Την Μ. Τετάρτη ένα σύνολο πεζοναυτών, εφέδρων, και εν ενεργεία, από Ελλάδα και ΗΠΑ φόρεσαν την καλύτερη τους εμφάνιση, και το πιο ωραίο τους χαμόγελο και μοίρασαν δώρα στα παιδιά. Ο λόγος για τα μέλη του Συλλόγου Ελλήνων Εφέδρων Πεζοναυτών, οι οποίοι μαζί με τους Πεζοναύτες της Πρεσβείας των ΗΠΑ στην Αθήνα, και τους Έλληνες Πεζοναύτες από το 575 Τάγμα Πεζοναυτών επισκέφτηκαν ένα από τα Σπίτια του Χαμόγελου του Παιδιού.
Σκοπός της επίσκεψης ήταν η δωρεά λίγης χαράς στον συνάνθρωπο προσφέροντας, κάτι τόσο από το υστέρημά τους όσο και απο τον χρόνο τους. Επίσης, με αυτή την πράξη προβάλετε με τον καλύτερο τρόπο, η φιλία και η συνεργασία των Πεζοναυτών των δύο χωρών όχι μόνο στο πεδίο των ασκήσεων, αλλά και σε δράσεις ανιδιοτελούς προσφοράς στους συνανθρώπους μας.
Όπως αναφέρει και στην ανακοίνωσή του ο Σύλλογος για την συγκεκριμένη του πράξη: «Τι μπορεί να πει κάποιος για την επίσκεψη μας την Μ. Τετάρτη, σε ένα από τα σπίτια του «Χαμόγελου του Παιδιού»; Για τις εικόνες; Για τα συναισθήματα; Και, κυρίως, για τα παιδιά; Αυτά τα πλάσματα που, μόνο και μόνο που τα βλέπεις, θέλεις να γίνεις λίγο ακόμα “καλύτερος άνθρωπος”.
Ένα χαμόγελο από αυτά τα παιδιά είναι η καλύτερη επιβράβευση για ότι κάνεις. Και σε αυτή μας την επίσκεψη, κάτι πρέπει να κάναμε καλά, γιατί όχι μόνο τα παιδιά, αλλά όσοι συμμετείχαμε, όλοι μας αποχαιρετιστήκαμε χαμογελαστοί με μία υπόσχεση. Να ξαναβρεθούμε σύντομα.
Ημέρες του Πάσχα, θελήσαμε να δώσουμε λίγη χαρά στο συνάνθρωπο μας προσφέροντας, κάτι από το υστέρημα μας. Και επιλέξουμε να προσφέρουμε σε παιδιά. Αυτός είναι και ένας από τους βασικούς ρόλους του Εφέδρου όπου οι προτεραιότητες αλλάζουν, και η προσφορά στον συνάνθρωπο, κατατάσσεται σπουδαιότερη, ιεραρχικά από την εκπαίδευση,- χωρίς αυτό βέβαια να αναιρεί και τις άλλες υποχρεώσεις. Έτσι, εκδηλώσαμε το ενδιαφέρον μας να επισκεφτούμε ένα από τα Σπίτια του Χαμόγελου του Παιδιού. Όποιος έχει επισκεφτεί ένα από αυτά τα σπίτια, καταλαβαίνει το γιατί. εάν πας μια φορά , «κολλάς». Είναι τα παιδιά, είναι οι εθελοντές, είναι η «αύρα». Είναι βέβαιο, πως αν πας μια φορά, θα ξαναπάς.
...Αποτελούν χαρακτηριστικό παράδειγμα, του τί σημαίνει μια «αδελφότητα» πεζοναυτών η οποία υπερβαίνει τα σύνορα των Κρατών. Και τέλος, για τους Έλληνες συναδέλφους τους λεβέντες από το 575 Τάγμα Πεζοναυτών το «ευχαριστώ» είναι πολύ λίγο. Γιατί, και αυτοί όχι μόνον μας τίμησαν με την παρουσία τους, αλλά η ανταπόκριση τους από τον Διοικητή τους και τα στελέχη που ήρθαν ήταν συγκινητική. Όσο συγκινητικά ήταν και τα λόγια τους για το Σύλλογο μας καθώς και η προθυμία τους να ξαναβρεθούν δίπλα μας και σε άλλες εκδηλώσεις αγάπης και βοήθειας προς το συνάνθρωπο. Σε όλους τους αδερφούς πεζοναύτες που ήταν μαζί μας».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου