τα στατιστικά μετέφεραν λίγα πράγματα για το πόσο καλά απέδωσε καθ 'όλη τη σεζόν στο πρωτάθλημα. Ακόμα όμως δεν είχαν έρθει τα καλύτερα για τον Willian.

  
Ενώ τα κωμικοτραγικά γεγονότα της σεζόν 2015-16 που ακολούθησαν έκλεψαν την προσοχή του κάθε θεατή που παρατηρούσε σταθερά στη κορυφή του πρωταθλήματος τη Leicester, κανένας δεν θα πρόσεξε μέχρι τη μέση του βαθμολογικού πίνακα ότι η Chelsea μαράζωνε στη 10η θέση.
Είναι ακόμα ένα μυστήριο για τους περισσότερους πώς οι προηγούμενοι πρωταθλητές Αγγλίας κατάφεραν να φτάσουν σε αυτό το ύστατο σημείο. Παρ 'όλα αυτά για τον Willian, η τρίτη του σεζόν στο δυτικό Λονδίνο ήταν και η καλύτερη του από ότι ποτέ νωρίτερα
Μια χρονιά νωρίτερα είδαμε τον Eden Hazard να αναλαμβάνει ηγετικό ρόλο στη Chelsea με τον Diego Costa να παίζει υποστηρικτικό ρόλο στη κατάκτηση του τίτλου. Βδομάδα με βδομάδα οι δύο τους έδιναν τους πόντους ακόμα και με τη "βία" αν χρειαζόταν αφήνοντας τους υπόλοιπους του πρωταθλήματος να παραπαίουν. Το δίδυμο σκόραρε ή είχε συμμετοχή σε 60 γκολ μεταξύ τους, με το Βέλγο να είναι υπεύθυνος στα 35 και ο Ισπανός στα 25.

 
Ομως την επόμενη χρονιά πήγαιναν από το κακό στο χειρότερο. Την ευθύνη να τη κρατήσει όρθια στα πόδια της τη κληρονόμησε ο Willian. Καθώς τα θεμέλια της σεζόν του συλλόγου έπεσαν γύρω του και ο Willian απέδισε καλύτερα κάθε εβδομάδα που περνούσε, γινόταν όλο και πιο δύσκολο να αγνοήσεις την ενθαρρυντική παρουσία του στην Premier League με καθεμία από τις εκθαμβωτικές εμφανίσεις του συμβάλλοντας ευσυνείδητα τόσο στην επίθεση όσο και στήν άμυνα.

Η τύχη είχε παίξει το ρόλο της στην άνοδο του Willian στο προσκήνιο. Από τη σκοπιά της Chelsea τα πρώτα τρία γκολ του Willian μοιράστηκαν με ένα κοινό θέμα: τα μεγάλου βεληνεκούς, κυκλικά φάουλ που βρήκαν δίχτυα, φαινομενικά συμπτωματικά. Τυχερές σέντρες για να είμαστε ειλικρινείς.

Όμως οι συγκεκριμένες λάμψεις τυχαιότητας δυνάμωσαν περαιτέρω το ρόλο του Willian ως ειδικός εκτελεστής φάουλ της Chelsea και ο Βραζιλιάνος αγκάλιασε αυτή την ευθύνη. Σύντομα όπως και τόσοι πολλοί άλλοι συμπατριώτες του πριν από αυτόν, ο Willian έβρισκε δίχτυα όχι με τη βοήθεια της τύχης αλλά με φινέτσα.
Μετά τις Southampton, Newcastle και Maccabi Tel Aviv, η Porto, η Dynamo Kiev και η Maccabi Tel Aviv για άλλη μια φορά δεν μπόρεσαν να αντιδράσουν στις επιδέξιες προσπάθειες του στα στημένα. Το ίδιο και οι περισσότερες άμυνες των ομάδων της Premier League κατά τη διάρκεια ενός ανοιχτού παιχνιδιού.

Η συμβολή του Willian ήταν μακριά από αρκετή για να αποτρέψει το χειρότερο τελείωμα της Chelsea στο πρωτάθλημα τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Ο Willian μέχρι σήμερα είναι μια απτή επένδυση πάνω στην οποία οι οπαδοί της Chelsea τη κοιτάζουν πίσω στοργικά. Εκείνη η χρονιά ήταν απλά η χειρότερη υπεράσπιση ενός τίτλου στην ιστορία 24 ετών της Premier League.

Παρόλα αυτά ενώ τον Δεκέμβριο το συμβόλαιο του José Μουρίνιο λύθηκε, στο τέλος της σεζόν η Chelsea επέκτεινε το αντίστοιχο του Willian για τέσσερα ακόμη χρόνια ώστε να διασφαλίσουν ότι τα καλύτερα του χρόνια θα τα περάσει παίζοντας μπροστά σε μια "μπλε θάλασσα" από οπαδούς. Το καλύτερο είναι ότι το συμβόλαιο του ήταν ένα πιθανό ένα ευχαριστώ στον Βραζιλιάνο για τη συμβολή του. Ποιος ξέρει πόσο χειρότερα θα μπορούσε να είχε τελειώσει η χρονιά για τη Chelsea αν δεν απέδιδε σε τόσο υψηλό βαθμό.


Με διαφορά το μωσαϊκό της καριέρας του Willian μέχρι σήμερα εμφανίζεται ως ένα συνονθύλευμα ιδιόμορφων γεγονότων και περιστάσεων σε μια συναρπαστική συλλογή πόλεων. Από τις περίεργες δοσοληψίες της Corinthians και του MSI στις εκπληκτικά βραχύβιες φιλοδοξίες στην Anzhi και στην προθυμία του Willian να αγκαλιάσει το άγνωστο βλέποντας το απροσδόκητο ταξίδι του να καταστρέφεται για οικονομικούς λόγους
Με δεδομένο κάτι περισσότερο από μια γεύση της επιτυχίας στην Shakhtar και αργότερα στη Chelsea, ο Willian είναι προφανώς πολύ έμπειρος στο τι σημαίνει να είσαι μέρος μιας θριαμβευτικής ομάδας, αν και η τάση του να μην μιλάει για μεγάλη ζωή δεν παρέχεται σε έναν ποδοσφαιρικό αστέρα. Όμως το ταπεινό ξεκίνημα, η αγάπη της οικογένειας και ο προσανατολισμός μιας σπιτίσιας ζωής φαίνεται να δείχνουν ότι ο Willian δεν θα γίνει άλλη μια "φωτιά", αλλά μια μικρή "φλόγα" στο προσκήνιο.
Αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι οι οπαδοί της Premier League θα θέλουν ο Βραζιλιάνος να περάσει το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου εκεί, πριν ίσως τον περιμένει μια άλλη εξωτική πόλη μακριά από το σπίτι δελεάζοντας τον Willian σε μια άλλη περιπέτεια για μια ακόμη φορά.