Copa Africa: Η αλλαγή προπονητών επαναλαμβάνεται συνεχώς σε κακό

Δημήτρης Βαρσάνης


Η απόλυση του Jorge Costa από την Γκαμπόν μόλις 68 ημέρες πριν φιλοξενήσει το Κύπελλο Εθνών Αφρικής συνεχίζει μια θλιβερή ιστορία των πανικόβλητων και σπασμωδικών λήψεων αποφάσεων από τις Αφρικανικές Ομοσπονδίες ποδοσφαίρου.  

Η αλλαγή προπονητή δεν είναι κάτι καινούργιο για την Ήπειρο. Ωστόσο δυστυχώς σπάνια έχει τα επιθυμητά αποτελέσματα και στις περισσότερες περιπτώσεις πετυχαίνει λίγο περισσότερο από το να αναδείξει την απερισκεψία των πολεμοχαρείς αξιωματούχων.

Ο νέος προπονητής της Γκαμπόν θα είναι ο Jose Antonio Garrido, ο οποίος δεν έχει κάποια γνώση εκ των έσω. Ο πρώην παίκτης της Benfica είναι στη χώρα από τα μέσα του έτους όπως και τεχνικός διευθυντής της ομοσπονδίας, αλλά ρίχνεται στα βαθιά αυτό το Σαββατοκύριακο όταν η Γκαμπόν θα παίξει εκτός έδρας με το Μάλι για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι θα αντιστρέψει τη κατάσταση στο Μπαμάκο το Σάββατο ούτε κιόλας ότι δεν θα φύγει και αυτός κάπου στα κοντά. Ο Jorge Costa (πρώην Διεθνής με τη Πορτογαλία) πορευόταν πάνω σε ένα λεπτό πάγο για λίγο. Η Γκαμπόν φάνηκε να διστάζει πάνω στην ανανέωση του συμβολαίου του όταν τελείωνε στα μέσα του έτους και όταν το έπραξε ήταν μόνο για έξι ακόμη μήνες. Η Γκαμπόν ήταν απογοητευτικη στα τελευταία τελικά που έγιναν στη γειτονική Ισημερινή Γουινέα, ακόμη και αν ο Pierre-Emerick Aubameyang ανακηρύχθηκε ο "Αφρικανός Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς για το 2015" ο πρώτος παίκτης από τη Γκαμπόν που παίρνει αυτό το βραβείο.

Με το Κύπελλο Εθνών Αφρικής να ξεκινά τον Ιανουάριο η Γκαμπόν είχε κερδίσει μόλις μία φορά στις τελευταίες εννέα εξόδους της. Ωστόσο τα πλεονεκτήματα για μια απόλυση προπονητή τόσο σύντομα δεν είναι καθόλου προφανή. Αυτό  λειτούργησε μία φορά στην περίπτωση της Γκάνας το 1992. Ο Burkhard Ziese έκανε πολλά για να αποκατασταθούν τα "μαύρα αστέρια" στην προηγούμενη δόξα τους και να περάσουν στο τουρνουά του Κυπέλλου Εθνών στη Σενεγάλη. Όμως αντικαστάθηκε λίγους μήνες πριν την έναρξη της διοργάνωσης από τον συμπατριώτη του Otto Pfister μετά το τίτλο του Παγκοσμίου κυπέλλου με την Under-17 στην Ιταλία. Ο πρώτος παγκόσμιος τίτλος για την Γκάνα.

Ο Pfister με μόλις εβδομάδες μπροστά να δουλέψει με τη πρώτη ομάδα κατεύθυνε τα "μαύρα αστέρια" έως τον τελικό, όπου έχασαν στη διαδικασία των πέναλτι αφού το  φυλαχτό τους Abedi Pele απουσίαζε από το τελικό λόγω τιμωρίας. Αυτό που συνηθιζόταν στην αλλαγή προπονητών στο παρελθόν ήταν η χρονική στιγμή του Κυπέλλου Εθνών, το οποίο διεξαγόταν έξι μήνες πριν από το Παγκόσμιο Κύπελλο. Η Νιγηρία, η Νότιος Αφρική και τη Τυνησία όλες τους άλλαξαν προπονητές μετά τα τελικά του κυπέλλου Εθνών στο Μάλι το 2002, το οποία πραγματοποιήθηκε σε λιγότερο από πέντε μήνες πριν από το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002 στην Ιαπωνία και στη Νότια Κορέα.

Η Τυνησία απέλυσε τον Henry Michel αφού απέτυχε να περάσει τον πρώτο γύρο, ενώ η Νότιος Αφρική έδιωξε Carlos Queiroz ακόμη κι αν την έφτασε έως τα προημιτελικά. Ο Shaibu Amodu οδήγησε τη Νιγηρία στην τρίτη θέση στο Κύπελλο Εθνών του 2002 όμως το επίτευγμα δεν κρίθηκε επαρκές και έφυγε για να αντικατασταθεί από το γηρασμένο Adegboye Onigbinde, ο οποίος εργαζόταν στο τεχνικό τμήμα της Ομοσπονδίας εκείνο το χρόνο.

Ο Amodu στη συνέχεια ήρθε πίσω ως προπονητής γνωρίζοντας τι θα ερχόταν οκτώ χρόνια μετά στο Κύπελλο Εθνών στην Αγκόλα το 2010, όταν η Νιγηρία αποκλείστηκε στα ημιτελικά ξανά. Πήρε το χάρτι της απόλυσης αμέσως μετά και ο Lars Lagerback τους καθοδήγησε στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Νοτίου Αφρικής.

Ο Stephen Keshi κατόρθωσε να πάει το Τόγκο στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006 στη Γερμανία, αλλά μετά από μια διαμάχη με το αστέρι του Emmanuel Adebayor απομακρύνθηκε από τη θέση του. Η δουλειά δόθηκε στον Otto Pfister με ελάχιστα παιχνίδια μπροστά του για να προετοιμαστεί και η πρόσληψη του δεν είχε καμία επίπτωση.

Ο Sven Goran Eriksson ανέλαβε την Ακτή Ελεφαντοστού μετά την αποχώρηση του Vahid Halilhodzic ύστερα από μια απογοητευτική πορεία στο Κύπελλο Εθνών το 2010. Ο Eriksson είχε μόλις δύο μήνες για να προετοιμαστεί για το Παγκόσμιο Κύπελλο στη Νότια Αφρική, αν και οι Ιβοριανοί δεν πέρασαν από τον πρώτο γύρο.

Η πιο γρήγορη αλλαγή προπονητή μπροστά από ένα μεγάλο τουρνουά ήρθε τέσσερα χρόνια νωρίτερα. Ο Γάλλος Henri Michel εγκαταλείψει την εργασία του ως προπονητής στην Ισημερινή Γουινέα περίπου τρεις εβδομάδες πριν συνδιοργανώσει το Κύπελλο Εθνών το 2012, υποστηρίζοντας για μια λιτανεία σπασμένων υποσχέσεων για τις συνθήκες εργασίας.
 
Ο διάδοχός του είχε περιθώριο κυριολεκτικά δύο εβδομάδες να δουλέψει πριν από την έναρξη του τουρνουά. Ένα άχαρο καθήκον στο οποίο ο Βραζιλιάνος Gilson Paulo είχε ελάχιστες πιθανότητες να πετύχει.