Massimiliano Allegri: Τα σαγηνευτικά χρόνια της Cagliari

Δημήτρης Βαρσάνης


Ο Massimiliano Allegri είναι αναμφισβήτητα ο πιο επιτυχημένος προπονητής στην Ιταλία τη τελευταία δεκαετία.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου έχει συντάξει ένα αξιοζήλευτο βιογραφικό σημείωμα, παίρνοντας το Scudetto στη Milan το 2011, τέσσερα διαδοχικά νταμπλ στη Juventus, καθώς και καθοδήγησε τους Bianconeri σε δύο τελικούς του Champions League. Το ρεκόρ του Τοσκανού προπονητή σε αυτά τα κλαμπ του έδωσαν αξέχαστους επαίνους στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Όμως η πρόσφατη επιτυχία του οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην πρώτη του προπονητική δουλειά στη Serie A πριν από 10 χρόνια.

Πίσω στην άνοιξη του 2008 ο Allegri έκανε τα πρώτα του κύματα ως επικεφαλής προπονητής της Sassuolo, εξασφαλίζοντας τον προβιβασμό στην Serie B για πρώτη φορά στην ιστορία του συλλόγου. Ένα τέτοιο επίτευγμα προσέλκυσε την προσοχή του Massimo Cellino, τότε ιδιοκτήτη και προέδρου της Cagliari. Ήταν στην επιφυλακή για ένα νέο προπονητή αφού το συμβόλαιο του Davide Ballardini δεν ανανεώθηκε στο τέλος της σεζόν 2007/08. Ήταν μια τραυματική χρονιά για τους Rossoblu, που άλλαξε τρεις προπονητές και απέφυγε για λίγο τον υποβιβασμό. Οι επιδόσεις του Allegri στη Sassuolo εντυπωσίασαν τον Cellino και ο ιδιότροπος Πρόεδρος διόρισε τον 40χρονο με ένα μονοετές συμβόλαιο.

Φτάνοντας στη Σαρδηνία τον Ιούνιο του 2008 ο Allegri αντιμετώπισε το δύσκολο έργο της βελτίωσης ενός συλλόγου που μόλις και μετά βίας κατάφερε να διατηρήσει το στάτους του στη Serie A. Ένας τομέας που έπρεπε να αντιμετωπιστεί ήταν η άμυνα, η οποία ήταν μία από τις χειρότερες στο πρωτάθλημα.

Οι δύο πρώτες μεταγραφές της χρονιάς του Allegri (ο τερματοφύλακας Federico Marchetti και ο κεντρικός αμυντικός Davide Astori) ασχολήθηκαν με αυτή την αδυναμία. Ο Marchetti έφτιαξε το όνομα του στην AlbinoLeffe και θεωρήθηκε ως ο καλύτερος τερματοφύλακας της Serie B κατά την περίοδο 2007/08, έχοντας βοηθήσει τη Leffe να φτάσει στα play-off ανόδου. Όσον αφορά τον Davide Astori, ο 21χρονος αγοράστηκε μέσω συμφωνίας συνιδιοκτησίας με την Milan με τη Cagliari να πληρώνει ένα εκατομμύριο ευρώ. Ο νεαρός σέντερ μπακ εκτιμήθηκε ιδιαίτερα και θεωρήθηκε ως ένας πιθανός διάδοχος του μακροχρόνιου αμυντικού των Σαρδηνών Diego Lopez. Εν τω μεταξύ ο Andrea Lazzari αποκτήθηκε από την Atalanta για να ενισχύσει μια συμπαγής μεσαία γραμμή των Daniele Conti, Andrea Parola, Michele Fini και Davide Biondini.

Αν η άμυνα ήταν ένα πρόβλημα που προσπάθησε να επιλύσει ο Allegri, δεν υπήρχαν τέτοιες ανησυχίες στην επίθεση. Η Cagliari διέθετε μια πληθώρα επιθετικών μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται οι Jeda, Alessandro Matri, Joaquín Larrivey και Robert Acquafresca, για τον οποίο προέκυψαν μεγάλες προσδοκίες αφού ολοκλήρωσε την προηγούμενη χρονιά ως πρώτος σκόρερ με δέκα τέρματα. Έτσι, με τις καινούργιες μεταγραφές και έναν ελπιδοφόρο προπονητή στο τιμόνι οι οπαδοί της Cagliari ήλπιζαν ότι η καινούργια σεζόν θα παρουσιάσει μια σημαντική βελτίωση.

Ωστόσο ο Allegri είχε το χειρότερο δυνατό ξεκίνημα στην καριέρα του στη Cagliari χάνοντας στα πρώτα πέντε παιχνίδια του πρωταθλήματος. Μια τέτοια άθλια επίδοση κατά την έναρξη της θητείας ενός τεχνικού μπορεί συχνά να οδηγήσει σε μια πρόωρη απομάκρυνση. Επιπλέον, η υπομονή του Massimo Cellino ήταν γνωστό ότι ήταν απίστευτα σύντομη. Πριν από τον Allegri, από τη Cagliari πέρασαν 19 προπονητές από τότε που ο Cellino έγινε ιδιοκτήτης της του 1992. Το ψευδώνυμό του “προπονητοφάγου” το κέρδισε δικαίως.

Εντούτοις προς έκπληξη όλων ο Cellino δεν απέλυσε τον Allegri αλλά του πρότεινε και μια παράταση ισχύος δύο ετών, η οποία υπογράφηκε στις 3 Οκτωβρίου όμως δεν επισημοποιήθηκε μέχρι τον Δεκέμβριο. Αυτή η στήριξη από έναν αλλοπρόσαλλο ιδιοκτήτη επέτρεψε στον Allegri να αναπνεύσει χώρο και του έδωσε την εμπιστοσύνη να κάνει λίγα τσιμπήματα στην ενδεκάδα του.

Ο αγαπημένος σχηματισμός του Allegri ήταν το 4-3-1-2, με τον Andrea Cossu να έχει το ρόλο του πλέιμεικερ και με την αποστολή να τροφοδοτεί τους επιθετικούς Jeda και Joaquin Larrivey. Και οι δύο επιθετικοί εμφανίστηκαν στα πρώτα πέντε παιχνίδια όμως μόνο ο Larrivey βρήκε δίχτυα στην εντός έδρας ήττα (4-1) από τη Lazio. Ωστόσο ο αρχιτέκτονας της πρώτης νίκης της Cagliari δύο αγώνες μετά την παράταση του συμβολαίου του Allegri, δεν ήταν ούτε ο Jeda ούτε ο Larrivey αλλά ο Robert Acquafresca.

Ενάντια στη Torino στα μέσα Οκτωβρίου, ο Acquafresca αντικατέστησε το αναποτελεσματικό Larrivey στο 60’. Με πέντε λεπτά να απομένουν ο νεαρός επιθετικός άφησε το σημάδι του, πλασάροντας ιδανικά το τερματοφύλακα της Torino Matteo Sereni, μετά από τη κάθετη πάσα του Michele Fini.

Από τότε η προτίμηση του Allegri ήταν να βάζει τον Acquafresca μπροστά με το Jeda και να χρησιμοποιεί το Matri από τον πάγκο ως αντίκτυπο. Η πρώτη νίκη των Rossoblu έφερε αυτοπεποίθηση στην ομάδα, καθώς ο Allegri προσπάθησε να ανεβάσει την ομάδα του στη βαθμολογία. Αφού κέρδισε τη Torino, η Cagliari έκανε ένα καλό σερί χάνοντας μόλις τρεις φορές σε 10 αγώνες, νικώντας τα πέντε και φέρνοντας δύο ισοπαλίες. Ο Allegri πήρε μερικές εντυπωσιακές νίκες που έκανε την υπόλοιπη Serie Α να παραμιλά. Επικράτησαν της Bologna με 5-2 στην έδρα τους στις αρχές Νοεμβρίου και πέρασαν από τη Φλωρεντία (1-0) λίγες εβδομάδες αργότερα. Με το χειμερινό διάλειμμα η Cagliari βρέθηκε στην 13η θέση, ένας κόσμος μακριά από τον Σεπτέμβριο, όταν είχε ριζώσει στο πάτο του βαθμολογικού πίνακα.

Στο δεύτερο μισό της σεζόν η Cagliari συνέχισε την επιθετική της διάθεση στην έδρα της και άρχισε να μεταφέρει ορισμένες από αυτές τις εμφανίσεις και εκτός. Τη Lazio τη χώρισε με 4-1 στο Stadio Olimpico, με το Jeda να παίζει πίσω από το Matri και το Acquafresca, το οποίο εφαρμόστηκε με καταστροφικό αποτέλεσμα. Και οι τρεις παίκτες σκόραραν με το Jeda να πετυχαίνει δύο τέρματα. Η Cagliari του Allegri επίσης πραγματοποίησε μια εκπληκτική ανατροπή κόντρα στη Juventus γυρνώντας το 2-1 σε 2-3. Το παραγωγικό ποδόσφαιρο των Σαρδηνών οφειλόταν πολύ στην ικανότητα του Allegri να χρησιμοποιεί κάθε πτυχή της επίθεσης του. Ήταν ο Matri για παράδειγμα που σημείωσε το νικητήριο τέρμα στο 78’ για να νικήσει τη Juventus, μόλις 17 λεπτά αφότου πέρασε ως αλλαγή.

Η νίκη ενάντια στους Bianconeri είδε τη Cagliari να σκαρφαλώνει περαιτέρω στο βαθμολογικό πίνακα ανεβαίνοντας στην έβδομη θέση. Οι ελπίδες για πρόκριση στο Europa League ενθουσίασαν τους οπαδούς και τον τοπικό Τύπο. Ωστόσο η πορεία τους στο τελευταίο στάδιο της σεζόν ήταν ασυνεπής, πράγμα που σήμαινε ότι το Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο στη Σαρδηνία θα παρέμεινε ένα όνειρο. Αφού κράτησε τη Roma στο 2-2, ηττήθηκε με 2-1 από τη Reggina. Έπειτα ακολούθησε μια συγκλονιστική νίκη με 2-1 ενάντια στην Inter του Jose Mourinho στο προτελευταίο παιχνίδι της σεζόν εξασφαλίζοντας στους Rossoblu την ένατη θέση. Με τυπικό τρόπο ωστόσο έχασαν στο τελευταίο αγώνα του πρωταθλήματος από την Udinese με το βαρύ 6-2.

Παρ 'όλα αυτά ο Allegri έκανε θαύματα, μετατρέποντας μια ομάδα που κινδύνευε με υποβιβασμό σε μια ομάδα που διεκδικούσε την έξοδο της στην Ευρώπη μέσα σε έξι μήνες. Ως αποτέλεσμα κέρδισε το Panchina d'Oro (ένα βραβείο για τον προπονητή της χρονιάς στη Serie A) μπροστά από τον Jose Mourinho. Παρόλο που η Inter κατέκτησε το πρωτάθλημα, η αρετή του Allegri κρίθηκε άξια. Η ένατη θέση της Cagliari ήταν καλύτερη της στο πρωτάθλημα τα τελευταία 15 χρόνια. Επιπλέον, οι τακτικές αλλαγές βοήθησαν τον Allegri να μεταμορφώσει μια μίζερη επίθεση τον Σεπτέμβριο σε μια θανατηφόρα το Μάιο. Οι Acquafresca (14), Jeda (10) και Matri (6) αντιπροσώπευαν πάνω από το 60% των γκολ της Cagliari.

Επιπλέον η δημιουργικότητα από τη μεσαία γραμμή βοήθησε στην εδραίωση της επιθετικής προσέγγισης της Cagliari. Η παρουσία του Andrea Cossu παρείχε τις προοπτικές για πολλαπλές ευκαιρίες. Οι 12 ασίστ του Cossu ήταν οι δεύτερες υψηλότερες (μαζί με τον Kaka της Milan) στο πρωτάθλημα, πίσω από τον Antonio Cassano της Sampdoria. Ο Michele Fini συνέβαλε σημαντικά στο ρόλο του ως οργανωτής καταγράφοντας 11 ασίστ, ενώ ο Biondini και ο Lazzarri συνέβαλαν στον έλεγχο του κέντρου και παρείχαν την ασφάλεια για την επίθεση.

Η άμυνα των Σαρδηνών βελτιώθηκε επίσης καθώς η Cagliari δέχτηκε έξι λιγότερα τέρμα από την προηγούμενη σεζόν. Ο καταλύτης αυτής της βελτίωσης ήταν ο Federico Marchetti. Ο τερματοφύλακας είχε ένα ξεχωριστό ντεμπούτο διατηρώντας 12 Clean sheet (το τρίτο καλύτερο ποσοστό στην Serie A). Marchetti έλειψε μόνο σε τρεις αγώνες πρωταθλήματος, ένα εκ των οποίων ήταν το 6-2 της Udinese επί της Cagliari. Με τις συγκεκριμένες εμφανίσεις ο Marchetti παρουσιάστηκε ως κληρονόμος του Gianluigi Buffon, λαμβάνοντας ακόμη και τον έπαινο από τον ίδιο τον τερματοφύλακα της Juventus.

Ο Allegri εξέλιξε τους παίκτες του σε νέα επίπεδα, μερικοί από τους οποίους έλαβαν κλήσεις και από την Εθνική ομάδα. Συγκεκριμένα οι Marchetti, Cossu και Biondini ανταμείφθηκαν για την εξαιρετική τους επίδοση το 2009.

Η επιτυχία της Cagliari προσέλκυσε επίσης ενδιαφέρον για τους καλύτερους παίκτες της. Ο Acquafresca κλήθηκε πίσω από την Inter τον Ιούνιο και πωλήθηκε στη Genoa ως μέρος της μεταγραφής του Diego Milito στο Giuseppe Meazza. Ο 35χρονος Michele Fini έφυγε από τους Rossoblu για τη Siena. Παρά αυτές τις απώλειες, ο Allegri απλώς προσαρμόστηκε στην κατάσταση. Αγόρασε τον επιθετικό Nene από την Πορτογαλική Nacional για 4,5 εκατομμύρια ευρώ και έκανε τον Davide Astori στυλοβάτη στο κέντρο της άμυνας μετά την απόσυρση του Diego Lopez.

Η Cagliari δεν μπόρεσε να επαναλάβει την ηρωική πορεία της προηγούμενης σεζόν, αλλά εξακολουθούσε να κινείται στη μέση του βαθμολογικού πίνακα καθ 'όλη τη σεζόν 2009/10. Ο Nene συνέβαλε με οκτώ τέρματα στο πρωτάθλημα ενώ ο Astori έλειψε μόλις σε τέσσερις αγώνες πρωταθλήματος, εδραιώνοντας τη θέση του ως έναν από τους πιο ελπιδοφόρους νεαρούς αμυντικούς. Επιπλέον, ο Τοσκανός τεχνικός ενίσχυσε τη γηρασμένη μεσαία γραμμή του στη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου, υπογράφοντας τον Radja Nainggolan από την Piacenza της Serie B.

Δυστυχώς όμως, ο Cellino ενεργοποίησε τελικά το ψευδώνυμο του προπονητοφάγου καθώς καθαίρεσε τον Allegri από τα καθήκοντά του τον Απρίλιο του 2010. Η Cagliari μπορεί να πήρε μόνο δύο πόντους στους τελευταίους οκτώ αγώνες του πρωταθλήματος όμως ποτέ δεν κινδύνευσε να υποβιβαστεί. Η απώλεια των Rossoblu έμελλε να είναι το κέρδος του Allegri, καθώς διορίστηκε ως νέος προπονητή της Milan στα τέλη Ιουνίου.

Πρόκειται να ήταν η αρχή για κάτι ιδιαίτερο για το Allegri. Πράγματι η αδυσώπητη άνοδος του οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στις πρώτες του εμπειρίες στη Cagliari, που όχι μόνο έδειξε την τακτική του ικανότητα αλλά και την ικανότητά του να εργάζεται κάτω από έναν από τους πιο ασταθείς προέδρους του Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.

Έκτοτε, ο Τοσκανός τεχνικός δεν κοίταξε ποτέ πίσω. Και όπως έκανε και στη Cagliari εξακολουθεί να αψηφεί τους επικριτές του.