Κασκάντια: Η μόνη ελπίδα της Αμερικής για ένα Παγκόσμιο κύπελλο

Δημήτρης Βαρσάνης


Όταν τον περασμένο Οκτώβριο οι Ηνωμένες Πολιτείες υπέστησαν μια αδιανόητη ήττα (2-1) από τους νησιώτες του Τρινιντάντ και Τομπάγκο, σταματώντας θανάσιμα στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2018 τις ελπίδες, τα όνειρα και τις προσδοκίες ενός Έθνους που σκίστηκαν σε κομμάτια και πετάχτηκαν άσχημα στους ζεστούς δυτικούς Ινδικούς ανέμους.

Παραιτημένοι από την πραγματικότητα ενός τουρνουά του Παγκοσμίου Κυπέλλου που θα λείψουν για πρώτη φορά από το Μεξικό το 1986, οι Αμερικανοί που αγαπούν το ποδόσφαιρο φοβήθηκαν την προοπτική ενός μακρινού σκληρού καλοκαιριού χωρίς μια ενιαία εντοπιότητα σε διοργάνωση.

Ευτυχώς στο φετινό καλοκαιρινό CONIFA World Cup στο Λονδίνο, η Κασκάντια περιμένει με ανοικτές αγκάλες, έτοιμη και πρόθυμη να εκμεταλλευτεί την υποστήριξη των συμπατριωτών τους και να χρησιμοποιήσουν τη θέση τους σε ένα τουρνουά ορόσημο για να πετάξουν τη σημαία της Αμερικής. Αν και εκείνη είναι μια αστεροειδής σημαία ενός οριζόντιου συνόλου μπλε, άσπρων και πράσινων λωρίδων που κοσμούνται με το πανύψηλο δέντρο της ψευδοτσούγκας να στέκεται περήφανα στο κέντρο της.

Σχεδιασμένη από τον Alexander Baretich στα μέσα της δεκαετίας του ‘90, η σημαία αρχικά σχεδιάστηκε για να μεταφέρει "κάτι πολύ πιο απτό από μια αφηρημένη έννοια της οριοθέτησης του διαστήματος και σφυρηλατήθηκε με την ελπίδα ότι θα συλλάβει την αγάπη των ζωντανών κοινοτήτων στη γη μας. Όχι το αίμα, ούτε η δόξα ενός Έθνους, αλλά μια αγάπη για τη γη. την οικολογική μας οικογένεια και τα φυσικά της όρια. Ο τόπος στον οποίο ζούμε και αγαπάμε ". Η λέξη-κλειδί που χρησιμοποιεί ο Baretich σύμφωνα με τις απόψεις των άλλων Κασκαντιών είναι ο « τόπος ».

Όπως πολλοί από τα ανιθαγενή Έθνη, από μη αναγνωρισμένες χώρες, από αυτόνομες δημοκρατίες, ουσιαστικές περιφέρειες, Εθνοτικές ομάδες και αυτόχθονες κοινότητες που καλωσορίζουν τη μοναδική πλατφόρμα της CONIFA ως ευκαιρία να λάμψουν τις φιλοδοξίες και τις μάχες των Εθνών τους, η Κασκάντια και η λέξη «τόπος» τα στηρίζει όλα αυτά.

“Η Κασκάντια - εξ ορισμού μια περιοχή που ενσωματώνει τον Βορειοδυτικό Ειρηνικό των Ηνωμένων Πολιτειών και του Καναδά - είναι ριζωμένη στην ιδέα ότι ο πολιτισμός προέρχεται από τον τόπο και ότι με την κοινή χρήση του τόπου θα έχουμε κοινές ανησυχίες και αξίες” όπως περιγράφει το ήθος του κινήματος στην ιστοσελίδα τους. "Πολλά από τα σημερινά σύνορα στις Ηνωμένες Πολιτείες και στον Καναδά είναι αυθαίρετες γραμμές στους χάρτες και δεν αντιπροσωπεύουν τις γεωγραφικές, πολιτιστικές ή οικονομικές πραγματικότητες εκείνων που ζουν εκεί".

Ασυνήθιστα μεταξύ των λαών οποιασδήποτε πίστης ή πολιτισμού, οι κάτοικοι της Κασκάντια παραμένουν διασπασμένοι στην υποστήριξή τους για την πρόθεση να χωριστούν από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Όπως συνοψίζεται από τον συγγραφέα Kelton Sears που εδρεύει στο Σιάτλ το 2014: «Για κάποιους το Κασκαδιανό κίνημα είναι κυρίως περιβαλλοντικό αίτιο. Για άλλους είναι μια ευκαιρία να αποκοπεί μια περιοχή των ΗΠΑ της οποίας η κουλτούρα είναι ήδη ξεκάθαρα αντι - αμερικανική. Αυτό που βράζει πραγματικά είναι μια νέα ταυτότητα, μία που είναι μοναδικά Βορειοδυτική Ειρηνική"

Ανεξάρτητα από το πού βρίσκονται στις απόψεις τους για τη διαδοχή, οι Κασκαδιανοί ταυτίζονται σχεδόν ομόφωνα όσον αφορά τις προθέσεις τους σε επίπεδο εδάφους, όπου επιδιώκουν να «συνεισφέρουν στην περαιτέρω τοπική αυτονομία, να ενδυναμώσουν τα άτομα και τις κοινότητες,να εκπροσωπούν καλύτερα τις δικές τους ανάγκες όπως και να ωθούν τη περιβαλλοντική και οικονομική ευθύνη και επίσης την αυξημένη δυναμική, διαφανή και ανοικτή διακυβέρνηση ».

Φυσικά το μότο ζωής της περιοχής επεκτείνεται στην ποδοσφαιρική τους ομάδα. Με εκτιμώμενα 16 εκατομμύρια άτομα να ζουν στην περιοχή της Κασκάντια - εκ των οποίων ένα εντυπωσιακό ποσοστό να μοιράζεται την υποστήριξή τους μεταξύ των ομάδων του MLS Vancouver Whitecaps, Seattle Sounders και Portland Timbers - οι προσδοκίες για τη Κασκάντια στο Λονδίνο είναι υψηλές.

Με μεγάλη υπερηφάνεια ταξιδεύουν στην αγγλική πρωτεύουσα αυτό το καλοκαίρι ελπίζοντας όχι μόνο να διαδώσουν τον λόγο της αγαπημένης του γης αλλά και να φέρουν πίσω τους και τον τίτλο της CONIFA: το World Football Cup.