Girona: Ένα παραμύθι με πολλές δραματικές ιστορίες

Δημήτρης Βαρσάνης

Ο Guardiola άφησε το σημάδι του στον κόσμο του ποδοσφαίρου στη Barcelona, πρώτα ως παίκτης και στη συνέχεια ως προπονητής και τώρα βρίσκεται να κατευθύνει τις προσπάθειες της Manchester City για να καθιερωθεί ως παγκόσμια δύναμη υπό την αιγίδα του. Όμως το ταξίδι του στο Μάντσεστερ ήρθε μέσω ενός άλλου συλλόγου: της Girona FC που εξασφάλισε την άνοδο της στη La Liga την επόμενη σεζόν και εκεί ενδεχομένως να βρίσκεται το μέλλον του. 

Η Barcelona και η Espanyol πρέπει να είναι σε επιφυλακή. Υπάρχει ένας νέος καταλανικός σύλλογος στη κορυφαία κατηγορία και αυτό σημαίνει επιχειρήσεις. Υπάρχει ρομαντισμός στην ιδέα ενός συλλόγου που φτάνει στην πρώτη κατηγορία της χώρας του για πρώτη φορά στην ιστορία του. Είναι σίγουρα σαγηνευτικό να βλέπουμε μια ομάδα με τη χωρητικότητα του σταδίου να είναι μικρότερη από 10.000 και να φιλοξενεί μερικούς από τους καλύτερους παίκτες του κόσμου. Στη Girona FC θα έχουν και τα δύο την επόμενη σεζόν. Ένα κλαμπ που δεν έχει βάλει ποτέ το πόδι του στην υποσχεθείσα γη όμως θα το κάνει τώρα με μέγιστη χωρητικότητα τα 9.286 άτομα. Αφού χτυπούσαν τη πόρτα για αρκετά χρόνια, τελικά τους άνοιξαν.

Από την άνοδο τους στη Segunda División το 2008 έμειναν στα μέσα του βαθμολογικού πίνακα για τις τέσσερις πρώτες χρονιές όμως το 2012 τερμάτισαν στις θέσεις των πλέι - οφ. Ήταν άτυχη που βρέθηκε εκεί ως η καλύτερη ομάδα δεδομένου ότι ήταν δεύτερη με τέσσερις αγωνιστικές να απομένουν, αλλά οι ήττες από τη Villareal και την Almeria σε συνδυασμό με μια ισοπαλία απέναντι στην Real Madrid Castilla την έστειλαν στα πλέι-οφ.

Εκεί έφτασε στο τελικό των πλέι - οφ μετά από μια νίκη με 4-2 επί της Alcorcón και στους δύο αγώνες, όμως έπεσε στην Almeria στον τελικό και έχασε με 4-0 στο σύνολο και απέτυχε να μεταδώσει πόσο κοντά ήταν στην πραγματικότητα. Όμως η εμπειρία πάντα έρχεται με μια τιμή, και όπως αποδεικνύεται η τύχη που τους εγκατέλειψε στον τελικό ήρθε στη διάθεσή τους την επόμενη σεζόν.

Η σεζόν 2013 - 14 θα μπορούσε είτε να θεωρηθεί ως ένα ξύπνημα είτε να επανέλθει στις χαμηλότερες κατηγορίες της Ισπανίας. Οι τρεις αλλαγές προπονητών δεν έκαναν τίποτα για να τη βοηθήσουν και αντιμετώπισαν την προοπτική υποβιβασμού στο τελευταίο της παιχνίδι. Όμως κατάφερε να μείνει εκτός των θέσεων υποβιβασμού, τερματίζοντας δύο πόντους μπροστά από την 20η Real Madrid Castilla.

Τα αστέρια ευθυγραμμίστηκαν δεδομένου ότι η τέταρτη στη βαθμολογία Murcia έπεσε αντί για τη 19η Mirandés λόγω της αποτυχίας της να αποκτήσει επαγγελματική άδεια. Η Girona είχε τερματίσει μόλις δύο βαθμούς μπροστά από την Castilla και έναν από τη Mirandés αν και η διαφορά τερμάτων της ήταν στο +2. Από την αποτυχία της στα πλέι-οφ μέχρι τον κίνδυνο του υποβιβασμού, οι οπαδοί της τα είχαν βιώσει όλα όμως αυτό ήταν μόνο η αρχή των καλύτερων ημερών μπροστά της.

Την επόμενη σεζόν έφτασε δύο φορές πάρα πολύ κοντά στην επίτευξη του ονείρου της, και τις δύο όμως τις πέταξε στο κάλαθο των αχρήστων. Η Girona ήταν δεύτερη στη βαθμολογία πριν τη τελευταία αγωνιστική, αλλά ισοφαρίστηκε με ένα μαγικό τρόπο από τη Lugo στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων και βρέθηκε να ισοβαθμεί με τη Sporting Gijón στους 82 πόντους. Με τα μεταξύ τους παιχνίδια να μην βγαίνει άκρη, κρίθηκε η απευθείας άνοδος στη διαφορά τερμάτων: η Sporting ήταν στο +30 και η Girona στο +28, που σήμαινε ότι έπρεπε να περάσει από την διαδικασία των πλέι-οφ για άλλη μια φορά.

Εάν αυτό τους έφερε κακοτυχία, τα πλέι-οφ τους μετέφεραν την απόλυτη γρουσουζιά. Μετά από μια νίκη με 3-0 στην έδρα της Zaragoza, η Girona ήταν βέβαιη ότι θα πανηγύριζε τη παρουσία της στη La Liga τρεις μέρες αργότερα. Από μια θέση εξουσίας ήρθε μια απίθανη πτώση μιας και τα τρία τέρματα της Zaragoza στο πρώτο ημίχρονο αναίρεσαν το πλεονέκτημα της Girona. Ο José Fernandez προς το τέλος του αγώνα δεν θα μπορούσε να βάλει σε καλύτερη στιγμή το μοναδικό του τέρμα στην επαγγελματική του καριέρα κάνοντας το 0-4 για τους φιλοξενούμενους. Η Girona κατάφερε να βάλει ένα τέρμα, όχι όμως και εκείνο της ανόδου που την έχασαν μέσα από τα χέρια τους για άλλη μια φορά.

Αυτή η κακοτυχία συνεχίστηκε και την επόμενη σεζόν όπου η Girona βρέθηκε και πάλι στα πλέι-οφ μετά από ένα καλό σερί αποτελεσμάτων στα τελευταία. Αφού ανέτρεψε το κατά της 3-1 στο δεύτερο αγώνα του ημιτελικού ενάντια στην Cordoba για να το περάσει στη παράταση με ένα τέρμα από τον Cristian Herrera στο 117’, ήλπιζε τα αστέρια της επιτέλους ευθυγραμμίστηκαν. Όμως στον τελικό γνώρισε τη πικρία για τρίτη φορά χάνοντας με 3-1 συνολικό από την Osasuna. Η καμία άνοδος της μετά την συμμετοχή της στα πλέι-οφ σε τρεις από τις τέσσερις προηγούμενες χρονιές της ήταν ένα καταδικαστικό κατηγορητήριο για τα απροσδιόριστα στοιχεία που δεν ήθελαν να βοηθήσουν μια σταθερά επιτυχημένη ομάδα.

Όμως βοήθησαν τη φετινή χρονιά και τώρα βρίσκονται στη La Liga. Χωρίς τη διαδικασία των πλέι-οφ, χωρίς άγχος και χωρίς πίεση. Μόνο γιορτή στο Estadi Montilivi και ένα τεράστιο αναστεναγμό ανακούφισης.  Διατηρώντας τη δεύτερη θέση από τη 15η αγωνιστική με απόλυτη αποφασιστικότητα. Δεν θα απέρριπταν το πεπρωμένο τους, γι 'αυτό και η λευκή ισοπαλία με την Zaragoza τη προτελευταία αγωνιστική ωφέλησε και τις δύο (τη Girona για την άνοδο στη Primera Division και τη Zaragoza για τη παραμονή της στη Segunda Division).

Η ήττα με 3-1 από τη Gimnastic ακύρωσε ειρωνικά τις ελπίδες μιας άλλης κατάρρευσης. Με τις τρεις προηγούμενες αποτυχίες της στα πλέι-οφ η Girona ήθελε την απευθείας άνοδο με κάθε κόστος. Η ήττα άφησε μια βαθιά εντύπωση στους παίκτες, εκείνη του προβληματισμού και του φόβου της αποτυχίας. Όπως είπε ο Eloi Amagat της Girona,τα πλέι-οφ δεν ήταν πλέον ένα βραβείο γι 'αυτούς. Τα μάτια τους ήταν στραμμένα μόνο σε ένα πράγμα: την απευθείας άνοδο.

Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι η μη αναγνωρισμένη Girona καθοδηγείται από έναν μη αναγνωρισμένο προπονητή εν ονόματι Pablo Machin. Με τη ποδοσφαιρική του καριέρα να διακόπτεται σύντομα στη Numancia λόγω ενός σοβαρού τραυματισμού στο γόνατο, μετατέθηκε στη προπονητική μαθαίνοντας πράγματα από τον Juan Carlos Unzué. Με ένα άγγιγμα της μοίρας τόσο ο Machin όσο και ο Unzué (εδώ και λίγες μέρες προπονητής της Celta) θα αντιμετωπίσουν ο ένας τον άλλον στις πρώτες περιπέτειες τους στην La Liga.

Ο Unzué έχει υψηλότερη ποιότητα στις τάξεις του όντας βοηθός του Luis Enrique στη Celta και στη Barcelona, αλλά δεν θα υποτιμήσει καθόλου την ικανότητα και την πεποίθηση του πρώην βοηθού του. Ο Machin βασίζει την τακτική του φιλοσοφία στην εποχή του στη Numancia, προτιμώντας ένα σχηματισμό με τρεις σέντερ μπακ με φουλ μπακ που τους επιτρέπεται να κάνουν ελεύθερα αντεπιθέσεις. Με 65 γκολ σε 42 παιχνίδια πρωταθλήματος είχε τη καλύτερη επίθεση στη Segunda, ισχυρά στοιχεία για την επιτυχία του Machin.

Πρόκειται για μια μέτρια ομάδα, γεμάτη με τοπικούς ήρωες που έχουν φτάσει στην υποσχεθείσα γη. Ο Alex Granell έμεινε ελεύθερος από την ακαδημία της Girona στα 16 του όμως επέστρεψε το 2014 για να γίνει ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ομάδας. Ο Pere Pons βρίσκεται εκεί από το 2002 και θα αναπτύξει τελικά τα ταλέντα του στο κορυφαίο επίπεδο και σε ένα ευρύτερο κοινό. Γεμάτη με απόκληρους της La Liga (ο Jonas Ramalho της Athletic και ο Bono της Atletico Madrid) και δανεικούς - ιδιαίτερα ο Samuele Longo της Inter ο οποίος έχει λάμψει μετά από μια νομαδική πρόωρη σταδιοδρομία - η Girona έχει πετάξει από το “κοτέτσι” της Segunda.

Ένα γκρουπ δανεικών οδηγεί στην ελπίδα για ένα λαμπρό μέλλον και μια σταθερότητα στην κορυφαία κατηγορία. Το City Football Group έχει μια σταθερότητα στα κλαμπ της ανά τον κόσμο, με τη Manchester City να υποστηρίζει τα αδελφά σωματεία της Melbourne City, New York City, Yokohama Marinos και C.A. Torque και έχει εταιρικές συνεργασίες με την Atlético Venezuela και την ακαδημία Ghanian Right to Dream. Όμως οι σύλλογοι που επωφελούνται από τη συλλογή ταλαντούχων ποδοσφαιριστών της Manchester City είναι εκείνοι που μαζεύουν πολλούς δανεικούς, όπως η Girona και η NAC Breda και είναι σαφές ότι οι Ισπανοί θα επωφεληθούν στις επόμενες χρονιές.

Ο Pablo Maffeo ήταν ένας από τους δανεικούς της City που τα πήγε καλά στη Girona την περασμένη σεζόν και είναι πιθανό να παραμείνει εκεί βραχυπρόθεσμα. Η City μπορεί να αναθέσει την ανάπτυξη του Aleix García και του Brahim Díaz σε αυτούς την επόμενη σεζόν και δεν είναι περίεργο το γιατί. Δεν υπάρχει καλύτερο μέρος για τους νέους Ισπανούς να αποκτήσουν εμπειρία στην κορυφαία κατηγορία.

Ο Rubén Sobrino αποκτήθηκε από την Ponferradina από τη Manchester City τον Αύγουστο του 2015 και αμέσως στάλθηκε στη Girona εκείνη τη χρονι. Ο Pablo Marí μετακόμισε από τή Gimnstic στη Girona μέσω του Μάντσεστερ το περασμένο καλοκαίρι, ενώ ο Florian Lejeune έκανε μια μεγάλη κίνηση στο Eibar μέσω των δικαιούχων της Girona. Κάλυψε την έλλειψη χρημάτων της Girona βοηθώντας την παράλληλα να μαζεύει ταλέντα.

Παρά τη βοήθεια της City δεν υπάρχει τίποτα πέρα από ένα δωρεάν γεύμα. Οι Citizens ενδιαφέρονται περισσότερο για τη Girona από τη Breda και δεν είναι τυχαίο καθώς έχουν προπονητή το Pep Guardiola. 

Η City σχεδίαζε να καλοπιάσει τον Pep Guardiola και τον προσέλκυσε για να προωθήσει μια εποχή κυριαρχίας. Ο Txiki Begiristain και ο Ferran Soriano ήταν αντίστοιχα ο Αθλητικός Διευθυντής και ο Διευθύνων Σύμβουλος της Barcelona όταν διορίστηκε ο Guardiola στους Blaugrana το 2008. Η άφιξή τους στη City σήμαινε ότι θα προσπαθούσαν να τον προσλάβουν ξανά. Για να το πράξουν αυτό επιδίωξαν να χτίσουν μια σχέση με τον Pere Guardiola (αδελφός και ατζέντης του Pep) μέσω του οποίου θα είχαν μια σαφέστατη βοήθεια στην προσγείωση του πιο πολυπόθητου προπονητή του κόσμου.

Ο οργανισμός Media Base Sports με επικεφαλής τον Pere και τον συνεργάτη του Jaume Roures αγόρασε το πλειοψηφικό ποσοστό ελέγχου της Girona το 2015. Εκείνη τη χρονιά το κλαμπ βρισκόταν σε ένα “βουνό” με χρέη 3 εκατομμυρίων λιρών, γεγονός που εξηγεί το Deal του Lejeune. Η Girona επωφελήθηκε αμέσως από αυτό, όπως και η Manchester City πείθοντας τον Pep να υπογράψει. Με τα αδερφιά Guardiola να είναι σε κάθε σύλλογο και με μια συμφωνία για δανεισμούς να έχει ήδη τεθεί σε ισχύ, η Girona ίσως τελικά να γίνει μέρος του City Football Group.

Η Barcelona και η Espanyol μεταφέρουν την καταλανική σημαία στη La Liga από τον υποβιβασμό της Gimnastic το 2007. Υπάρχει όμως μια αίσθηση πεπρωμένου με τον τρόπο που η Girona εξασφάλισε τελικά την άνοδο. Για ένα κλαμπ που υπερηφανεύεται για το τοπικό της πνεύμα, σίγουρα δεν θα είναι τίποτα καλύτερο από το να βλέπεις παιδιά που υποστηρίζουν τη  Blanquivermell να είναι μπροστά από τη Barcelona.

Τα παιδιά θα ακολουθήσουν αναπόφευκτα τώρα την τοπική τους ομάδα και θα φορούν τα χρώματα της όπως και ο τοπικός ήρωας Pere Pons. Από τις ταπεινές της ρίζες προκύπτει η φιλοδοξία και η επιτυχία. Υπάρχει ένα νέο Καταλανικό κλαμπ στη Primera Division και υπόσχεται να κάνει μια μεγάλη βόλτα.