Δεν κατάφερε καμιά γυναίκα να αποφοιτήσει απο το Σχολείο αξιωματικών - περιπολαρχών των Αμερικανών πεζοναυτών

Απέτυχε να ολοκληρώσει τον επίπονο και απαιτητικό κύκλο εκπαιδεύσεων των 84 ημερών του Σχολείου αξιωματικών - περιπολαρχών των Αμερικανών πεζοναυτών και η 30η στην σειρά γυναίκα υποψήφια πεζοναύτης, μετά και την επίσημο άνοιγμα όλων των ειδικοτήτων του Σώματος και στις γυναίκες.

Η πεζοναύτης απέτυχε στην δοκιμασία πεζοπορίας 9 μιλίων και θα ξαναδοκιμάσει τις ικανότητές της τον Ιούλιο. Όπως τόνισε σε πρόσφατη δήλωση του, ο υφυπουργός ναυτικών θεμάτων του αμερικανικού πενταγώνου «δεν θα πέσουν τα όρια εισαγωγής και εκπαίδευσης. Αυτά προέρχονται απο τις συνθήκες που τα στελέχη του Σώματος αντιμετωπίζουν στις διάφορες αποστολές τους και μονο αυτές μπορούν να τα αλλάξουν».

Να σημειωθεί πως το Σώμα των Αμερικανών πεζοναυτών μεταξύ του 2012 και του 2015 επέτρεψε πειραματικά σε 29 γυναίκες να πάρουν μέρος στο απαιτητικό αυτό σχολείο χωρίς καμία να μπορέσει να το αποφοιτήσει επιτυχώς.

Το πρώτο YOLO (τρολλιά;) ήταν αρχαιοελληνικό

Σε ένα επιδαπέδιο ψηφιδωτό, το οποίο χρονολογείται στα μέσα του 3ου αιώνα π.Χ. εμφανίζεται σε μαύρο φόντο ένας ανθρώπινος σκελετός έχοντας γύρω του έναν αμφορέα κρασιού και μια φρατζόλα ψωμιού και απο πάνω απο αυτο το σύνολο να αναγράφεται η επιγραφή: «Να ζεις την ζωή και να είσαι χαρούμενος».

Το συγκεκριμένο ψηφιδωτό βρέθηκε σε ανασκαφές στην περιοχή της αρχαίας Αντιόχειας, στα σημερινά τουρκο - συριακά σύνορα και ήταν μέρος επιδαπέδιας διακόσμησης της κουζίνας ενός αρχοντικού. Σύμφωνα με ρους Τούρκους αρχαιολόγους το συγκεκριμένο μωσαϊκό είναι μοναδικό στην περιοχή της Μικράς Ασίας. Παρόμοιο έχει βρεθεί στην Ιταλία, στην περιοχή της Πομπηίας, όπου εικονίζεται ένας ανθρώπινος σκελετός να κρατά στο κάθε χέρι του απο έναν αμφορέα.

Aston Villa: Η αυτοψία αρχίζει μετά τον άψυχο υποβιβασμό της

Παρθενική πτήση για το πρωτότυπο ιαπωνικό stealth μαχητικό

Την παρθενική του πτήση πραγματοποίησε στις 22 Απριλίου το Χ-2, το πρωτότυπο stealth μαχητικό αεροσκάφος της Mitsubishi Heavy Industries.
Το πρωτότυπο αεροσκάφος (advanced technology demonstrator) απογειώθηκε από το αεροδρόμιο της Ναγκόγια και πραγματοποίησε μια σειρά από δοκιμές πάνω σε βασικούς ελιγμούς, πριν προσγειωθεί στην αεροπορική βάση Γκιφού. Ο πιλότος περιέγραψε την εμπειρία ως «εξαιρετικά σταθερή», προσθέτοντας πως ο έλεγχος ήταν ακριβώς όπως στις εξομοιώσεις.
Το Χ-2 είναι ένα πρωτότυπο stealth αεροσκάφος- συγκεκριμένα, πρόκειται για το πρώτο ιαπωνικής κατασκευής μαχητικό με τεχνολογία stealth - και είναι σχεδιασμένο για πάρα πολύ μεγάλη ευελιξία. Το πρωτότυπο διαθέτει άτρακτο, κινητήρες και άλλα προηγμένα συστήματα και εξοπλισμό που μπορούν να προσαρμοστούν για χρήση σε μελλοντικά μαχητικά.

Η εταιρεία ανέπτυσσε την άτρακτο του αεροσκάφους από το 2009, σε συνεργασία με άλλες 220 ιαπωνικές εταιρείες και την ATLA (Acquisition, Technology and Logistics Agency) της Ιαπωνίας, ενσωματώνοντας μια σειρά κορυφαίων ιαπωνικών τεχνολογιών.
Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του Gizmag, αρχικός σκοπός της ιαπωνικής κυβέρνησης ήταν η απόκτηση του αμερικανικού F-22 Raptor, η εξαγωγή του οποίου όμως απαγορεύτηκε- οπότε η Ιαπωνία άρχισε να αναπτύσσει το δικό της μαχητικό. Το Χ-2 είναι ένα μονοθέσιο μαχητικό, με μήκος 14,2 μέτρων και άνοιγμα φτερών 9 μέτρων. Η μέγιστη ταχύτητά του είναι 2,25 Μαχ (2.756 χλμ/ ώρα) και η εμβέλειά του 2.900 χλμ. Στις τεχνολογίες που ενσωματώνει περιλαμβάνεται έλεγχος «fly by light», που αντικαθιστά τα συμβατικά καλώδια με οπτικές ίνες.

Το "αριστούργημα" του Señor Roig

Αφάντου Ρόδου: Όταν οι αρχαιολογικοί χώροι γίνονται ενοχλητικοί για τις «επενδύσεις»

Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων (ΣΕΑ) εξέδωσε σήμερα την ακόλουθη ανακοίνωση για τον αρχαιολογικό χώρο στην περιοχή Αφάντου της Ρόδου.
Η ανακοίνωση
«Μπαράζ δημοσιευμάτων κάνουν λόγο τις τελευταίες μέρες για τον αρχαιολογικό χώρο στην περιοχή Αφάντου της Ρόδου που δήθεν «εμποδίζει» την υλοποίηση άλλης μίας επένδυσης μέσω του ΤΑΙΠΕΔ.
Σύμφωνα με αυτά, σε κλίμα πρωτοφανούς υστερίας – παρά την απεργία των δημοσιογράφων -, εγκαλείται η Αρχαιολογική Υπηρεσία, το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (ΚΑΣ) και η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Πολιτισμού & Αθλητισμού (ΥΠΠΟΑ) για ματαίωση της επένδυσης στην περιοχή. Αφορμή για τη συντονισμένη αυτή επίθεση στάθηκε η ομόφωνη αποδοχή από το ΚΑΣ των εισηγήσεων των αρμόδιων Υπηρεσιών για αναοριοθέτηση του αρχαιολογικού χώρου στην περιοχή, με βάση την ύπαρξη σημαντικών αρχαιοτήτων σε αυτή.

Η εν λόγω αποδοχή οδήγησε σε σχετική γνωμοδότηση του Συμβουλίου και στη συνακόλουθη Υπουργική Απόφαση για το θέμα. Είναι ολοφάνερο ότι για τους φωνασκούντες οι αρχαιότητες δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα απλό «εμπόδιο» στην εκποίηση και τσιμεντοποίηση δημόσιων εκτάσεων, ακόμη και όταν τόσο οι νόμοι όσο και το ίδιο το Σύνταγμα της χώρας το απαγορεύουν ρητά. Η κήρυξη ενός χώρου ως αρχαιολογικού επιβάλλει κανόνες για την προστασία των αρχαιοτήτων και του περιβάλλοντός τους, που οφείλουν να σέβονται όλοι.

Όμως, αν θέλουν να είναι ακριβείς οι συγγράφοντες τέτοια ρεπορτάζ, θα έπρεπε να γράφουν για τη συστηματική προσπάθεια εκποίησης του αρχαιολογικού χώρου, η οποία εμπόδιζε την κήρυξή του. Οι εισηγήσεις για την προστασία του αρχαιολογικού χώρου είχαν κατατεθεί από τις αρμόδιες Εφορείες Αρχαιοτήτων της Ρόδου ήδη από το 2013, αλλά έμεναν βαθιά θαμμένες στα συρτάρια του υπουργείου μέχρι πολύ πρόσφατα, για λόγους που σίγουρα δεν είχαν να κάνουν με το δημόσιο συμφέρον και πρέπει επιτέλους να εξηγήσουν η απελθούσα πολιτική ηγεσία του ΥΠΠΟΑ και το ΤΑΙΠΕΔ!

Η Αρχαιολογική Υπηρεσία οφείλει να προστατεύει την αρχαιολογική κληρονομιά της Ελλάδας, όπως επιτάσσει το Σύνταγμα, απερίσπαστη από εκβιαστικές πρακτικές και διλήμματα, που προβάλλουν όσοι επιθυμούν να λυμαίνονται ασύδοτοι δημόσια αγαθά.
Οι δήθεν «επενδύσεις», χωρίς σεβασμό στο φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον, δεν συνάδουν με μια σύγχρονη ευνομούμενη χώρα. Ας αντιληφθούμε επιτέλους ότι η βιώσιμη ανάπτυξη είναι η μόνη διέξοδος από την πολύμορφη κρίση που περνά η χώρα μας. Αειφορία και πολιτισμός είναι αδιάρρηκτα συνδεδεμένα».

Επίσης για το ίδιο θέμα εξέδωσε ανακοινωση το Υπουργείο Πολιτισμού στην οποία παρέχει διευκρινίσεις σχετικά με το θέμα της αξιοποίησης της περιοχής Αφάντου Ρόδου, «προκειμένου να μην υπάρχει παραπληροφόρηση», εξέδωσε το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού (ΥΠΠΟΑ).

Στην ανακοίνωση του ΥΠΠΟΑ αναφέρονται τα εξής:

«Η προστασία των αρχαιοτήτων και της πολιτιστικής κληρονομίας αποτελεί θεμελιώδη υποχρέωση του κράτους, που έχει κωδικοποιηθεί στον αρχαιολογικό νόμο (Ν.3028/2002). Ο χαρακτηρισμός περιοχών ως αρχαιολογικών χώρων αποτελεί την κύρια προληπτική πράξη για τη διαμόρφωση θεσμικού πλαισίου προστασίας, η οποία καταρχάς δεν συνεπάγεται γενική εκ των προτέρων απαγόρευση δόμησης ή εκτέλεσης κάποιου έργου, αλλά επιβάλλει την υποχρέωση παροχής σχετικής άδειας του Υπουργού Πολιτισμού για την εκτέλεση των έργων και την αρχαιολογική παρακολούθησή τους.

»Ως αρχαιολογικοί χώροι νοούνται εκτάσεις οι οποίες περιέχουν ή στις οποίες υπάρχουν ενδείξεις ότι περιέχονται αρχαία μνημεία ή αποτέλεσαν ή υπάρχουν ενδείξεις ότι αποτέλεσαν από τους αρχαιοτάτους χρόνους έως και το 1830 μνημειακά οικιστικά ή ταφικά σύνολα. Οι αρχαιολογικοί χώροι περιλαμβάνουν και το απαραίτητο ελεύθερο περιβάλλον που επιτρέπει στα σωζόμενα μνημεία να συντίθεται σε ιστορική, αισθητικά και λειτουργική ενότητα (άρθρο 2, πργ.γ). Οι αρχαιολογικοί χώροι κηρύσσονται, οριοθετούνται ή αναοριοθετούνται με βάση τα δεδομένα αρχαιολογικής έρευνας πεδίου ύστερα από γνώμη του Συμβουλίου (άρθρο 13, πργ. 1)

»Συνεχιζόμενες αρχαιολογικές έρευνες στην παράκτια θέση του Αφάντου αποκαλύπτουν αρχαιότητες που δείχνουν ότι η περιοχή αποτέλεσε το πεδίο ανάπτυξης μιας ακμάζουσας κοινωνίας κατά τα ελληνιστικά και ρωμαϊκά χρόνια έως και την Πρώιμη Βυζαντινή περίοδο, με έντονη εμπορευματική και εξαγωγική δραστηριότητα, που σύμφωνα με την αρχαιολογική επιστήμη σχετίζεται με τον αρχαίο δήμο των Βρυγινδαρίων και τις πόλεις της ροδιακής Περαίας.

»Ο αρχαιολογικός χαρακτήρας της περιοχής αποτυπώνεται στον χαρακτηρισμό του αρχαιολογικού χώρου του Ερημοκάστρου το 1999 για την προστασία των μέχρι τότε αρχαιοτήτων (παλαιοντολογικά ευρήματα, τοιχισμένη ακρόπολη, ταφές, οικιστικά κατάλοιπα) και στον καθορισμό Ζωνών Προστασίας το 2000.

»Για την πρόσφατη αναοριοθέτηση, που δημοσιεύθηκε την Πέμπτη 21 Απριλίου στο Φ.Ε.Κ. (70/ΑΑΠ) είχε ήδη συγκροτηθεί φάκελος από τις αρμόδιες Υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού βάσει των πρόσφατων αρχαιολογικών ερευνών (ταφές των προϊστορικών, κλασικών, ελληνιστικών και ρωμαϊκών χρόνων, αρχαίες βιοτεχνικές εγκαταστάσεις με κτιριακές υποδομές και κλιβάνους που χρονολογούνται από την ελληνιστική περίοδο έως και την ύστερη αρχαιότητα). Τα όρια της αναοριοθέτησης καθορίστηκαν με κριτήριο τις παλιότερες ανασκαφές, τις νεότερες αρχαιολογικές έρευνες με αφορμή την παρακολούθηση έργων τρίτων φορέων και τις παραδόσεις αρχαιοτήτων στην περιοχή. Η κήρυξη του εν λόγω αρχαιολογικού χώρου σε καμία περίπτωση δεν στοχεύει στην ακύρωση του επενδυτικού προγράμματος του ΤΑΙΠΕΔ, αντιθέτως βελτιώνει το θεσμικό πλαίσιο της τουριστικής ανάπτυξης στην περιοχή.

»Η πράξη της αναοριοθέτησης του αρχαιολογικού χώρου ουδόλως θέτει σε αμφισβήτηση το σύνολο του εγχειρήματος το οποίο η κυβέρνηση έχει αναλάβει τη δέσμευση να υλοποιήσει και τούτο διότι η κήρυξη αρχαιολογικού χώρου δεν συνεπάγεται την ταυτόχρονη απαγόρευση δόμησης, αλλά την παρακολούθηση των εργασιών από την αρχαιολογική υπηρεσία, όροι που ούτως ή άλλως είχαν τεθεί κατά την έγκριση του ΕΣΧΑΔΑ από αρχαιολογικής πλευράς. Η δε κήρυξη ήταν επιβεβλημένη καθώς υπάρχουν όχι απλώς ενδείξεις αλλά ανεσκαμμένες αρχαιότητες. Η ομόφωνη γνωμοδότηση του συλλογικού οργάνου του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, το οποίο απαρτίζεται από έγκριτους επιστήμονες πολλών ειδικοτήτων της Υπηρεσίας, αλλά και καθηγητές πανεπιστημίων δεν μπορούσε να μην υιοθετηθεί από τον Υπουργό σε ένα κράτος νομιμότητας και σκοπίμως να αποκρυβεί από τους επενδυτές αλλά και το ΣτΕ, πρακτική που εφαρμοζόταν στο παρελθόν.

»Εξάλλου, για το θέμα των επενδύσεων στο Αφάντου, έχει αναπτυχθεί  συνεχής και γόνιμη συνεργασία όλων των εμπλεκομένων πλευρών – ΤΑΙΠΕΔ, συναρμόδια Υπουργεία Πολιτισμού και Αθλητισμού, Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού, Περιβάλλοντος και Ενέργειας καθώς και της Γενικής Γραμματείας Δημόσιας Περιουσίας του Υπουργείου Οικονομικών, μεταξύ των οποίων υπάρχει ομοφωνία ότι η αναοριοθέτηση δεν θέτει σε αμφισβήτηση την πραγματοποίηση της επένδυσης.

»Οι όποιες εμπλοκές και καθυστερήσεις, που δήθεν έχουν πλήξει την αξιοπιστία του ελληνικού κράτους ως φορέα συνεργασίας για επενδύσεις, οφείλονται σε επιλογές αμφιλεγόμενων ακινήτων –που έγιναν από προηγούμενες ηγεσίες ΤΑΙΠΕΔ και κυβερνώντων– με πλείστα όσα θέματα αρχαιολογικά, περιβαλλοντικά και στρατιωτικά. Η διαχείριση τέτοιων προβληματικών φακέλων, που κληρονομήθηκαν, με την ταυτόχρονη θεμελιώδη υποχρέωση για την προστασία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς σε συνδυασμό με την επίτευξη της ανάπτυξης στο πλαίσιο των κυβερνητικών υποχρεώσεων αποτελεί μια δύσκολη, αλλά αναγκαία ισορροπία που ο Υπουργός, η Γενική Γραμματέας του Υπουργείου και οι Υπηρεσίες με περίσσιο σεβασμό επιτελούν».

Επιχειρησιακή Εκπαίδευση της ΧVI M/K MΠ και συνεκπαίδευση Πολεμικής Αεροπορίας και Δ' Σ.Σ.

Στο πλαίσιο της Επιχειρησιακής Εκπαίδευσης της XVI Μηχανοκίνητης Μεραρχίας Πεζικού, εκτελέσθηκε άσκηση ετοιμότητας από την Δ΄ Επιλαρχία Αναγνωρίσεως (Δ΄ ΕΑΝ) κατά τη διάρκεια της οποίας δοκιμάσθηκαν Επιχειρησιακά Σχέδια.

Η δραστηριότητα πραγματοποιήθηκε το δεύτερο δεκαήμερο μηνός Απριλίου 2016 στην Περιοχή Ευθύνης της Μεραρχίας.

Επίσης στις 16 Απριλίου 2016, στο πλαίσιο της συνεκπαίδευσης Στρατού Ξηράς και Πολεμικής Αεροπορίας, πραγματοποιήθηκε άσκηση συνεργασίας στην Περιοχή Ευθύνης του Δ΄ ΣΣ.

Κατά τη διάρκειά τής άσκησης εφαρμόσθηκαν διαδικασίες αεράμυνας και έγκαιρης προειδοποίησης.

Συμμετείχαν Μονάδες της Διοίκησης Πυροβολικού του  Δ΄ ΣΣ και αεροσκάφη της 111 ΠΜ.

Αποφοίτησε το 183ο Σχολείο Υποβρύχιων Καταστροφών

Την Τρίτη 26 Απριλίου 2016, πραγματοποιήθηκε η τελετή απονομής πτυχίων των αποφοίτων του 183ου Σχολείου Υποβρύχιων Καταστροφών, στη Διοίκηση Υποβρυχίων Καταστροφών (ΔΥΚ), στο Ναυτικό Οχυρό Σκαραμαγκά.

       Στην τελετή παρέστησαν ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Ναύαρχος Ευάγγελος Αποστολάκης ΠΝ, ο Αρχηγός ΓΕΝ Αντιναύαρχος Γεώργιος Γιακουμάκης ΠΝ και ο Αρχηγός Στόλου Αντιναύαρχος Κωνσταντίνος Καραγεώργης ΠΝ.

Bolton: Η αβεβαιότητα βασιλεύει σε ένα κλαμπ που βρίσκεται στα πρόθυρα της διάλυσης

Έκθεση του Tim D’ Agostino, στη Δημοτική Πινακοθήκη Λέφα με θέμα τον μύθο του Μαρσύα

Με θέμα τον μύθο του Μαρσύα και τον μουσικό διαγωνισμό εναντίον του Απόλλωνα και επικεντρωμένη στη μυθολογική αφήγηση και τα ειδυλλιακά τοπία που τοποθετούνται τα γεγονότα της, η έκθεση ζωγραφικής του Tim D’ Agostino, με τίτλο «Marsyas Machine», παρουσιάζεται στη Δημοτική Πινακοθήκη Λέφα.
Σε επιμέλεια της ιστορικού τέχνης Ελίζας Γερολυμάτου, η έκθεση οργανώνεται με την ευγενική υποστήριξη του «Οργανισμού Κοινωνικής Αλληλεγγύης - Προστασίας Πολιτισμού και Αθλητισμού» του Δήμου Φιλοθέης - Ψυχικού (ΟΚΑΠΑ) και θα διαρκέσει έως τις 27 Μαΐου.

Στην ελληνική μυθολογία ο Μαρσύας ήταν ένας Σάτυρος από τη Φρυγία. Ο Μαρσύας ήταν δεξιοτέχνης στον Αυλό και προκάλεσε τον Θεό Απόλλωνα σε σύγκριση της μουσικής τους τέχνης. Ο Απόλλωνας έπαιξε Λύρα και οι Μούσες και ο Μίδας, που ήταν κριτές της μονομαχίας, ανέδειξαν νικητή τον θεό. Ο Μαρσύας γδάρθηκε ζωντανός, ως τιμωρία για την Ύβρι που διέπραξε να προκαλέσει θεό. Το αίμα του σχημάτισε τον ομώνυμο ποταμό.

Ο μύθος του Μαρσύα, αν και θεωρήθηκε ως πάλη και νίκη (επικράτηση) της κιθάρας έναντι του φρυγίου αυλού και κατ' επέκταση της δωρικής ελληνικής μουσικής έναντι της φρυγικής, δεν έπαψε και να θεωρείται ότι συμβολίζει την πάλη ανάμεσα στην Απολλώνεια και τη Διονυσιακή πλευρά της ανθρώπινης φύσης και είναι ένα συνηθισμένο θέμα στην Αρχαία Ελληνική, Ρωμαϊκή και Αναγεννησιακή τέχνη.

Άγαλμα του Μαρσύα, 3ος αιώνας π.Χ., από την Ταρσό, Αρχαιολογικό Μουσείο Κωνσταντινούπολης
Την μικρασιατική καταγωγή του Μαρσύα αποδεικνύουν πολλοί ομώνυμοι χείμαρροι και τοποθεσίες στη Μικρά Ασία. Κατά Στέφανο τον Βυζάντιο οι τότε ξεναγοί (εξηγητές) επεδείκνυαν και τον τάφο του Μαρσύα στη πόλη της Πεσσινούντος όπου λατρευόταν κυρίως η θεά Ρέα - Κυβέλη που κατά την ασιατική παράδοση ο Μαρσύας που ανακάλυψε τον αυλό συνόδευε πάντα αυτή τη θεά. Εξ όλων όμως των ομώνυμων ποταμών σπουδαιότερος είναι ο Μυσίας της Φρυγίας, παραπόταμος του Μαίανδρου, πλησίον της πόλης των Κελαινών. Εδώ όπου και η πηγή του χείμαρρου Μαρσύα λέγεται ότι συνέβη ο περίφημος μουσικός διαγωνισμός όπως αναφέρει ο Ηρόδοτος και ο Ξενοφών. Κριτές ήταν ο Τμώλος (υπέρ του θεού) και ο Μίδας υπέρ του Μαρσύα. Κατά τινες μυθολόγους παίχτηκε ο αυτός σκοπός με τον αυλό και με τη κιθάρα, με απροκάλυπτη την υπεροχή της κιθάρας. Μετά την ήττα του Μαρσύα ο θεός Απόλλων για να τιμωρήσει τον στόμφο και τη αλαζονεία του ο ίδιος έδεσε αυτόν σε πεύκο και τον έγδαρε όπως διηγείται ο Νίκανδρος, ο Φιλόστρατος, ο Λουκιανός ή όπως αναφέρει ο Πλίνιος ότι αυτό συνέβη στη Σκύθη.

Στην Αθήνα πίστευαν, όπως αναφέρει ο Ηρόδοτος, ότι το δέρμα του Μαρσύα φυλασσόταν σε σπήλαιο της Ακρόπολης πάνω από την αγορά.

Λέγεται ακόμη πως η θεά Αθηνά όταν βρήκε τον αυλό και δοκίμασε να παίξει είδε τον εαυτόν της στα νερά του Μαιάνδρου με φουσκωμένα μάγουλα και το πρόσωπό της παραμορφωμένο και με βδελυγμία το απέρριψε.

Σκηνές του παραπάνω μύθου απεικόνισε έντονα η αρχαία τέχνη. Όπως σε αγγείο στο Μουσείο του Βερολίνου, σε κρατήρα στο Μουσείο του Λούβρου, αμφορέα στο Μουσείο Ρούβο Ιταλίας και μαρμάρινες πλάκες από ανασκαφές στη Μαντινεία σήμερα στο Εθνικό αρχαιολογικό μουσείο Αθηνών, δίωτος κοίλος κρατήρας με ανάγλυφη παράσταση της Αθηνάς να βαδίζει ζωηρά ακολουθούμενη από τον Μαρσύα με απορριφθέντες τους αυλούς στο έδαφος, επίσης στο Αρχαιολογικό μουσείο Αθηνών.

Επίσης με τίτλο "Μαρσύας" φέρεται ποίημα που συνέγραψε ο μεγαλύτερος διθυραμβοποιός της αρχαιότητας ο Μελανιππίδης (ο νεότερος) απόσπασμα του οποίου μόνο έχει διασωθεί.

Τέλος το όνομα Μαρσύας φέρουν α) τρεις συγγραφείς της αρχαιότητας κατά μαρτυρία Σουίδα εξ ών Μαρσύας (ο Μακεδόνιος) και Μαρσύας (ο Περίανδρου) και β) τρεις ποταμοί: της Καρίας, της Φρυγίας και της Συρίας.

Ο εικαστικός Tim D’ Agostino ζει και δημιουργεί στη Νέα Υόρκη. Είναι ένας καλλιτέχνης γόνιμος και παραγωγικός, με αναζητήσεις, αξίες και ζωγραφικές διατυπώσεις που χαρακτηρίζονται από την έμφαση στο ουσιαστικό, την εσωτερικότητα, τον εκφραστικό πλούτο, την ατμοσφαιρικότητα του χώρου, την ένταση του πινέλου και τη δύναμη στην υποβολή του χρώματος, τη σαφήνεια της σύνθεσης και το πηγαίο φως.
Ένας αληθινός καλλιτέχνης του χρώματος. Τα έργα του διακρίνονται για την εκφραστική τους αμεσότητα, τη ρευστότητα και, συνάμα, την πυκνότητα της ενέργειας, τη λάμψη και την ποιότητα των χρωματικών τόνων, την πλούσια χρωματική ύλη, την πλαστικότητα, με την οποία το φως διαγράφει τους όγκους.
Το στοιχείο του μετασχηματισμού και της αλλαγής βρίσκεται στο επίκεντρο αυτής της ζωγραφικής ιστορίας και της ζωγραφικής(;) μεταμόρφωσης - η αίσθηση του φευγαλέου, του στιγμιαίου, που είναι σε αντίθεση και, συνάμα, σε αρμονία με το αιθέριο, αλλά και με το υλικό.

Σε αυτούς τους συνδυασμούς της εικόνας και του τοπίου, η χρήση των πλεξιγκλάς δημιουργεί μία διάθεση άβολη, αλλά και ένα συναίσθημα απτό και σπλαχνικό συγχρόνως, διαφανές - σαν να «βάφονται» οι εικόνες αυτές από κάποια μεγαλύτερη ιδέα ή δύναμη ή είναι φιλτραρισμένες μέσα από έναν συγκεκριμένο φακό.

Σε αυτές τις μυθικές τραγικές φιγούρες, όπως είναι ο Μαρσύας, ο Ακταίων, ο Ίκαρος, ο καλλιτέχνης έλκεται από το γεγονός ότι φαίνεται σαν να υπάρχει κάποιο αόρατο χέρι, που καθοδηγεί τις πράξεις τους, τόσο πολύ ή τόσο λίγο - όσο ακριβώς προσπαθούν αυτοί οι ίδιοι να λειτουργήσουν εναντίον του. Ο καλλιτέχνης υποθέτει ότι αυτό ισχύει για πολλούς κλασικούς μύθους.
Υπάρχει ένα πάθος στο έργο του Tim D’ Agostino, ακόμη και αν αυτό εκφράζεται μόνο μέσα από το «πέπλο του χρώματος» του πλεξιγκλάς, που «χρωματίζει» ό,τι υπάρχει κάτω από αυτό.
Σίγουρα, η ιστορία του Μαρσύα μπορεί, επίσης, να διαβαστεί ως μια αλληγορία για την (εσωτερική) ζωή ενός καλλιτέχνη και την προσπάθειά του να μιμηθεί την τελειότητα της φύσης, με τη δημιουργία μίας «τεχνητής», μέσα από τη χρήση των υλικών.

Επίσης, η ιδέα του «γραφικού» απασχολεί ιδιαίτερα τον Tim D’ Agostino. Κάτι, δηλαδή, που βρίσκεται ανάμεσα στο όμορφο και το μεγαλειώδες και τη σχέση του με τη συγκεκριμένη ιστορία (αυτή τη ζωγραφική αφήγηση), αλλά και με την ιδέα του τοπίου γενικότερα. Ο καλλιτέχνης είχε τη σκέψη να ονομάσει την έκθεση «Γραφικό», αλλά αποφάσισε να επιμείνει στον τίτλο «Marsyas Machine», όπως είχε αρχικά σχεδιαστεί.
Ο μύθος της Αρτέμιδος και του Ακταίονα, που θα ήθελε να αναπτύξει στο μέλλον, σίγουρα θα λειτουργεί μέσα από την ιδέα του γραφικού, του τι είναι η ομορφιά, πώς αυτή διαμορφώνεται και πώς, τελικά, εμείς, σαν θεατές, το αντιλαμβανόμαστε αυτό. Μια ιδέα και ένας άνθρωπος που, ξαφνικά, «πιάνονται» ανάμεσα σε αυτά τα δύο πράγματα και είναι αυτή η συγκεκριμένη στιγμή, που ο ίδιος προσπαθεί ζωγραφικά να «αδράξει».

Οι Συμπληγάδες της 50ης Μηχανοκίνητης Ταξιαρχίας

Στο πλαίσιο της Επιχειρησιακής Εκπαίδευσης, πραγματοποιήθηκε από τις Μονάδες και τις ανεξάρτητες Υπομονάδες της 50 Μηχανοκίνητης Ταξιαρχίας (50 Μ/Κ ΤΑΞ) στην περιοχή του Έβρου, η Τακτική Άσκηση Μετά Στρατευμάτων (ΤΑΜΣ) «ΣΥΜΠΛΗΓΑΔΕΣ 2016».

Η δραστηριότητα εκτελέσθηκε από 18 έως 20 Απριλίου 2016 και εξετάσθηκε, μεταξύ των άλλων αντικειμένων, το Συγκρότημα  Μηχανοκινήτου Λόχου κατά την αντιμετώπιση Αεροκινήτων Δυνάμεων.