Δημήτρης Βαρσάνης
Κάθε μεγάλη ιστορία έχει ένα μύθο. Κάτι που ξεκινά με πλοκή, οδηγεί στην αφήγηση και αποτελεί ένα εμπόδιο για να ξεπεράσει ο βασικός χαρακτήρας.
Ο Yeray Álvarez μεγάλωσε λίγο έξω από την κύρια αστική περιοχή του Μπιλμπάο στην Ισπανία, λαμβάνοντας το σεβασμό της Athletic Club από νεαρή ηλικία. Οι υποστηρικτές των λεόντων διαθέτουν μια πρωτοφανή υπερηφάνεια στο κλαμπ τους λόγω της πολιτικής τους με τους Βάσκους. Όταν οι πολίτες του Μπιλμπάο λένε ότι παρακολουθούμε «το σύλλογό μας», αυτό σημαίνει κάτι περισσότερο από απλά λόγια.
Ο Yeray προσχώρησε στη περίφημη Ακαδημία της Athletic σε ηλικία 13 ετών και ανέβηκε σκαλί - σκαλί. Ανταπόδωσε τις ευχές και την ευχαρίστηση της κοινότητας των Βάσκων και πολλοί τον έβλεπαν να προορίζεται ως ο μελλοντικός συνεργάτης του Aymeric Laporte στο κέντρο της άμυνας.
Ο Yeray πέτυχε κάτι που σπάνια παρατηρείται στα συστήματα νεολαίας, αγωνιζόμενος σε διαφορετική ομάδα κάθε χρόνο από το 2008 έως το 2016. Δήλωσε παρών στα πέντε επίπεδα ακαδημιών, ανεβαίνοντας από τη División de Honor Juvenil de Fútbol, στη τέταρτη κατηγορία με τη θυγατρική ομάδα της Athletic, CD Basconia, στη τρίτη και δεύτερη κατηγορία με τις ρεζέρβες και στη LaLiga με την ανδρική ομάδα.
Ο Yeray έγινε ο ορισμός ενός πραγματικού αθλητή. Το ντεμπούτο του με την ανδρική ομάδα ήρθε στις 15 Σεπτεμβρίου του 2016 εναντίον της Sassuolo στο Europa League και η πρώτη του εμφάνιση στο πρωτάθλημα ήρθε στον επόμενο αγώνα με τη Valencia στη νίκη με 2-1. Ο Ισπανός έγινε βασικός στην αμυντική γραμμή για το μεγαλύτερο μέρος του πρώτου μισού της σεζόν και μάλιστα προτάθηκε ως μελλοντικός αμυντικός για την εθνική ομάδα της Ισπανίας. Ο Yeray συνδέθηκε επίσης με τη Barcelona όμως γέλασε με αυτή τη φημολογία και φανέρωσε τη ταύτιση του στους Βάσκους. "Ξέρω ότι έχει αναφερθεί στο Τύπο όμως το θεωρώ αστείο. Όταν μου το είπαν γέλασα. Δεν σκέφτομαι να παίξω στη Barça. Θέλω να παίζω εδώ και να αγωνιστώ σε όσα παιχνίδια μπορώ. "
Φαινόταν η αρχή μιας σπουδαίας καριέρας για το νεαρό στην άμυνα της Athletic. Η άνοδός του από νεαρή ηλικία με το ταλέντο του μιλούσε πολύ πριν φτάσει στο ανώτερο τόξο του, έγινε κάτι σαν ένα είδωλο από τις πρώτες του μέρες, ένα σύμβολο για τη Βασκική πολιτική. Το σενάριο ωστόσο είχε μια άλλη ιδέα.
Την παραμονή των Χριστουγέννων της ίδιας χρονιάς η Athletic πραγματοποίησε έκτακτη συνέντευξη Τύπου. Ο Yeray Álvarez είχε χτυπηθεί από καρκίνο σε ηλικία 21 ετών και η σταδιοδρομία του σταμάτησε. Δεν υπήρχε καμία εγγύηση ότι θα αγωνιζόταν ποτέ ξανά.
Υπάρχουν στιγμές σε όλη τη ζωή μας όπου πρέπει να αντιδράσουμε. Πολλά ισχυρά άτομα θα κατέρρεαν κάτω από το βάρος του καρκίνου, αλλά σύμφωνα με τον Πρόεδρο της Athletic Club Jose Urritia, ο Yeray ήταν "ήρεμος και συγκεντρωμένος" στη χειρουργική του επέμβαση. Εκπληκτικά τέθηκε διατεθειμένος να επιστρέψει στην προπόνηση ήδη από τον Φεβρουάριο και έκανε την επιστροφή του ενάντια στη Barcelona, παίζοντας για 90 λεπτά ενάντια σε μερικούς από τους καλύτερους παίκτες στο κόσμο.
Ο Yeray απολάμβανε μια λαμπερή χρονιά κάνοντας 30 εμφανίσεις για τη πρώτη ομάδα παρόλο που έχασε χρόνο εξαιτίας του καρκίνου. Η πόλη του Μπιλμπάο αναγάλλιασε. Οποιοσδήποτε έχει σχέση με το σύλλογο θα σας μιλούσε για τον χαρακτήρα του Yeray όπως ένας περήφανος πατέρας όταν αναφέρεται στο γιο του. Η πόλη συγκεντρώθηκε γύρω από τον τοπικό ήρωα της χαρίζοντας του μια όρθια επευφημία όταν επέστρεψε.
Ο Yeray δεν άφησε τον καρκίνο να σταματήσει την άνοδό του και συνέχισε με μια ανανεωμένη αυτοπεποίθηση. Μετά από μια σειρά από συμπαγείς εμφανίσεις κατά τη διάρκεια της χρονιάς, οι ψίθυροι για την επόμενη ελπίδα της Ισπανίας άρχισαν να εξαπλώνονται σε όλο το έθνος, με πολλούς να μένουν εντυπωσιασμένοι από την ψυχραιμία, τις τοποθετήσεις και την αποτελεσματική επίδραση του Yeray.
Το ερώτημα για πολλούς τώρα είναι το ποιος θα αντικαταστήσει τους Sergio Ramos και Gerard Pique - και οι δύο 30 ετών - στα επόμενα χρόνια. Ο Jesús Vallejo και ο Jorge Meré μοιάζουν με καλές επιλογές όμως υπάρχει κάτι το υγιές για τον τρόπο με τον οποίο ο Yeray αποπνέει εμπιστοσύνη, ωριμότητα και ηγεσία. Ίσως η καλύτερη επίδοση του τη σεζόν 2016/17 ήρθε το Μάρτιο στο Βασκικό ντέρμπι ενάντια στη Real Sociedad, όπου κράτησε ανέπαφη την εστία στη νίκη με 2-0 για την Athletic. Πράγματι οι συμπαγείς του εμφανίσεις στο δεύτερο μισό της σεζόν είδαν τον Yeray να ονομάζεται από το Παρατηρητήριο Ποδοσφαίρου CIES ως ο έβδομος καλύτερο σέντερ μπακ στην Ευρώπη.
Οι άνθρωποι που ασχολούνταν με την La Roja έδιναν ιδιαίτερη προσοχή επίσης. Στα τέλη Μαρτίου συντάχθηκε στην Under 21 όπου εμφανίστηκε φιλικό αγώνα ενάντια στη Δανία. Στο τέλος της σεζόν διατήρησε τη θέση του βασικού στην Under 21 μαζί με τον συμπαίκτη του Inaki Williams και αναμενόταν να πρωταγωνιστήσουν στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Το σύνολο του Μπιλμπάο χαιρόταν με τα δύο τοπικά αστέρια του, χαράζοντας τον δρόμο τους ίσως στην καλύτερη ομάδα Under 21 στο κόσμο. Ο Yeray όπως φάνηκε, είχε οριστεί για τη μεγάλη σκηνή.
Γύρω από αυτό το διάστημα ο αμυντικός πήγαινε τακτικά για εξετάσεις και ο καρκίνος δυστυχώς επανεμφανίσθηκε. Χρειάζονταν περισσότερη χημειοθεραπεία. Όμως έγραψε στο Instagram: "Μείνετε ήρεμοι. Πάω να κερδίσω αυτή τη μάχη. " Σε οποιονδήποτε άλλον θα εμφανιζόταν μια αίσθηση θλίψης και απογοήτευσης, όχι όμως στο Yeray. Με την υποστήριξη της Athletic και της πόλης του Μπιλμπάο ο Yeray αναγεννήθηκε για να αγωνιστεί ξανά.
Το Μπιλμπάο στο σύνολό του έριξε τα μάτια του στο Yeray. Έγινε το επίκεντρο των επενδύσεων, των προσευχών και της καλής τύχης. Ο Yeray ίσως απομονώθηκε ενώ ανέκαμπτε όμως η καρδιά του χτυπούσε με περίσσιο πάθος για να νικήσει. Είναι αυτή η μοναδική νοοτροπία που κάνει το Μπιλμπάο μια τέτοια ιδιαίτερη τοποθεσία.
Ένα μήνα μετά τα άσχημα νέα ο Yeray επισκέφθηκε το αθλητικό κέντρο της Athletic Club. Όταν γύρισε στα αποδυτήρια τον υποδέχτηκε ολόκληρη η ομάδα, καθένα από τους παίκτες με ξυρισμένα κεφάλια για να σταθεί με αλληλεγγύη στο συμπαίκτη τους. Ήταν η πιο συναισθηματική στιγμή του καλοκαιριού της LaLiga, ειδικά για όσους συνδέονταν με το σύλλογο.
Ο Yeray εξακολουθούσε να μεγαλώνει με ανάστημα, ωριμότητα, γενναιότητα και δύναμή. Ο καρκίνος δεν τον νίκησε. Σκλήρυνε το χαρακτήρα του. Ήξερε ότι θα επέστρεφε δυνατότερος και καλύτερος από ποτέ. Στα τέλη Σεπτεμβρίου ο Yeray επέστρεψε στις προπονήσεις, εμφανίζοντας ένα μεγάλο χαμόγελο καθώς πραγματοποιούσε ελαφριά προπόνηση με τον Rafa Alkorta, ένα από τα είδωλα του από την παιδική ηλικία που τώρα δουλεύει για το σύλλογο. Δύο μήνες αργότερα, στις 27 Νοεμβρίου ο προπονητής José Ángel Ziganda ανακοίνωσε ότι ο Yeray επρόκειτο να επανέλθει στις προπονήσεις και στη διαθεσιμότητα της ομάδας. Η χορωδία στο San Mamés μπορούσε να τραγουδά ξανά το όνομά του.
"Θα είναι η καλύτερη στιγμή της χρονιάς", δήλωσε με υπερηφάνεια ένας εργαζόμενος στο San Mamés, όταν ο Yeray κάνει την εμφάνισή του και αυτό φαίνεται να είναι μια γενική συναίνεση όλων των υποστηρικτών της Athletic. Περίμεναν αυτή τη στιγμή με μεγάλη ανυπομονησία. Όταν ο Yeray βρέθηκε στο πάγκο και έκανε προθέρμανση κατά τη διάρκεια του αγώνα απέναντι στην Alavés στις 7 Ιανουαρίου, έλαβε ένα Standing Ovation από το συγκινημένο πλήθος
Ενώ δεν μπήκε στον αγωνιστικό χώρο ήταν ακόμα μια συμβολική νίκη για τον αμυντικό. Νίκησε το καρκίνο και τη χημειοθεραπεία - και πάλι - και ήταν έτοιμος να παίξει. Όταν ο Yeray βρισκόταν στο πάτο, η πόλη ενώθηκε για να τον ανυψώσει σε μια από τις καλύτερες επιδείξεις υποστήριξης από μια βάση οπαδών που έχει δει ποτέ το ποδόσφαιρο. Ίσως να μην είναι οι περισσότεροι σε αριθμό όμως για έναν οπαδό της Athletic Club αυτό δεν έχει σημασία.
Παρά την ασθένειά του η καριέρα του Yeray μόλις ξεκίνησε και ο μόνος δρόμος είναι ανοδικός. Θέλει να παίξει στην Εθνική Ισπανίας και είναι αρκετά ταλαντούχος για να το πράξει. Ένα από τα πιο αξιοσημείωτα πράγματα για τη μάχη του με τον καρκίνο είναι ότι φαίνεται ότι ενίσχυσε την αποφασιστικότητα του Yeray και τελικά θα τον κάνει καλύτερο παίκτη μακροπρόθεσμα. Αυτή ήταν μια ιστορία αποφασιστικότητας και νίκης.
Η ιστορία του Μύθου του Yeray δεν το νίκησε - τον έκανε μόνο δυνατότερο - και θα είναι ένα ευχάριστο γεγονός να δούμε πόσο ψηλά θα μπορέσει να φτάσει τα επόμενα χρόνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου