Δημήτρης Βαρσάνης
Κάθε αναφορά του «La Decima» οδηγεί αμέσως σε αναμνήσεις της μακράς αναζήτησης της Real Madrid για το 10ο κύπελλο Πρωταθλητριών που κατακτήθηκε το 2014 σε έναν από τους πιο δραματικούς και συναισθηματικά αποστραγγιστικούς τελικούς στη πρόσφατη μνήμη μας στο Estádio da Luz της Benfica, με την ισοφάριση από τον αρχηγό Sergio Ramos στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων να πηγαίνει την αναμέτρηση στη παράταση και έπειτα στη νίκη με 4-1 επί της εξαντλημένης Atlético.
Τρία χρόνια αργότερα και η συγκεκριμένη έκφραση ξαναχρησιμοποιείται με συγκρίσιμο ποσό υπερηφάνειας και άδειας για να καυχηθούν τα δικαιώματα. Αυτή τη φορά ονομάζεται έτσι η 10η έκδοση του Copa da Paz, που διεξάγεται ανάμεσα σε γειτονικές ομάδες της φαβέλας του Σάο Πάολο.
Διακυβεύεται ένα χρήσιμο χρηματικό έπαθλο των 7.000 ευρώ για το νικητή και 3.000 ευρώ για τον φιναλίστ. Εκεί και οι δύο φιναλίστ θα λάβουν νέα πακέτα και χορηγίες από την Uniex (ένας κορυφαίος κατασκευαστής για ημιεπαγγελματικούς και ερασιτεχνικούς συλλόγους). Ωστόσο για να τεθούν σε διαμάχη για τέτοιες ανταμοιβές υπάρχει μια ελεύθερη είσοδος των 750 ευρώ και στη συνέχεια ακολουθεί η φάση των ομίλων προτού μπουν στους γύρους των νοκ-άουτ.
Όμως σε καμία περίπτωση δεν είναι μια αμελητέα διοργάνωση. Οι διορισμένοι υπάλληλοι είναι εγγεγραμμένοι στη FIFA και επικοινωνούν μέσω ασύρματων ενδοεπικοινωνιών. Αφού σφύριξε σε έναν αγώνα του τουρνουά, ο Salem Fonde πέταξε στο Ρίο την επόμενη μέρα για να επιβλέπει το ντέρμπι της Série A μεταξύ της Fluminense και της Flamengo. Επιπρόσθετα, οι ηλεκτρονικές πλακέτες χρησιμοποιούνται για τις αλλαγές και αναγγέλλουν το πρόσθετο χρόνο καθυστερήσεων στο τέλος του 35λεπτου του κάθε ημιχρόνου.
Η διοργάνωση δημιουργήθηκε ως διαμαρτυρία για να σταματήσει η φαινομενικά ατελείωτη βία ανάμεσα σε εμπόλεμες γειτονιές για το ποδόσφαιρο. Το πρώτο τουρνουά εγκαινιάστηκε το 2008 και φιλοξενείται πάντα στην Paraisópolis (η δεύτερη μεγαλύτερη φαβέλα της πόλης με πάνω από 100.000 κατοίκους, απόγονοι της φτωχής αγροτικής βορειοανατολικής Βραζιλίας) από τη μεγαλύτερη ομάδα της κοινότητας τη Palmeirinha. Ένα περιφραγμένο γήπεδο - αριστούργημα ακριβώς έξω από τον πολυσύχναστο κεντρικό δρόμο με μια κερκίδα θεατών, κοντά στην οποία βρίσκεται μια σήραγγα απόσχισης για να στενεύουν τα σοκάκια αν η αστυνομία επιδιώξει τους ληστές που κυνηγούν ή βρίσκονται υπό πολιορκία σε επιδρομή.
Όταν δεν χρησιμοποιείται για αγώνες, το στάδιο μετασχηματίζεται σε ένα χώρο δικαστηρίου για εκείνους που διαπράττουν δικαστικό έγκλημα, το οποίο πραγματοποιείται μέσω τηλεοπτικού συνδέσμου με φυλακισμένους οπλαρχηγούς και βάρβαρες ποινές να επιβάλλονται σε όσους διαπιστώνεται ότι έκαναν ένα λάθος προς τους γείτονές τους. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να χτυπήσει “ο φόβος του Θεού” σε εκείνους που βαθιά επένδυσαν σε μια φλογερή εγχώρια συκοφαντία, απειλούμενοι με το «Vou te levar para o Palmerinha» (θα σε πάω στη Palmeirinha) μέσα στην εβδομάδα.
Όταν όμως έρχεται το Σάββατο οι οπαδοί εκθέτουν μια υποστήριξη που βασίζεται στη σάμπα, γεμάτη με τύμπανα, χορό και ειδικά δημιουργημένα άσματα, καθώς τα κονσερβοποιημένα κουτάκια μπύρας από τα εμπόδια επανέρχονται πίσω και ο μύθος του μπάρμπεκιου churrasco και του καπνού μαριχουάνας είναι πάντα παρών. Εξαιρετικά υπερήφανοι για τη δική τους κοινότητα και χωρίς φόβο να προκληθούν οι κάτοικοι καθώς πηγαίνουν προς τη “φωλιά του λιονταριού”, οι οπαδοί των φιλοξενούμενων ομάδων συχνά φτάνουν στο γήπεδο της Palmeirinha σε κατάσταση conga (είδος χορού) αφού παρελαύνουν το σκονισμένο κεντρικό δρόμο της Paraisópolis, τη Melchior Giola.
Με την πλειοψηφία των καλύτερων εξαγωγών της Βραζιλίας να προέρχονται από γειτονιές όπως αυτές, εμφανίζεται ένα υψηλό επίπεδο ποιότητας και δεν είναι ασυνήθιστο για ορισμένους παίκτες που ενδεχομένως να έχουν χαθεί από σκάουτερ κατά τη διάρκεια των νεότερων ετών τους, να τους δοθεί μια δεύτερη ευκαιρία και να δοκιμάσουν σε επαγγελματικούς συλλόγους. Πιο συχνά όμως αγωνίζονται εκείνοι που το έκαναν για πολύ καιρό πριν κρεμάσουν τα παπούτσια τους και πληρώνονται με βάση το πόσα παιχνίδια παίζουν.
Πιο διάσημα πρόσωπα που έχουν χαράξει την Palmeirinha με την παρουσία τους περιλαμβάνουν τον πρωταθλητή Ευρώπης Flavio Conceição, ο οποίος έπαιξε στη Palmeiras με τον Rivaldo πριν το ζευγάρι αγοραστεί από τη Deportivo La Coruna μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1996. Ενώ ο Rivaldo θα έφευγε για τη Barcelona μετά από μια μόνο χρονιά ο Conceição θα έμενε για την συγκλονιστική πορεία της τη σεζόν 1999/2000, με επικεφαλής τον εξίσου ιδιοφυή Djalminha που θα έκανε τη Depor να στεφθεί πρωταθλήτρια Ισπανίας προτού η Real Madrid αποκτήσει τις υπηρεσίες του.
Στο Bernabéu ο Conceição θα γίνει άλλες δύο φορές πρωταθλητής Ισπανίας, βάζοντας τη θέση του στην ιστορία του κλαμπ με την ασίστ στον Steve McManaman στη νίκη στο Camp Nou για τα ημιτελικά του, που άνοιξε το δρόμο για τον Zinedine Zidane να πετύχει εκείνο το εκπληκτικό γκολ στο τελικό του Hampden Park.
Την εμφάνισή του στη Palmeirinha τη θυμούνται καλά οι ντόπιοι, αλλά η μνήμη του Conçeição είναι ασαφής στην καλύτερη περίπτωση. Η ομάδα για την οποία έπαιζε (Inter) έχασε το πρωτάθλημα του Copa da Paz το 2014, αλλά μετά από το τελικό σφύριγμα έλαβε ένα καλωσόρισμα ήρωα από την κυβερνητική συμμορία της περιοχής που τον πέταξε μετρητά για τις υπηρεσίες του και έπειτα φυγαδεύτηκε με μια μοτοσικλέτα για το δικό του καλό.
Η Palmeirinha περίμενε πολύ καιρό για να γευτεί τελικά και η ίδια τη δόξα. Υποτιθέμενοι να βλέπουν τους αντιπάλους να έρχονται και να παίρνουν το τρόπαιο στο χλοοτάπητα τους κάθε χρόνο, τερμάτισαν την ξηρασία τους το 2015. Στο σπίτι της ομάδας το τεράστιο χρυσό τρόπαιο βρίσκεται περήφανα ανάμεσα σε άλλα του μεγέθους του από τα διάσημα περιφερειακά πρωταθλήματα γύρω από τη κοινότητα του Σάο Πάολο.
Αυτό καθίσταται δυνατό από το γεγονός ότι το Copa da Paz δεν είναι το μόνο τουρνουά που η Palmeirinha συμμετέχει προς το παρόν ούτε οι άλλες ομάδες που αγωνίζονται μαζί της, με το Σαββατοκύριακο να καλύπτεται πλήρως από παιχνίδια διαφορετικών διοργανώσεων ενώ μερικοί μπορεί να παίζουν ακόμα και στα μέσα της εβδομάδας. Ούτε η Palmeirinha είναι η μόνη ομάδα στην Paraisópolis αν και είναι σίγουρα η μεγαλύτερη, η πιο γνωστή και μοναδική ομάδα της κοινότητας που έχει το δικό της γήπεδο. Εκπληκτικά, στη μόνη παραγκούπολη που είναι μεγαλύτερη από αυτή στο Σάο Πάολο, την Heliópolis υπάρχουν πάνω από 200 ομάδες που συμμετέχουν στο Copa da Paz.
Πίσω στην Paraisópolis οι εχθροί είναι δύο, η Inter και η Grêmio που περιγράφουν με ενδιαφέρον τα δύο μεγαλύτερα κλαμπ σε μια πόλη - Πόρτο Αλέγκρε - που βρίσκεται πολύ πιο νότια από το Σάο Πάολο, πιο κοντά στα σύνορα με την Ουρουγουάη και ίσως πιο γνωστή ως γενέτειρα του Ronaldinho ο οποίος βγήκε μέσω της ακαδημίας της Grêmio. Όταν ολοκληρωθεί το Copa da Paz, το Copa Palmeirinha θα διεξαχθεί μεταξύ των βασικών παικτών της Paraisópolis και άλλων καλεσμένων.
Το όνομα και η αφοσίωσή της στο πράσινο, πιο γνωστή για τον εικονιζόμενο Hulk στο λεωφορείο της ομάδας που σταθμεύει περήφανα στην κεντρική λεωφόρο της Paraisópolis δεν έχει καμία σχέση με την Palmeiras (αν και μερικοί πρώην αστέρες της κατόχου του πρωταθλήματος Βραζιλίας αγωνίστηκε εκεί). Με εξαίρεση πάντα τη ιδρυτική οικογένεια του συλλόγου, με επικεφαλής τον χαρισματικό Chiquinho Da Silva που επιβλέπει όλα τα πράγματα της Palmeirinha και ήταν ο εγκέφαλος πίσω από το Copa da Paz, στο οποίο στόχευε να απομακρυνθεί από τον κανόνα όταν ιδρύθηκε πριν από 40 χρόνια.
Παραδόξως το γήπεδο της στηρίζεται σε σπίτια, από τις στέγες και τα μπαλκόνια των οποίων πολλά διαθέτουν μια πλαϊνή όψη αψίδας και ένα κομμωτήριο με ένα καθαρό, χωρίς γυαλί παράθυρο που οι πελάτες μπορούν να παρακολουθήσουν τον αγώνα. Τέλος κάθε φορά που μια μπάλα βγαίνει από το γήπεδο, οι νεαροί σκαρφαλώνουν στον φράχτη και σκουπίζουν τους δρόμους για την ασφαλή επιστροφή τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου