Ahmad Benali: Ο Λίβυος ήρωας της Αδριατικής θάλασσας

Δημήτρης Βαρσάνης

Εάν ρωτήσετε απευθείας τον Ahmad Benali θα σας απαντούσε ότι είναι χωρίς αμφιβολία ο πρώτος πραγματικός Λίβυος που χάραξε τα ποδοσφαιρικά γήπεδα της Ιταλίας. Δηλαδή αν εξαιρέσουμε τη θητεία του γιου του Muammar Gaddafi στην Perugia, ένα πρόσωπο που ποτέ δεν κατάφερε να φέρει ένα χαμόγελο στα πρόσωπα των οπαδών του Calcio.

Αντ 'αυτού το πρόσωπο του Benali δείχνει διασκέδαση και όχι δυσαρέσκεια: «Όταν ο Gaddafi ήταν υπεύθυνος κανείς δεν μπορούσε να φύγει από τη Λιβύη, πόσο μάλλον να παίξει ποδόσφαιρο. Ήθελε να είναι το μοναδικό σύμβολο της Λιβύης. Κανείς δεν μπορούσε να είναι πιο διάσημος από τον Gaddafi".

Ένας άνδρας του λαού, ο Benali δούλεψε σε όλη την καριέρα του για να αψηφήσει αυτή την τυραννία και να αναδειχθεί ως ένα σύμβολο του ποδοσφαίρου της Λιβύης. Διαθέτει τις απαραίτητες γνώσεις και ιδιότητες για να πολεμήσει την συγκεκριμένη περίπτωση, καθώς και τη συνείδηση ​​ότι στη ζωή υπάρχουν πολλά πράγματα πιο σημαντικά από έναν αγώνα ποδοσφαίρου. Ακόμα και για εκείνους τους Λίβυους που δεν μπορούν να αντέξουν να νοιάζονται για το ποδόσφαιρο ο Benali γίνεται σταδιακά ένας ήρωας. Οι εντυπωσιακές του εμφανίσεις στην Serie  A πέρυσι παρά την άσχημη πορεία της Pescara τράβηξαν το βλέμμα και των πιο έντονων παρατηρητών του.

Όμως πριν μιλήσουμε για τους τελευταίους ενδιαφερόμενους του Benali μια ματιά στην ιστορία του παίκτη είναι απαραίτητη για να μας βοηθήσει να καταλάβουμε τι είδους άτομο είναι. Γεννημένος στο Μάντσεστερ και μεγαλωμένος στην ακαδημία της Manchester City ο Benali αποφάσισε να μετακομίσει στην Ιταλία όταν συνειδητοποίησε ότι θα ήταν δύσκολο να εισχωρήσει στη πρώτη ομάδα. 

Ατρόμητος αλλά και πανούργος προσχώρησε σε μια εντελώς νέα χώρα και μια τελείως διαφορετική πραγματικότητα: τη Brescia στη Serie B της Ιταλίας. Εκεί σταδιακά επιβλήθηκε στην ενδεκάδα βάζοντας εννέα γκολ στην δεύτερη σεζόν για τα “χελιδόνια” αποκαλύπτοντας έτσι την εξαιρετικά επιθετική ανδρεία του.

Παρόλο που υπέγραψε επίσημα για τη Palermo το 2015 ο Benali δεν αγωνίστηκε ποτέ για τους Rosanero μετακινούμενος άμεσα στο τρέχων σύλλογο του τη Pescara. Αφού διαδραμάτισε ένα σημαντικό ρόλο στην άνοδο της Pescara στη Serie A το 2016 σημειώνοντας το αποφασιστικό τέρμα κατά τη διάρκεια του τελικού ενάντια στη Trapani. Εν τέλει την επόμενη χρονιά θα έπαιζε σε ένα κορυφαίο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα για να ευχαριστήσει τους λάτρεις του ποδοσφαίρου της Λιβύης. Αφού συνειδητοποίησε ότι ένα βήμα προς τα κάτω ήταν απαραίτητο για την ανάπτυξή του αποφασίζοντας να παίξει για την Brescia σε αντίθεση να ενστερνιστεί με την ιδέα του πάγκου στο Μάντσεστερ, η σκληρή δουλειά του Benali αρχίζει να ξεπληρώνεται.

Άμεσα απεικόνισε τις προαναφερθείσες επιθετικές του ικανότητες στο Campionato σκοράροντας στο ντεμπούτο του απέναντι στη Napoli. Έχοντας ξεφύγει από το Koulibaly, ο Benali βρέθηκε στο κουτί της μικρής περιοχής και νίκησε τον Pepe Reina με ένα μυτάκι: μυαλό, τεχνική και φυσικά μέσα. Πέρα από την ικανότητά του μπροστά από την εστία - στην οποία έβαλε έξι τέρματα τη προηγούμενη σεζόν - το “δεκάρι” της Pescara έδειξε τις ικανότητες του στην ντρίμπλα και στη δύναμη του αριστερού ποδιού του. Το χαμηλό κέντρο βάρους του τον κάνει πολύ ανθεκτικό στα τάκλιν, επιτρέποντάς του να ξεφεύγει από τους αντιπάλους με ευκολία και να απελευθερώνει το αριστερό του πόδι για ένα σουτ στην αντίπαλη εστία.

Πέρα από όλες τις τεχνικές δυνατότητες του, ο Benali εξακολουθεί να ξεχωρίζει σε σχέση με τους περισσότερους συμπαίκτες του. Η πιο σημαντική του ποιότητα αναμφισβήτητα είναι η αποφασιστικότητα και η ικανότητά του να ηγείται της ομάδας, ειδικά όταν οι καιροί είναι δύσκολοι. Στην ήττα της Pescara από τη Torino με 5-3 ο Benali τα έδωσε όλα για να αποφευχθεί μια απόλυτη ντροπή για τα “Δελφίνια”. Αυτά τα τρία τέρματα που έσωσαν την περηφάνια της Pescara και έδειξαν ότι η ομάδα έχει ακόμα κάτι να παλέψει, όλα προήλθαν από το Benali.

Στο πρώτο γκολ ο Benali πίεσε τον Arlind Ajetil ωθώντας τον Αλβανό αμυντικό να βάλει ένα αυτογκόλ. Ο Benali πήρε την μπάλα από τα δίχτυα και την έβαλε σθεναρά στη σέντρα για να σκοράρει ένα δεύτερο λίγα λεπτά μετά και ένα δεύτερο προσωπικό δικό του και τρίτο για την ομάδα του με ένα βολέ μέσα στο κουτί. Αυτός είναι ο Benali: ένας μαχητής και ένας επιδέξιος ποδοσφαιριστής. Εν μέσω πολλών ταλαντούχων - αλλά τόσο ερεθιστικά εφησυχασμένων - παικτών είναι μια ποδοσφαιρική σπανιότητα και μια ευχαρίστηση να τον παρακολουθείς.

Παρά το πνεύμα και τις δεξιότητες που παρουσιάζει έχει στερηθεί τη μέγιστη ικανοποίηση όλων. Κατά τα τελευταία έξι χρόνια ο 26χρονος δεν μπόρεσε να επιστρέψει στη Λιβύη και να παίξει για την χώρα του μπροστά στον λαό του. Λόγω σημαντικών ζητημάτων ασφάλειας, η Εθνική ομάδα της Λιβύης παίζει τους αγώνες της στο Μαρόκο ή στην Τυνησία. «Η επιστροφή στο σπίτι είναι αδύνατη», λέει ο Benali. Μακριά από το σπίτι και ανήμπορος να παρουσιαστεί μπροστά στον λαό του, ο Benali δεν μπορεί παρά να υποφέρει για τις κακουχίες που υπέστη η πατρίδα του. Όμως το “δεκάρι” της Pescara αγωνίζεται για τη Λιβύη με τον καλύτερο δυνατό τρόπο: στον αγωνιστικό χώρο.

Ο ίδιος ο παίκτης το είπε καλύτερα: "Το ποδόσφαιρο είναι και πρέπει να είναι για όλους. Μπορεί να είναι ένα μονοπάτι προς την λύτρωση ανεξάρτητα από το πού προέρχεσαι. "