Σάββατο 15 Φεβρουαρίου 2014

Δύο Έλληνες της Ολλανδίας μιλούν για την ζωή τους στην χώρα του Dijsselbloem


Ο ένας είναι ο Νεκτάριος, λογιστής, ο οποίος δουλεύει στην Ολλανδία στην πόλη Eindhoven, Noord-Brabant. Ο άλλος ο Βασίλης, ηλεκτρολόγος εγκαταστάσεων που εξαιτίας της κρίσης ασχολείται ως πυρογράφος και διακοσμητής στην Χάγη της Ολλανδίας, εδώ και δυο χρόνια απο το 2012. Με τα δυο αυτά παιδιά είχα την ευκαιρία να συζητήσω μέσω facebook αν τελικά η ζωή στον ευρωπαϊκό βορρά και ειδικά, στην χώρα που υπουργός οικονομικών είναι ο πρόεδρος του Eurogroup, Jeroen Dijsselbloem, είναι τόσο υπέροχη όπως μας παρουσιάζουν και αν τελικά είναι άτυχοι οι Έλληνες που δεν κατάφεραν, μέχρι στιγμής, να μεταναστεύσουν.

Ποιά ήταν η κατάσταση που αντιμετωπίσατε, προσωπικά, τις πρώτες εβδομάδες, τον πρώτο μήνα της εγκατάστασής σας στην Ολλανδία;

Νεκτάριος: Αγώνας επιβίωσης. Βλέπεις δεν ήξερα κανέναν εδώ όταν πρωτοήρθα. Δεν είχα κανέναν γνωστό, ούτε κάποια υποστήριξη απο την Ελλάδα ήταν αρκετά δύσκολα αλλα τα κατάφερα.

Βασίλης:Ο πρώτος μήνας στο Alkmaar της Ολλανδίας ήταν αρκετά δύσκολος και ψυχοφθόρος.Την τέταρτη βδομάδα μάλιστα έψαχνα για σπίτι γιατί μέχρι τότε έμενα σε ένα άδειο δωμάτιο. Μετά πήγα στο Leiden όπου έμεινα στο σπίτι των γονιών της κοπέλας μου, η υποστήριξη της οποίας ήταν καθοριστική για να μην καταρρεύσω ψυχολογικά.

Η αντιμετώπιση που είχατε απο τους Ολλανδούς, ποιά ήταν όταν ξεκίνησε η κρίση στην Ελλάδα, το 2009 και ποιά είναι τώρα;

Βασίλης: Η αντιμετώπιση απέναντι στους Έλληνες έχει αλλάξει εδώ και ένα χρόνο περίπου, εξαιτίας πιστεύω της αύξησης των Ελλήνων μεταναστών στην χώρα. Έχει φύγει το «ψεύτικο χαμόγελο» που είχαν αρχικά και είναι πλέον πιο ψυχροί και καχύποπτοι. Μάλιστα, δείχνουν και μια έντονη δυσαρέσκεια αν δεν μιλάς καλά Ολλανδικά.

Νεκτάριος: Ήταν πολύ άσχημη. Φαντάσου ότι μόλις με συνάντησε η σπιτονοικοκυρά και έμαθε πως είμαι Έλληνας, μετά κιόλας απο εκείνον τον βομβαρδισμό απο τα Μ.Μ.Ε πως οι Έλληνες είναι τεμπέληδες και κλέφτες, μου τα έψαλλε! Τώρα τα πράγματα έχουν ηρεμήσει και τα... υφάκια απέναντί μας φεύγουν, όχι ότι έγιναν ευγενικοί, καθώς αρχίζουν να νοιώθουν και αυτοί στο πετσί τους τη θα πει κρίση και ότι έρχεται και η σειρά τους.

Έχει ακουστεί στην Ελλάδα πως «παλαιοί» Έλληνες μετανάστες στην Γερμανία εκμεταλλεύονται τους «νέους» Έλληνες μετανάστες της κρίσης, υπάρχει ή έχει ακουστεί κάτι τέτοιο και στην Ολλανδία;

Νεκτάριος: Αυτό είναι αλήθεια, το ίδιο συμβαίνει και εδώ. Ειδικά στα εστιατόρια υπάρχει μεγάλη εκμετάλλευση και το έχω συναντήσει και εγώ στην πορεία μου εδώ.

Βασίλης: Προσωπικό βίωμα. Η κοπέλα μου δυο μέρες την εβδομάδα εργάζεται σε ένα ελληνικό εστιατόριο με μειωμένες απολαβές, όπως και δυο άλλοι γνωστοί μου. Αλλα τη να κάνεις, όταν οι ηθικές αξίες έχουν χαθεί και αντικαταστάθηκαν απο τον υλισμό, το χρήμα λογικό είναι να υπάρχει και η εκμετάλλευση.



Αλήθεια, πως είναι η καθημερινή οικονομική κατάσταση στην χώρα του Ντάισεμπλούμ; έφτασε εκεί η κρίση, υπάρχει ανεργεία;

Βασίλης: Σε σχέση με πριν απο δυο χρόνια, υπάρχει μια αισθητή διαφορά στην συχνότητα που μπορείς πλέον να βρείς δουλειά. Ακόμα και αν βρείς δουλειά, όμως, οι αποδοχές σου θα είναι αισθητά μειωμένες με τις αντίστοιχες προ διετίας.

Νεκτάριος: Παρά την προπαγάνδα των Μ.Μ.Ε τους πως όπου νά 'ναι θα βγούν απο την ύφεση που μαστίζει την χώρα απο το 2010, η κατάσταση που αντιμετωπίζει κάποιος, μόνο στο σούπερ - μάρκετ είναι εντελώς διαφορετική απο αυτήν που πιστεύει κάποιος στην Ελλάδα. Εδώ να φανταστείς ακόμα και η κίνηση στα οδοντιατρεία έχει πέσει κατακόρυφα.

Είναι καλή ιδέα η μετανάστευση; τελικά είναι οι Έλληνες που δεν θα καταφέρουν να μεταναστεύσουν τα μεγαλύτερα θύματα της κρίσης;

Βασίλης: Οποιαδήποτε αλλαγή στην ζωή μας είναι για καλό. Μπορεί κάποιος να αλλάξει τον τρόπο που βλέπει τα πράγματα και να βρεί την ευτυχία. Η Φύση προνοεί και ένα απο τα βασικά χαρακτηριστικά της είναι η αλλαγή. Ότι παραμένει ίδιο δεν επιβιώνει. Τα μεγαλύτερα θύματα της κρίσης είναι όσοι δεν κατάλαβαν πως κάθε κρίση έχει συνειδησιακό χαρακτήρα, με συνέπεια να μην γνωρίζουν τον τρόπο για να βγούμε απο αυτήν.
Όσοι σκέφτονται πως εάν φύγω θα γλιτώσω, μπαίνουν πάλι σε ατομιστικά πλαίσια σκέψης και συμπεριφοράς με αποτέλεσμα έναν φαύλο κύκλο υποδούλωσης στα Εγώ μας. Με μπαλώματα δεν κατακτάται η ευτυχία. Χρειάζονται μεγάλες θυσίες σε συνειδησιακό επίπεδο, πρέπει να καταρίψουμε σχεδόν όλο τον γνωστό μας κόσμο, τα λάθος πιστεύω μας και αυτό είναι το δύσκολο. Τίποτα όμως που κατακτάται εύκολα δεν αξίζει πραγματικά, άλλωστε η δυσκολία είναι ευλογία.

Νεκτάριος: Για κάποιον πτυχιούχο ναι, για κάποιον ανειδίκευτο εργάτη όχι λόγω υπερπροσφοράς. Απο εκεί και πέρα ο καθένας λογαριάζει... αλλά για ποιόν λόγο να μην τα καταφέρουν;!

Οι συμβουλές σας για κάποιον νέο άνεργο;

Νεκτάριος: Να μην επαναπαύεται στην ζώνη της άνεσής του. Η κατάσταση είναι αυτή και πρέπει να δραστηριοποιηθεί, άσχετα αν θα φύγει έξω ή όχι. Να μην είναι μίζερος και παθητικός γιατί πολλές φορές φερόμαστε σαν κακομαθημένοι.

Βασίλης: Πιστεύω πως πρέπει να κοιτάξουμε τον εαυτό μας στον καθρέφτη και να αυτοχαστουκιστούμε, να κάνουμε μια αυτοκριτική. Έχουμε καταντήσει δειλοί, απληροφόρητοι, ανήθικοι, ισχυρογνώμονες, υποκριτές, ημιμαθείς, μπροστάρηδες της βλακείας, υποστηρικτές του μέτριου, αναίσθητοι και υβριστικοί.

Αφού «σακατέψουμε» τον εαυτό μας μέσα απο την διαδικασία της αυτοκριτικής, να καλοδεχτούμε το κίνητρο, την επιθυμία, τον ενθουσιασμό και την δύναμη για να πολεμήσουμε με τον τρόπο μας για την ελευθερία του συνανθρώπου μας και του εαυτού μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια: