Mauro Bressan: Ένα ψαλιδάκι, μια στιγμή, μια καριέρα

Δημήτρης Βαρσάνης

Με λίγη τύχη, η επαγγελματική σταδιοδρομία ενός ποδοσφαιριστή μπορεί να διαρκέσει 15 χρόνια ή περισσότερο. Κατά τη διάρκεια μιας τόσο μεγάλης περιόδου, θα προκύψουν πολλές στιγμές που ένα παίκτη θα το θυμόμαστε για λάθος λόγο και κάποιες για το σωστό. Μερικές φορές υπάρχει μια στιγμή κλειδί που καθορίζει την καριέρα ενός ποδοσφαιριστή για καλό ή κακό. Για τον Ιταλό μέσο Mauro Bressan, αυτή η στιγμή ήρθε στις 2 Νοεμβρίου του 1999.

Πριν από αυτό, ο Bressan απολάμβανε μια σταθερή αλλά και σχετικά άγνωστη πορεία. Η πρώτο του εμφάνιση ήρθε στα 20 του στο Como, όπου ανέπτυξε το ρόλο του στο κέντρο της μεσαίας γραμμής για τρεις χρονιές. Το καλοκαίρι του 1994 οι εντυπωσιακές επιδόσεις του 23χρονου προσέλκυσαν την προσοχή της Foggia και πάρθηκε το Deal. Ωστόσο, οι “Satanelli” δυσκολεύτηκαν από τη στιγμή που έφυγε ο προπονητής τους Zdeněk Zeman για τη Lazio και υποβιβάστηκαν.

Παρά την απογοήτευση ο Bressan στάθηκε ως ένας από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες της Foggia. Ήταν σαφές ότι είχε τη δυνατότητα να αγωνιστεί στην κορυφαία κατηγορία της Ιταλίας και το 1995 υπέγραψε στη Cagliari. Πέρασε δύο χρόνια στη Σαρδηνία πριν βιώσει για δεύτερη φορά τον πόνο του υποβιβασμού. Για άλλη μια φορά, μεταγράφηκε σε ομάδα της Serie A, αυτή τη φορά στη νεοφώτιστη Bari.

Οι Biancorossi διέθεταν μια ζωντανή ομάδα με πολλά υποσχόμενους νέους, συμπεριλαμβανομένων των Nicola Ventola, Antonio Cassano και Gianluca Zambrotta. Ο Bressan ίσως να μην ήταν ένας λαμπερός ποδοσφαιριστής όμως ήταν ένα σημαντικό κομμάτι στην ομάδα, επιμελής στη διατήρηση της κατοχής και στην επιθετική δημιουργία της Bari. Μετά από δύο χρόνια, η συνέπεια του 28χρονου τον βράβευσε παίρνοντας μεταγραφή σε μια από τις “επτά αδελφές” της Ιταλίας: τη Fiorentina.

Έτσι έκανε ένα μεγάλο βήμα στη καριέρα του σε σύγκριση με τα προηγούμενα κλαμπ του. Οι Viola διέθεταν παίκτες ανυπολόγιστης ποιότητας: Gabriel Batistuta, Rui Costa, Angelo Di Livio, Francesco Toldo και Enrico Chiesa. Επιπλέον, κάτω από τον Giovanni Trapattoni, τερμάτισε στη τρίτη θέση στη Serie A της σεζόν 1998/99 και βγήκε στο Champions League.

Ο Bressan διαδραμάτισε ένα μικρό ρόλο κατά τη διάρκεια των πρώτων μηνών του στο κλαμπ, καθώς η Fiorentina υπέφερε από αντίθετες περιόδους στο πρωτάθλημα και στην Ευρώπη. Τον Νοέμβριο πέρασε πέντε αγώνες χωρίς νίκη στο πρωτάθλημα, μετά από τρεις ήττες και δύο ισοπαλίες όμως η τύχη τους στάθηκε σημαντικά διαφορετική στο Champions League. Σε ένα δύσκολο όμιλο με Arsenal, Barcelona και ΑΙΚ Solna, η Fiorentina κέρδισε δύο φορές την ΑΙΚ και επικράτησε με 1-0 της Arsenal στο παλιό Wembley χάρη στην υπογραφή του Batigol.

Το τελευταίο παιχνίδι του ομίλου τους ήρθε στις 2 Νοεμβρίου του 1999 ενάντια στη Barcelona στη Φλωρεντία. Οι Καταλανοί στο πρώτο γύρο νίκησαν με 4-2 στα τέλη Σεπτεμβρίου. Η Fiorentina χρειαζόταν ένα πόντο για να σφραγίσει τη πρόκριση της στο δεύτερο στάδιο των ομίλων και ο Bressan πήρε μια σπάνια θέση βασικού στη μεσαία γραμμή. Ήταν μια επιβλητική ομάδα της Barcelona, με επικεφαλής τον Pep Guardiola ο οποίος υποστηρίχθηκε από τους Luis Figo, Patrick Kluivert, Rivaldo και δύο από τους καλύτερους νέους παίκτες στην Ευρώπη, τον Xavi και τον Carles Puyol. Παρά την ποιοτική διαφορά τους ο Mauro Bressan απόλαυσε μια νύχτα που δεν θα ξεχάσει ποτέ.

Με την αναμέτρηση να πλησιάζει στο 15’, ο Chiesa τραβήχτηκε στα δεξιά της περιοχής της Barca, αλλά η χαμηλή του σέντρα απομακρύνθηκε από τον Guardiola. Η προσπάθεια του μέσου των Viola Jörg Heinrich να ελέγξει την μπάλα χρησίμευσε μόνο για να τη σηκώσει στον αέρα.

Ο Heinrich και ο Rivaldo πήδηξαν για να ξαναπάρουν τη μπάλα χωρίς αποτέλεσμα. Καθώς στεκόταν στον αέρα, ο Mauro Bressan ζύγισε τα δεδομένα και υπολόγισε τη θέση του, με την πλάτη του να είναι στην εστία. Μέτρησε την ταχύτητα με την οποία έπεσε η μπάλα πριν επιχειρήσει ένα γυριστό ψαλίδι από τα 25 μέτρα.

Η μπάλα στριφογύρισε στον αέρα, ο ρυθμός και η τροχιά της τόλμησαν στους οπαδούς που παρακολουθούσαν να πιστεύουν ότι ο Bressan είχε καταφέρει κάτι το εξωπραγματικό. Ο τερματοφύλακας της Barcelona Francesc Arnau, επέστρεψε στο τέρμα του όμως ήταν ανήμπορος να σταματήσει τη μπάλα η οποία χτύπησε στο οριζόντιο δοκάρι και μπήκε στα δίχτυα.

Τα 25.000 άτομα ξέσπασαν μη πιστεύοντας σε αυτό που μόλις είδαν. Ένα τέρμα τόσο εξαιρετικά ανορθόδοξο που πολλοί συνειδητοποίησαν ότι ποτέ δεν θα δουν άλλο παρόμοιο. Καθώς ο Arnau ήταν μπλεγμένος και ζαλισμένος στα δίχτυα τους, ο Bressan το γιόρτασε με χαρά και οι συμπαίκτες του τον κυνηγούσαν να τον αγκαλιάσουν.

Σιωπηλά έκπληκτος από το θαυμάσιο τέρμα του Bressan, οι Καταλανοί ανασυντάχθηκαν και χτύπησαν μέσα σε πέντε λεπτά. Ο Luis Figo πέρασε δύο αμυντικούς πριν πλασάρει ​ τον Toldo για να ισοφαρίσει. Λίγο πριν το ημίχρονο, η Barcelona ανέτρεψε το σκορ με ένα χαμηλό δυνατό φάουλ του Rivaldo.

Η παραχώρηση ενός τέρματος πριν από το τέλος του ημιχρόνου μπορεί να είναι ένας ηθικός διακόπτης για οποιαδήποτε ομάδα, αλλά η Fiorentina μπήκε αποφασισμένη στο δεύτερο μέρος εμπνευσμένη και από τον Mauro Bressan που παρήγαγε άλλο ένα κομμάτι ατομικής λαμπρότητας.

Στο 56’ ο Αργεντινός επιθετικός Abel Balbo πήρε μια πάσα στα 30 μέτρα από την εστία. Έκανε το ένα - δύο με το Bressan και έτρεξε μπροστά. Ο Ιταλός μέσος είδε το τρέξιμο του και του έβγαλε μια εξωφρενική πάσα με τακουνάκι που έσπασε στα δύο την άμυνα της Barcelona επιτρέποντας στον Balbo να βρεθεί μόνος με τον Arnau και να τον νικήσει.

Η υπέροχη νύχτα του Balbo συνεχίστηκε καθώς έδωσε στη Fiorentina το προβάδισμα στο 70’ με μια υπέροχη ατομική προσπάθεια. Ακριβώς όπως και στο πρώτο ημίχρονο, η Barcelona απάντησε άμεσα παίρνοντας την μόνο τέσσερα λεπτά για να ισοφαρίσει, με το Rivaldo ύστερα από μια μπαλιά του Patrick Kluivert να ισοφαρίζει από κοντά.

Ο αγώνας τελείωσε 3-3 και ενώ οι οπαδοί της Fiorentina ίσως να απογοητεύθηκαν που δεν κράτησαν μια περίφημη νίκη, η ισοπαλία τους εξασφάλισε τη πρόκριση μπροστά από την Arsenal και στιγμάτισε μια αξέχαστη νύχτα στην ιστορία του συλλόγου. Η εικόνα του τέρματος του Mauro Bressan χαράχθηκε στη μνήμη πολλών φιλάθλων ποδοσφαίρου, αλλά λίγοι θυμούνται πόσο καλή εμφάνιση παρήγαγε εναντίον μιας ταλαντούχας ομάδας της Barcelona εκείνη τη νύχτα. Πέρα από την παροχή ενός τέρματος και μιας ασίστ, ήταν ο κρίσιμος κινητήρας της μεσαίας γραμμής στο 3-4-1-2 του Trapattoni.

Η επιτυχημένη θητεία του Bressan στη Fiorentina κορυφώθηκε με τη κατάκτηση του Coppa Italia το 2001, πριν περάσει από ένα χρόνο στη Venezia και στη Genoa. Επέστρεψε στη παιδική του ομάδα Como όπου έπαιξε για δύο ακόμη χρόνια, πριν ολοκληρώσει την καριέρα του στην Ελβετία με την FC Lugano και την FC Chiasso. Όταν τελικά κρέμασε τα παπούτσια του το 2009, ο Bressan ήταν 38 ετών.

Το 2011 η διαμάχη κατέστρεψε τον Bressan καθώς συνελήφθη μαζί με 15 άλλους ανθρώπους - συμπεριλαμβανομένου του πρώην πρωταθλητή με τη Lazio Giuseppe Signori - για ύποπτη χειραγώγηση αγώνων στις μικρότερες κατηγορίες της Ιταλίας. Τον Αύγουστο του 2012, η ​​πειθαρχική επιτροπή της Ιταλικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας (FIGC) τον τιμώρησε με αποκλεισμό από το ποδόσφαιρο για τρεισήμισι χρόνια.

Παρότι έχασε το δρόμο του μετά την απόσυρση του, τον Bressan θα τον θυμούνται ιδιαίτερα οι οπαδοί των Viola για εκείνο το βράδυ του Νοεμβρίου στη Φλωρεντία, όταν έβαλε το όνομά του στην ιστορία του Champions League.