του Δημήτρη Βαρσάνη
Είχαν λίγο πάνω από 36 ώρες για να σώσουν το κλαμπ τους και στο τέλος το έπραξαν με έξι ώρες να απομένουν.
Ήταν λίγο μετά τις 6 το απόγευμα τη Παρασκευή, όταν η Elche ανακοίνωσε ότι την επόμενη χρονιά θα παίζει στη Segunda Division. Η Λίγκα το επιβεβαίωσε και έξω από το γήπεδο μια ομάδα οπαδών ανακουφισμένη γιόρταζε ανάβοντας πυροτεχνήματα. Ο Δήμαρχος της πόλης Carlos Gonzalez, ο οποίος κατεύθυνε το σύλλογο στη διάσωση του ενάντια στο χρόνο το ονόμασε ως:” περίπου ένα κατόρθωμα”.
Κατόρθωμα; πυροτεχνήματα; παίζοντας στη δεύτερη κατηγορία; για μια ομάδα που τερμάτισε 13η στη Primera; λοιπόν ναι. Υπήρχε μια πραγματική πιθανότητα ότι η Elche θα μπορούσε να εξαφανιστεί. Έφυγε από τη Primera Division, να φύγει από τη Segunda Division και ενδεχομένως περιοδικά να φύγει τελείως. 92 χρόνια ύστερα από την ίδρυση της, ο ιστορικός σύλλογος ήταν σε κίνδυνο να σταματήσει τις δραστηριότητες του. “Είχαμε φτάσει στον πάτο της αβύσσου” δήλωσε ο Gonzalez και τώρα έχουν τραβηχτεί πίσω.
Μια μέρα νωρίτερα, ο τοπικός επιχειρηματίας Juan Peran που ήταν ο οδηγός του απελπισμένου αγώνα του συλλόγου για την επιβίωση του μαζί με το Δήμαρχο είχε πει: «Στις μεγάλες στιγμές πρέπει να έχεις “μπάλες” και χρήματα. Εμείς έχουμε τις “μπάλες”, μας λείπουν τα χρήματα». Η Elche χρειαζόταν τέσσερα εκατομμύρια ευρώ από τα μεσάνυχτα εκείνης της βραδιάς. Αν δεν τα έβρισκε θα βυθιζόταν κάτω, και πολύ πιθανόν ακόμα πιο κάτω.
Αν δεν τα έβρισκε η Elche θα υποβιβαζόταν στη Segunda Division B, η περιφερειακή τρίτη βαθμίδα της Ισπανίας, όπου 80 ομάδες χωρίζονται σε τέσσερις κατηγορίες, στις οποίες δεν υπάρχουν σχεδόν καθόλου χρήματα και επίσης η απευθείας επάνοδος στη δεύτερη κατηγορία. Στη θεωρία η Segunda Division B είναι ένας ερασιτεχνικός - “επαγγελματικός” ποδοσφαιρικός χώρος, ο οποίος διευθύνεται από τη Λίγκα (LFP) και όχι από την Ομοσπονδία (RFEF) που ξεκινά επίσημα τη χρηματοδότηση από τη Segunda Division και το αναφέρουν και ως “καλό”. Η πτώση εκεί είναι πολύ εύκολη, όμως η αναρρίχηση είναι ένα εντελώς διαφορετικό κομμάτι.
Με έξι ώρες να απομένουν η ανακοίνωση ήρθε. Η Elche τα είχε καταφέρει. Όμως πώς θα φτάσει εκεί στη πρώτη θέση; μπορεί να μην έπεσε στο τέλος του πηγαδιού όμως έπεσαν όλα τα σωστά πράγματα που πέτυχε. Τη περασμένη σεζόν τερμάτισε 13η στη πρώτη κατηγορία. Σε ένα σημείο, με την ομάδα στη ζώνη του υποβιβασμού, ο προπονητής της Fran Escriba φαινόταν παραιτημένος στη μοίρα του λέγοντας ότι δεν υπάρχει κάτι περισσότερο να κάνει. Όμως δεν τα παράτησε, ούτε οι παίκτες του και στο τέλος ήταν σωμένοι με τέσσερις αγωνιστικές ακόμα να έχουν μείνει.
Το πρόβλημα ήταν ότι τα ίδια τα προβλήματα που έκαναν την επιβίωση τους τόσο εντυπωσιακή - Θεσμική αστάθεια, παίκτες και τεχνικό προσωπικό απλήρωτοι, πολιτική πίεση, καχυποψία και κακοδιαχείριση - την έκαναν επίσης στον αγωνιστικό χώρο άχρηστη. Μια εβδομάδα μετά το τέλος της σεζόν, η LFP αποφάσισε να υποβιβάσει την Elche διότι δεν πλήρωσε το χρέος της στην Ισπανική εφορία.
Οι οπαδοί διαμαρτυρήθηκαν και η Elche υποστήριξε ότι είχε πληρώσει,επιδεικνύοντας τα χαρτιά για να το αποδείξει, αν και παραδέχθηκε ότι η πληρωμή είχε γίνει μετά τη λήξη της προθεσμίας. Για την απαγόρευση, η Elche δήλωσε ότι ήταν δυσανάλογη, άδικη για μια διοίκηση που είχε κληρονομήσει μια κρίση που προκλήθηκε από τον πρώην πρόεδρο και το διοικητικό του συμβούλιο και κινδύνευε να κλείσει μια επιχείρηση. Επέμειναν ότι και άλλα σωματεία έχουν οφειλές προς το Τμήμα Εσωτερικών Προσόδων όμως δεν τιμωρήθηκαν. Αμφισβήτησαν την αρμοδιότητα της Λίγκας να αποφασίσει για τις οφειλές προς το κράτος και ζήτησαν να δουν τις βεβαιώσει από κάθε άλλο σύλλογο, αίτημα που απορρίφθηκε.
Όμως εδώ υπάρχει μια μικρή διαφορά: «Είναι πεντακάθαρο, ο υποβιβασμός τους είναι απολύτως δικαιολογημένος», δήλωσε ο πρόεδρος της Λίγκας Javier Tebas. Το πρωτάθλημα επιτρέπει ένα χρέος που θα προκύψει με την εφορία, όχι όμως και δεύτερο. Η Elche ήταν κατ’ εξακολούθηση παραβάτισσα και το χρέος της αυξήθηκε. Στο επιχείρημα ότι η Elche δεν πρέπει να τιμωρείται στο γήπεδο για ότι έγινε εκτός δόθηκε μια μικρή εξομολόγηση. Αν είχαν παρακολουθήσει το χρέος τους αντί της ομάδας τους μπορεί να μην επιβίωναν στα πάντα.
Οικονομικό ντόπινγκ κάποιοι το ονόμασαν, και η απόφαση για εφαρμογή αθλητικών κυρώσεων για την οικονομική κακοδιαχείριση - ενώ δύσκολα καταπίνεται από τους οπαδούς - είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση σε μια Λίγκα, στην οποία περισσότερο από 30 ομάδες έχουν περάσει από καθεστώς ειδικής διαχείρισης. Τώρα το πρωτάθλημα γίνεται σοβαρό, οι οπαδοί που έχουν τις αμφιβολίες τους είναι για το αν η διαδικασία γίνεται η ίδια με όλους.
Μια εβδομάδα μετά την αρχική τιμωρία, το Αθλητικό συμβούλιο της Ισπανίας επιβεβαίωσε την αναστολή και αν και ένας δικαστής ανέστειλε την ποινή,εν αναμονή της πλήρους έρευνας στα μέσα Ιουλίου, στη συνέχεια επιβεβαιώθηκε. Η Elche υποβιβάστηκε και η Eibar που είχε τερματίσει στην 18η θέση την αντικατέστησε.
H Elche έγινε η πρώτη ομάδα στην Ισπανία που υποβιβάστηκε από τη πρώτη κατηγορία λόγω οικονομικής. Το 1995 και η Sevilla και η Celta Vigo έπεσαν λόγω των οφειλών τους προς το κράτος όμως τελικά παρέμειναν, το οποίο οδήγησε σε μια Primera Division με 22 ομάδες για πρώτη φορά στα χρονικά.
Όμως αυτό δεν ήταν το τέλος για τους Αλικαντίνους. Η κρίση έτρεξε βαθύτερη και το χρέος τους έφτασε στα 38 εκατομμύρια ευρώ και δεν ήταν μόνο για την εφορία. Πάνω από εννέα χρόνια ως πρόεδρος, ο Jose Sepulcre είδε το χρέος να εκτοξεύεται και τα προβλήματα να πολλαπλασιάζονται. Η ζημιά που έχει δημιουργήσει μπορεί να είναι μη αναστρέψιμη. Όταν οι λογαριασμοί του συλλόγου δεν αθροίστηκαν, το ανώτατο συμβούλιο de Deportes διενήργησε έλεγχο που άφησε αμφιβολίες σχετικά με την αιτιολογία των 2,8 εκατομμυρίων ευρώ στα έξοδα. Ο δικηγόρος για την καταπολέμηση της απάτης στο Αλικάντε κάνει την έρευνα, και ενώ η Λίγκα παραδέχεται ότι υπάρχουν ερωτηματικά, αυτά ανέκυψαν σε ένα παιχνίδι κόντρα στη Malaga όταν θεωρήθηκε ύποπτο.
Κατά την έναρξη της σεζόν, η Elche είχε τρεις παίκτες στο “περίμενε” λόγω του μισθολογίου της που είχε ξεπεραστεί. Ολόκληρη η ομάδα και όλο το προσωπικό συμφώνησαν σε μείωση των μισθών τους στο 12% για να απελευθερώσουν χρήματα και να έρθουν νέα ταλέντα. Στη συνέχεια όμως, πολλοί από αυτούς έφυγαν δίχως να πληρωθούν καθόλου. Από τα Χριστούγεννα, ο σύλλογος δεν είχε το δικαίωμα να υπογράψει κανέναν.
Στη LFP και στον σύνδεσμο των Ισπανών ποδοσφαιριστών το ερώτημα είναι ένα: τι απέγιναν τα 19 εκατομμύρια από τα χρήματα της τηλεόρασης; και άλλοι σύλλογοι χρωστούσαν λεφτά επίσης. Η Elche φέρεται να ήταν ενημερωμένη με τις φορολογικές της υποχρεώσεις και την ομάδα όμως τελικά δεν ήταν. Τα οφειλόμενα χρήματα πήγαν δύο χρόνια πίσω και τα μπόνους για τη σωτηρία τη φετινή χρονιά δεν καταβλήθηκαν ποτέ.
Οι ποδοσφαιριστές το ζήτησαν όμως το αίτημα τους πήγε στο κάλαθο των αχρήστων. Τους είχαν υποσχεθεί επενδύσεις όμως δεν έφτασαν ποτέ. Η κρίση βάθυνε ενώ τα αποτελέσματα εντυπωσιακά βελτιώθηκαν. Τον Φεβρουάριο, η LFP πρότεινε την απαγόρευση της λειτουργίας του συλλόγου από τον Sepulcre λόγω οικονομικών παρατυπιών. Εν τέλει απομακρύνθηκε και αντικαταστάθηκε από τον Juan Anguix στα τέλη Απριλίου. Τα πράγματα δεν βελτιώθηκαν πραγματικά και ούτε η νέα διοίκηση φαίνεται να έκανε πολλά για να διερευνήσει τη προηγούμενη.
Η κουβέντα για Αμερικανό επενδυτή έφερε ελπίδα, ο “σωτήρας” απευθύνεται στο όνομα του Dean Johnson όμως δεν ήρθε ποτέ. Για εκείνους που ακολουθούσαν το παρελθόν του Johnson δεν ήταν μια έκπληξη και μάλλον να ήταν και καλύτερα που δεν ανέλαβε. Οι εγκαταστάσεις του συλλόγου σταμάτησαν. Όταν οι παίκτες έφτασαν στο προπονητικό κέντρο για να κάνουν τη καλοκαιρινή τους προετοιμασία, δεν υπήρχε κανείς εκεί για να τους υποδεχτεί, ούτε ο προπονητής, ούτε καν οι γιατροί να γίνουν τα συνηθισμένα τεστ.
Ο Fran Escriba πήγε στη Getafe, ο οποίος τελικά αντικαταστάθηκε από τον πρώην μέσο της Valencia Ruben Baraja. Οι ποδοσφαιριστές έπειτα ακολούθησαν το παράδειγμα του πρώην προπονητή τους. Ο Pedro Mosquera υπέγραψε στην Deportivo La Coruna αφού κατήγγειλε το συμβόλαιο του. Ο ίδιος δήλωσε ότι: «Οι οπαδοί αξίζουν να είναι στη πρώτη κατηγορία όμως δυστυχώς το εμπόδισαν άλλοι παράγοντες».
Μέχρι στιγμής 13 παίκτες έχουν απομείνει και κανένας από αυτούς δεν έχει έρθει. Ονόμασε έναν βασικό παίκτη και είναι ένα αρκετά ασφαλές ποντάρισμα ότι έχει φύγει. Ο πιο αξιοσημείωτος από αυτούς είναι ο Jonathas de Jesus, ο οποίος μεταγράφηκε στην Real Sociedad για 7.2 εκατομμύρια ευρώ όμως η Elche πήρε μόλις 600.000 ευρώ για το Deal. Οι Αλικαντίνοι είχαν το 50% της μεταπώλησης του ώστε να λάβει 3.608.000 ευρώ, από τα οποία έπρεπε να αφαιρέσουν το 1.5 εκατομμύριο του δικαιώματος της αγοράς του που είχαν το 50% των μετοχών, τα 500.000 που οφείλονται στον προηγούμενο σύλλογο Maya και περισσότερα από ένα εκατομμύριο στον ίδιο τον παίκτη.
Τα χρήματα ήταν χρήσιμα φυσικά όμως η περίπτωση του υπογράμμισε ένα καίριο σημείο: το χρέος που θα μπορούσε να κοστίσει στην Elche ένα δεύτερο υποβιβασμό και να τη τοποθετήσουν στην άκρη της αβύσσου τα χρήματα που χρωστάει στους παίκτες. Ο Mosquera τερμάτισε το συμβόλαιο του και έφυγε ελεύθερος όμως το Αλικάντε ήταν ευγνώμων σε αυτόν και στους υπόλοιπους που συμπεριφέρθηκαν με αυτόν τον τρόπο. Ο Ισπανός χάρισε πάνω από 500.000 ευρώ που η εταιρεία χρωστούσε σε αυτόν.
Σύμφωνα με στοιχεία από την LFP που δημοσιεύθηκαν στην informacion, η Elche οφείλει σε πάνω από 30 ποδοσφαιριστές χρήματα. Ο Mosquera ήταν ο παίκτης που του χρωστούσε τα περισσότερα με τους απλήρωτους μισθούς του επίσημα να φτάνουν στα 535.000 ευρώ (η Elche αναγνωρίζει τα 232.598), ενώ ο Miguel - Angel με τα 12.500 ευρώ ήταν ο παίκτης με τα λιγότερα οφειλόμενα. Όλο αυτό το διάστημα παίκτες και οπαδοί παραμένουν κολλημένοι στο κενό. Δεν ήξεραν σε ποια κατηγορία θα αγωνιστεί ο σύλλογος με την έναρξη της σεζόν, δεν ήξεραν καν αν θα υπάρχει σύλλογος.
Ο φόβος μεγάλωσε. Οι πωλήσεις των εισιτηρίων διαρκείας ήταν φυσικά υποτονικές για μια ομάδα που πέρυσι είχε κόψει 20.000 και τώρα μόνο 2.000. Πολλοί από τους παίκτες έχουν τον ελάχιστο μισθό της κατηγορίας, ένας μισθός που είχε ήδη μειωθεί κατά το ήμισυ τη στιγμή που υποβιβάστηκε από τη Primera Division ( για αυτόν ακριβώς το λόγο έκαναν μερικοί και επίσημες καταγγελίες στη Λίγκα). Αν η Elche επρόκειτο να υποβιβαστεί για δεύτερη φορά σε λίγες μέρες, οι παίκτες ήξεραν ότι θα έμεναν ελεύθεροι όμως αυτό δεν ήταν μια παρηγοριά διότι δεν υπήρχε καμία εγγύηση ότι θα έβρισκαν συλλόγους.
Ο Jonathas πωλήθηκε όμως το να πουλάς παίκτες για να συγκεντρώσεις χρήματα περιέπλεκε επίσης το κίνδυνο του υποβιβασμού. Οι υπόλοιποι σύλλογοι προτιμούσαν να περιμένουν για να δράσουν. Άλλοι ποδοσφαιριστές έφυγαν ως ελεύθεροι με αντάλλαγμα να πάρουν πίσω τις καταγγελίες τους. Η διοίκηση προηγουμένως προσπάθησε να πείσει τους παίκτες που έμειναν να αποσύρουν τις επίσημες καταγγελίες τους με την υπόσχεση ότι θα πληρωθούν αργότερα, ωστόσο λίγη εμπιστοσύνη τους είχε απομείνει ότι θα δουν ποτέ τα λεφτά τους. Κάτω από τη νέα διεύθυνση και το ρολόι να χτυπάει είχαν λίγες ώρες για να προσπαθήσουν ξανά και αυτό ήταν καθοριστικό.
Συνολικά το χρέος για τους παίκτες ανήλθε στα 7.8 εκατομμύρια ευρώ. Ο Anguix έλεγε ότι η Elche θα πληρώσει, ότι η Elche είναι εντάξει όμως δεν υπήρχε καμία λύση στον ορίζοντα και η ώρα περνούσε. Η υπομονή λέπτυνε και τη Πέμπτη τα παράτησε ύστερα από μόλις 92 μέρες στον προεδρικό θώκο. Έπειτα, ο Δήμαρχος πήρε τη κατάσταση στα χέρια και έχοντας από πίσω του τη στήριξη ενός γκρουπ από πρώην προέδρους και τοπικούς επιχειρηματίες ξεκίνησε μια εκστρατεία επιβίωσης με μόνο 36 ώρες να απομένουν. Η κατάσταση ήταν κρίσιμη και υπήρχε λίγος χρόνος ανέφεραν.
«Ας το πιστέψουμε ξανά» το σλόγκαν που κυκλοφορούσε. Σύμφωνα με τη νέα επιτροπή υπήρχε εμπιστοσύνη, υπήρχε επίσης ο επείγων χαρακτήρας της στιγμής. Ένας αριθμός λογαριασμού δόθηκε και οι οπαδοί καλούνταν να καταβάλλουν συνεισφορές. Ο χρόνος ήταν το κλειδί. Το “τώρα” ήταν η λέξη κλειδί.
Τους ενθάρρυναν να αγοράσουν τώρα τα εισιτήρια διαρκείας τους επειδή ο σύλλογος χρειάζεται χρήματα. Εάν επρόκειτο να αγόραζαν μια φανέλα αυτή τη σεζόν, να την αγόραζαν τώρα όχι την επόμενη εβδομάδα. Τους είπαν ότι θα μπορούσαν να δώσουν τώρα χρήματα στο κλαμπ παίρνοντας ως αντάλλαγμα μετοχές με την έκδοση τους να αρχίζει στο μέλλον, ή θα μπορούσαν απλά να κάνουν μια δωρεά. Εκλιπαρούσαν τους χορηγούς να πληρώσουν τώρα και η ομάδα θα τους παρείχε απτή αξία αργότερα. Όλοι λίγο πολύ ήταν απελπισμένοι όμως περνούσαν δύσκολους καιρούς.
Όταν ξεκίνησε η συγκεκριμένη καμπάνια ο Δήμαρχος δήλωσε:«Δεν μπορούμε να αφήσουμε να συμβεί αυτό. Η Elche δεν θα εξαφανιστεί γιατί έχουμε πολλούς ανθρώπους πίσω μας και ο κόσμος θα ανταποκριθεί. Αυτό είναι κάτι περισσότερο από ποδόσφαιρο». Η κινητοποίηση άρχισε και οι διαπραγματεύσεις εντάθηκαν πίσω από τις σκηνές, ενώ έγινε μια προσπάθεια να πετύχουν την αναστολή της απόφασης. «Ήταν πολύ τεταμένα τα πράγματα» δήλωσε ο Cesar Nohales, εκπρόσωπος της επιτροπής που ανέλαβε με δύο μέρες μπροστά της να σώσει το σύλλογο.
Τα λεφτά έφτασαν και υπήρχε χώρος επίσης για ελιγμούς. Δεδομένου ότι τα 7,8 εκατομμύρια ήταν οι ακαθάριστες αποδοχές από τα οφειλόμενα χρήματα, η Elche έπρεπε να βρει ένα τρόπο να το μειώσει προσωρινά. Το καθαρό εισόδημα των ποδοσφαιριστών θα έπρεπε να καταβληθεί άμεσα, ενώ ο φόρος στους μισθούς δεν χρειαζόταν να πληρωθεί μέχρι τον επόμενο γύρο των φορολογικών δηλώσεων. Αυτός ήταν ένας από τους λόγους για τον οποίο το ποσό έφτασε πιο κοντά στα τέσσερα εκατομμύρια ευρώ.
Ο κίνδυνος ήταν εκεί για να δημιουργηθεί ένας άλλος, το νέο χρέος με το τμήμα εσωτερικών προσόδων, όμως στις τελικές αποφασιστικές ώρες ήταν το πιο πολύτιμο αγαθό. Η προθεσμία για να πληρώσει τα χρήματα στην Ένωση ποδοσφαιριστών, η AFE - που εμφανίζεται ως εγγυήτρια στο όνομα των παικτών - ήταν τη Παρασκευή τα μεσάνυχτα και η τιμωρία για τη μη πληρωμή σήμαινε αυτόματα υποβιβασμός στη Segunda Division B (τιμωρία που εφαρμόζεται σε όλες τις ομάδες που δεν ξεκαθαρίζουν τις οφειλές προς τους παίκτες από τη 31η Ιουλίου).
Έτσι, ο άμεσος στόχος ήταν τα τέσσερα εκατομμύρια. Κάθε διέξοδος είχε διερευνηθεί.
Ορισμένοι ποδοσφαιριστές συμφώνησαν να επιβραδύνουν τη πληρωμή τους μέσω της AFE και αυτή η ευελιξία αποδείχθηκε θεμελιώδης. Οι καταγγελίες αποσύρθηκαν, που σήμαινε ότι η AFE και η LFP θα πιστοποιούσαν το δικαίωμα τους να παραμείνουν στη Segunda Division. Αναφέρθηκε ακόμα ότι η LFP συμφώνησε επίσης να δώσει στην Elche τα 10 εκατομμύρια του “αλεξίπτωτου”, τα οποία δικαιούνται όσα σωματεία υποβιβάζονται από τη πρώτη κατηγορία στη δεύτερη, κάτι το οποίο δεν είναι πάντοτε σαφές μιας και ο υποβιβασμός της ήταν διοικητικός και όχι αγωνιστικός.
Τα χρέη πληρώθηκαν στην εφορία και στην πιο πιεστική από όλους την AFE. Συνολικά, οι παίκτες συμφώνησαν να μεταθέσουν περίπου ένα εκατομμύριο χρέους. Ο σύλλογος γύρισε πίσω στο μηδέν, μπροστά στην άμεση απειλή τουλάχιστον. Τη Παρασκευή στις 18:00 ήρθε και η ανακοίνωση. Η Elche θα αγωνίζεται την επόμενη σεζόν στη Segunda Division.
Διακυβεύονται προβλήματα για το μέλλον. Οι παίκτες αποχώρησαν, τους οποίους βοήθησε η νέα διοίκηση να φτάσουν στο ποσό που επιθυμούν και να μειωθούν οι δαπάνες, όμως δεν μπόρεσε να τους βοηθήσει να αποφευχθεί η πτώση στον αγωνιστικό χώρο. Η Elche προς το παρόν έχει χάσει 13 ποδοσφαιριστές και θα χάσει και περισσότερους. Τώρα θα πρέπει να χτιστεί μια ομάδα και γρήγορα. Όλοι οι υπόλοιποι αντίπαλοι έχουν ένα προβάδισμα απέναντι τους. Οι μεταγραφές θα πρέπει να περιοριστούν, θα πρέπει να επιτρέπονται μόνο 18 επαγγελματίες παίκτες στο ρόστερ της πρώτης ομάδας και όποιος έρθει θα πρέπει να αποδεχθεί τα 68.000 ευρώ του κατώτατου μισθού. Η επόμενη σεζόν θα είναι πάρα πολύ δύσκολη όμως τουλάχιστον θα υπάρχει άλλη μια χρονιά.
«Ο Αύγουστος θα είναι δύσκολος, ο Σεπτέμβριος ακόμη πιο δύσκολος» παραδέχτηκε ο Nohales. Έχει δίκιο όμως για τώρα δεν έχει σημασία. Τα κατάφεραν σε μόλις μιάμιση μέρα, ένα κατόρθωμα. Αύριο ξημερώνει μια άλλη μέρα, και το γεγονός ότι η Elche έχει ακόμη ένα αύριο είναι λόγος για να το γιορτάσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου