Novese: Ο αφανισμός μιας παλιάς πρωταθλήτριας

Δημήτρης Βαρσάνης

Από μια απόσταση όλα όσα μπορείτε να δείτε είναι οι προβολείς να φωτίζουν ένα σκοτεινό νυχτερινό ουρανό του Μιλάνου. Όσο πιο πολύ πλησιάζετε, τόσο περισσότερο αισθάνεστε την ηλεκτρική ενέργεια στον αέρα. Η πληθώρα των εμπορευμάτων και των φορτηγών fast food φαίνεται να αποτελούν μια ατελείωτη γραμμή που σας οδηγεί στο στάδιο. Στη συνέχεια ανοίγονται όλα μπροστά σας, ένας καθεδρικός ναός του ποδοσφαίρου. Ανεξάρτητα από το πόσες φορές πήγατε δεν παύει ποτέ να σας κάνει να στέκεστε με δέος. Το ασυναγώνιστο San Siro.

Στα νοτιοδυτικά της πόλης Νόβι Λιγκούρε και 94 χιλιόμετρα μακρύτερα, το Stadio Girardengo δεν απαλύνει την ίδια καρδιά με αυτό το τρόπο. Ούτε πρέπει κιόλας με τη μοναδική κερκίδα να συντηρεί μόνο 3.500 θεατές και να χωρίζεται από τον αγωνιστικό χώρο με ένα στίβο χωρίς να το κάνει το πιο εκφοβιστικό στάδιο. Εξακολουθεί να φιλοξενεί έναν έντονα μικρό περήφανο σύλλογο. Η απόδειξη αυτής της υπερηφάνειας μπορεί να φανεί με μια δήλωση έξω από το στάδιο με έναν απλό και ταπεινό τρόπο: με μια μικρή πινακίδα δρόμου που διαβάζεις απλά:”Piazza U.S. Novese 1921/1922 Campioni d'italia F.I.G.C.

Μπορεί να είναι τώρα 95 χρόνια νωρίτερα όμως η στέψη ως πρωταθλητής Ιταλίας εξακολουθεί να είναι πιο δοξασμένη στιγμή του συγκεκριμένου συλλόγου. Δεδομένου ότι ο σύλλογος έχει καταφέρει ελάχιστα στο ενδιάμεσο είναι εύκολο να καταλάβουμε το γιατί. Αυτό που κάνει τον εν λόγω τίτλο ιδιαίτερα ξεχωριστό είναι ότι μαζί με την Casale, είναι η μόνη ομάδα που δεν προέρχεται από την πρωτεύουσα μιας περιοχής που σήκωσε το Scudetto.

Η ιστορία του πώς πέτυχε έναν τόσο αξιοσημείωτο θρίαμβο είναι ίσως ο πιο περίεργος στη μακρά ιστορία του Calcio. Εν ολίγοις το κλαμπ ήταν δικαιούχοι μιας μεγάλης δόσης τύχης. Όμως ακόμα και σε αυτή τη περίπτωση έπρεπε ακόμα να το πράξει στον αγωνιστικό χώρο όταν ήρθε η ώρα.

Η Novese είχε μόλις ανέβει στην πρώτη κατηγορία για πρώτη φορά στην ιστορία της και αναμενόταν να μην κάνει τίποτα περισσότερο από το να μαζέψει βαθμούς. Το Calcio όμως βρισκόταν σε ένα σταυροδρόμι. Εκείνη την εποχή τα πρωταθλήματα χωρίζονταν μεταξύ του βορρά και του νότου, με τους νικητές του κάθε τμήματος να πηγαίνουν στον τελικό. Οι πλούσιοι βιομηχανικοί σύλλογοι του Βορρά κέρδιζαν αναπόφευκτα πάντοτε και επομένως έλεγχαν το μεγαλύτερο μέρος της εξουσίας στο σπορ.

Αυτή η δύναμη ανάμεσα σε μερικούς από τους μεγαλύτερους βόρειους συλλόγους θα οδηγούσε τελικά σε μια διαμάχη με το όργανο διοίκησης του Calcio: τη F.I.G.C. Το βασικό επιχείρημα ήταν ότι το πρωτάθλημα επεκτάθηκε πάρα πολύ και ότι δεχόταν πάρα πολλά κλαμπ όπως η Novese. Οι καθιερωμένοι σύλλογοι άσκησαν πίεση για να γίνουν δραστικές αλλαγές όμως η F.I.G.C είπε όχι. Αυτό στη συνέχεια έφερε ένα απίστευτο ντεμαράζ γεγονότων όπου πολλά κλαμπ απείλησαν να φύγουν και να κάνουν το δικό τους πρωτάθλημα.

Σαν δύο δυσαρεστημένα παιδιά που δεν θέλουν να ανταλλάξουν τα πράγματα τους, η F.I.G.C επέτρεψε στους αδιάλλακτους αντάρτες να πραγματοποιήσουν το δικό τους πρωτάθλημα το οποίο και έπραξαν αμέσως. Το Ιταλικό ποδόσφαιρο παρουσιάστηκε στη συνέχεια με την περίεργη κατάσταση να διαθέτει δύο ξεχωριστά πρωταθλήματα τη σεζόν 1921/22. Γνωρίζοντας ότι είχαν περισσότερες πιθανότητες να συμμετάσχουν στο πρωτότυπο πρωτάθλημα, η Novese παρέμεινε πιστή στη διοργάνωση της F.I.G.C. Στο τέλος αποδείχθηκε μια σοφή κίνηση καθώς ο σύλλογος πρόκειται να κατακτούσε το πρώτο και μοναδικό του τίτλο.

Παρεμπιπτόντως στην άλλη διοργάνωση η Pro Vercelli θα κατακτούσε το έβδομο και τελευταίο της πρωτάθλημα. Παραμένει μέχρι σήμερα η μόνη χρονιά που δύο κλαμπ μπορούν να βρουν μια νόμιμη αξίωση για τον τίτλο του πρωταθλήματος με την τρέχουσα Serie A να αναγνωρίζει και τα δύο.

Μετά από 95 χρονιά και θα βρείτε το κλαμπ της Novese σε εντελώς διαφορετικές περιστάσεις. Ο σύλλογος έχει περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ύπαρξης του απομονωμένος γύρω από τις κατώτερες κατηγορίες του Ιταλικού ποδοσφαίρου όμως πάντα είχε την αξιοπρέπειά του. Δυστυχώς όμως αυτή η αξιοπρέπεια υποβαθμίστηκε από την ανικανότητα και την αμέλεια στην αίθουσα συνεδριάσεων.

Στις 6 Μαρτίου του 2016 η Novese ξυλοκοπήθηκε με 6-1 από τη Caronnese, την ομάδα που τελικά θα τερμάτιζε δεύτερη στο βαθμολογικό πίνακα. Ενώ μια τέτοια ήττα μπορεί να καταστρέψει την ψυχοσύνθεση μιας ομάδας που παλεύει για τη παραμονή, αυτό που επακολούθησε πραγματικά ράγισε την “καρδιά” και τις ελάχιστες ελπίδες επιβίωσης του συλλόγου.

Την επόμενη μέρα επτά παίκτες θα εγκαταλείψουν το σύλλογο αναφέροντας ως λόγο τους απλήρωτους μισθούς που χρονολογούνται εδώ και μήνες. Δεδομένου ότι οι παίκτες σε αυτό το επίπεδο θεωρούνται μόνο ημι-επαγγελματίες και οι μισθοί είναι μόλις μια σπιθαμή από αυτά που λαμβάνουν στις πρώτες κατηγορίες, αποτελεί έκπληξη ότι δεν είχαν καταβληθεί για τόσο καιρό.

Το κλαμπ ταλαιπωρήθηκε οικονομικά για μεγάλο χρονικό διάστημα από εκείνη τη στιγμή. Όμως για να εντοπίσουμε την εποχή που τα πράγματα πήραν πραγματικά μια στροφή προς το χειρότερο, πρέπει να πάμε πίσω στο Νοέμβριο του 2015. Ήταν αυτός ο μήνας - που συνηθίζεται να συνδέεται με τους νεκρούς και με όλες τις ψυχές - ο οποίος ξεκίνησε στη Novese ο θάνατος της.

Οι ιδιοκτήτες Emanuella Giacomello και Renato Traverso κατέληξαν στην απόφαση ότι δεν ήταν πλέον πρόθυμοι να χρηματοδοτήσουν τις καθημερινές δαπάνες του συλλόγου και ζητήθηκε ένας αγοραστής. Σε αυτό το κενό παρουσιάστηκε ο Raffaele Retucci, ένας μικρός επιχειρηματίας από την πόλη Καστελαμάρε ντι Στάμπια, λίγο έξω από τη Νάπολη. Πολύ λίγα ήταν γνωστά για τον απομονωμένο Retucci, αλλά σύντομα πήρε τον έλεγχο του 80% των μετοχών του συλλόγου με τον Traverso να κατέχει το υπόλοιπο 20%.

Η συμφωνία πιστοποίησε στο Retucci να αναλάβει το σύλλογο δίχως να δώσει τίποτα, ενώ απλά δέχτηκε το χρέος του κλαμπ που ήταν σημαντικό για μια ομάδα αυτού του επιπέδου. Ωστόσο ο νέος ιδιοκτήτης δεν θα έφερνε ανατροπή στις τύχες της. Στη πραγματικότητα θα έφερνε το αντίθετο.

Την Τρίτη 23 Φεβρουαρίου του 2016 τα γραφεία του συλλόγου στην Piazza Dellepiane της Νόβι Λιγκούρε δέχτηκαν επιδρομή από την Guardia di Finanza (Οικονομική Αστυνομία). Μάρτυρες που ήταν παρόντες στη σκηνή είπαν ότι είδαν την αστυνομία να αφήνει κουτιά γεμάτα φακέλους. Ο μέτοχος μειοψηφίας Traverso κλήθηκε να παραστεί στη σκηνή πραγματοποιούνταν η επιδρομή. Τα ίχνη του Retucci παρέμειναν άγνωστα.

Τοπικοί δημοσιογράφοι έσπευσαν γρήγορα να ζητήσουν από το Traverso το λόγο πίσω από την συγκεκριμένη επιδρομή. Ο μέτοχος του 20 % δήλωσε ότι δεν γνώριζε τους λόγους πίσω από την επιδρομή όμως τόνισε ότι ήταν λογιστικά έγγραφα που είχαν αφαιρεθεί. Το κλαμπ βρισκόταν σε πλήρη αταξία με τις άγριες φήμες να αρχίζουν να εξαπλώνονται σε όλη την πόλη ως προς το πιθανό μέλλον του συλλόγου. Μία τέτοια φήμη που φαινόταν να έχει μια αίσθηση αλήθειας ήταν ότι κάποιο είδος ξένης κοινοπραξίας ενδιαφερόταν να αναλάβει το σύλλογο.

Ο μπροστινός άνδρας για αυτό το Deal υποτίθεται ότι ήταν ο Morris Pagniello: ένας άνθρωπος που είχε απαγορευτεί από το άθλημα για οκτώ μήνες τον Ιούνιο του 2015 για χειραγώγηση αγώνα με τη Monza. Εν τέλει δεν προέκυψε τίποτα από την προτεινόμενη εξαγορά του Pagniello.

Δύο μέρες πριν την επιδρομή στα γραφεία του κλαμπ η Novese ήρθε ισόπαλη (2-2) με την Ligorna. Μετά τον αγώνα ο προπονητής Piero Lo Gatto είπε στα τοπικά ΜΜΕ:"Είμαστε μόνοι με καμία εταιρεία από πίσω μας όμως αποφασίσαμε να συνεχίσουμε μέχρι κάποιος να εμφανιστεί. Θα παίξουμε με την καρδιά και θα παίξουμε για να τιμήσουμε την πόλη της Νόβι Λιγκούρε και πάνω απ 'όλα θα παίξουμε για να κερδίσουμε ".

Μια ευγενική χειρονομία ίσως όμως μια που ήταν πιο εύκολη στα λόγια από ότι στις πράξεις. Οι τοπικοί ιστότοποι σύντομα άρχισαν να γράφουν ανοιχτά γράμματα στον Δήμαρχο της πόλης τον Rocchino Muliere, ζητώντας του να μπει και να βοηθήσει να σώσει το κλαμπ από τη λήθη. Κάτι που θα έκανε στα τέλη Απριλίου δημιουργώντας το γνωστό ως “συμβούλιο σοφών ανδρών” ώστε να βρει λύσεις στην κρίση.

Αυτό όμως δεν είχε καμιά χρησιμότητα σε έναν σύλλογο ο οποίος βρισκόταν σε δύσκολη θέση το Μάρτιο, ενώ τιμωρήθηκε με 7.500 ευρώ πρόστιμο για μη καταβολή μισθών σε δύο πρώην ποδοσφαιριστές του. Στα μέσα Μαρτίου ο Lo Gatto μπόρεσε να καλέσει 14 παίκτες μόνο για το ματς της ημέρας με ένα κομμάτι από αυτούς να έχει ληφθεί από τις ομάδες ακαδημιών του συλλόγου.

Στις 22 Μαρτίου τα πράγματα πήραν μια περαιτέρω στροφή προς το χειρότερο όταν ο Lo Gatto μαζί με τον γενικό διευθυντή Luca Carangelo παραιτήθηκαν. Πιο πολλοί παίκτες συνέχισαν να αποχωρούν από την ομάδα κάτι το οποίο σήμαινε ότι η παραμονή στη Serie D κρίθηκε αδύνατη και ο κύριος στόχος τώρα ήταν απλά ολοκληρώσει τη σεζόν.

Ένα πράγμα το οποίο δεν ήταν απολύτως σαφές. Ωστόσο ο Διευθυντής ακαδημιών του συλλόγου Daniele Artoli ήταν αποφασισμένος να το πράξει: "Ο τομέας της ακαδημίας θα προχωρήσει τουλάχιστον μέχρι τον Ιούνιο, δεν θα σταματήσουμε από κανένα πρωτάθλημα και κανένα τουρνουά. Αν η LND [διοικητικό όργανο της Serie D] μας δώσει το πράσινο φως είμαστε έτοιμοι να κατεβάσουμε την ομάδα junior στους τελευταίους αγώνες της Serie D, θα κάνουμε τα πάντα για να τιμήσουμε το όνομα της Novese”

Στις 25 Μαρτίου ο Retucci - που δεν είχε εμφανιστεί ποτέ στην πόλη - έφερε πίσω το προπονητή Pierluigi Lepone να αναλάβει την ομάδα μετά την απόλυση του τον Νοέμβριο. Ο Lepone αντιμετώπισε την κατάσταση να μην έχει καθόλου παίκτες στο ρόστερ του και το κλαμπ να βρίσκεται στο χείλος της καταστροφής. Την ίδια ημέρα ο Retucci βγήκε για να επαναλάβει την επιθυμία του να πουλήσει το κλαμπ όπως είχε προγραμματίσει να κάνει λίγες εβδομάδες νωρίτερα.

Το πιο ανησυχητικό για τους οπαδούς της Novese ήταν ότι ο Retucci εξέφρασε την προθυμία του να πωλήσει το σύλλογο σε κάποιον στη Νόβι Λιγκούρε όμως δεν ήθελε να πουλήσει τα δικαιώματα της Novese σε άλλους ενδιαφερόμενους. Κάποιοι άγνωστοι αγοραστές είχαν εκφράσει μάλιστα το ενδιαφέρον τους για την αγορά του ονόματα.

Στις 30 Μαρτίου καθίσταται σαφές ότι ο Lepone δεν θα ήταν αυτός που θα αναλάμβανε τα ηνία της πρώτης ομάδας αλλά ο Διευθυντής των ακαδημιών. Ο Artoli στη συνέχεια έκανε μια γενική έκκληση σε όλους τους παίκτες που εγκατέλειψαν το σύλλογο να επιστρέψουν και να δώσουν το παρών για τους τελευταίους αγώνες της σεζόν.

Λίγοι αναμένονταν να επιστρέψουν μιας και οι υπόλοιποι του Διοικητικού Συμβουλίου του συλλόγου κατέστησαν απολύτως σαφές ότι όσοι το έκαναν θα το έπρατταν με δικά τους έξοδα. Δεν θα τους παρέχονταν ούτε φαγητό ούτε στέγη. Απίστευτα όμως, οκτώ παίκτες αποφάσισαν να επιστρέψουν δίνοντας στον σύλλογο αρκετό χώρο αναπνοής για να ολοκληρώσει το πρωτάθλημα. Ακόμα κι έτσι, οι πρώην ιδιοκτήτες Giacomello και Traverso (μέτοχοι μειοψηφίας πλέον) αναγκάστηκαν να δώσουν χρήματα έτσι ώστε η ομάδα να μπορέσει να κάνει τα ταξίδια της στους εναπομείναντες εκτός έδρας αγώνες της.

Στα τέλη Απριλίου ο άνδρας που είχε καταστρέψει ουσιαστικά τον σύλλογο, ο Retucci παραιτήθηκε. Η κληρονομιά που άφησε ήταν ένα κλαμπ σε κατάσταση παράλυσης. Εκπληκτικά κατά την αποχώρησή του, ο δήμαρχος Muliere δήλωσε ότι «αυτόν δεν τον είδαμε ποτέ, δεν ξέρουμε καν πώς είναι φατσικά». Παρά το γεγονός ότι ήταν ο ιδιοκτήτης του συλλόγου για έξι μήνες περίπου.

Περιττό να πούμε ότι η Novese υποβιβάστηκε στο τέλος της σεζόν, στους τελευταίους της αγώνες οι αντίπαλοι επικρατούσαν με πολλά τέρματα διαφορά. Τι διαδρομή θα ακολουθήσει το κλαμπ από εδώ και πέρα είναι ακόμα πολύ ασαφής. Εκείνοι που έχουν προς το παρόν τον έλεγχο διαβεβαίωσαν τους οπαδούς ότι το κλαμπ θα εγγραφεί στην Eccellenza της σεζόν 2016 - 2017 και μάλιστα εάν γίνεται να υποδείξουν και αίτηση για επανένταξη στη Serie D.

Όμως κάτι τέτοιο δεν έγινε πραγματικότητα καθώς στην Eccelenza που εν τέλει δηλώθηκε δεν παρουσιάστηκε σε κανένα από τα πρώτα τέσσερα παιχνίδια της στον αγωνιστικό χώρο. Έτσι, αποβλήθηκε από το πρωτάθλημα και από το κύπελλο ερασιτεχνών και όλοι της οι ποδοσφαιριστές έμειναν ελεύθεροι. Στις 7 Νοεμβρίου του 2016 ο σύλλογος κηρύχθηκε σε πτώχευση και από φέτος θα ξεκινήσει από την Terza Categoria (όγδοη κατηγορία) με μόνη ηλιαχτίδα φωτός να είναι πλέον μόνο η γυναικεία ομάδα που αγωνίζεται στη Serie B.

Ένα πράγμα όμως παραμένει ακέραιο. Πρόκειται για ένα υπερήφανο κλαμπ με μια μικρή πιστή βάση οπαδών και η οργή για τον τρόπο με τον οποίο ο σύλλογος αντιμετωπίστηκε το υποδεικνύει. Ανεξάρτητα από το τι θα ακολουθήσει, θα υπάρχει πάντα μία Novese Calcio.

Οι άνδρες του πρωταθλήματος του 1922 μπορεί όλοι να πέθαναν όμως η μνήμη τους παραμένει στην καρδιά αυτού του συλλόγου. Μια μνήμη που οι οπαδοί ποτέ δεν πρόκειται να την αφήσουν να σβήσει.