Pisa Calcio: Η αρχή του Cholo

Δημήτρης Βαρσάνης



Είναι η τελευταία μέρα των μεταγραφών το καλοκαίρι του 1990. Η πίεση ασκείται στον Πρόεδρο της Pisa Romeo Anconetani. Υποσχέθηκε μια μεγάλη μεταγραφή όμως κανείς δεν πέρασε από τη πόρτα. Οι οπαδοί της Pisa είδαν παίκτες του διαμετρήματος του Paul Elliott και του Dunga να γίνονται μέλη του συλλόγου τα τελευταία χρόνια, χωρίς κανένα μικρό επίτευγμα λαμβάνοντας υπόψη το ύψος του συλλόγου.

Όμως ο χρόνος περνούσε. Την τελευταία στιγμή στον Anconetani παραδίδεται έναν φάκελο γεμάτο από νέους και πολλά υποσχόμενους ποδοσφαιριστές από την Αργεντινή. Πρέπει να παρθεί απόφαση. "Μου αρέσει"  δηλώνει ο Πρόεδρος. "Έχει ένα αποφασιστικό πρόσωπο." Το συγκεκριμένο πρόσωπο άνηκε στο νεαρό Diego Simeone.

"Οι γονείς μου" είπε ο Simeone "με έστησαν να παίζω ποδόσφαιρο σαν στρατιώτης." Ο Simeone κατείχε ήδη το DNA του πολεμιστή που έμελλε να γίνει. Ο Simeone έμαθε αυτά τα πρότυπα στη τοπική του ομάδα Vélez Sarsfield με βάση το Μπουένος Άιρες.

Ήταν φυσιολογικό για αυτόν να πλένει τη φανέλα του, να σέβεται τον προπονητή του και τους μεγαλύτερους παίκτες. Το ψευδώνυμο "Cholo" που του δόθηκε προσδιορίζει το πείσμα του που προέρχεται από τους δρόμους. Όμως σε σύγκριση με πολλούς συμπατριώτες του ο Simeone διέθετε μια σχετικά προνομιούχα ανατροφή. Ο πατέρας του ήταν επιτυχημένος πωλητής, ενώ η μητέρα του δούλευε σε κομμωτήριο. Ήταν οι γονείς του που τον ώθησαν να μετακομίσει στην Ευρώπη όταν πήρε την ευκαιρία. Μόλις έκλεισε τα 20, ο Simeone μεταγράφηκε στη Pisa. Ήταν ένας κόσμος μακριά από εκεί που είχε μεγαλώσει. Μια ήσυχη πόλη.

Σύντομα ο Simeone είχε μαζί του την οικογένειά του από την Αργεντινή: τον πατέρα του, τη μητέρα του και τις μικρές αδερφές του. Στη δεκαετία του ‘90, η Ιταλία ήταν το μέρος που έπρεπε να είναι για το ποδόσφαιρο, όντας το καλύτερο πρωτάθλημα στον κόσμο και με τα συνοδευτικά του πλούτη. Στη Velez Sarsfield λάμβανε περίπου 18 εκατομμύρια λιρέτες ετησίως, στη Pisa 90. Παρά το γεγονός ότι αποτελούσε ένα κλάσμα σε σύγκριση με τους μισθούς των μεγαλύτερων σε ηλικία παικτών, ήταν ένα τεράστιο άλμα για το παιδί από το Μπουένος Άιρες. Δηλώνει στους φίλους του ότι η ζωή του έχει αλλάξει. Ήταν πλούσιος.

Ήταν ακόμα αγόρι. Πολλοί παίκτες της Νότιας Αμερικής μετακινήθηκαν σε αυτή τη χερσόνησο εκείνη τη στιγμή όμως λίγοι στην τρυφερή ηλικία των 20 ετών. Ακόμα, λίγοι εγκαταστάθηκαν στο καινούργιο τους περιβάλλον με τέτοια ευκολία. Έγινε ήδη σαφές ότι ο Simeone ήταν επαγγελματίας και τι επαγγελματίας. Η δέσμευσή του, το πάθος και η επιθετικότητα του έκαναν τους πιο έμπειρους επαγγελματίες να σοκάρονται. Ακόμα και ο προπονητής Mircea Lucescu έμεινε με το στόμα ανοιχτό. Ποιος ήταν ο νεαρός Αργεντινός; Αυτό το πάθος κυριάρχησε ιδιαίτερα την ημέρα του αγώνα.

Κατά τη διάρκεια του πρώτου αγώνα της σεζόν ο Simeone άφησε το στίγμα του. Αντιμετωπίζοντας εκτός έδρα τη Bologna (μια ομάδα που θα έφτανε έως τα προημιτελικά του Κυπέλλου UEFA εκείνη την χρονιά) έτρεχε τα πάντα στη μεσαία γραμμή. Το μαχητικό του στυλ έκανε θαύματα. Η Pisa ξεκίνησε τη χρονιά με τρεις βαθμούς.

Την επόμενη εβδομάδα ο Simeone έρχεται αντιμέτωπος με κάποιον που θα γίνει γνωστός εχθρός. Ο Antonio Conte ταξίδεψε βόρεια με την ομάδα του Lecce. Το προϊόν της ακαδημίας της Lecce θεωρήθηκε ευρέως ως ο καλύτερος νέος κεντρικός μέσος στη χώρα. Όμως εκείνη τη μέρα ο Simeone θα λάμψει.

Με την Pisa να προηγείται ήδη με 1-0 ο “Cholo” έλαβε την μπάλα λίγο έξω από το κουτί της μικρής περιοχής. Σήκωσε τη μπάλα πάνω από έναν αμυντικό με το δεξί του πόδι και στη συνέχεια πραγματοποίησε ένα βολέ με το αριστερό του. Ήταν ένα απίστευτο γκολ που του χάρισε το βραβείο του man of the match και βοήθησε τους Nerazzurri να φτάσουν στη κορυφή της βαθμολογίας στο τέλος της δεύτερης αγωνιστικής.

Όμως ο Simeone θα κέρδιζε γρήγορα τη φήμη του “κακού αγοριού”. Παρά το γεγονός ότι ποτέ δεν κάπνιζε και ποτέ δεν έπινε. Αντ 'αυτού θα έπινε το εθνικό ποτό της Αργεντινής. Το παραδοσιακό ποτό πλούσιο σε καφεΐνη από την Νότια Αμερική δεν ήταν για τις τοπικές προτιμήσεις - αλλά ο Simeone το αγάπησε. Θα είχε ένα ποτήρι στο μπαλκόνι του διαμερίσματός του στην καρδιά της Πίζας, ενώ θα τραγουδούσε τα τραγούδια της Αργεντινής barras baravas. Ο Simeone έδωσε την ευχαρίστηση να διδάσκει τους φίλους και τους συμπαίκτες του, και ιδιαίτερα τους επικριτές του ποταμού Boca.

Παρά το γεγονός ότι ο Simeone παρήγαγε εμφανίσεις πολύ πάνω από τα χρόνια του, η Pisa δεν κατάφερε να διατηρήσει τη θέση της στην “εξοχή”. Στην πραγματικότητα τελικά υποβιβάστηκε στην Serie B, ένα οικείο γεγονός υπό την κατοχή του Anconetani. Ο Lucescu αποχώρησε σύντομα και ο Simeone ήταν πλέον το πιο πολύτιμο περιουσιακό στοιχείο του κλαμπ.

Ο Anconetani δεν ήθελε να αφήσει το Simeone να πάει σε ένα Διεθνές φιλική προς το τέλος της σεζόν στο Wembley. Όμως ο Cholo ήταν ένα βασικό κομμάτι της νέας γενιάς των Αργεντινών αστεριών που αναγκάστηκαν να αντικαταστήσουν την ομάδα που κρίθηκε τόσο επιτυχημένη στα τελευταία δύο Παγκόσμια Κύπελλα.

Το φιλικό με την Αγγλία τελείωσε ισόπαλο (2-2) και θεωρήθηκε ως ο ερχομός μιας καινούργιας γενιάς για πολλούς από τους Αργεντινούς. Ο Simeone εμφανίστηκε μαχητικός ενάντια σε καθιερωμένα αστέρια της Αγγλίας, κερδίζοντας μάχες με τους David Batty και Stuart Pearce. Πίσω στη Πίζα δάγκωναν τα νύχια τους.

Ο Simeone επέστρεψε στην Pisa με ένα τραυματισμένο πόδι όμως και με μια αυξανόμενη φήμη. Ταλαιπωρήθηκε με τραυματισμούς στη δεύτερη χρονιά του στην Ιταλία όμως συνέχισε να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην Pisa που τερμάτισε έκτη στη Serie B.

Μέχρι τώρα οι μεγαλύτεροι σύλλογοι στην Ευρώπη περιστρέφονταν γύρω του. Ο Simeone είχε αποδείξει ότι μπορούσε να βάλει μια σταθερά στις λαμπερές και μαχητικές παρουσίες του. Η προφητεία του Lucescu ότι ο Simeone θα γίνει ένας από τους καλύτερους μέσους στην Ευρώπη έγινε πραγματικότητα.

Η Pisa δεν μπόρεσε να επιμείνει σε ένα τέτοιο ταλέντο για άλλη μια χρονιά στη δεύτερη κατηγορία της Ιταλίας. Ήταν θλιβερό να φύγει από την Pisa που είχε γίνει σπίτι του, αλλά ο Simeone ήξερε ότι έπρεπε να προχωρήσει. Συνεργαζόμενος με τον συμπατριώτη του Maradona στη Sevilla και τον θρυλικό προπονητή Luis Aragonés στην Atletico, ο Simeone συνέχισε την εξέλιξη του ως μαχητικός μέσος.

Τα Nerazzurri τον κάλεσαν και πάλι όμως αυτή τη φορά στη μορφή της Inter. Ο Simeone εντάχθηκε το 1997 για να αντικαταστήσει τον Paul Ince και αμέσως ερωτεύτηκε το σύλλογο. Παρά το γεγονός ότι βοήθησε την ομάδα να πάρει το Κύπελλο UEFA καθώς και να φτάσει σε ένα δεύτερο τελικό εκείνης της διοργάνωσης, αναγκάστηκε να φύγει από το κλαμπ το 1999 ως μέρος της συμφωνίας που είδε τον Christian Vieri να μετακομίζει στο Giuseppe Meazza.

Στα “γαλάζια” της Lazio ο Simeone θα λάμψει για άλλη μια φορά. Κάτω από τον Sven Goran Eriksson θα κατακτήσει το νταμπλ παίρνοντας Scudetto και Coppa Italia, με τον Simeone να σημειώνει μια κρίσιμη νικητήρια κεφαλιά επί της Juventus στις τελευταίες εβδομάδες της σεζόν.

Μετά την απόσυρση του το 2006 διαπιστώθηκε γρήγορα ότι ο Simeone θα γινόταν προπονητής. Για ακόμα μια φορά η Ιταλία θα αποδειχθεί μια κρίσιμη καμπή μάθησης για τον Cholo. Τον Ιανουάριο του 2011 του δόθηκε η δουλειά στη Catania αφού έμεινε εκτός ποδοσφαίρου για εννέα μήνες μετά την απόλυση του από τη San Lorenzo. Οι “ελέφαντες” έχασαν τα τέσσερα από τα έξι τελευταία παιχνίδια τους και κάθονταν μόλις τρεις βαθμούς πάνω από τη ζώνη του υποβιβασμού.

Άμεσα όμως ο Simeone αντίστρεψε τα πράγματα. Με το γκρουπ 12 Αργεντινών και την αλλαγή στο πιο ταιριαστό 4-3-1-2, ο Simeone οδήγησε τη Catania στη 13η θέση, 10 βαθμούς μακριά από τον υποβιβασμό. Λίγους μήνες αργότερα ανέλαβε ως προπονητής της Atletico Madrid για να πάρει πρωτάθλημα και κύπελλο και να γνωρίζει Ευρωπαϊκές επιτυχίες έως και σήμερα.

Ήταν ωστόσο ο χρόνος του στη Pisa που είχε το μεγαλύτερο αντίκτυπο στο Cholo. Μέχρι σήμερα επιστρέφει στην Τοσκάνη για να παρακολουθήσει την Pisa και να συναντήσει φίλους. Αρχικά ήρθε στην Ιταλία ως άγνωστος και έφυγε ως ανερχόμενο αστέρι. Έδειξε ότι θα μπορούσε να παίξει με τους καλύτερους και το μαχητικό στυλ του κέρδισε πολλούς θαυμαστές.

Όμως το πιο σημαντικό είναι ότι οι αξίες του Αργεντινού ενισχύθηκαν. Στην Pisa ο Simeone πραγματικά μεταμορφώθηκε από ένα αγόρι σε έναν άνδρα.