«Κυπριακή χαλκοτεχνία στο μεσογειακό κόσμο κατά την Ύστερη Εποχή του Χαλκού»

Τη Δευτέρα 6 Οκτωβρίου 2014, στις 19.00, στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης θα πραγματοποιηθεί η διάλεξη του Αναπληρωτή Καθηγητή του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κύπρου Γιώργου Παπασάββα με θέμα: «Κυπριακή χαλκοτεχνία στο μεσογειακό κόσμο κατά την Ύστερη Εποχή του Χαλκού». 

Η συγκεκριμένη διάλεξη πραγματοποιείται στο πλαίσιο του κύκλου διαλέξεων με τίτλο «Κυπριακό Σεμινάριο: Πρόσφατες εξελίξεις στην αρχαιολογία της ανατολικής Μεσογείου» που διοργανώνει το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης με στόχο την ευρύτερη προβολή της κυπριακής αρχαιολογίας στην Ελλάδα, θα ακολουθήσει σχολιασμός από την καθηγήτρια Νότα Κούρου.

H κυπριακή χαλκοτεχνία της Ύστερης Εποχής του Χαλκού αποτελεί ένα εντυπωσιακό σύνολο, που χαρακτηρίζεται από τεχνολογική αρτιότητα και δημιουργική πρωτοτυπία. Αν και σε πολλές περιπτώσεις η παραγωγή των χάλκινων κυπριακών έργων βασίστηκε σε καλλιτεχνικές παραδόσεις του Αιγαίου, της Αιγύπτου ή της Εγγύς Ανατολής, το τελικό αποτέλεσμα ήταν πάντα χαρακτηριστικά κυπριακό.

Όπως θα αναφέρει στην ομιλία του ο κ. Παπασάββας: «Αξιοσημείωτο είναι ότι, ενώ στην κεραμική ή την αρχιτεκτονική και άλλες τέχνες, η Κύπρος συχνά θεωρείται ως δέκτης επιδράσεων από άλλες πηγές, στη μεταλλοτεχνία τα κυπριακά εργαστήρια της Ύστερης Εποχής του Χαλκού βρέθηκαν συχνά στην πρωτοπορία, δημιουργώντας αριστουργήματα που ξεπερνούν οτιδήποτε γνωρίζουμε από τη Μεσόγειο και την Ανατολή της ίδιας περιόδου. Είναι μάλιστα σαφές ότι οι Κύπριοι τεχνίτες ευθύνονται για την διάδοση ορισμένων νέων τύπων και τεχνικών πέρα από τα όρια του νησιού, ως το Αιγαίο και την κεντρική Μεσόγειο. Φαίνεται, λοιπόν, πως ο μικρός αυτός τόπος εξειδικευόταν στην τεχνολογία της κατασκευής χάλκινων αντικειμένων, την οποία μάλιστα σε ορισμένες περιπτώσεις διακινούσε μαζί με την πρώτη ύλη».

Για να σκιαγραφηθούν οι εξελίξεις αυτές, θα εξεταστούν μερικές από τις χαρακτηριστικότερες κατηγορίες χάλκινων αντικειμένων της Ύστερης Εποχής του Χαλκού, συγκεκριμένα οι τριποδικοί και τετράπλευροι υποστάτες, ειδώλια ανδρικών και γυναικείων μορφών, τα μικρογραφικά τάλαντα χαλκού και οι χάλκινοι κρατήρες. Πρόκειται για έργα υψηλής ποιότητας, που σχετίζονται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο με το Αιγαίο ή την Ανατολή, χωρίς ωστόσο να χάνουν τον κυπριακό τους χαρακτήρα. Όπως τονίζει ο κ. Παπασάββας: «Τα έργα αυτά δεν μαρτυρούν απλώς τον κοσμοπολιτισμό του νησιού. Ταυτόχρονα δηλώνουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο που είχε η Κύπρος όχι μόνο στα διεθνή δίκτυα διακίνησης πρώτων υλών και αντικειμένων, αλλά και στη διάδοση νέων ιδεών και τεχνολογιών σε όλο το μεσογειακό κόσμο».