Στο Αρχαιολογικό Μουσείο Χίου οι κούροι του ιερού του Απόλλωνα και της Αρτέμιδας

Οι κούροι από το ιερό του Απόλλωνα και της Αρτέμιδας στο λιμάνι του Εμπορειού της Χίου,  δύο αγάλματα από τα μέσα του 6ου αιώνα π.Χ. που, σύμφωνα με τη διευθύντρια της Εφορείας Αρχαιοτήτων Χίου, Όλγα Βάσση, ανασκάφηκαν το 2004 από την αρχαιολόγο Κοκκώνα Ρούμπου της τότε Κ΄ Εφορείας Κλασικών και Προϊστορικών Αρχαιοτήτων στην οποία υπάγονταν η Χίος, θα κοσμούν πλέον το Αρχαιολογικό Μουσείο Χίου, με τη βοήθεια των ειδικών του Μουσείου της Ακρόπολης.

Ο ένας κούρος προέρχεται από εργαστήριο της Πάρου του 560 π.Χ., ενώ ο δεύτερος έχει σμιλευτεί πιθανά σε χιώτικο εργαστήριο την περίοδο 575-550 π.Χ. περίπου. Ας σημειωθεί ότι η ανασκαφή της κας Ρούμπου έρχεται ως συνέχεια παλαιότερης ανασκαφής της δεκαετίας του 1950 από την ομάδα του Άγγλου αρχαιολόγου Μπόρντμαν και επιβεβαίωσε τη λατρεία του Απόλλωνα και της Αρτέμιδας αφού, εκτός των κούρων, ανασκάφτηκαν και κεραμικοί κύλικες με την επιγραφή «ΑΠΟΛΛΩΝΙ».

Από το 2004, τα σημαντικά αυτά δείγματα της πλαστικής του 6ου π.Χ. αιώνα παρέμειναν σε αποθήκη της υπηρεσίας παρά τις προσπάθειες των στελεχών της να εκτεθούν. Τελικά, με πρωτοβουλία της κας Βάσση και τη συμβολή του Μουσείου της Ακρόπολης, του οποίου ο διευθυντής Δημήτρης Παντερμαλής έσπευσε να δεχθεί τη σχετική πρόταση, οι συντηρητές του Μουσείου Ακρόπολης Γιώργος Χατζελένης και Δημήτρης Κιλκής συνεργαζόμενοι με υπαλλήλους της Εφορείας Χίου μετέφεραν τα αγάλματα στη θέση όπου εκτίθενται σήμερα. «Το πρόβλημα της στήριξής τους», αναφέρει η κα Βάσση, «λύθηκε με την τεχνολογία του Μουσείου της Ακρόπολης. Τα τμήματα των κούρων που έλειπαν συμπληρώθηκαν με βιδωτούς ανοξείδωτους χαλύβδινους ράβδους».

Στο Αρχαιολογικό Μουσείο Χίου εκτίθεται πλέον και αντίγραφο αγάλματος της Χίας Κόρης που κοσμεί το Μουσείο της Ακρόπολης. Το Αρχαιολογικό Μουσείο της Χίου βρίσκεται στην οδό Μουσείου, περίπου 100 μέτρα νότια του λιμανιού. Το κτήριο, εμβαδού 5.084 τ.μ., είναι χτισμένο σε τρεις ορόφους. Με το συνδυασμό του εμφανούς σκυροδέματος (μπετόν) και των υαλοπινάκων στους τοίχους, καθώς και με τη στέγη σε επίπεδο δώμα, αποτελεί αντιπροσωπευτικό δείγμα αρχιτεκτονικής της δεκαετίας του '60 στην Ελλάδα.