Fiorenzuola: Απολαμβάνοντας το ταξίδι

Δημήτρης Βαρσάνης


Στριμωγμένη ανάμεσα στις μεγαλύτερες πόλεις της Πιατσέντζα και της Πάρμα, η Φιορεντσουόλα είναι χαρακτηριστική πολλών μικρών πόλεων στην Ιταλία η οποία έχει ακμάσει κατά τη διάρκεια της Ρωμαϊκής περιόδου. Τοποθετημένη στο αρχαίο οδικό δίκτυο Via Emilia, η πόλη καθιερώθηκε ως ένα σημαντικό εμπορικό κέντρο στη περιοχή. Σήμερα η πόλη φιλοξενεί περίπου 15.000 άτομα.

Στα όρια της πόλης εκεί όπου τα 15.000 άτομα ξεκουράζουν το μυαλό τους κάθε βράδυ βρίσκεται το Stadio Comunale. Ένα γήπεδο που παρά το μικρό του ύψος κατέχει τη δική του μοναδικότητα. Άνοιξε τον Οκτώβριο του 1923 και ένα χρόνο μετά την ίδρυση της Unione Sportiva Fiorenzuola και από τότε είναι το σπίτι της. Εκσυγχρονίστηκε τη δεκαετία του ‘80 για να συμπεριλάβει ένα ποδηλατοδρόμιο και παραμένει ένα από τα λίγα στάδια με ποδηλατοδρόμιο σε ενεργή χρήση.

Όσο για τον ίδιο τον ποδοσφαιρικό σύλλογο η ιστορία του είναι μακρά και γεμάτη περιπέτειες, αλλά μάλλον όχι και τόσο γνωστή για όλους εμάς που ζούμε εκτός της περιοχής της. Τα περισσότερα από τα 96 χρόνια ζωής τα πέρασε στα περιφερειακά και ερασιτεχνικά πρωταθλήματα της Ιταλίας. Όπως όμως πολλοί μικρών πόλεων η Fiorenzuola είχε τη δική της στιγμή στο προσκήνιο κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ‘90. Μένοντας για μια αδιάκοπη 12ετή περίοδο στις επαγγελματικές κατηγορίες, ανέβηκε μέχρι και τη τρίτη θέση στην παλιά Serie C1 και απείχε μόνο ένα βήμα από τη Serie B.

Από την αλλαγή της Χιλιετίας ο σύλλογος υπέφερε από τα οικονομικά της θέματα και έπεσε στην Eccellenza (πέμπτη κατηγορία). Τα περισσότερα χρόνια από τον 21ο αιώνα τα έχει περάσει στη Serie D αγωνιζόμενος για την επιβίωση του εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου. Την σεζόν 2015/16 ο σύλλογος υποβιβάστηκε για άλλη μια φορά από τη Serie D, μόνο για να σωθεί από τις πτωχεύσεις των γύρω του. Την προηγούμενη χρονιά γλίτωσε για άλλη μια φορά στο τσακ και έμοιαζε αδύνατο να έχει μια ανοδική ορμή κατά τη διάρκεια των επόμενων χρόνων.

Αυτή τη σεζόν και πάλι το κλαμπ ξεκίνησε τη προετοιμασία του με την παραμονή να είναι ο νούμερο ένα στόχος. Ο διορισμός του 37χρονου Alessio Dionisi ως προπονητή φαινόταν να παγιώνει τις φιλοδοξίες του συλλόγου να διατηρήσει για πολλοστή φορά το στάτους του στη κατηγορία. Όμως ο Dionisi - ο οποίος προηγουμένως είχε δουλέψει στην Olginatese και στη Borgosesia - άρχισε να ενώνει μια ομάδα που θα έκανε τους ντόπιους να ονειρευτούν ξανά.

Ένα καλό ξεκίνημα ήταν απαραίτητο αν η ομάδα ήθελε να πετύχει τους δηλωμένους στόχους της και μια ισοπαλία στο φαβορί για την άνοδο Rimini το έφερε. Έπειτα ακολούθησε άλλη μια ισοπαλία και εν συνεχεία δύο νίκες. Καθώς περνούσαν οι εβδομάδες οι Rossoneri απλώς ξέχασαν πώς είναι να χάνεις και αντί να βυθίζονται στα έλη του υποβιβασμού κοίταζαν όλο και πιο ψηλά.

Με κάθε ευκαιρία ο Dionisi συνέχισε να τονίζει ότι ο στόχος στην αρχή της σεζόν παρέμεινε ο ίδιος. Ωστόσο καθώς τα πιο καθιερωμένα κλαμπ συνέχιζαν να μην πείθουν αυτό έγινε όλο και λιγότερο πιστευτό. Ακόμη και όταν τα πράγματα έμοιαζαν να ολισθαίνουν ελαφρώς, σώθηκαν από τους ηρωισμούς του 21χρονου τερματοφύλακα τους Alessandro Vagge. Ο Vagge - ο οποίος ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του στο σύστημα ακαδημιών της Chievo προτού μεταβεί στη Feralpi Salo - βρίσκεται στη δεύτερη χρονιά του στο σύλλογο και άμεσα καθιερώθηκε ως αγαπημένος των οπαδών. Είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα ενός τερματοφύλακα που μπορεί να απελευθερωθεί πολύ γρήγορα από τα εμπόδια στα ανώτερα κλιμάκια.

Ενώ είναι χρήσιμο να έχεις σε αυτή τη κατηγορία έναν άνθρωπο να διατηρεί ανέπαφη την εστία σου, είναι επίσης ζωτικής σημασίας να έχεις και έναν άνθρωπο να στέλνει τη μπάλα στο πλεκτό και αυτόν το βρήκαν στο πρόσωπο του Davide Bosio. Στα 25 του ο Bosio πέρασε την καριέρα του σε αυτή τη κατηγορία χαράζοντας μια εξειδικευμένη θέση ως αξιόπιστος επιθετικός με ένα γκολ κάθε 2,5 αγώνες. Αυτή τη σεζόν όμως έχει εξερράγη σημειώνοντας 11 στις 19 εμφανίσεις του μέχρι στιγμής.

Αυτή η απίθανη πορεία έχει φέρει μια μάζωξη γύρω από το σύλλογο με μια υψηλή προσέλευση για τα δεδομένα τους των 600 ατόμων στον τελευταίο αγώνα τους πριν από το χειμερινό διάλειμμα σε μια νίκη με 3-1 επί της Aquila Montevarchi. Μόλις τελείωσε αυτός ο αγώνας η προσοχή στράφηκε στη πρώτη αναμέτρηση του 2018 εναντίον της Rimini. Εκεί γνώρισε δυστυχώς την ήττα με 0-1. Οι Biancorossi όμως βρίσκονται σήμερα στη πρώτη θέση και απέχουν μόνο δύο βαθμούς από τη Fiorenzuola αν και παραμένουν το φαβορί για να πάρουν την άνοδο στη Serie C.

Οι πιθανότητες παραμένουν κολλημένες εναντίον τους, οι τραυματισμοί και οι τιμωρίες έχουν παρεμποδίσει την προετοιμασία τους όμως είναι πολύ κοντά στη πρώτη θέση. Ήταν μια ιστορία καλής τύχης όμως αναμενόταν να πέσει βαθμολογικά κάτι που δεν έχει γίνει έως τώρα. Αγωνίζονται πάντα ενάντια στις αντιξοότητες.

Η Fiorenzuola προκαλεί ταραχή και ακόμη και η ήττα δεν τη σταματά γιατί θα βγει ξανά για τη νίκη και να αρπάξει την ευκαιρία ώστε να σιωπήσει όσους τη βλέπουν ως καλύτεροι της.