Δημήτρης Βαρσάνης
"Η Real Madrid είναι ο σύλλογος της ζωής μου, είμαι πάντοτε διαθέσιμος για να προσφέρω τον εαυτό μου." Αυτά ήταν τα αποχαιρετιστήρια λόγια του Álvaro Arbeloa καθώς ανακοίνωνε ότι κρεμάει τα παπούτσια του ύστερα από μια απογοητευτική τελευταία χρονιά στο άθλημα με τη West Ham United.
Υποσχέθηκε την φερεγγυότητα του στους Μαδριλένους, ακόμη και όταν άφησε την ποδοσφαιρική καριέρα του πίσω του. οι Ισπανοί “γίγαντες” διαμόρφωσαν όλη την πορεία της καριέρας του και άνηκε στο δυναμικό τους όταν κατέκτησαν όλα τα τρόπαια που ήταν διάθεσιμα.
Τα πρώτα βήματα του Arbeloa στο ποδόσφαιρο άρχισαν στο βορειοανατολικό τμήμα της πρωτεύουσας και στην πόλη της Σαραγόσα, όπου η οικογένειά του μετακόμισε όταν ήταν τεσσάρων χρονών. Εντάχθηκε στην Ακαδημία της Real Zaragoza στα 13 του παραμένοντας εκεί στο μεγαλύτερο μέρος των εφηβικών του χρόνων. Η κορυφαία του στιγμή ήρθε στην τελευταία του σεζόν, καθώς βοήθησε την ομάδα του να κερδίσει με 1-0 τη Barcelona στο Copa del Rey Juvenil.
Εκείνη την εποχή οι Andrés Iniesta και Víctor Valdés εμφανίζονταν για την ομάδα νέων του Καταλανικού κλαμπ. Η συγκεκριμένη νίκη ήταν ένα μεγάλο επίτευγμα και σε μεγάλο βαθμό οφείλονταν και στην επίδοση του Arbeloa. Ένα τοπικό ρεπορτάζ του αγώνα από εκείνη την εποχή περιέγραφε την «τεράστια σωματική προσπάθεια» που δαπάνησε από την αμυντική γραμμή για να διατηρηθεί ανέπαφη η εστία. Αυτή η ασυμμετρία και αποφασιστικότητα σε καμία περίπτωση δεν δίνεται σε εκείνους που προέρχονται από την Ισπανική κουλτούρα όπου η τεχνική είναι τα πάντα και ήταν ένα από τα ισχυρά πλεονεκτήματα του Arbeloa σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του. Οι επιδόσεις του συνείσφεραν ώστε να γυρίσει το κεφάλι της η μεγάλη αντίπαλος της Barcelona.
Το 2001 έκανε την κίνηση του στις τάξεις ακαδημιών της Real Madrid. Σε εκείνο το σημείο έκλεινε τα 18 και εντάχθηκε στη Real Madrid C λίγο μετά την άφιξή του. Για ακόμα μια φορά η παραμονή του δεν ήταν μακροχρόνια. Εντυπωσίασε κατά τη διάρκεια των 16 εμφανίσεων του τη σεζόν 2002/03 και έφυγε για δεύτερη φορά ώστε να πάει στη Real Madrid Castilla. Ωστόσο έμελλε να είναι πιο δύσκολο να κερδίσει το προβιβασμό του στην ανδρική ομάδα.
Από το 2003 έως το 2006 ο Arbeloa πραγματοποίησε 84 εμφανίσεις για την Β’ ομάδα όμως για το μεγαλύτερο μέρος εκείνης της περιόδου η πρώτη ομάδα παρέμεινε ένα μακρινό όνειρο. Αυτό δεν αφορούσε την ικανότητα του ως φουλ μπακ όμως ότι η πρώτη ομάδα ήταν κορεσμένη με παίκτες παγκόσμιας κλάσης και τα ταλέντα του Arbeloa θα έπρεπε να είναι πολύ θετικά για να εκτοπίσουν μια από τις κολόνες του κλαμπ: τον Míchel Salgado.
Στον Arbeloa δόθηκε τελικά μια μικρή γεύση της πρώτης ομάδας μπαίνοντας ως αλλαγή στην ισοπαλία με τη Real Betis κατά τη σεζόν 2004/05. Ωστόσο μέχρι την έναρξη της σεζόν 2006/07, ήταν εμφανές και στον παίκτη και στον σύλλογο ότι οι ευκαιρίες του θα περιοριστούν εάν παρέμενε στην πρωτεύουσα. Η εμφάνιση του Sergio Ramos - ο οποίος είχε καταφέρει να πετύχει εκεί που ο Arbeloa απέτυχε να πάρει τη θέση του Salgado - σήμαινε ότι ο ανταγωνισμός ήταν πιο έντονος από ποτέ οπότε υλοποιήθηκε μια κίνηση στη Deportivo.
Ο παίκτης ένιωθε σαφώς άβολα να αφήσει το σύλλογο που αγάπησε κατά τη διάρκεια των πέντε χρόνων παραμονής του, χαρακτηρίζοντάς την ως μια "περίεργη κατάσταση" αλλά αναγνωρίζοντας ότι "κάποιος έπρεπε να φύγει” ως αποτέλεσμα του αριθμού των αμυντικών στο ρόστερ. Στο νέο του σύλλογο δόθηκε τελικά η ευκαιρία στον Arbeloa. Αγωνίστηκε 21 φορές στο πρώτο μισό της σεζόν και άρχισε αμέσως να τραβά την προσοχή.
Πράγματι η περίοδος του με τη Deportivo θα αποδειχθεί σύντομη. Την τελευταία μέρα της μεταγραφικής περιόδου του Ιανουαρίου η Liverpool κινήθηκε για τον Arbeloa καθώς ο Ισπανός Rafa Benítez έψαχνε να ενισχύσει τις επιλογές του. Μέχρι αυτό το σημείο ο Steve Finnan ήταν 30 ετών και ο Arbeloa προσφέρθηκε σε μερικές περιπτώσεις ως αντικαταστάτης του. Εντούτοις στα αριστερά δόθηκε στον Arbeloa το πλήρες ντεμπούτο του ενάντια στη μεγάλη αντίπαλο της Real Madrid.
Αυτή τη φορά δεν έπρεπε να ασχοληθεί τόσο με τον Iniesta και τον Valdés: ένας 19χρονος Αργεντινός επιθετικός είχε βγει στη σκηνή και ο Arbeloa ήταν επιφορτισμένος με την αντιμετώπιση του. Η σκέψη ήταν ότι η πειθαρχία του μπακ θα βοηθούσε να ακυρώσει το μαγικό αριστερό πόδι του Lionel Messi και αυτό λειτούργησε πολύ καλά. Η ομάδα του κέρδισε με 2-1 εκείνη τη βραδιά και ήταν σε θέση να περιορίσει τη Barcelona στο ένα γκολ στο δεύτερο αγώνα στο Anfield και πέρασε χάρη στο εκτός έδρας γκολ.
Αυτό συνείσφερε ώστε να τον λατρέψουν οι οπαδοί της Liverpool και πιο σημαντικά ο προπονητής του. Παρέμεινε ως μια χρήσιμη επιλογή στην αμυντική γραμμή των τεσσάρων για το υπόλοιπο της σεζόν και μπήκε μόνο ως αλλαγή στην ήττα στο τελικό του Champions League από τη Milan, αλλά από την επόμενη χρονιά καθιερώθηκε ως η πρώτη επιλογή στους μπακ στη βασική ενδεκάδα
Πραγματοποίησε περισσότερες εμφανίσεις στο πρωτάθλημα και από το Finnan και από John Arne Riise μαζί και εντυπωσίασε με αρκετά μετριοπαθές τρόπο. Ποτέ δεν ήταν εκείνος ο μπακ που θα ανέβαινε μπροστά και η υπέροχη κούρσα του απέναντι στη Reading στις αρχές του 2007 κατέληξε να είναι ένα από τα μόνο δύο τέρματα που σκόραρε για το σύλλογο, αλλά ήταν αμυντικά αξιόπιστος και έδειξε μια αξιοθαύμαστη αποφασιστικότητα.
Έπαιξε το δικό του ρόλο για να περιορίσει τα τέρματα που θα δεχτεί η Liverpool στα 28 και στα 27 τη σεζόν 2007/08 και 2008/09 αντίστοιχα, με την ομάδα του να παλεύει για το πρωτάθλημα έως το τέλος. Αυτό ωστόσο δεν εμπόδισε ένα δημόσιο τσακωμό με τον Jamie Carragher σε έναν αγώνα με τη West Bromwich Albion. Ο κεντρικός αμυντικός έθεσε υπό αμφισβήτηση το χειρισμό του Arbeloa για μια αμυντική κατάσταση, αλλά ο Ισπανός έδωσε ότι καλύτερο είχε στη συνέχεια.
Ήταν κάπως κωμικό το όλο σκηνικό όμως κοινοποιήθηκε από δύο παίκτες αποφασισμένοι να εξασφαλίσουν ότι η ομάδα θα πετύχει. Δεν υπάρχουν πολλοί που θα μπορούσαν να σταθούν στα πόδια τους μπροστά σε ένα καυγά με το Carragher και το πάθος του Arbeloa είναι μέρος αυτού που τον καθιστά μια δημοφιλή φιγούρα ανάμεσα στους πιστούς του Anfield μέχρι σήμερα.
Στο τέλος της χρονιάς και έχοντας πραγματοποιήσει 98 εμφανίσεις για τη Liverpool ο Arbeloa εγκατέλειψε το κλαμπ. Ο Glen Johnson πήρε τη θέση του προκαλώντας εικασίες για το μέλλον του Ισπανού και του δόθηκε η άδεια να γυρίσει στη Real Madrid. Αυτή ήταν μια ξεχωριστή στιγμή για τον Arbeloa, ο οποίος τρία χρόνια νωρίτερα είχε θεωρηθεί πλεόνασμα στις απαιτήσεις τους. Μίλησε για αυτό το γεγονός με υπερηφάνεια: “Όταν φεύγεις από ένα σύλλογο με την αίσθηση ότι δεν μπορείς να βρίσκεσαι στην πρώτη ομάδα, γνωρίζεις ότι είναι πολύ δύσκολο να επιστρέψεις, έτσι για μένα όταν μου παρουσιάστηκε αυτή η ευκαιρία ο πρώτος μου στόχος ήταν να την αρπάξω και ευτυχώς είμαι εδώ. "
Παρουσιάστηκε η τύχη τόσο για τον παίκτη όσο και για τον σύλλογο, καθώς ο Arbeloa έγινε αμέσως βασικός αν και για άλλη μια φορά στην αριστερή πλευρά της άμυνας. Ήταν μια απογοητευτική χρονιά για την ομάδα (η Real έχασε το πρωτάθλημα για άλλη μια φορά από τη Barcelona και αποκλείστηκε στους “16” του Champions League και του Copa del Rey) όμως σε προσωπικό επίπεδο ο Arbeloa ήταν εντυπωσιακός. Η πάγια φόρμα του χάρισε μια θέση στην αποστολής της Εθνική Ισπανίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010.
Όπως έγινε σε συλλογικό επίπεδο λίγα χρόνια νωρίτερα ο Sergio Ramos στέρεψε τις ευκαιρίες του Arbeloa να πάρει λεπτά βασικού, και όπως και στο Euro πριν από δύο χρόνια ο Arbeloa περιορίστηκε σε μία εμφάνιση στη φάση των ομίλων. Παρ 'όλα αυτά μέχρι το τέλος του τουρνουά, ο αριστερός μπακ έβαλε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα και το Παγκόσμιο Κύπελλο στη συλλογή του. Για να φτάσει στη 23μελή αποστολή στην χρυσή εποχή της Ισπανίας ήταν ένα τεράστιο επίτευγμα και αξίζει μια αναγνώριση γι 'αυτό.
Τα τρόπαια ακολούθησαν τον Arbeloa και σε συλλογικό επίπεδο. Τη σεζόν 2010/11 πήρε το Copa del Rey, παρόλο που ο τίτλος του πρωταθλήματος του ξέφυγε για άλλη μια φορά. Ήταν επίσης η χρονιά στην οποία ο Arbeloa πήρε τελικά αυτό που προσπαθούσε από τότε που έγινε επαγγελματίας: να ξεκινά ως βασικός στη δεξιά πλευρά της Real Madrid.
Ο Sergio Ramos μετέβη στα σέντερ μπακ επιτρέποντας στον Arbeloa να αγωνιστεί στην φυσική του θέση. Σταθερά εδραιώθηκε και τη σεζόν 2011/12 οι Μαδριλένοι ξεπέρασαν τη Barcelona όσον αφορά το πρωτάθλημα. Ακόμα ένας προσωπικός θρίαμβος επί των Καταλανών σήμαινε ότι ο Arbeloa θα μπορούσε να προσθέσει τη La Liga στον ταχέως αναπτυσσόμενο κατάλογο τροπαίων του, ενώ ανταμείφθηκε με ένα νέο μακροπρόθεσμο συμβόλαιο στο τέλος της σεζόν.
Ωστόσο ο χρόνος του ως βασιικός έφτασε στο τέλος του. Η επιστροφή του Dani Carvajal σήμαινε ότι ο Arbeloa έμεινε ξανά εκτός ενδεκάδας όμως άνηκε στο σύλλογο που αγαπούσε και ήθελε να μείνει και να βοηθήσει με οποιονδήποτε τρόπο μπορούσε. Οι οπαδοί των Μαδριλένων - όπως και εκείνοι της Liverpool - είχαν ζεσταθεί από το πνεύμα και την ικανότητα του Arbeloa.
Με την ιδιότητα του αναπληρωματικού κατέκτησε τελικά το Champions League το 2014 παρακολουθώντας από τον πάγκο, καθώς η Real Madrid τα πήγε καλύτερα από ό, τι είχε κάνει με τη Liverpool επτά χρόνια νωρίτερα. Ήταν μια ακόμη προσθήκη σε μια αξιοσημείωτη προσωπική μεταφορά τροπαίων.
Έμεινε στο σύλλογο της Μαδρίτης για δύο ακόμη χρόνια πραγματοποιώντας συνολικά 233 εμφανίσεις στη δεύτερη θητεία του. Από αυτές μόνο εννέα πραγματοποίησε τη σεζόν 2015/16, με δύο στο Champions League - που η Real το πήρε για δεύτερη φορά μέσα σε τρία χρόνια - όμως ο Arbeloa αισθάνθηκε ότι ήρθε η ώρα να προχωρήσει στο τέλος της χρονιάς.
Εκ των υστέρων ίσως να έπρεπε να αποσυρθεί σε εκείνο το σημείο. Η μετακίνησή του στη West Ham έμελλε να είναι πολύ άσχημη και αποχώρησε στο τέλος της σεζόν έχοντας κάνει μόλις τέσσερις εμφανίσεις. Μίλησε για την απογοήτευσή του λέγοντας ότι: "δεν ήταν μια εύκολη χρονιά". Όταν κοιτάει όμως πίσω στη συνολική καριέρα του σίγουρα δεν θα υπάρξει τίποτα άλλο παρά ικανοποίηση.
Μπορεί να πήρε το μακρύ δρόμο προς την πρώτη ομάδα της Real Madrid όμως τα τρόπαια στο όνομά του είναι μια απτή απόδειξη ότι άξιζε για τα καλά αυτή η αναμονή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου