Οι ανασκαφές συνεχίζονται στην αρχαία πόλη των Πάταρων στη νότια Αττάλεια της σημερινής Τουρκίας, καθώς έχουν αποκαλυφθεί δύο ειδώλια που χρονολογούνται στο 3.000 και 7.000 π.Χ.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα, τα λίθινα ειδώλια, τα οποία δεν είχαν ανακαλυφθεί σε παλαιότερες ανασκαφές, αποκαλύπτουν τη σχέση μεταξύ της Εποχής του Χαλκού και των πολιτισμών της Μικράς Ασίας.
Το άλλο ειδώλιο που βρέθηκε κατά τη διάρκεια των ανασκαφών είναι φτιαγμένο από πηλό και υπογραμμίζει τη σημασία του λιμένα των Πάταρων κατα την αρχαιότητα. Το ειδώλιο απεικονίζει τη θεά Αστάρτη, η οποίος ήταν η θεά της γονιμότητας. Παρόλο που αντανακλά τα καλλιτεχνικά χαρακτηριστικά του πολιτισμού της Ιωνίας, το ειδώλιο της Αστάρτης βρέθηκε μαζί με υπολείμματα απο κυπριακά κεραμικά.
Ο επικεφαλής των ανασκαφών, καθηγητής Havva Iskan Işık απο το Τμήμα Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Akdeniz, δήλωσε πως: «η ιστορία της Λυκίας θα πρέπει να ξαναγραφεί με βάση τα νέα αυτά ευρήματα».
Τα Πάταρα ήταν αρχαιότατη πόλη και λιμένας της Λυκίας, χτισμένη μεταξύ των εκβολών του ποταμού Ξάνθου και του όρμου Αντιφέλλου. Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία ιδρύθηκε από τον Ικάδιο.
Ο Στράβων αναφέρει ότι πήρε το όνομά της από τον Πάταρο, γιο του Απόλλωνα και της Λυκίας, κόρης του Ξάθου. Κατά τον Εκαταίο εποικίστηκε από Κρήτες Δωριείς. Στην πόλη λατρευόταν ο Απόλλων ο Παταρεύς, και υπήρχε σπουδαίο μαντείο, ισάξιο αυτού των Δελφών, ήταν "μεγάλη πόλις, λιμένα έχουσα και ιερό Απόλλωνος, κτίσμα Πατάρου. Πτολεμαίος δε ο Φιλάδελφος επισκευάσας, "Αρσινόην" εκάλεσε "την εν Λυκία", επεκράτησε δε το εξ αρχής όνομα".
Παρά την υπόδειξη αυτή του Εκαταίου (δια του Στράβωνα) περί της καταγωγής του ονόματος, τούτο αποδίδεται και σε άλλες αιτίες. Τόσο ο Πάταρος όσο και ο Ξάνθος ήταν παιδιά του Λαπαιώνα που απέκτησαν μεγάλη περιουσία από πειρατείες και στη συνέχεια αποσύρθηκαν στη περιοχή αυτή. Από μεν τον πρεσβύτερο τον Ξάνθο πήρε το όνομα ο παρακείμενος ποταμός, από δε τον Πάταρο η πόλη που αναπτύχθηκε.
Τα Πάταρα ήταν μια από τις 6 μεγαλύτερες πόλεις της Λυκίας, οι οποίες εξέλεγαν αντιπροσώπους, μαζί με άλλες 17 πόλεις, για το Συνέδριο της Διοικήσεως του ομοσπονδιακού Λυκιακού διοικητικού συστήματος, του οποίου ο ανώτατος άρχων ήταν ο Λυκιάρχης.
Το σύστημα αυτό καταργήθηκε το 43 μ.Χ. από τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Κλαύδιο.
Τα Πάταρα καθώς και ολόκληρη την περιοχή της Λυκίας είχαν καταλάβει οι Πέρσες από τους οποίους και περιήλθε στον Μέγα Αλέξανδρο όπου και διόρισε διοικητή τον σπουδαίο ναύαρχό του Νέαρχο.
Μετά τον θάνατο του Αλέξανδρου τα Πάταρα περιήλθαν στον Αντίγονο και τον γιό του Δημήτριο, στη συνέχεια στους Πτολεμαίους εκ των οποίων ο Πτολεμαίος Β' ο Φιλάδελφος την ονόμασε Αρσινόη, προς τιμή της συζύγου του. Το 196 π.Χ. την κατέλαβε ο Φίλιππος Ε' της Μακεδονίας και επί Πομπηίου περιήλθε ουσιαστικά μαζί με όλη τη περιοχή στους Ρωμαίους, που όμως διατήρησαν την αυτοδιοίκησή τους μέχρι το 43 (μ.Χ.). Το 155 η πόλη που βρισκόταν τότε στη μεγαλύτερη ακμή της υπέστη μεγάλη καταστροφή από σεισμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου