Ιταλικό ποδόσφαιρο: Η πτώση της Σικελίας

Δημήτρης Βαρσάνης



Ο μεγάλος απών από την κλήρωση της Serie A του περασμένου μήνα δεν πέρασε απαρατήρητος. Σε μια παρουσίαση που πραγματοποιήθηκε στο Μιλάνο, κανένας εκπρόσωπος από τις ομάδες της Σικελίας δεν υπήρχε.

Για πρώτη φορά τα τελευταία 13 χρόνια ο χάρτης του Campionato τελειώνει μέσα στη χερσόνησο. Ωστόσο οι ομάδες από τη νότια Ιταλία - αν και σε μικρούς αριθμούς - θα εκπροσωπούνται στη Serie A φέτος από τη διεκδικήτρια του τίτλου Napoli, τη μικρή Crotone - η οποία κατάφεραν να ξεφύγει από τον υποβιβασμό την τελευταία αγωνιστική τη περασμένη σεζόν - και τη πρωτάρα Benevento.

Η Palermo αποχαιρέτησε τη Serie A μετά από μια ταραχώδη χρονιά. Οι Rosanero άλλαξαν τέσσερις προπονητές όμως πέτυχαν μόνο έξι νίκες σε όλη τη σεζόν, δύο από τις οποίες ήρθαν όταν η μοίρα της ομάδας ήταν ήδη σφραγισμένη. Έτσι, παρά τη νίκη στο τελευταίο παιχνίδι της χρονιάς που έριξε την Empoli και συνείσφερε στη σωτηρία της Crotone, η “κουρτίνα” έπεσε στην πιο επιτυχημένη ομάδα της Σικελίας δημιουργώντας αμφιβολίες για το μέλλον του πιο δημοφιλούς αθλήματος στο νησί.

Μόλις πριν από 11 χρόνια το ποδόσφαιρο στη Σικελία ήταν στο αποκορύφωμά του. Κατά την περίοδο 2005-2006, η Palermo πέτυχε το καλύτερο αποτέλεσμα της τερματίζοντας στην πέμπτη θέση και χάνοντας για μόνο δύο βαθμούς την έξοδο στα προκριματικά του Champions League. Ο υποβιβασμός της Messina ανατράπηκε εξαιτίας του σκανδάλου Calciopoli, το οποίο είδε τη Juventus να πέφτει στη Serie Β στη θέση των Giallorossi. Στα τέλη Μαΐου του ίδιου χρόνου, η Catania - που έλειπε από τη κορυφαία κατηγορία από το 1984 - ανέβηκε για να ολοκληρώσει ένα ιστορικό χατ - τρικ των ομάδων της Σικελίας που θα αγωνίζονταν στη Serie A τη σεζόν 2006-2007.

Αντίθετη από τη φύση της, ακραία και συχνά σε αντίθεση με την υπόλοιπη Ιταλία η Σικελία έζησε τη χρυσή εποχή του ποδοσφαίρου όταν ολόκληρο το κίνημα του Calcio υπέστη τη χειρότερη του περίοδο, βασανισμένο από τα σκάνδαλα διαφθοράς και το παράνομο στοιχηματισμό.

Εκείνες ήταν οι ημέρες των έξι τοπικών ντέρμπι της Σικελίας στη Serie A, του “τρίου” του Palermo (Cristian Zaccardo, Andrea Barzagli και Fabio Grosso) που κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006 και την Messina να εγκαινιάζει ένα νέο σύγχρονο γήπεδο. Δεν κράτησε όμως πολύ. Οι κακές επενδύσεις, η έλλειψη τύχης και ένα είδος διεστραμμένης αυτοκαταστροφικής βούλησης των ιδιοκτητών της από τότε έφεραν τις ομάδες της Σικελίας πίσω στην ανωνυμία.

Μία από τις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης στο σκάουτινγκ, η Palermo έμαθε πώς να ζει επικίνδυνα αφού αγοράστηκε από τον Βενετό επιχειρηματία Maurizio Zamparini. Ο ηφαιστειογενής του χαρακτήρας και η ικανότητά του να αλλάζει προπονητές τον ανέδειξαν στο ρόλο ενός μύθου που ζούσε στην Ιταλία και πέρα ​​από αυτή.

Παρόλα αυτά από το 2002 ο 76χρονος Zamparini με καθόλου παρελθόν ως ποδοσφαιριστής, καθώς και ένας επίδοξος πολιτικός συνέβαλε στη δημιουργία της Palermo ως πραγματική δύναμη, φέρνοντας μερικούς από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές στον κόσμο στο EStadio Renzo Barbera.

Από τα σημερινά αστέρια της PSG Edison Cavani και Javier Pastore, στον Paulo Dybala, στον Matteo Darmian και στον Luca Toni, η Palermo ανακάλυψε και στη συνέχεια πώλησε δεκάδες ταλέντα με πολλά εκατομμύρια Με την πάροδο του χρόνου, οι φίλαθλοι εξοικειώθηκαν με την ιδέα ότι η Palermo πουλά τους παίκτες της στη Juventus, στη Milan και στην Inter, αλλά και γρήγορα συνειδητοποίησε ότι ο σύλλογος δεν θα μπορούσε να κρατήσει τους καλύτερους παίκτες του για πολύ καιρό.

"Τους ανακαλύπτουμε νωρίς για να τους πουλάμε σε υψηλό κόστος" ήταν η σκέψη που εξασφάλιζε το καθεστώς της Palermo για πάνω από μια δεκαετία. Την περασμένη σεζόν όμως το στοίχημα δεν ευδοκίμησε, καθώς η απώλεια του Franco Vazquez στη Sevilla παράλληλα με την εμπειρία του Gilardino, του Sorrrentino και του Maresca αποδείχτηκε πάρα πολύ δαπανηρή.

Τα κακά αποτελέσματα δημιούργησαν την αίσθηση της απάθειας, ακόμη και από τους πιο πιστούς υποστηρικτές που αισθάνονταν το τέλος μιας εποχής. Ο Maurizio Zamparini αποφάσισε να πουλήσει το κλαμπ σε ένα βρετανο - αμερικανικό ταμείο που εκπροσωπήθηκε από τον τηλεπαρουσιαστή Paul Baccaglini.

Τον Μάρτιο ο Baccaglini ήρθε στη Palermo ανακοινώνοντας ένα νέο και πολλά υποσχόμενο πλάνο, αλλά λίγες εβδομάδες αργότερα αποκαλύφθηκε μια μπλόφα. Ο Zamparini έκρινε «γελοία» την οικονομική προσφορά του ταμείου και αποφάσισε ότι η καλύτερη πορεία δράσης ήταν να διατηρηθεί η τωρινή ιδιοκτησία αν και με απρόθυμο τρόπο.

Οι Rosanero θα ξεκινήσουν τη καινούργια σεζόν επιδιώκοντας να επιστρέψουν ταχέως στη Serie A. Εντούτοις κινδυνεύουν να παίζουν μπροστά σε ένα άδειο γήπεδο. Στην πραγματικότητα το κλαμπ έχει καταγράψει τη χαμηλότερη ζήτηση στα εισιτήρια διαρκείας μέχρι στιγμής: μόλις 1000 πωλήσεις σε σχέση με τις περισσότερες από 6.000 την ίδια περίοδο πέρυσι.

Εν τω μεταξύ η μισητή αντίπαλος της Palermo, Catania εξαναγκάστηκε να φύγει από το δικό της στάδιο αυτό το καλοκαίρι. Οι rossoazzurri που εξασθενούν στη Serie C έπρεπε να αντιμετωπίσουν τη γειτονική Sicula Leonzio από τη Λεντίνι - λίγα χιλιόμετρα νοτιοανατολικά του όρους Αίτνα - στο Coppa Italia της Serie C την Κυριακή 6 Αυγούστου.

Ωστόσο ο σύλλογος είχε ήδη κλείσει το γήπεδο του Angelo Massimino για το φιλικό της Milan με τη Real Betis τρεις μέρες αργότερα. Δύο αγώνες σε λιγότερο από 72 ώρες θα έβλαπταν την ήδη κακή ποιότητα χόρτου και η Catania αποφάσισε ότι το παιχνίδι του κυπέλλου έπρεπε να αναβληθεί για μια εβδομάδα. Ubi maior, minor cessat δηλαδή όπου υπάρχει ο μεγάλος, ο μικρός παραμελείται.

Η απόφαση της Catania να μην απορρίψει τους διάσημους καλεσμένους της δεν κάθισε καλά στους τοπικούς Ultras, οι οποίοι πριν λίγες μέρες θα γέμιζαν το γήπεδο για να δουν την ομάδα τους να παίζει και μερικές φορές ακόμη και να κερδίζει την αριστοκρατία του ποδοσφαίρου.

Άλλοτε με το προσωνύμιο μικρή “albiceleste” λόγω της τεράστιας παρουσίας των Αργεντινών παικτών, το κλαμπ που ήταν κάποτε η πρώτη Ευρωπαϊκή στάση στη νικηφόρα καριέρα του Diego Simeone, έχει κολλήσει για δύο χρόνια σε μια μη ανδρική γη.

Μετά από τους δύο συνεχόμενους υποβιβασμούς στην τρίτη κατηγορία, η Catania τιμωρήθηκε επίσης με μείωση βαθμών για δύο διαδοχικές χρονιές λόγω του προέδρου της Antonino Pulvirenti που μπλέχτηκε με τη χειραγώγηση αγώνων, τη διοικητική απάτη και τις καθυστερημένες πληρωμές προς τους παίκτες.

Σταδιακά η κατάσταση του συλλόγου - ο οποίος στις καλές του εποχές κατόρθωσε να νικήσει την Inter του Jose Mourinho - υποχώρησε και σήμερα οι rossazzurri δεν μπορούν να βρουν  καλύτερη αντιπολίτευση παρά μόνο στους φιλικούς αγώνες κόντρα σε ερασιτεχνικές ομάδες από την εσωτερική Σικελία.

Άλλες ομάδες της Σικελίας οι οποίες εμφανίστηκαν τακτικά στη Serie C την τελευταία δεκαετία, έδειξαν τη σκληρή τους αντίθεση στην Catania η οποία μόλις πριν από μερικά χρόνια θα τις κέρδιζε άνετα. Ο άνδρας που είναι επιφορτισμένος με την επαναφορά της ομάδας στη Serie B είναι ο Cristiano Lucarelli (ο πρώην επιθετικός της Livorno) ο οποίος ποτέ δεν έκρυψε τη συμπάθεια του για την άκρα αριστερά.

Σίγουρα δεν είναι ο πιο ταιριαστός συνδυασμός για τους υποστηρικτές της σκληρής δεξιάς της Catania, οι οποίοι μέχρι στιγμής έχουν δώσει στον πρώην προπονητή της Messina το πλεονέκτημα της αμφιβολίας. Ο χρόνος και τα αποτελέσματα θα μιλήσουν.

Η Messina μιας που την αναφέραμε τρέχει να καλύψει τις τρύπες της για την επόμενη σεζόν. Ο ιδιοκτήτης του κλαμπ Franco Proto - ο οποίος κατά τη δεκαετία του ‘90 ήταν υπεύθυνος στην Atletico Catania - πρόσφατα και όχι για πρώτη φορά κρίθηκε αφερέγγυος παίρνοντας και τον σύλλογο μαζί του.

Η πρόσφατη ιστορία της Messina είναι γεμάτη από δικαστικές προσφυγές, γραφειοκρατία και νομικές προθεσμίες, τόσο πολύ που είναι σχεδόν αδύνατο να θυμηθούμε τις αθλητικές της επιτυχίες. Το κλαμπ έχει αναμορφωθεί και μετονομαστεί τέσσερις φορές τα τελευταία 20 χρόνια μετά από οικονομικές αποτυχίες και κακές επενδύσεις.

Παρά το γεγονός ότι ο υποβιβασμός της είχε ανατραπεί από το δικαστήριο το 2006, οι Giallorossi κατέρρευσαν γρήγορα αφήνοντας την πιο πυκνοκατοικημένη επαρχία της Σικελίας χωρίς την κατάλληλη ομάδα υποστήριξης.

Το San Filippo Stadium - που εγκαινιάστηκε το 2004 - είναι τώρα άδειο στα προάστια της πόλης. Πάρα πολύ μεγάλο για να γεμίσει και πολύ ακριβό για χρηματοδότηση, το στάδιο πιθανότατα να μην χρησιμοποιηθεί φέτος, όταν η ομάδα θα αγωνιστεί στη Serie D (τέταρτη κατηγορία της Ιταλίας). Αντ'αυτού οι Giallorossi θα επιστρέψουν στο υποβαθμισμένο έδαφος Celeste, το παλιό τους σπίτι που περιβάλλεται από κατοικημένες περιοχές και που αναρριχήθηκαν στις κατηγορίες στις αρχές της δεκαετίας του 2000.

Το Celeste θεωρήθηκε συχνά επικίνδυνο για τους οπαδούς. Κατά τη διάρκεια του τελικού των πλέι - οφ της Serie C το 2001 μεταξύ της Messina και της Catania, ένας οπαδός των γηπεδούχων σκοτώθηκε από μια σπιτική βόμβα που εκτοξεύτηκε από τις κερκίδες των φιλοξενούμενων. Ένα έγκλημα του οποίου οι δράστες δεν έχουν προσαχθεί ποτέ στη δικαιοσύνη.

Φέτος τα περισσότερα από τα ντέρμπι της Σικελίας θα γίνουν στη Serie C όπου η Trapani υποβιβάστηκε πέρυσι θα  συμμετάσχει στον ίδιο όμιλο με τις Siracusa, Akragas, Sicula Leonzio και τη Catania.

Η αίσθηση είναι σαν τη δεκαετία του '90 όταν το ποδόσφαιρο της Σικελίας ήταν απλώς μια περιφερειακή υπόθεση και ελάχιστα εμφανίστηκε σε Εθνικές εφημερίδες όπως η Gazzetta dello Sport.