Ligue 1: Η πτώση της Lille και η ανησυχητική περίοδος των Ultras της

Δημήτρης Βαρσάνης


Οι εικόνες από την εισβολή στον αγωνιστικό χώρο και οι απειλές στο τέλος του αγώνα Lille - Montpellier πρόσφατα έπληξαν πολλούς όμως δεν έφτασαν ως μεγάλη έκπληξη για τους περισσότερους.

Σε ένα άθλημα που ασκείται όλο και περισσότερο υπό πίεση όπου απαιτούνται αποτελέσματα και άμεση επιτυχία από όλους, είναι οικείο να βλέπουμε τους οπαδούς να απογοητεύονται και να αισθάνονται απομονωμένοι, αν και οι διαμαρτυρίες των οπαδών είναι ένα πράγμα και οι επιθέσεις σε παίκτες άλλο.

Η επίθεση των Ultras της Lille μοιάζει κάπως με το τραγικό περιστατικό του Heysel το 1985, όπου σκοτώθηκαν 39 οπαδοί της Juventus. Αυτοί οι σύνδεσμοι είναι λίγο αναίσθητοι και άγριοι, αλλά η Γαλλική ποδοσφαιρική Ομοσπονδία πρέπει να αναλάβει δράση για να εξασφαλίσει τη διατήρηση της ασφάλειας των παικτών. Μετά το συμβάν ο πρώην αστέρας της Lille Eden Hazard προέτρεψε τους οπαδούς να στηρίξουν την ομάδα γράφοντας στο Twitter: «Αυτό το βράδυ πονάω για τη Lille μου ... θυμηθείτε, μένουμε ενωμένοι και μαζί στις καλές και στις πιο δύσκολες στιγμές. Go LOSC! "

Για να σας βοηθήσουμε με τη κατάσταση η Lille είναι στη μέση μιας μάχης του υποβιβασμού μετά τη κατάκτηση του νταμπλ επτά χρόνια νωρίτερα. Η πτώση της ήταν σύμφωνη με πολλά μικρότερα κλαμπ που από τη μέση της βαθμολογίας ανέβηκε και στέφθηκε πρωταθλήτρια. Η Leicester City πρόκειται για μια Αγγλική σύγκριση.

Η Lille κατέκτησε το πρωτάθλημα της Ligue 1 - το μοναδικό της πρωτάθλημα μέχρι σήμερα - το 2011 υπό τη διεύθυνση του Rudi Garcia. Αυτό συνέβη κατά τη διάρκεια της δεύτερης θητείας του στο σύλλογο που υπό την καθοδήγησή του από διεκδίκηση ενός εισιτηρίου για το Europa League στέφθηκε πρωταθλήτρια Γαλλίας. Κάτω από τον Garcia η Lille έπαιξε ελκυστικό και επιθετικό ποδόσφαιρο. Αυτό το στατιστικό υπογραμμίστηκε από την επίδοση της στο πρωτάθλημα το 2009, όπου τερμάτισε τέταρτη και σημείωσε 72 τέρματα.

Η κατάκτηση του πρωταθλήματος και η επακόλουθη έξοδος στο Champions League έθεσαν τη Lille στο προσκήνιο και δεν είναι περίεργο ότι οι καλύτεροι ποδοσφαιριστές της και μάλιστα ο ίδιος ο προπονητής της προσέλκυσαν την προσοχή μεγαλύτερων συλλόγων. Ο Garcia έφυγε για να ενταχθεί στη Roma το 2013 - την ίδια χρονιά που ο Eden Hazard πήγε στην Chelsea - αλλά δεν τη παρέλυσε, καθώς έχασε μια Ευρωπαϊκή θέση για ένα βαθμό. Από τότε τερμάτισε τρίτη, όγδοη, πέμπτη και 11η μιας και άρχιζε η πτώση της στο πρωτάθλημα.

Όπως και πολλοί σύλλογοι που πέφτουν πάνω στο βάρος τους, η Lille κατάφερε να παραμείνει άνετα στη Ligue 1 διατηρώντας τη νοοτροπία του selling club. τα μεταγραφικά τους έξοδα τις τελευταίες τρεις χρονιές είναι σημαντικά χαμηλότερα από αυτά που έλαβαν. Αυτό ακούγεται σαν μια καλή δουλειά ωστόσο προέκυψε μια έλλειψη γνήσιας ποιότητας που να αντικαθιστά εκείνους που εγκατέλειψαν το κλαμπ.

Ένας άνθρωπος που εμφανίστηκε αποφασισμένος να σταματήσει τη σήψη στο Γαλλικό σύλλογο είναι ο επιχειρηματίας Gérard Lopez. Αγόρασε το κλαμπ πέρυσι, έχει επιβλέψει πρόσφατα την κατασκευή νέων εκπαιδευτικών εγκαταστάσεων και αποτελεί μέρος της ανακαίνισης της ήδη εντυπωσιακής ακαδημίας της. Ο Lopez διόρισε επίσης τον πεπειραμένο τεχνικό Marcelo Bielsa το Μάιο του 2017.

Πέντε προπονητές σε τέσσερα χρόνια πρότειναν την πτώση της Lille που ξεκίνησε πολύ πριν από το διορισμό του Bielsa και δεν οφείλεται μόνο στην ανικανότητά του να σταθεροποιήσει το πλοίο, μιας και το διοικητικό συμβούλιο πρέπει να πάρει κομμάτι της ευθύνης δεδομένου ότι ο Αργεντινός πιθανότατα να μην είναι το πρώτο όνομα  που θα θελήσετε να επιλέξετε εάν ψάχνετε μια σταθερή ταυτότητα. Μια τακτική ιδιοφυΐα αναμεμειγμένη με την απρόβλεπτη εμφάνιση ενός σπασμένου τροχού ενός αυτοκινήτου.

Προσλήφθηκε ως προπονητής της Lazio το 2016 και έμεινε δύο ημέρες πριν από την παραίτησή του για υποτιθέμενες σπασμένες υποσχέσεις γύρω από τις μεταγραφές. Ακολούθησε εν συνεχεία μια καταδίκη από το σύλλογο για παραβίαση του συμβολαίου. Πριν από αυτό βασίλεψε για λίγο περισσότερο από μια χρονιά ως προπονητής της Marseille και παραιτήθηκε μετά το πρώτο παιχνίδι της σεζόν 2014/15 ύστερα από μια ήττα από τη Caen. Αναφέρθηκε στις διαφορές με τη διοίκηση του συλλόγου ως λόγος της παραίτησής του ωστόσο πολλοί αμφισβήτησαν τη στιγμή της απόφασης του.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι ένας ταλαντούχος και διορατικός προπονητής και έχει Διεθνή εμπειρία με τη Χιλή και την Αργεντινή όμως η πρόσληψη του φάνηκε λίγο απογοητευτική για τον Lopez. Ο περίεργος τρόπος που άφησε τα προηγούμενα σωματεία του χτυπήθηκε ξανά στη Lille, καθώς αναστάληκε τον Δεκέμβριο του 2017 για το φαινομενικό ταξίδι του στη Χιλή για να επισκεφθεί τον πρώην συνάδελφο του Luis Bonini χωρίς την άδεια των “σκύλων”. Ο Bonini πάλευε με το καρκίνο στο στομάχι του και παρόλο που ο Bielsa παρέμεινε σε αναστολή, οι κατηγορίες για το μη εξουσιοδοτημένο ταξίδι αργότερα παρουσιάστηκαν ψευδείς. Ο Bielsa απαλλάχθηκε από τη θέση του λίγο αργότερα.

Μετά τη δαπάνη των 55 εκατομμυρίων ευρώ το καλοκαίρι του 2017, μπορεί να υποστηριχθεί ότι ο σύλλογος υπέφερε πάρα πολύ σύντομα καθώς πήρε 12 παίκτες και ανανέωσε πλήρως την ομάδα. Σύμφωνα με πληροφορίες ο Bielsa χρειάστηκε λιγότερο από μία ώρα για να αποφασίσει ποιους από το ρόστερ θα κρατούσε και ποιους θα πωλούσε. Είναι φανερό ότι ο σύλλογος δεν προσαρμόστηκε ποτέ στις αλλαγές του. Οι ιδιοκτήτες του συλλόγου θα περίμεναν κάτι σε αντάλλαγμα για την επένδυσή τους.

Παρόλο που τα τεράστια χρηματικά ποσά μπορούν να θεωρηθούν ως λίγο απερίσκεπτα, ειδικά για ένα κλαμπ με μια επισφαλή οικονομική προοπτική, το ρεκόρ του Bielsa με μόλις τρεις νίκες στους πρώτους 14 αγώνες της σεζόν θα μπήκε σίγουρα στο μυαλό των εργοδοτών του. Είναι λοιπόν σαφές ότι ο Αργεντινός και οι ιδιοκτήτες πρέπει να μοιράζονται την ευθύνη για τις τρέχουσες δυσκολίες της Lille.

Ο νέος προπονητής και πρώην παίκτης της Lille Christophe Galtier ξεκίνησε καλά στην αλλαγή του 2018, αλλά τα αποτελέσματα δεν βελτιώθηκαν αρκετά για να κρατήσουν τη Lille μακριά από τη διακεκαυμένη ζώνη. Η πρόσφατη φόρμα της αναγράφει μόνο δύο νίκες μέσα στο 2018. Παρόλα αυτά η παραμονή τους δεν είναι μια χαμένη υπόθεση ακόμα και μετά τα σουρεαλιστικά γεγονότα του προπερασμένου Σαββατοκύριακου, δεδομένου ότι η απομένουν εννέα αγωνιστικές και απέχουν μόνο ένα βαθμό από τη σωτηρία.

Για να πατήσουν περισσότερο το σύλλογο ενώ βρίσκεται στο έδαφος, τα αναφερθέντα οικονομικά προβλήματά τους άνηκαν στην πρώτη γραμμή των ειδήσεων πρόσφατα. Τον Δεκέμβριο του 2017 ο οργανισμός ελέγχου των ποδοσφαιρικών συλλόγων της Γαλλίας, η DNCG επέβαλε απαγόρευση μεταγραφών στο σύλλογο. Δεν έγιναν γνωστοί οι λόγοι αν και πιστεύεται ότι αυτό οφειλόταν σε οικονομικές ανησυχίες. Ο σύλλογος δεν είχε τη δυνατότητα να πραγματοποιήσει μεταγραφές κατά τη διάρκεια του Ιανουαρίου και αυτό ενδεχομένως να έχει τεράστια επίδραση προς το τέλος της σεζόν. Προσθέστε το γεγονός ότι το κλαμπ μπορεί τώρα να αντιμετωπίσει τιμωρία από την Ομοσπονδία για την εισβολή των οπαδών στον αγωνιστικό χώρο με τη Montpellier και να αναγκαστεί να παίξει ένα παιχνίδι κεκλεισμένων των θυρών. Η έλλειψη μιας ρομαντικής ατμόσφαιρας δεν πρόκειται να βοηθήσει στη μάχη τους για τη παραμονή και θα τους χτυπήσει επίσης οικονομικά.

Τα γεγονότα στη Lille όπως και αυτά που αφορούν τους οπαδούς της West Ham κατά τη διάρκεια του αγώνα τους εναντίον της Burnley στο Ολυμπιακό στάδιο, υπογραμμίζουν πόσο συναισθηματικά εμπλέκονται οι οπαδοί και πόσο σημαίνει γι 'αυτούς το μέλλον του συλλόγου τους. Μιας και όποιος είναι εξοικειωμένος με το κλαμπ τους να πέφτει στη βαθμολογία αγώνα μετά τον αγώνα, η ορμή μπορεί να οικοδομηθεί πολύ γρήγορα καθώς οι πωλήσεις των παικτών χωρίς σημαντική επανεπένδυση στην ομάδα μπορούν να δημιουργήσουν μια αποδυναμωμένη ομάδα. Ενώ το κλαμπ ολισθαίνει συχνά οι οπαδοί υποφέρουν.

Ο Gérard Lopez συναντήθηκε με τους συνδέσμους της Lille μια εβδομάδα πριν από το παιχνίδι με τη Montpellier σε μια προσπάθεια να εμβαθύνει μια καλύτερη σχέση μαζί τους. Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς οι φίλαθλοι θα υποστήριζαν την ομάδα μέχρι το τέλος της σεζόν. Αναφέρεται ότι η DVE, μία από τις πιο γνωστές ομάδες Ultras της Lille ήταν υπεύθυνη για την εισβολή στον αγωνιστικό χώρο και την επακόλουθη διαμαρτυρία, οπότε φαίνεται ότι η υπόσχεσή τους καταστράφηκε από τις ενέργειές τους στο τελικό σφύριγμα.

Οι Ultras σε όλο τον κόσμο έχουν μια συχνά ανήσυχη συμμαχία με τους προπονητές και τους παίκτες του συλλόγου τους και ως εκ τούτου τους δίνεται μια ειδική πρόσβαση στην ομάδα. Οι σύλλογοι συμβάλλουν επίσης στα εισιτήρια και στα έξοδα ταξιδιού πράγματα που οι περισσότεροι οπαδοί θα έδιναν το οτιδήποτε για να τα απολαύσουν. Σε αντάλλαγμα για αυτή την πρόσβαση και την ειδική μεταχείριση, προσφέρουν την ακλόνητη στήριξή τους τόσο ποσοτικά στις κερκίδες όσο και φωνητικά κατά τη διάρκεια της αναμέτρησης. Ωστόσο όπως είδαμε, οι Ultras μπορούν και συχνά τα βάζουν με την ομάδα, συνήθως με τους παίκτες και τους Διοικούντες.

Δυστυχώς το περιστατικό της Lille δεν είναι το μοναδικό. Τον Σεπτέμβριο του 2017 οι ultras της Legia Warsaw επιτέθηκαν στους παίκτες τους σε ένα πάρκινγκ αυτοκινήτων μετά από μια ήττα με 3-0 από τη Lech Poznań. Στην Ισπανία τον Μάιο του 2017 η ομάδα της Tercera División Alcalá ηττήθηκε από τη San Fernando με 1-0. Οι ultras της Alcalá εισέβαλαν στον αγωνιστικό χώρο και επιτέθηκαν στους αντιπάλους.

Τα περιστατικά στους αγώνες της Lille και της West Ham είναι ένας άσχημο λεκές στις αντίστοιχες βάσεις οπαδών τους. Όμως οι περισσότεροι ποδοσφαιρόφιλοι θα συμφωνήσουν ότι αυτή η συναισθηματική σύνδεση (η χαρά, ο ενθουσιασμός, η λύπη, η απογοήτευση και ο θυμός) έχει και τεράστιο αντίκτυπο στην καθημερινή τους ζωή. Ο υποβιβασμός για κάποιους, μπορεί να μοιάζει με το θάνατο ενός συγγενή.

Η Lille όπως και η West Ham παλεύουν για τη ζωή τους στην κορυφαία κατηγορία και η ιστορία μας δείχνει ότι κάποια κλαμπ ποτέ δεν επιστρέφουν από έναν υποβιβασμό. Τόσο η Championship όσο και η Ligue 1 είναι γεμάτα με πρώην μεγαθήρια που δεν μπορούν να κάνουν το άλμα πίσω στη μεγάλη σκηνή είτε λόγω κακοδιαχείρισης, είτε λόγω άσχημων επενδύσεων είτε λόγω κακοτυχία. Αν ο υποβιβασμός τους γίνει πραγματικότητα ενδεχομένης να είναι δύσκολο να ξαναχτιστούν και να κερδίσουν την άνοδο.

Οι παίκτες και οι ιδιοκτήτες έρχονται και φεύγουν και ενώ οι πρόσφατες ενέργειες των οπαδών της Lille δεν μπορούν να δικαιολογηθούν, παραμένουν σταθεροί εκεί με τα καλά και τα στραβά τους και αξίζουν κάτι καλύτερο από αυτό.