Dynamo Dresden: Ο πεσμένος "γίγαντας" της Ανατολικής Γερμανίας

Δημήτρης Βαρσάνης 

Τρεις Οκτωβρίου του 1990: η ημερομηνία που επανενώθηκε η Ανατολική και Δυτική Γερμανία. Είναι μια μέρα που γιορτάζεται από πολλούς, μια ημέρα κατά την οποία τα μέλη της οικογένειας θα μπορούσαν να δουν ο ένας τον άλλον μετά από δεκαετίες χώρια. Είναι πλέον μια ημερομηνία που γιορτάζεται σε όλη τη Γερμανία ως Εθνική εορτή, με την ονομασία Tag de Deutschen Einheit: Ημέρα της Γερμανικής Ενότητας. Είναι μια μέρα χαράς για ολόκληρο το Έθνος.

Για ένα σύλλογο όμως τα συναισθήματα δεν είναι απεριόριστης χαράς. Η Dynamo Dresden κοιτάζει το μεγαλύτερο μέρος αυτής της περιόδου με νοσταλγία έχοντας περάσει πολλά χρόνια πριν από την επανένωση ως το καλύτερο κλαμπ στην Ανατολική Γερμανία. Όχι μόνο όντας με την πιο ισχυρή οπαδική βάση, αλλά και το πιο επιτυχημένο και οικονομικά ασφαλές.

Παρόλο που υπήρχε μια ομάδα στη Δρέσδη από το 1874 με το όνομα Dresden English ( που θεωρείται ευρέως ότι είναι ο πρώτος σύλλογος εκτός του Ηνωμένου Βασιλείου) η Dynamo Dresden στη σημερινή της μορφή ιδρύθηκε το 1953. Έχοντας ισχυρούς δεσμούς με την αστυνομία της Ανατολικής Γερμανίας από την αρχή, απολάμβανε πλεονεκτήματα που λίγες άλλες ομάδες στην Ανατολική Γερμανία θα μπορούσαν να καυχηθούν.

Η επιτυχία όμως δεν ήταν άμεση και στα πρώτα χρόνια δεν έλειψαν οι αναταραχές. Έχοντας απολαύσει την επιτυχία με διάφορες ονομασίες στα πρώτα χρόνια της ύπαρξής της, ο Επικεφαλής των “Stasi” (η μυστική αστυνομία) Erich Mielke λέγεται ότι εμφανίστηκε δυσαρεστημένος που δεν υπήρξε μια επιτυχημένη ομάδα στο Ανατολικό Βερολίνο, για αυτόν το πιο σημαντικό κομμάτι της Ανατολικής Γερμανίας. Καθώς η Dynamo ήταν η πιο επιτυχημένη ομάδα στην Ανατολή, αποφάσισε να την μετακινήσει στο Βερολίνο και να διαμορφώσει τη Dynamo Berlin.

Αυτό σήμαινε ότι μόλις λίγα χρόνια μετά τις επιτυχίες που γεύτηκε και την καθιέρωση της ως μία από τις κορυφαίες ομάδες της χώρας, η Dresden αγωνιζόταν τώρα στο περιφερειακό ποδόσφαιρο. Έμαθε με το πιο σκληρό τρόπο ότι η υποστήριξη από τη Κυβέρνηση δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι μόνιμη.

Οι κατώτερες κατηγορίες στην Ανατολική Γερμανία κατά τη διάρκεια εκείνης της περιόδου δεν ήταν ιδιαίτερα υψηλού επιπέδου και επανήλθε στην Oberliga μέσα σε πέντε χρόνια από την ύπαρξη της στη τέταρτη κατηγορία. Χρειάστηκε λίγος χρόνος για να ξανασταθεί στα πόδια της στη κορυφαία κατηγορία, όμως όταν το έπραξε καθιερώθηκε σταθερά ως μια δύναμη που έπρεπε να ληφθεί υπόψη.

Τη δεκαετία του ‘70 η Dresden κατέκτησε το πρωτάθλημα εντυπωσιακά πέντε φορές. Το 1971 και το 1973 και στη συνέχεια τρεις διαδοχικές φορές από το 1976 έως το 1978. Όχι μόνο αυτό, αλλά απέδειξε επίσης την αξία της και σε Ευρωπαϊκό επίπεδο φτάνοντας στα προημιτελικά του κυπέλλου πρωταθλητριών τέσσερις φορές μέσα στην ίδια δεκαετία. Τη μια φορά έμεινε έξω από την ανταγωνίστρια της στη Δυτική Γερμανία Bayern Munich και τις άλλες τρεις από την καλύτερη ομάδα της Αγγλίας εκείνη την εποχή Liverpool.

Ωστόσο η Dresden έπρεπε να μάθει για άλλη μια φορά ότι η κρατική στήριξη μπορεί να γίνει πολύ ασταθής. Ο εορτασμός των πρωταθλημάτων έγινε για αυτούς μια τακτικότητα και ύστερα από τον ιδιαίτερο θρίαμβο τους προς το τέλος της δεκαετίας του '70, ο Mielke εισχώρησε στα αποδυτήρια της Dynamo με τους πανηγυρισμούς να είναι σε πλήρη ροή. Οι εορτασμοί διακόπηκαν απότομα όταν τους ενημέρωσε με περισσότερο από έναν υπαινιγμό περιφρόνησης, ότι η πιο κεντρική BFC Dynamo θα είναι η πρωταθλήτρια από δω και πέρα. Η «προειδοποίηση» του έγινε πραγματικότητα και με την περίεργη δωροδοκία ενός διαιτητή ή ακόμη και ενός αντίπαλου ποδοσφαιριστή, η BFC Dynamo ανακηρύχθηκε ξανά η κυρίαρχη δύναμη στο ποδόσφαιρο της Ανατολικής Γερμανίας. Η χρυσή εποχή της Dresden μόλις ολοκληρώθηκε.

Παρόλο που η Dynamo είχε σίγουρα κάποια σημαντικά πλεονεκτήματα ως ομάδα του κράτους κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '70, κράτησε σε απόσταση τα θέματα εκτός αγωνιστικού χώρου. Αυτό άλλαξε τη δεκαετία του '80 και έγινε όλο και πιο δύσκολο για τις άλλες ομάδες της Oberliga να ανταγωνιστούν το νέο σύλλογο του κράτους, τη BFC Dynamo όταν υπήρχαν διαιτητές και παίκτες στην μισθοδοσία της Stasi. Παρόλο που η Dresden συνέχισε να απολαμβάνει κάποια επιτυχία στο κύπελλο, η BFC κατέκτησε δέκα διαδοχικά πρωταθλήματα από το 1979 έως το 1988.

Από το 1988 όμως η επανένωση της Γερμανίας έδειχνε μια πολύ πραγματική προοπτική. Η Ανατολική Γερμανία εμφανιζόταν ως η ασθενέστερη εδώ και δεκαετίες και η Stasi είχε να αντιμετωπίσει πιο άμεσα προβλήματα από το να επικεντρωθεί στο ποδόσφαιρο. Αυτό επέτρεψε στη Dresden να περάσει μπροστά και να βάλει ένα τέλος στη δεκαετής κυριαρχία της BFC, με το «κτήνος από την Ανατολή» να σηκώνει τους δύο τίτλους της Oberliga το 1989 και το 1990. Ωστόσο με τους οπαδούς της Dresden να προκαλούν προβλήματα στην ήττα τους από τη Red Star Belgrade στο Κύπελλο Πρωταθλητριών τη σεζόν 1990/91, ο σύλλογος αποβλήθηκε από την Ευρώπη την επόμενη σεζόν και δεν θα επέστρεφε ποτέ.

Η πτώση του Τείχους του Βερολίνου έφερε την επανένωση στο Γερμανικό ποδόσφαιρο, όπως ακριβώς και σε κάθε άλλη πτυχή της Γερμανικής ζωής. Αυτό οδήγησε στο τέλος της Oberliga και ως αποτέλεσμα στο τέλος της κουλτούρας της Dynamo με τις κρατικές ομάδες όπως η Dresden και η BFC να απολαμβάνουν τεράστια πλεονεκτήματα και εύνοια από τη Stasi. Οι σύλλογοι της Ανατολικής Γερμανίας προσχώρησαν σε αυτούς της Δύσης και σε ένα πολύ ανταγωνιστικό πρωτάθλημα: τη Bundesliga.

Ως αποτέλεσμα αυτού του ανταγωνιστικότερου πρωταθλήματος, η Dresden έπρεπε να αγωνιστεί σκληρά για να αποφύγει τον υποβιβασμό. Έχοντας ξεφύγει από τον υποβιβασμό της από τη Bundesliga στη πρώτη της σεζόν, τερμάτισε στη 13η θέση το 1994 με μια αξιοπρεπή ομάδα που περιλάμβανε τον Uwe Rösler από την Manchester City και το Πολωνό Διεθνή Piotr Nowak στο ρόστερ της. Αποδείχθηκε όμως ότι ήταν μια ψευδής αυγή και την επόμενη σεζόν έπεσε από τη κορυφαία κατηγορία και δεν επέστρεψε ποτέ από τότε.

Υπήρξαν πολλά “up” και “down” μετά τον υποβιβασμό της Dresden από τη Bundesliga και κυρίως το δεύτερο. Δεν είναι τυχαίο ότι υποβιβάστηκε αμέσως μετά τη σύσταση της Premier League στην Αγγλία. Τα χρήματα είχαν αυξανόμενη σημασία στο ποδόσφαιρο και η Dynamo ήταν ένας από τους πολλούς συλλόγους σε όλη την Ευρώπη που πάσχισαν για να ζήσουν.

Μετά τον υποβιβασμό τους από τη Bundesliga δεν τους δόθηκε άδεια να συμμετάσχουν στη Zweiteliga λόγω οικονομικών παρατυπιών και ως εκ τούτου δεν είχαν άλλη επιλογή παρά να πέσουν στο περιφερειακό ποδόσφαιρο. Έμειναν εκεί για πάνω από μια δεκαετία και μερικές φορές ακόμη και η ύπαρξη του συλλόγου τέθηκε σε αμφισβήτηση. Ήταν δύσκολο να δει ο καθένας τα απομεινάρια ενός συλλόγου που κυριάρχησε στο ποδόσφαιρο της Ανατολικής Γερμανίας για πάρα πολύ καιρό.

Το χαμηλότερο σημείο είναι όταν έπεσε στην Oberliga Nordost-Süd (τέταρτη κατηγορία του Γερμανικού ποδοσφαίρου). Οι πύλες όμως έπεσαν ανάμεσα σε κάποιες ανεπαρκείς εμφανίσεις στον αγωνιστικό χώρο και επίσης λόγω της επιτυχίας του άλλου συλλόγου της πόλης: της Dresdner.

Μόλις χτύπησε το πάτο του βυθού όμως ο μόνος δρόμος ήταν μόνο το υψηλό σημείο. Μία ομάδα της Δρέσδης σίγουρα δεν μπορούσε να παραμείνει στο περιφερειακό ποδόσφαιρο για πάντα και αφού επανήλθε στη Regionaliga, έστρεψε τα βλέμματα της στη Zweiteliga. Γύρισε εκεί το 2004 όμως υποβιβάστηκε ξανά το 2006. Ήταν χαρακτηριστικό της σύγχρονης Dresden. Όπως και με τόσους άλλους ποδοσφαιρικούς συλλόγους είναι μια ελπίδα που σε σκοτώνει. Πέρασε άλλα πέντε χρόνια στη Regionaliga προτού προβιβαστεί στη δεύτερη κατηγορία παρά την απομάκρυνση του προπονητή της Ralf Loose, μερικές αγωνιστικές πριν από το τέλος της σεζόν.

Έπειτα εμφανίστηκαν στο προσκήνιο έξι ανάμεικτα χρόνια για τη Dynamo. Το πιο σημαντικό γεγονός είναι ότι ανέκτησαν ξανά το επίπεδο υποστήριξης που είχαν στα καλύτερα τους χρόνιες προσελκύοντας τακτικά 25.000 και 30.000 οπαδούς: ένας απίστευτος αριθμός για μια ομάδα που δεν έχει συμμετάσχει στη Bundesliga για πάνω από 20 χρόνια. Οι ultras τους K-Block έχουν γίνει διαβόητοι για τη δημιουργία της καλύτερης ατμόσφαιρας εκτός της Bundesliga και κέρδισαν την παγκόσμια φήμη για τη δημιουργία ενός πανού μήκους 450 μέτρων που φέρεται να κοστίζει περισσότερα από 25.000 ευρώ. Το πανό γράφει: “Der Verein Mit Den Besten”: «Ο σύλλογος με τους καλύτερους οπαδούς». Δεν μπορεί να διαφωνήσει κάποιος με αυτό.

Στον αγωνιστικό χώρο όμως δεν εμφανίζεται η ομάδα τους το ίδιο εντυπωσιακή. Ενώ η Dresden επανεμφανίστηκε από τη καθίζηση που υπέστη στο μεγαλύτερο μέρος των χρόνων της μετά την επανένωση παίζοντας ποδόσφαιρο σε περιφερειακό επίπεδο, εξακολουθεί να μοιάζει πιθανό τόσο να υποβιβαστεί όσο και να προβιβαστεί από τη δεύτερη κατηγορία χρονιά με χρονιά που περνά. Οι περισσότεροι οπαδοί των συλλόγων της Zweiteliga ισχυρίζονται ότι είναι η καλύτερη δεύτερη κατηγορία στο κόσμο και είναι σίγουρα εξαιρετικά ανταγωνιστική. Την περασμένη σεζόν η Dresden τερμάτισε στη πέμπτη θέση με τον ίδιο αριθμό πόντων από τη τρίτη Eintracht Braunschweig για τα μπαράζ ανόδου. Αυτή τη σεζόν όμως έως τώρα είναι μια θέση πάνω από τους τρεις που υποβιβάζονται στη τρίτη κατηγορία. Σίγουρα μια δύσκολη αποστολή για να αντιμετωπίσει.

Είναι δύσκολο να προβλέψουμε ποιο είναι το μέλλον για τη Dynamo Dresden σε μια ενοποιημένη Γερμανία όμως ένα πράγμα είναι σίγουρο, δεν θα είναι βαρετό. Με ομάδες όπως η Fortuna και η Kaiserslautern, η Zweiteliga έχει γίνει σαν ένα “νεκροταφείο” για τους “κοιμώμενους γίγαντες”. Ένα “νεκροταφείο” όπου οποιοσδήποτε από αυτούς θα μπορούσε να ξυπνήσει από τον ύπνο τους.

Οι οπαδοί της Dynamo Dresden ελπίζουν ότι ο επόμενος γίγαντας που θα ξυπνήσει να φορά τις περίφημες κίτρινες φανέλες.