Dani: Ο Πορτογάλος γητευτής των γηπέδων στα 90's

Δημήτρης Βαρσάνης

Πορτογάλος, διαβολικά όμορφος, γεμάτος αυτοπεποίθηση και εγωκεντρικός. Ένα προϊόν της ακαδημίας της Sporting Lisbon που λάτρευε να έκανε το παραπάνω βήμα πιο γρήγορα από το αναμενόμενο και ένας ποδοσφαιριστής που θα έγραφε το όνομά του στην Premier League. Εκεί οι συγκρίσεις τελειώνουν γιατί δεν μιλάμε για τον Cristiano Ronaldo.

Το 1996 (επτά χρόνια πριν το πολλαπλό φαινόμενο και κάτοχος της “χρυσής μπάλας” πάρει τη μεταγραφή για τη Manchester United) ο συμπατριώτης και συνάδελφός του Daniel da Cruz Carvalho ή απλά «Dani» έφτασε μέσα σε μια φλόγα δημοσιότητας στη West Ham United.

Τα «Ηνωμένα Έθνη» του Harry Redknapp - συμπεριλάμβαναν τον Marc Rieper (Δανία), τον τωρινό προπονητή των “σφυριών” Slaven Bilić (Κροατία), τον Luděk Mikloško (Τσεχία), τον Marco Boogers (Ολλανδία) και άλλους - είχαν ένα νέο παιδί στο “μπλοκ” τους.

Μόλις στα 19 του ο Dani πραγματοποίησε το ντεμπούτο του στη Sporting πριν από δύο χρόνια, σε μια ομάδα γεμάτη με αστέρια συμπεριλαμβανομένου του Luis Figo και πριν από την μεταγραφή του στο σύλλογο του Ανατολικού Λονδίνου είχε επίσης λάβει τη πρώτη του συμμετοχή με τη χώρα του στον αγώνα κατά της Αγγλίας στο Wembley.

Μετά από αυτή την αναμέτρηση ξέσπασε η μεταγραφολογια και όπως φημολογείται ο Dani ήταν δυσαρεστημένος από το γεγονός ότι χρησιμοποιούνταν τόσο φειδωλά σε συλλογικό επίπεδο παρά το γεγονός ότι εξακολουθούσε να μαθαίνει τα μυστικά του σπορ.

Η καριέρα του έταζε υποσχέσεις αλλά η εγγενής ανάγκη να πάει από το 0 στο 100 το συντομότερο δυνατόν οδήγησε στην πρώτη από τις πολλές αψιμαχίες του με τους ανωτέρους του. Ο τότε προπονητής της Sporting Carlos Queiroz είχε κουραστεί από τα καμώματα του και το συνεχές πρέσινγκ από τον ατζέντη του για την έλλειψη χρόνου συμμετοχής του.

Κατά ειρωνικό τρόπο η ισοπαλία (1-1) κάτω από τους παλιούς δίδυμους πύργους ήταν το παιχνίδι που έπεισε τον Redknapp να πείσει το διοικητικό συμβούλιο ότι έπρεπε να κινήσουν ουρανό και γη για να πάρουν το νεαρό αγόρι δανεικό με σκοπό μια μόνιμη μεταγραφή.

Πολλές από τις διαπραγματεύσεις έγιναν πίσω από τα παρασκήνια χωρίς ο Τύπος να πάρει είδηση τι συμβαίνει το οποίο ήταν εξαιρετικά ασυνήθιστο τότε. Οι φήμες πρότειναν οι Διοικούντες αισθάνθηκαν την ανάγκη να προσελκύσουν μια νέα δυναμική οπαδών. Σε αυτή περίπτωση είχαμε έναν παίκτη που ήταν ήδη ένα μοντέλο και δεν είχε να ζηλέψει τίποτα από τα άλλα αγόρια ροκ μπαντών που ήταν δημοφιλή εκείνη τη περίοδο. Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του, τα σκισμένα φρύδια του και τα κατάμαυρα μαλλιά του ήταν η εντελώς αντίθετη εμφάνιση του συνεργάτη του στην επίθεση Iain Dowie.

Γνωστός για τους πνευματικούς του λόγους, ο Redknapp ξεπέρασε τον εαυτό του μετά τη συνέντευξη Τύπου που ανακοίνωσε την μεταγραφή του Dani. «Η σύζυγός μου τον φαντασιώνεται», είπε στους δημοσιογράφους. "Ακόμη δεν ξέρω αν θα τον βάλω να παίξει ή αν θα τον γ….ω".

Πέρα από το αστείο της υπόθεσης οι πωλήσεις των εισιτηρίων αυξήθηκαν και οι αιτήσεις των μέσων ενημέρωσης προς το σύλλογο ήταν σταθερές. Καθόλου κακό για μια ομάδα που προορίζονταν να παραμείνει στη μέση του βαθμολογικού πίνακα στο μεγαλύτερο μέρος της σεζόν.

Ο Dani και ο Dowie χαρακτηριζόταν με αγάπη ως «η ομορφιά και το κτήνος» στις εφημερίδες μετά από τη συνεργασία τους στην γραμμή κρούσης της West Ham, ενώ ένα κύμα ενδιαφέροντος από τις συζύγους, τις φίλες και τις κόρες των οπαδών των “Hammers” ήταν ακριβώς όπως το είχε σχεδιάσει ο Redknapp.

Ωστόσο έπρεπε να υπάρχει ουσία και στο χορτάρι. Θα μπορούσε αυτός ο τύπος να παίξει ποδόσφαιρο; Τι θα πρόσφερε στη West Ham αν το πρόσφερε; Γιατί δεν υπήρχαν κορυφαίοι σύλλογοι να ενδιαφερθούν για τις υπηρεσίες του και ήταν στην πραγματικότητα απλώς ένα playboy; όλες οι ερωτήσεις που απαιτούσαν μια απάντηση.

Ο Dani ήταν υποχρεωμένος (ή έτσι εμφανίστηκε τότε) στο ντεμπούτο του στο White Hart Lane. Ένα ντέρμπι του Λονδίνου εναντίον ενός από τους πιο μισητούς αντιπάλους τους: τη Tottenham Hotspur. Δεν ήταν ίσως η στιγμή να ρίξεις τον νεαρό Dani στη μάχη με τα λιοντάρια όμως αποδείχθηκε μια πολύ έξυπνη κίνηση από τον Redknapp.

Ατρόμητος στην είσοδο του και πρόθυμος να δείξει στη Sporting τι αγνοούσαν, ο Dani συμμετείχε σε όλα τα καλά που η West Ham είχε να προσφέρει εκείνο το βράδυ της Δευτέρας το Φεβρουάριο του 1996. Οι κάμερες της τηλεόρασης ήταν επίσης παρόντες, προβάλλοντας την αξιοθαύμαστη ικανότητα του νεαρού σε ένα υπερβολικά ενδιαφέρον Αγγλικό ποδοσφαιρικό κοινό.

Όταν ο Dani έβαλε το νικητήριο τέρμα γράφτηκαν ήδη οι τίτλοι. Πολύ καιρό πριν τα κοινωνικά μέσα ασχοληθούν με την αγωνιστική του αξία, το πρόσωπο του βρισκόταν σε κάθε εφημερίδα, κάθε στήλη κουτσομπολιού και σε κάθε περιοδικό. Όλοι ήθελαν ένα κομμάτι του. Αν και η καριέρα του στο Ανατολικό Λονδίνο θα αποδειχθεί πολύ βραχύβια, ο Dani είχε όλη τη χώρα στρωμένη στα “πόδια” του.

Στις δηλώσεις του μετά τον αγώνα μαζί με τον Dowie - ο οποίος ήταν λιγότερο ευχάριστος να τον βλέπεις - διασκέδαζε όλους εκείνους που είχαν συντονιστεί. Ο άνθρωπος ήταν όμορφος. Δεν ήταν μόνο στις κερκίδες όπου υπήρχε τεράστια προσδοκία κάθε φορά που ο Dani αγωνιζόταν για Hammers. Ακόμη έκανε την απαιτούμενη εντύπωση στους συμπαίκτες του, το μισό χρόνο για τους λάθος λόγους. Οι προπονήσεις τον ενοχλούσαν και αν μπορούσε να ξεφύγει από αυτή τη διαδικασία θα το έκανε με μεγάλη ευχαρίστηση.

Μέσα σε όλα τα καλά και τη πλάκα που είχε ο Redknapp, γινόταν πολύ κακός με όποιον έπαιρνε τη λάθος πλευρά και σύντομα κατέστη σαφές ότι η σχέση με τη νέα του μεταγραφή δεν θα διαρκέσει για πολύ. Οι έφηβοι Rio Ferdinand και Frank Lampard είχαν ανέβει στο ρόστερ της πρώτης ομάδας και οι δύο τους εργάστηκαν πολύ, πολύ πιο περισσότερο για να αποδείξουν την αξία τους απ' ότι το Πορτογαλέζικο μοντέλο.

Αν και σκόραρε άλλη μια φορά εναντίον της Manchester City έξι εβδομάδες μετά την εμφάνισή του στη σκηνή της Premier League, ένα διάλειμμα στα μέσα της σεζόν στην Ισπανία σφράγισε τη μοίρα του Dani στο κλαμπ. Του είχε δοθεί άδεια να φύγει από το ξενοδοχείο της ομάδας ένα απόγευμα όμως δεν γύρισε για τη προπόνηση το επόμενο πρωί.

«Ήταν να ερχόταν στις 13:30, δεν υπήρχε ακόμα κανένα σημάδι από αυτόν», έγραψε ο Redknapp στην αυτοβιογραφία του. "Χαλαρώναμε δίπλα στην πισίνα ... ξαφνικά περνάει αυτή η ηλιοκαμμένη φιγούρα δίπλα από εμάς, εμφανισιακά στη τρίχα με γυαλιά ηλίου,σαν ένας αστέρας του χόλιγουντ. Δεν μπορούσε ή μάλλον δεν θα μου έδινε καμία εξήγηση. Όλα τα παλικάρια ήξεραν ότι είχε πάει με μία, ίσως ακόμα και με δύο ή τρεις γυναίκες αλλά δεν υπήρχε τρόπος να μου το πει. "

Μια άλλη χαμένη προπόνηση μετά την επιστροφή τους καθώς και οι εικονογραφημένες φωτογραφίες του σε ένα νυχτερινό κέντρο διασκέδασης από το προηγούμενο βράδυ ήταν το νερό που ξεχείλισε το ποτήρι. Τοποθετημένος στις ρεζέρβες πριν την ακύρωση του συμβολαίου από το σύλλογο, ο Dani είχε περάσει από ήρωας στο μηδέν μέσα σε τρεις μήνες και μόνο εννέα εμφανίσεις για το κλαμπ.

Παρά το μειωμένο επίπεδο φυσικής του κατάστασης λόγω έλλειψης προπονήσεων και αγώνων, κλήθηκε από την Πορτογαλία για να παίξει στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα. Μαζί του ήταν ο σημερινός προπονητής της Porto Nuno, ο Nuno Gomes και ο Hugo Porfirio - που έπαιξε στη West Ham την επόμενη σεζόν - μεταξύ άλλων.

Ένα αξιοπρεπές σύνολο προσωπικών επιδόσεων οδήγησε την Πορτογαλία να φτάσει μέχρι τον αγώνα του χάλκινου μεταλλίου, όπου ηττήθηκε με το βαρύ 5-0 από τη Βραζιλία. Ο Ajax τον γνώρισε μέσω του Johan Cruyff, ο οποίος έμελλε να είναι στην Αμερική για τη δουλειά του τηλεσχολιαστή.

Υπογράφοντας στο κλαμπ κατά την έναρξη της σεζόν 1996/97, ο Dani έκανε μια παρόμοια εντυπωσιακή είσοδο στην Eredivisie προτρέποντας τον Cruyff να δώσει στο νεαρό τη φανέλα με το νούμερο 14. Μια κίνηση πολύ επιπόλαια επειδή ο Dani δεν έφτασε ποτέ κοντά στα ύψη που είχε αφήσει υποσχέσεις από την αρχή της καριέρας του.

Στα τέσσερα χρόνια του στο κλαμπ δεν θεωρήθηκε ποτέ βασικός κάνοντας μόνο 72 εμφανίσεις και μέχρι το τέλος της εποχής του στην Ολλανδική πρωτεύουσα, η αγάπη του για το άθλημα ήταν ήδη εξαντλημένη

Σε μια παρουσία πέντε αγώνων κάτω από τον José Mourinho στη Benfica ήταν επίσης προορισμένος να αποτύχει και όταν η Atlético Madrid τον κάλεσε αισθάνθηκε ότι ήταν η τελευταία του ευκαιρία στα 24 του. Στη Segunda División ο Fernando Torres και ο σημερινός βοηθός της Atleti Germán Burgos θα είναι μεταξύ των συμπαικτών του.

Αφού χάθηκε η άνοδος στην La Liga στην πρώτη του σεζόν στην Ισπανία, ο Dani βοήθησε τους Rojiblancos να επανέλθουν τη σεζόν 2001 - 02. Όμως θα αποδεικνυόταν ότι ήταν η τελευταία σημαντική συμβολή του. Μέχρι το τέλος της επόμενης χρονιάς η περιφρόνησή του για το σπορ τον έκανε να κρεμάσει τα παπούτσια του σε ηλικία 27 ετών.

Δεν κατέστρεψαν οι τραυματισμοί την καριέρα του αλλά η ιστορία μιας ζωής που τη ζούσε χωρίς να είναι διατεθειμένος να γίνει σαν τον Cristiano Ronaldo που είχε την επιθυμία να γίνει ο καλύτερος ποδοσφαιριστής του κόσμου.

Αφού εξαφανίστηκε για λίγο από το προσκήνιο, ο Dani θα επανεμφανιστεί στην Πορτογαλική τηλεόραση σε διάφορους ρόλους. Είναι ξεκάθαρο ότι η αγάπη για την κάμερα και τα λαμπερά φώτα είναι τα μέρη όπου αισθανόταν πάντα πιο άνετα. Με μια λεγεώνα θηλυκών θαυμαστών να εξακολουθούν να συρρέουν και η εμφάνιση του να εξασφαλίζει ότι παρέμεινε το κέντρο της προσοχής, οι τηλεοπτικές εταιρείες συχνά παράβλεπαν την αμηχανία του, ιδιαίτερα στις ζωντανές εκπομπές.

Ο Dani τελικά έλαβε τον ρόλο που του άρμοζε με τη παρουσίαση της Πορτογαλικής έκδοσης του Dancing With the Stars. Η δημοτικότητα του σόου τον ώθησε πίσω στην Eθνική συνείδηση ​​και παρόλο που φαινόταν να είναι μια αποτυχία σε όλη την επαγγελματική του ζωή συνέχισε να διατηρεί τις αγάπες ενός Έθνους.

Εκτός της οθόνης μπορεί τώρα να βρίσκεται περιστασιακά στη προηγούμενη δουλειά του και σε μια ενδεκάδα θρύλων της Εθνικής Πορτογαλίας μακριά από τα λαμπερά φώτα του Boleyn Ground, του Amsterdam Arena και του Vicente Calderón.