Fabrizio Miccoli: Το "ερωτικό" του ψεγάδι με τη Cosa Nostra

Δημήτρης Βαρσάνης

Όταν η Βρετανική Εταιρεία της Ανατολικής Ινδίας επέστρεψε από την Άπω Ανατολή το 1660, παρουσίασε ένα περίεργο φυτό που ονόμασε τσάι στο βασιλιά Κάρολο Β’. Η όμορφη Πορτογαλίδα νύφη του γρήγορα το λάτρεψε για τη θεραπεία του κρυολογήματος.

Όταν άρχισαν να προσθέτουν γάλα, τσάι και μέλι στο ποτό, μια άλλη συνιστώσα θεωρήθηκε επίσης ότι αποτρέπει την πανώλη πολλών ναυτικών: το σκορβούτο. Ήταν ένα εμπόρευμα του οποίου το Ιταλικό νησί της Σικελίας είχε άφθονο. Η τρέλα με το λεμόνι το 1870 έστειλε το νησί σε μια οικονομική άνθηση που εξέπληξε τον εγχώριο πληθυσμό. Κάτω από το φεουδαρχικό οικονομικό σύστημα, πολλοί ιθαγενείς Σικελοί απομακρύνθηκαν από τον έλεγχο και τη διαφθορά των εισβολέων τους και υποχώρησαν στους λόφους για να σχηματίσουν τις δικές τους κοινότητες. Το μεγαλύτερο νησί της Μεσογείου είχε ένα ξέφρενο ξένο εισβολέα από την αρχαία Ελλάδα, που αναμφίβολα κατέγραψε την «υποψία άλλων» στο Σικελικό DNA. Επιλέγοντας να δουλεύουν μέσα στις δικές τους ομάδες, η «Cosa Nostra» έγινε ο σικελικός τρόπος να "τρέχουν τα πράγματα".

Όταν η έκρηξη εσπεριδοειδών έβαλε απρόβλεπτα χρηματικά ποσά στο δρόμο, μερικοί γρήγορα έσπευσαν να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους. Έτσι οι κοινωνικές συνθήκες κάτω από μια σφαίρα που δεν είχε δημόσια εμπιστοσύνη, η πτώση του φεουδαρχικού συστήματος δημιούργησε την ανάγκη προστασίας όταν η γη έγινε διαιρεμένη και ιδιωτική. Ήταν εκεί στα εσπεριδοειδή του Παλέρμο που έθεσε τις βάσεις για τη μαφία.

Περίπου 100 χρόνια αργότερα, ο διάσημος δικαστής κατά της μαφίας Giovanni Falcone δολοφονήθηκε στο νησί. Η βόμβα στο αυτοκίνητο του που δολοφόνησε αυτόν, τη σύζυγό του και τον σωματοφύλακα ήταν ένα γεγονός που αποδείχθηκε ένας εφιάλτης αληθινής ζωής για όλη την Ιταλία. Αμέσως μετά από μια μεγάλη δίκη βρέθηκαν 360 μαφιόζοι ένοχοι και το έθνος παραδόθηκε σε μια άλλη καταστροφή καθώς ο μεγάλος σταυροφόρος τους έπεσε κάτω από μια εγκληματική οργάνωση. Οποιαδήποτε βραχυπρόθεσμη λύση για την απομάκρυνση της της μαφίας από τη χερσόνησο φαινόταν δικαιολογημένα χαμένη και οι προοπτικές ζοφερές για τις επόμενες γενιές.

Ακριβώς όπως η ζωή του Falcone έφτασε σε ένα ζοφερό τέλος, γεννήθηκε μια αριστοκρατική καριέρα για έναν νεαρό παίκτη με το όνομα Fabrizio Miccoli. Ο νεαρός από τη Milan είχε ένα άλλο συναρπαστικό “δεκάρι” στις τάξεις του: γρήγορος, λεπτώς συντονισμένος με την μπάλα και θανατηφόρος στις αντεπιθέσεις. Εύσωμος όμως σίγουρα το μοντέλο του fantasista που η Ιταλία έχει γίνει διάσημη για την κατασκευή.

Χαράζοντας το δρόμο του από το Λέτσε, στην περιοχή της Απουλίας, ο ζωηρός παίκτης κατευθύνθηκε μακριά από τους πειρασμούς να πάρει γρήγορα χρήματα. Παρόλο που η μαφία έχει τα θεμέλια της στη Σικελία, μια άλλη παράταξη με το όνομα Sacra Corona Unita σχηματίστηκε στην Απουλία από τη στιγμή της γέννησης του Miccoli. Μεταξύ της μαφίας, της Camorra, της Ndrangheta και της Sacra Corona Unita, το γεγονός ότι κάθε νεαρός από τη Νότιο Ιταλία μπορεί να αντισταθεί στον πειρασμό για γρήγορο χρήμα και να διατηρήσει μια ηθική ζωή είναι συχνά μια πρόκληση από μόνη του.

Ωστόσο, ο νεαρός από το Λέτσε είχε μπροστά του μεγαλύτερα ψάρια για να τηγανίσει. Μετά το επαγγελματικό ντεμπούτο του σε ηλικία 17 ετών, μετακόμισε στην ομάδα της Serie B Ternana, όπου σημείωσε 15 γκολ στην σεζόν 2001/02.

Ο "νέος Del Piero" ανακαλύφθηκε γρήγορα από τη Juventus, πριν από μια κίνηση δανεισμού τον είδε να βοηθήσει την Perugia για μια θέση στο Intertoto και μια κλήση προς τους Azzurri. Σύντομα ωστόσο με τον περιορισμένο χρόνο συμμετοχής όντας πίσω από τον Alessandro Del Piero και το τσακωμό με τον τότε προπονητή Fabio Capello, ήρθε η ώρα να κινηθεί για άλλη μια φορά ο Maradona του Salento.

Αφού διαδραμάτισε το ρόλο του στη σωτηρία της Fiorentina την τελευταία αγωνιστική της σεζόν 2004/05, μια άλλη κίνηση δανείων ήταν στα σκαριά για έναν παίκτη που η Juventus δεν μπόρεσε να καταλάβει. Παρόλα αυτά οι κατηγορίες εναντίον των πρώην διευθυντών της μητρικής του ομάδας δεν βοήθησαν το μέλλον του στην Ιταλία.

Όταν το σκάνδαλο Calciopoli ξέσπασε στην Ιταλία, πολλές ομάδες όπως η Juventus, η Milan και η Lazio θα δικαστούν και θα αποδειχθούν ένοχες για ένα δίκτυο σχέσεων μεταξύ team manager και διαιτητών. Το σκάνδαλο χειραγωγήσιμων αγώνων εντόπισε τελικά τον Luciano Moggi, τον Γενικό διευθυντή της Juventus απαγορεύοντας του δια βίου από το ποδόσφαιρο και πρότεινε στον Πρόεδρο της Ιταλικής Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου ότι θα του απαγορευτεί επίσης και η είσοδος στη FIGC σε οποιοδήποτε πόστο.

Ο Miccoli κατέθεσε κατά του Moggi ότι ανακατεύτηκε στις σχέσεις του παίκτη: “Μία φορά ήμουν στο Ritiro (καλοκαιρινή προετοιμασία) με τη Juventus και ο Moggi ήλθε σε επαφή με τον ατζέντη μου, λέγοντάς του ότι υπήρξε συμφωνία για τη μεταγραφή μου στη Portsmouth. Αρνήθηκα όμως, δεν ήθελα να πάω στην Αγγλία γιατί είχα ένα κοριτσάκι και η γυναίκα μου δεν ήθελε να φύγει από τη χώρα”

"Τότε ο Moggi μου είπε ότι θα με εμποδίσει να παίξω, προσθέτοντας ότι κανείς από την Ιταλία δεν με ήθελε επειδή ήμουν ένας δύσκολος παίκτης για να συνεργαστώ και είχα έναν δύσκολο χαρακτήρα και ότι η Juve δεν μπορούσε να αντέξει οικονομικά να χάσει δύο εκατομμύρια ευρώ το χρόνο από το μισθό μου. "

Υπήρχε φαινομενικά αρκετή “φωτιά” σε αυτά τα λόγια για να μείνει εκτός αποστολής από την ομάδα του Marcello Lippi που θα κατακτούσε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006. Με την ικανότητα του Francesco Totti να θεωρείται αμφισβητήσιμη μετά την αποκατάσταση του από έναν τρομακτικό τραυματισμό στον αστράγαλο, ο Miccoli φάνηκε πιθανό να μπαίνει στην ομάδα. Όμως λόγω των στενών δεσμών του Lippi με την “Γηραιά Κυρία”, η διαμάχη αναστατώθηκε όταν παραλήφθηκε από την αποστολή που ταξίδεψε στη Γερμανία. Ο Lippi σχολίασε την κατάσταση εν μέσω αυξανόμενων εικασιών από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης: «Τον παρακολουθώ συνεχώς. Είναι ένας παίκτης μεγάλης ποιότητας και τεχνικά είναι πολύ καλός. Είναι μεγαλοφυία. Ο Miccoli είναι μια πρόοδος που μπορεί να είναι πολύ σημαντική για όλες τις ομάδες στις οποίες παίζει. "

Ενώ το κεφάλαιο του για τους Azzurri είχε τελειώσει, ο Maradona του Salento θα αντέξει τη δική του νομική διαμάχη μόλις λίγα χρόνια αργότερα. Στις 5 Ιουλίου του 2007, ο Miccoli προσχώρησε στη Palermo όπου σχεδόν αμέσως έγινε ηγέτης του συλλόγου και είδωλο της πόλης. Μόλις επέστρεψε από τη Benfica, όπου έβαλε εντυπωσιακά και κρίσιμα τέρματα (όπως το ψαλιδάκι του με τη Liverpool στο Champions League) τον έκανε έναν αγαπημένο των οπαδών της Πορτογαλικής ομάδας.

Η συνεργασία του με το νεοφερμένο της Serie A Edinson Cavani ήταν ιδανική. Την σεζόν 2007/08, το ζευγάρι έβαλε 14 γκολ. Δύο χρόνια αργότερα, ο Miccoli κέρδισε την τιμή του αρχηγού στην πρωτεύουσα της Σικελίας. Την σεζόν 2009/10, σημείωσε 19 τέρματα που τον έχρισαν στη τρίτη θέση του πρωταθλήματος πετυχαίνοντας ένα χατ - τρικ στα τέλη Μαρτίου εναντίον της Bologna και καθιστώντας τον πρώτο σκόρερ του συλλόγου τον Μάιο.

Όμως όπως απολάμβανε το υψηλότερο σημείο της ζωής του, ο κόσμος του Miccoli θα κατέρρεε το καλοκαίρι του 2013. Η μονάδα κατά της μαφίας του Παλέρμο είχε παραδώσει το τηλέφωνό του λόγω μιας φιλικής σχέσης με το γιο του διαβόητου αφεντικού της μαφίας, Antonino Lauricella. Σχετικά με τις ηχογραφήσεις, ο Miccoli αναφέρθηκε στην ανάκτηση χρημάτων που του οφείλονται από τους ιδιοκτήτες ενός νυχτερινού κέντρου και χρησιμοποίησε τον γιο για να συλλέξει τα χρέη του.

Η La Repubblica θα υποστηρίξει επίσης αργότερα ότι ανέφερε "τη βρωμιά Falcone", που δεν αναφέρεται παρά στον τελευταίο δικαστή Falcone. Η πόλη του Κορλεόνε ανακάλεσε την τιμητική του υπηκοότητα. Αυτό που έκανε την κατάσταση πολύ περίεργη δεν ήταν οι ισχυρισμοί περί εκβιασμού μέσα σε αυτήν, αλλά ότι σε ένα φιλανθρωπικό αγώνα στο Παλέρμο, είχε αφιερώσει τα τέρματα που έβαλε στους Falcone και Paolo Borsellino (ένας άλλος δικαστής που δολοφονήθηκε για την στάση του κατά της μαφίας).

Ο Miccoli προσπάθησε να καθαρίσει τον αέρα, αρνούμενος ότι γνώριζε ότι ο φίλος του Mauro ήταν γιος ενός αφεντικού: «Ζητώ τη συγχώρεση ολόκληρης της πόλης του Παλέρμο, ζητώ τη συγχώρεση της οικογένειάς μου που με γέννησε με αξίες και σεβασμό». Μετά από πέντε ώρες ανάκρισης, πρόσθεσε: "Τα τελευταία χρόνια, δεν ήθελα απλώς να είμαι ο αρχηγός της Palermo αλλά να είμαι διαθέσιμος σε όλους. Στηρίχθηκα σε ανθρώπους που νόμιζα ότι θα ήταν πραγματικοί φίλοι όμως έκανα λάθος.

"Απάντησα σε κάθε ερώτηση που μου ζητήθηκε. Τώρα πρέπει να ξαναγεννηθώ, να σταματήσω όλη τη βλακεία, πρέπει να μεγαλώσω ». Αν ο Miccoli είχε απλώς μια περιστασιακή συνομιλία με τον Mauro - ο οποίος πρόσφατα απαλλάχθηκε από παρόμοια υπόθεση εκβιασμού - ή ήταν υπεύθυνος για την παράνομη επιχείρηση δεν έχει ακόμη καθοριστεί. Ο Mauro αντιμετωπίζει τώρα βίαιες σωματικές βλάβες στην περίπτωση του με τον Miccoli.

Τον Μάιο του 2017, η κατάσταση επανεμφανίστηκε τέσσερα χρόνια μετά τις αρχικές κατηγορίες ενώ ο εισαγγελέας ζήτησε τετραετή ποινή φυλάκισης στον ιθαγενή από το Λέτσε. Ο δικηγόρος του Giovanni Castronovo απάντησε: "Είμαστε έκπληκτοι από το αίτημα. Είναι σε πλήρη αντίθεση με όσα έγραψε ο εισαγγελέας στο αίτημα υποβολής του και η ποινή που έκρινε ότι δεν υπήρχε εκβιασμός ». Ο Castranova κατέληξε στο συμπέρασμα: «Τίποτα που αντιπροσωπεύει η υπεράσπιση δεν ελήφθη υπόψη».

Η αποστολή του δικαστή Falcone βοήθησε να καθαρίσει ένα νησί που μολύνθηκε από τη διαφθορά, η οποία έβαλε τα θεμέλιά της στις κοινωνικές αντιδράσεις και στους ξένους εισβολείς. Ενώ η Σικελία και η Ιταλία έχουν πληρώσει για αυτές τις κακοτυχίες, υπάρχουν ενθαρρυντικά σημάδια για ένα καλύτερο μέλλον. Το αν τα λόγια και οι υποτιθέμενες ενέργειες του Miccoli πρέπει να θεωρηθούν ως κακομεταχείριση ή απλώς ακατάλληλες, θα αποφασιστούν από άλλο δικαστή.

Το Miccoli θα το θυμόμαστε ως έναν από τους δεκάδες μεγάλους του Ιταλικού πρωταθλήματος (ο οποίος έβαζε απίστευτα γκολ, ξεσήκωνε τις ομάδες του εντός και εκτός χερσονήσου και τελικά επέστρεψε για να βοηθήσει την ομάδα της πόλης του) και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι έχει βάλει μια κηλίδα στην αλτρουιστική και φανταστική καριέρα του.

Εάν καταφέρει να μείνει έξω από τη φυλακή και συνεχίσει σε φιλανθρωπικά γεγονότα, τότε ο Maradona του Salento θα μπορέσει να ξεπεράσει αυτά τα ζητήματα και να αποδείξει στη χώρα του ότι είναι πραγματικά ένα παράδειγμα προς μίμηση για τα παιδιά. Μια σημαία που ανήκει στο σπίτι του στο Λέτσε, στην υιοθετημένη πόλη του Παλέρμο και σε όλο το ποδόσφαιρο.