Malaga: Όταν οι Άραβες φέρνουν την ευτυχία και τη δυστυχία παράλληλα

Δημήτρης Βαρσάνης


Η Chelsea, η Manchester City και η Paris Saint - Germain έχουν δημιουργήσει ένα προηγούμενο, όπου οι σύλλογοι που χρηματοδοτούνται από πλούσιους ιδιώτες και εταιρείες μπορούν να απολαύσουν άμεση επιτυχία και εν τέλει να διατηρήσουν τη μετεωρική άνοδο τους. Το συγκεκριμένο τρίο έχει κατακτήσει 35 τρόπαια σε ένα συνδυασμό 32 σεζόν μεταξύ τους, ενώ οι τελευταίοι έσπασαν το παγκόσμιο ρεκόρ στις μεταγραφές το περασμένο καλοκαίρι αγοράζοντας το Neymar για 200 εκατομμύρια λίρες.

Ωστόσο η επιτυχία τους θα πρέπει να συνοδεύεται από μια προειδοποιητική επισήμανση σε άλλους ότι πρόκειται για απλές ανωμαλίες, ενώ η Ισπανική Malaga διαπιστώνει τον σκληρό δρόμο ότι ένας πλούσιος ιδιοκτήτης και ένα ξέσπασμα δαπανών δεν εγγυώνται τη μακροπρόθεσμη επιτυχία. Αν μη τι άλλο μπορεί να καταστρέψει κάθε προοπτική.

Ο σύλλογος της Ανδαλουσίας έχει περάσει εδώ και καιρό μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης κατηγορία του Ισπανικού ποδοσφαίρου, περνώντας 37 χρόνια στη Primera Division και μόλις δύο λιγότερα στη Segunda στην ιστορία τους.

Ο πρώην παίκτης Fernando Sanz έγινε πρόεδρος του συλλόγου μετά την αγορά των “γαύρων” από τον πατέρα του ο οποίος αγόρασε το 97% των μετοχών, αλλά πέρασε τις δύο πρώτες χρονιές στη δεύτερη κατηγορία επιστρέφοντας στη LaLiga το 2008 όταν άρχισαν να εμφανίζονται τα προβλήματα.

Ο Sanz ήταν επιφορτισμένος με την εξεύρεση δυνητικών αγοραστών για την Malaga, κυρίως από το Κατάρ με τον Σείχη Abdullah bin Nasser Al-Thani να έρχεται προς τα εμπρός και να πετάει 36 εκατομμύρια ευρώ στην Ανδαλουσιανή ομάδα τον Ιούνιο του 2010. Φαινόταν σαν να είχε μετατραπεί σε ένα νέο φύλλο. Γλίτωσαν από τον υποβιβασμό για ένα μόνο βαθμό την προηγούμενη σεζόν και ο νέος επενδυτής σήμαινε διαθέσιμα χρήματα για να ανανεώσουν μια ομάδα που ήταν γνωστή ως ομάδα “ασανσέρ”.

Ο Al-Thani είπε κατά την αγορά της Malaga: "Στόχος μας είναι να βοηθήσουμε τη Malaga να λάβει τα απαραίτητα μέτρα για να εδραιώσει την παρουσία της στη LaLiga και να ενισχύσει τον ενθουσιασμό και τις ελπίδες των υποστηρικτών".

Η συμφωνία περιελάμβανε την εξόφληση των χρεών του συλλόγου με το αίσθημα της αισιοδοξίας να στροβιλίζεται γύρω από το La Rosaleda. Πέρασε μόνο πέντε διαδοχικές χρονιές στη κορυφαία κατηγορία στη μία περίπτωση και βρισκόταν στη Tercera División (τέταρτη κατηγορία) μόλις το 1995.

Η πρώτη σεζόν υπό την ιδιοκτησία του Al-Thani δεν έφερε όλα τα πλούτη που οι οπαδοί ίσως να επιθυμούσαν, αλλά συμπεριλάμβανε μια εισροή νέων παικτών βλέποντας παλιά πρόσωπα να αναχωρούν και να φτάνει ένας καινούργιος προπονητής. Στο Jesualdo Ferreira ανατέθηκε να ξεκινήσει τη καινούργια εποχή της Malaga CF, ερχόμενος μετά από τρία πρωταθλήματα με τη Porto. Έφερε τους επιθετικούς Salomón Rondón και Sebastián Fernández για τρία εκατομμύρια λίρες το καθένα, ενώ ο αριστερός Eliseu εντάχθηκε από τη Lazio.

Συνολικά υπογράφηκαν εννέα παίκτες με σχεδόν 16 εκατομμύρια λίρες. Μόλις εννέα παιχνίδια στο ταξίδι του στη LaLiga και ο Ferreira απολύθηκε. Πέντε διαδοχικές ήττες σήμαιναν ότι η ομάδα δεν είχε προχωρήσει καθόλου.

Ο νέος άνδρας στο πάγκο δεν χρειαζόταν καμία εισαγωγή στους Ισπανούς οπαδούς του ποδοσφαίρου. Αφού πέρασε μια πενταετή περίοδο στη Villareal ο Manuel Pellegrini έλαβε μία από τις μεγαλύτερες δουλειές στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο: τη Real Madrid. Στους πρώτους μήνες, ο Χιλιανός υπέγραψε τους Kaká, Cristiano Ronaldo, Karim Benzema και Xabi Alonso, όμως οι πρώιμοι αποκλεισμοί από την Alcorcón στο Copa del Rey και από τη Lyon στο Champions League είδαν τον Pellegrini να τρέχει μια λεπτή γραμμή στη πρώτη του χρονιά στο Bernabéu .

Παρά το γεγονός ότι μάζεψε 99 πόντους στη LaLiga - οι περισσότεροι στην ιστορία του συλλόγου - η Real Madrid δε κατάφερε να πάρει το πρωτάθλημα με τη λαμπρή εποχή του Pep Guardiola στη Barcelona να ξεθωριάζει τις ελπίδες του. Ήταν το τελευταίο καρφί στο φέρετρο για τον Pellegrini και απολύθηκε μόλις μετά από 11 μήνες.

Η απώλεια της Real έγινε το κέρδος της Malaga μιας και ο Χιλιανός παρουσιάστηκε ως νέος προπονητής τους τον Νοέμβριο και παρά τον περιορισμένο προϋπολογισμό, εξασφάλισε μερικές ευκαιρίες στη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου το 2011, παίρνοντας τον παλαίμαχο αμυντικό Martín Demichelis από τη Bayern Munic πριν προσελκύσει τον Júlio Baptista, τον Ignacio Camacho και τον τερματοφύλακα Willy Caballero.

Η Malaga τερμάτισε στην 11η θέση όμως υπήρξε μια αίσθηση ότι αυτή ήταν μόνο η αρχή, μια χρονιά στην οποία ο Al-Thani δοκίμαζε τα νερά προτού ανοίξει το θησαυρό. Ένας χρόνος προσαρμογής στο πρώτο κύμα των μεταγραφών του με τους “γαύρους” να ανάβουν τη σπίθα της LaLiga και τον ιδιοκτήτη να φουσκώνει τους οικονομικούς του μύες.

Ο Καταριανός εμφανίστηκε πολύ σοβαρός για την εδραίωση της παρουσίας της Malaga με τις τέσσερις πιο ακριβές μεταγραφές στην ιστορία τους να γίνονται το καλοκαίρι του 2011. Κορυφή των πάντων ο Santi Cazorla ο οποίος προσχώρησε για λίγο περισσότερο από 20 εκατομμύρια λίρες και όντας φρέσκος ​​από τις 10 ασίστ στο πρωτάθλημα με Villarreal , ενώ ο Jérémy Toulalan ήταν ένας άλλος καθιερωμένος μέσος που έφερε εμπειρία.

Ακολούθησαν άλλες δύο μεταγραφές με τον Nacho Monreal να έρχεται από την Osasuna και τον Isco να παρατάει τη Β ομάδα της Valencia. Μια άλλη αξιοσημείωτη άφιξη το καλοκαίρι ήταν ο πρώην επιθετικός της Manchester United και της Real Madrid Ruud Van Nistelrooy, ο οποίος έψαχνε να αποδείξει ότι είχε ακόμα στόχους στη προχωρημένη ηλικία των 35 ετών.

Συνολικά η Malaga υπέγραψε εννέα παίκτες, μεταξύ των οποίων και ένας με ελεύθερη μεταγραφη αλλά αυτή τη φορά οι δαπάνες στοίχισαν πάνω από 53 εκατομμύρια λίρες. Ήταν μια φημισμένη δήλωση, η οποία έκανε τον κόσμο του ποδοσφαίρου να σηκωθεί και να καταλάβει τι συνέβαινε στην Ισπανία εκτός από τη Barcelona και τη Real Madrid. Η Malaga τώρα έπρεπε να αποδείξει ότι η δαπάνη αξίζει τον κόπο.

Δεν πραγματοποίησαν το καλύτερο ξεκίνημα ξεκινώντας τη νέα χρονιά με μια ήττα (2-1) από τη Sevilla, καθώς το πρώτο τέρμα του Cazorla για το κλαμπ στα τελευταία στάδια του αγώνα αποδείχθηκε μόνο μια παρηγοριά. Ωστόσο η επίδοση τους βελτιώθηκε γρήγορα και οι Ανδαλουσιανοί προχώρησαν σε ένα αήττητο πέντε αγώνων, συμπεριλαμβανομένων τεσσάρων νικών με τον Van Nistelrooy να σκοράρει στο ντεμπούτο του σε μια νίκη (3-2) επί της Getafe.

Κατά τη διάρκεια του σερί η Malaga βρέθηκε τρίτη σε ένα σημείο όμως ήταν βραχύβια καθώς τρεις σερί ήττες από Levante, Rayo Vallecano και Real Madrid τους είδαν να πέφτουν στο μέσο της βαθμολογίας. Η ασυνέπεια τους συνέχισε καθώς ένα καλό σερί το ακολούθησε ένας απολογισμός έξι ηττών σε δέκα αγώνες. Με την ταχεία προσέγγιση του Μαρτίου, οι Ανδαλουσιανοί βρέθηκαν στην ένατη θέση και η σεζόν μετατράπηκε γρήγορα σε μια απογοήτευση ότι δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες, με την έξοδο στην Ευρώπη να είναι ο στόχος από τον Αύγουστο.

Σε τυπική απρόβλεπτη πορεία της Malaga, ο Μάρτιος θα τους δει να κερδίζουν τέσσερις συνεχόμενους αγώνες και να εισχωρούν στις θέσεις του Champions League. Ενώ οι ήττες από τη Barcelona και από την Atletico Madrid φάνηκαν να τους απορρίπτουν από μια θέση στο μεγαλύτερο θεσμό της Ευρώπης, ένα νικητήριο τέρμα του Rondón εναντίον της Sporting Gijon εξασφάλισε τη τέταρτη θέση και μαζί με αυτό έλαβε τους επαίνους από όλη την Ευρώπη.

Σχεδόν 10 χρόνια μετά την τελευταία συμμετοχή τους στην Ευρώπη η Malaga για πρώτη φορά θα έπαιζε στο Champions League. Στις 22 Αυγούστου του 2012 στο La Rosaleda ξεκίνησαν την τελευταία τους Ευρωπαϊκή οδύσσεια. Εκεί ο Al-Thani οραματίστηκε πολλά για το κλαμπ όταν άρχισε να επενδύει σε αυτούς μόλις 26 μήνες νωρίτερα.

Θα άρχιζαν από το γύρο των πλέι - οφ όπως αποφασίστηκε από την τέταρτη τους θέση στη LaLiga συναντώντας το Παναθηναϊκό, τους πολυετείς συμμετέχοντες στη διοργάνωση κατά τη διάρκεια της προηγούμενης δεκαετίας και έναν σύλλογο που κάποτε πλησίασε να αποκλείσει τη Barcelona το 2002.

Σε αντίθεση με τους Ισπανούς η ομάδα της Αθήνας είχε υποστεί οικονομικά προβλήματα και δεν ήταν η ομάδα που κάποτε ενοχλούσε πάρα πολλούς. Η Malaga το απέδειξε με τον Demichelis και τον Eliseu να σκοράρουν στη νίκη με 2-0 στο πρώτο γύρο πριν από μια λευκή ισοπαλία στην Ελλάδα που σφράγισε την πρόκριση τους στη φάση των ομίλων.

Οι “γαύροι” τοποθετήθηκαν στο τελευταίο γκρουπ δυναμικότητας, πράγμα που σημαίνει ότι μπορούσαν να κληρωθούν με μια εκ των Manchester United, Arsenal και Chelsea. Οι μετέπειτα νικητές της διοργάνωσης Bayern Munich ήταν επίσης πιθανός αντίπαλος, αλλά η Malaga κατόρθωσε να αποφύγει τους πιο σκληρούς αντιπάλους και μπήκε στο τρίτο όμιλο μαζί με τη Milan, τη Zenit και την Anderlecht.

Σε μεγάλη έκπληξη πολλών ανθρώπων και υπερβαίνοντας τις προσδοκίες η Malaga τερμάτισε πρώτη με τρεις νίκες και τρεις ισοπαλίες, δημιουργώντας μια αναμέτρηση με τη Porto στους “16”. Παρά το νικητήριο τέρμα του João Moutinho στο πρώτο γύρο που έδωσε πλεονέκτημα στους Πορτογάλους, ο Isco και ο Roque Santa Cruz έστειλαν τη Malaga στους προημιτελικούς του Champions League. Ήταν ένα επίτευγμα πολύ μεγαλύτερο από όσο περίμεναν οι φίλαθλοι, ένα παραμύθι για ένα σύλλογο που πλέον τον θεωρούσαν ικανό να κοντράρει τους δύο μεγάλους της Ισπανίας στο μέλλον. Ξαφνικά, η Malaga έγινε το κλαμπ επιλογής για εκατομμύρια παίκτες του Football Manager παγκοσμίως.

Η ανταμοιβή τους για τον αποκλεισμό της Porto ήταν μια δύσκολη κλήρωση με τη Borussia Dortmund, η οποία είχε κατακτήσει το δεύτερο συνεχόμενο τίτλο της Bundesliga την προηγούμενη σεζόν. Ήταν μια ομάδα που φοβόσουν και που σε κυριαρχούσε με τους Marco Reus και Robert Lewandowski στις τάξεις της.

Ενώ η Malaga εμπόδισε τους Γερμανούς να πετύχουν το εκτός έδρας γκολ με το πρώτο αγώνα στο La Rosaleda να τελειώνει 0-0, ήταν μια διαφορετική ιστορία στο Westfalenstadion. Ο Joaquín άνοιξε το σκορ για την Ισπανική ομάδα όμως ο Πολωνός επιθετικός Lewandowski ισοφάρισε λίγο πριν το ημίχρονο. Η Malaga προηγήθηκε ξανά, αυτή τη φορά με τον Eliseu όμως ο Reus ισοφάρισε στο πρώτο λεπτό των καθυστερήσεων. Σε μια σκληρή συστροφή της μοίρας, ο κεντρικός αμυντικός Felipe Santana χάρισε στη Dortmund  τη πρόκριση από θέση οφσάιντ.

Παρά τον αποκλεισμό τους οι Ανδαλουσιανοί εμφανίστηκαν περήφανοι για τα επιτεύγματά τους στην Ευρώπη, βγάζοντας εκτός διάσημους αντιπάλους στο δρόμο με μια ομάδα που απέδειξε ότι ήταν ικανή για το καλύτερο.

Σε αντίθεση με το ταξίδι τους στην Ευρώπη ωστόσο - ή ίσως εξαιτίας αυτού - στο πρωτάθλημα η Malaga υπέφερε. Οι “γαύροι” τερμάτισαν την σεζόν 2012/13 στην έκτη θέση, εννέα πόντους πίσω από την Real Sociedad και τη τελευταία θέση του Champions League. Παρόλο που εξασφάλισε και πάλι μια θέση στην Ευρώπη, υπήρχε περισσότερη αγωνία για τη Malaga. Η οικονομική εισφορά από τον Al-Thani η οποία τους είχε καθοδηγήσει στη τέταρτη θέση και στα προημιτελικά του Champions League, τώρα χρησιμοποιήθηκε εναντίον τους.

Οι μεγάλες αμοιβές μεταγραφών και οι υψηλοί μισθοί της Malaga τους έφεραν χασούρα - με ένα μικρό στάδιο και περιορισμένες εμπορικές ευκαιρίες - σε ένα σημείο που δεν μπόρεσαν να πληρώσουν εγκαίρως τους παίκτες της. Ως αποτέλεσμα των νέων κανονισμών του Financial Fair Play, έγινε ο πρώτος σύλλογος που απαγορεύτηκε από μια διοργάνωση της UEFA και έλαβε ένα πρόστιμο ύψους 300.000 ευρώ.

Αυτό συσχετίστηκε με τη συνεχιζόμενη δυσαρέσκεια του Καταριανού ιδιοκτήτη για την άνιση κατανομή των τηλεοπτικών εσόδων, η οποία ευνοεί τη Real Madrid και τη Barcelona. Στη συνέχεια ανακοίνωσε ότι θα περιορίσει τα ποσά που θα επενδύσει στο σύλλογο. Ως αποτέλεσμα, η Malaga χρειάστηκε να εκφορτώσει μερικά από τα αστέρια της για να τα βγάλει πέρα. Ο Cazorla και ο Monreal πωλήθηκαν στην Arsenal μαζί με τον Rondón στη Rubin Kazan για 34 εκατομμύρια λίρες όλοι μαζί σαν σύνολο. Οι αντικαταστάτες τους ήταν ελεύθερες μεταγραφές και δανεικοί με την ομάδα να υποφέρει.

Το καλοκαίρι του 2013 ο Isco προσχώρησε στη Real Madrid, ενώ ο Toulalan πωλήθηκε στη Monaco για 32 εκατομμύρια λίρες. Δυστυχώς για τους οπαδούς, μόνο το 1/10 αυτού του ποσού χρησιμοποιήθηκε για να υπογράψει καινούργιους παίκτες. Ο γηραιότερος μέσος Joaquín βρισκόταν επίσης στον κατάλογο προς πώληση και η Fiorentina εξασφάλισε ένα Deal ευκαιρίας για έναν παίκτη με πολλά ακόμα να προσφέρει.

Ενώ οι αλλαγές ήταν συχνές στον αγωνιστικό χώρο, κάτι παρόμοιο έγινε και εκτός αυτού με την BlueBay Hotels και τον Al-Thani να δημιουργούν μια νέα εταιρεία που ανέλαβε το 49% των μετοχών του Καταριανού για ένα ευρώ, αλλά και τα σπειροειδή τους χρέη. Ο Al-Thani θα συνεχίσει να είναι πρόεδρος όμως η BlueBay θα διαχειρίζεται το κλαμπ.

Μόλις δυο χρόνια μετά τη συγκεκριμένη συμφωνία και τον Απρίλιο του 2014, ο Καταριανός ανακοίνωσε ότι ποτέ δεν την είχε υλοποιήσει και απέσυρε όλο το προσωπικό της αλυσίδας ξενοδοχείων από τις εγκαταστάσεις της Malaga σε μια εποχή που οι “γαύροι” ήταν πολύ πιο οικονομικά υγιείς. Ο πρόεδρος εγκατέστησε στη συνέχεια μια άλλη εταιρεία για να διευθύνει το κλαμπ όμως τα προβλήματα δεν τελείωναν εκεί.

Η BlueBay αναπάντεχα ξεκίνησε μια αστική υπόθεση το 2015, η οποία εμπόδισε τον Al-Thani να πουλήσει το κλαμπ ενώ οι έρευνες βρίσκονταν σε εξέλιξη. Ο Καταριανός κατηγόρησε ακόμη και την αλυσίδα ξενοδοχείων και δύο πρώην συμβούλους του ότι προσπάθησαν να τον εξαπατήσουν, αλλά αυτό απορρίφθηκε τον Δεκέμβριο του 2017 ως μια απλή τακτική.

Μακριά από το κλαμπ υπήρχαν και άλλα αποτυχημένα έργα, κυρίως η ανακατασκευή της μαρίνας της Μαρμπέγια ενώ ο Al-Thani έλαβε ποινή φυλάκισης τριών ετών για μια αναγραφή αναδρομικών επιταγών ύψους περίπου 170.000 λιρών.

Παραδόξως και με μεγάλη πίστη στους παίκτες και στο προσωπικό, τα μύρια εξωαγωνιστικά προβλήματα δεν έβλαψαν το σύλλογο μέσα σε αυτό. Ενώ η επιστροφή στην Ευρώπη κρίθηκε εκτός στόχου, κινούνταν γύρω από τη μέση της βαθμολογίας τερματίζοντας στην 11η θέση τη σεζόν 2013/14 και εν συνεχεία στην ένατη και στην όγδοη κατά τα επόμενα δύο χρόνια.

Εξακολουθώντας να ξεφορτώνουν τους καλύτερους παίκτες τους συμπεριλαμβανομένων των Caballero, Jesús Gámez και Eliseu το 2014, βρήκαν ευκαιρίες όπως ο ελεύθερος τερματοφύλακας Guillermo Ochoa και προωθώντας νέους, συμπεριλαμβανομένων των Samu Castillejo και Pablo Fornals. Οι κινήσεις δανεισμού γίνονταν επίσης ένα βασικό μέρος της επιχειρηματικής τους δραστηριότητας, ενώ ο Nordin Amrabat εντάχθηκε δις προσωρινά, όπως και ο Diego Llorente της Real Madrid και το αιώνιο ταλέντο της Milan Hachim Mastour έφτασαν επίσης τα τελευταία χρόνια.

Παρά την 11η θέση στη LaLiga κατά τη διάρκεια της σεζόν 2016/17 οι πωλήσεις των Camacho, Sandro Ramírez και Fornals για συνολικά 25 εκατομμύρια λίρες - η πλειοψηφία των οποίων δεν επανεπενδύθηκε σε νέα ταλέντα - το τελευταίο καρφί στο φέρετρο της αργοπεθαμένης Malaga τελικά χτύπησε.

Το 2018 μετά από 10 διαδοχικές χρονιές στη κορυφαία κατηγορία της Ισπανίας οι “γαύροι” υποβιβάστηκαν στη Segunda División. Επτά χρόνια μετά τη τέταρτη θέση και έξι μετά το καταπληκτικό ταξίδι της στο Champions League, ο σύλλογος χτύπησε στο βράχο στην εποχή του Al-Thani.

Η δεύτερη κατηγορία του Ισπανικού ποδοσφαίρου δεν είναι ασυνήθιστη για τους Ανδαλουσιανούς, όμως είναι σαν μια νέα επικράτεια λαμβάνοντας υπόψη το τι υποσχέθηκε ο Καταριανός όταν αγόρασε το σύλλογο και τους οδήγησε στην Ευρώπη με μερικά από τα κορυφαία τους ταλέντα.

Οι αισιόδοξοι μπορεί να υποστηρίζουν ότι ο κόσμος τους θα ήταν πολύ διαφορετικός αν δεν δέχονταν το αμφισβητούμενο γκολ ενάντια στην Borussia Dortmund στους προημιτελικούς του Champions League, αλλά ήταν οι υπερβολικές δαπάνες και τα αμφίβολα κίνητρα του ιδιοκτήτη τους που τους καταδίκασε στη LaLiga. Έδωσαν απλά πάρα πολλά χρήματα σε παίκτες που μπορεί να τους έστειλαν στο Champions League, αλλά τελικά δεν ήταν σε θέση να τους οδηγήσουν σε τρόπαια.

Με τα οικονομικά προβλήματα πιθανόν να συνεχιστούν και τους εναπομείναντες παίκτες υψηλού προφίλ να αναμένεται να φύγουν το καλοκαίρι - συμπεριλαμβανομένων των 10 δανεικών που είναι προς το παρόν στη Malaga - δεν υπάρχει εγγύηση ότι θα ανέβουν άμεσα την επόμενη σεζόν. Μερικοί μάλιστα υποδεικνύουν ότι ένας δεύτερος διαδοχικός υποβιβασμός την επόμενη σεζόν είναι επίσης μια πιθανότητα. Είναι μια ζοφερή προοπτική όμως συνοψίζει αυτή τη στιγμή την ανασφάλεια που περιβάλλει τη Malaga.

Το μέλλον αυτού του φανταστικού συλλόγου - που κάποτε έδωσε πολύ μεγάλη ελπίδα για τις μικρότερες ομάδες στην Ισπανία και προσπαθούσε να σπάσει το δίπολο της  Barcelona και της Real Madrid - είναι πλέον πιο αβέβαιο από ποτέ. Για τους πιστούς οπαδούς μπορούν μόνο να ελπίζουν ότι τα εξωαγωνιστικά προβλήματα θα φτάσουν σε ένα τέλος πριν η κατάσταση τους χειροτερέψει πολύ περισσότερο.