Portsmouth: Από τη Premier League έως το "υπόγειο"...τώρα μπορεί να γιορτάσει ξανά!

Δημήτρης Βαρσάνης

Καθώς η σεζόν οδεύει στη κορύφωση της, ο ήχος που ακούτε από απόσταση είναι ένα “παλιό αγόρι” της Premier League που ξυπνάει από έναν εφιάλτη και τραγουδά με χαρά.

Η Portsmouth (η νικήτρια του FA Cup μόλις πριν από εννέα χρόνια) είναι ο σύλλογος που επέστρεψε από τους νεκρούς. Τώρα οι “Pompey’s” κέρδισαν την άνοδο για να βγουν από το μπουντρούμι της League 2 όπου φυλακίστηκαν για τέσσερα οδυνηρά χρόνια.

Οι πιστοί οπαδοί της Portsmouth και ισχυρή βάση τους (4.500 άτομα) πραγματοποίησαν το ταξίδι 350 μιλίων στο Notts County για να δουν τι θα γίνει τη Δευτέρα και τίποτα δεν θα μπορούσε να κρατήσει τα χαμόγελα από τα πρόσωπά τους, μιας και γιόρταζαν στον αγωνιστικό χώρο μετέπειτα. Είναι μόνο το πρώτο σκαλοπάτι όμως πολλοί από αυτούς τους οπαδούς θα σας πουν ότι αυτό ήταν καλύτερο από τη κατάκτηση του FA Cup και την όγδοη θέση της Premier League που συνέβησαν το 2008.

Αυτό διότι στην καρδιά αυτής της ιστορίας είναι η οικονομική ηλιθιότητα μιας εποχής που οδήγησε έναν περήφανο σύλλογο στο χείλος της εξαφάνισης του. Με το απαρχαιωμένο γήπεδο του το Fratton Park να μπορεί να φιλοξενήσει μόνο 20.000 οπαδούς, οι Pompey’s ξόδεψαν αλόγιστα ποσά για ποδοσφαιριστές όπως οι Sol Campbell, Jermaine Defoe, Peter Crouch, Glen Johnson, Nwankwo Kanu και David James ώστε να έρθουν στη Νότια ακτή. Ωστόσο αποδείχθηκε ότι είναι χρήματα που ο σύλλογος δεν θα μπορούσε να τα αντέξει οικονομικά.

Όταν οι τότε ιδιοκτήτες του κλαμπ, η οικογένεια Gaydamak το οδήγησαν σε πολλά οικονομικά προβλήματα οι τράπεζες τράβηξαν τη “πρίζα” λόγω τεράστιων χρεών με τη Portsmouth να πέφτει σε κατάρρευση. Δεν είχε γήπεδα για προπονήσεις και μερικές φορές ούτε φανέλες. Έπρεπε να πουλήσει κάθε μισό αξιοπρεπή παίκτη και να συνεχίζει να πληρώσει πολλούς από αυτούς. Ακόμη και οι λογαριασμοί του υδραυλικού και του ηλεκτρολόγου έμειναν απλήρωτοι και ένας δικαστής του Ανωτάτου Δικαστηρίου περίμενε να σκοτώσει οποιαδήποτε στιγμή τον ποδοσφαιρικό σύλλογο του Πόρτσμουθ. Ευτυχώς εκείνη τη μέρα είχε μια καλοπροαίρετη διάθεση. Η Portsmouth επιβίωσε κάπως όμως ήταν ακόμα σε κώμα στο θάλαμο της εντατικής.

Υπήρχαν σύντομες περιπλανήσεις με άλλους πιθανούς ιδιοκτήτες, ένας από αυτούς από τη Μέση Ανατολή ήταν τόσο αόριστος που οι οπαδοί τον αποκαλούσαν "Ali Al Mirage". Με τη Portsmouth να βρίσκεται υπό καθεστώς οικονομικής διαχείρισης, ακολούθησαν αφαίρεση 29 βαθμών και τρεις αναπόφευκτους υποβιβασμούς που οδήγησαν το σύλλογο από τη Premier League στο υπόγειο με ένα τρένο εξπρές.

Οι οπαδοί που εξακολουθούσαν να εμφανίζονται σε τεράστιους αριθμούς δεν έχασαν ποτέ την αίσθηση του χιούμορ τους. Μια μέρα στο Swindon μια απαρηγόρητη ομάδα της Pompey δέχτηκε πέντε τέρματα σε 15 λεπτά και οι ταξιδιώτες οπαδοί τραγουδούσαν: "Δεν είστε τίποτα το ιδιαίτερο, χάνουμε κάθε εβδομάδα". Ήταν μια περίπτωση που έπρεπε να γελάσουν για να σταματήσουν το κλάμα.

Όμως μέσα στη σκιά συνέβη ένα θαυμάσιο πράγμα. Η Portsmouth αναγεννήθηκε ως κοινοτικός σύλλογος με τους οπαδούς να ψάχνουν βαθιά στις τσέπες τους και να δίνουν 1.000 λίρες για μια μετοχή. Τώρα ο σύλλογος καθοδηγούνταν από τους ανθρώπους που τον αγαπούσαν περισσότερο. Απίστευτα, κατά μέσο όρο μάζευε 16.000 κόσμο σε μια τέταρτη κατηγορία όπου οι περισσότερες ομάδες παίρνουν το ⅕ από το παραπάνω. Οι οπαδοί ήταν εκεί επειδή ήταν κυριολεκτικά το δικό τους κλαμπ. Φρόντιζαν τον ασθενή τους για να επανέλθει υγιής.

Το Πόρτσμουθ είναι μια ναυτική πόλη που ευδοκιμεί στις αντιξοότητες όπως το έκαναν και όταν χτυπήθηκαν από τις ναζιστικές βόμβες στο Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο. Έτσι ο σύλλογος αγκάλιασε τις δύσκολες στιγμές και μετά από τέσσερα σκληρά χρόνια κακοδιαχείρισης και ένα καρδιοχτύπι στα πλέι-οφ τη περασμένη χρονιά η Portsmouth είναι τελικά στο δρόμο της επιστροφής. Κατευθύνεται από το Paul Cook, ένα προπονητή που θέλει η ομάδα του να παίζει γλυκό ποδόσφαιρο.

Όμως οι οπαδοί έχουν μπροστά τους μια μεγάλη απόφαση να πάρουν. Ο Αμερικανός δισεκατομμυριούχος και πρώην επικεφαλής της Disney Michael Eisner θέλει να αγοράσει το σύλλογο, να βάλει χρήματα και να κατευθύνει τους Pompey’s ξανά στην Premier League μέσα σε μια δεκαετία. Μερικοί οπαδοί είναι πρόθυμοι. Άλλοι μάλλον προτιμούν να παραμείνει ο σύλλογος όπως έχει.

Είναι μια δική τους απόφαση για το εγγύς μέλλον. Αυτή τη στιγμή η πόλη του Πόρτσμουθ έχει ένα πάρτι που θα συνεχιστεί για κάποιο εύλογο χρονικό διάστημα.