Premier League

Στη γη δύο «κοιμώμενων γιγάντων»

του Δημήτρη Βαρσάνη

Όταν οι οπαδοί της Sunderland έδωσαν 28.000 ευρώ στις οικογένειες των John Adler και Liam Sweeney - δύο οπαδοί της Newcastle που σκοτώθηκαν στη συντριβή του αεροπλάνου “Malaysian Airlines” στην Ουκρανία πριν από ένα μήνα - έφεραν ένα ευπρόσδεκτο τέλος στη δηλητηριώδη εχθρότητα που χαρακτηρίζει τη σχέση μεταξύ των δύο μεγάλων αντιπάλων του “Wearside”.

Στο πρόσωπο της τραγωδίας οι οπαδοί των δύο ομάδων έβαλαν στην άκρη τον φανατισμό τους και αναγνώρισαν ότι τους συνδέουν περισσότερα από ότι στο παρελθόν. Αφήνοντας κατά μέρος τη γεωγραφική τοποθεσία τους και οι δύο είναι παραδοσιακοί σύλλογοι με τεράστια δυναμική οπαδών - ενδεικτικό είναι ότι τη τελευταία χρονιά η Newcastle είχε το τρίτο υψηλότερο μέσο όρο διαρκείας και η Sunderland το έβδομο - σε συνδυασμό όμως και με ένα ζοφερό ιστορικό χαμηλής επίδοσης στα αποτελέσματα τους.

Σαράντα και πλέον χρόνια χωρίς ούτε ένα σημαντικό τρόπαιο είναι λιγότερο σαν ένας “ελαφρύς ύπνος” και περισσότερο σαν ένα “βαρύ κώμα”.

Η προσέγγιση του “Wearside” ήταν υποτονική το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Η Sunderland δεν έχει απειλήσει να μπει στα ανώτερα στρώματα της Premier League από όταν έπαιζε ακόμα στο αιώνιο γήπεδο της “Roker Park”. Με ένα θαυμάσιο καινούργιο γήπεδο και με μια παθιασμένη υποστήριξη θα μπορούσε να είχε κάνει κάτι καλύτερο από το να περνά κάθε χρόνο ένα φλερτ με τον υποβιβασμό.

Τα δύο κόμματα οπαδών είναι τόσο “πεινασμένα” για τίτλους που ακόμα και το κύπελλο Intertoto άρχισε να έμοιαζε με ένα “συμπόσιο”. Τη περασμένη χρονιά η ομάδα του Poyet εξασφάλισε στο τέλος τη σωτηρία με την έκπληξη να είναι ότι ο δανεικός από τη Liverpool Fabio Borini ήταν το αστέρι της,ενώ η Newcastle έπεσε κατακόρυφα μετά τη πώληση του Yohan Cabaye στη PSG. Το ζοφερό τέλος των “ανθρακωρύχων”,οι οποίοι δεν σκόραραν σε 12 αγώνες μέχρι το τέλος της σεζόν ανάγκασε στο κέντρο της πόλης να γίνονται διαδηλώσεις εναντίον του ιδιοκτήτη Mike Ashley,ο οποίος κατάφερε το φαινομενικά ακατόρθωτο έργο να κάνει τους οπαδούς να νοσταλγούν τις παλιές καλές ημέρες του Freddy Shepherd.

Η Newcastle είναι τώρα ο πιο επιφυλακτικός σύλλογος της Premier League ακολουθώντας μια πολιτική σιωπής. Κατά συνέπεια ακόμα και ο τοπικός τύπος έχει στραφεί εναντίον του τωρινού καθεστώτος,προσφέροντας τη στήριξή του στους αντάρτες οπαδούς που επιθυμούν να οργανώσουν μια αδύνατη εξαγορά του συλλόγου. Μέσα σε αυτόν τον παροξυσμό που συμβαίνει είναι δύσκολο να αντιληφθούμε μερικές φορές ότι υπάρχουν και ποδοσφαιρικά γεγονότα στο “St James’ Park”. Ο Alan Pardew ίσως να μην είναι ο αγαπημένος μερικών οπαδών της Newcastle όμως η ικανότητα του να επικεντρώνεται στη δουλειά του σε αυτές τις χαοτικές συνθήκες είναι σίγουρα άξια σεβασμού.

Με επικεφαλής τον Graham Carr στο τμήμα σκάουτινγκ η Newcastle έχει καταφέρει να ανακαλύπτει το ένα στολίδι μετά το άλλο. Αυτό το καλοκαίρι έχει γίνει ένας αριθμός από ενδιαφέρουσες μεταγραφές. Ήρθαν παίκτες όπως ο επιθετικός της Monaco Emmanuel Riviere,ο μεσοεπιθετικός της Montpellier Remy Cabella,το “δεκάρι” του Ajax Siem De Jong και ο Αργεντινός Facundo Ferreyra.

Ο τελευταίος αποκτήθηκε με τη μορφή του δανεισμού από τη Shakhtar Donetsk όπου πέρασε το μεγαλύτερο διάστημα στον πάγκο. Ο 23άχρονος είναι ταλαντούχος,κινητικός και δραστήριος στη κατοχή αλλά η αποτυχία του να μην βρίσκεται στην αρχική ενδεκάδα της Ουκρανικής ομάδας δεν μπορεί να εμπνεύσει εμπιστοσύνη.

Σε μια κλασική συμφωνία επιχειρήσεων στο “St James’ Park” τα τελευταία χρόνια ο Διεθνής με την Ολλανδία δεξιός μπακ Daryl Janmaat ήρθε μόνο για πέντε εκατομμύρια λίρες,ύστερα από τη πώληση του Debuchy στην Arsenal για 12 εκατομμύρια λίρες. Στη Newcastle κανένας παίκτης δεν είναι άθικτος,καθώς ο Ashley είναι ο βασιλιάς της λαϊκής αγοράς και το γήπεδο το μαγαζί του. Όσοι φορούν ασπρόμαυρα είναι προς πώληση στη σωστή τιμή. 

Ο Pardew τόνισε ότι είναι ικανοποιημένος με τις κινήσεις του καλοκαιριού και ευχαριστημένος που έχει τώρα μια πιο δημιουργική και επιθετική πλευρά. Αν όμως η Newcastle θέλει να σημειώσει πρόοδο στον αγωνιστικό χώρο χρειάζεται απεγνωσμένα ηρεμία και γαλήνη. Ωστόσο με δεδομένη τη πρόσφατη ιστορία της κανείς δεν της εγγυάται ότι θα τα έχει.

Δέκα μίλια πιο νοτιοανατολικά οι οπαδοί της Sunderland αναμένουν να είναι σε μια πιο θετική κατάσταση το μυαλό τους από τους αντιπάλους τους. Η τελευταία χρονιά ξεκίνησε με τη καταστροφή του Paolo Di Canio και κατέληξε στην εμπνευσμένη άνθηση του Borini. Όταν παίρνεις 13 βαθμούς στα πέντε τελευταία παιχνίδια σου κερδίζοντας εκτός έδρας Chelsea και Manchester United έχεις το δικαίωμα να προσεγγίσεις τη νέα σεζόν με μια αισιόδοξη νότα. Με τον Poyet να είναι σταθερά στον πάγκο της,η δυνατότητα να δημιουργήσει μια επιθετικογενής ομάδα όπως στη Brighton είναι μια πιθανότητα.

Η ομάδα που κληρονόμησε ο Ουρουγουανός τεχνικός ήταν ένα χάος,με τον εκκεντρικό Di Canio να διώχνει 15 παίκτες και να φέρνει 14 καινούργιους. Από αυτούς η πλειοψηφία απέτυχε να πραγματοποιήσει 15 εμφανίσεις τη σεζόν,ενώ ο Jozy Altidore έβαλε ένα γκολ σε 30 συμμετοχές και ολοκλήρωσε τη χρονιά αγωνιζόμενος στην Under 21.

 Η γρήγορη ανοικοδόμηση φάνηκε να είναι προτεραιότητα,αλλά μέχρι στιγμής οι ρυθμοί της είναι πολύ αργοί στη μεταγραφική της δραστηριότητα. Η μόνιμη μεταγραφή του “ήρωα” Borini από τη Liverpool έχει κολλήσει και η υπογραφή ενός ακόμα επιτυχημένου δανεισμού,του Αργεντινού αμυντικού Santiago Vergini τράβηξε για αρκετές εβδομάδες.

 

Οι προσθήκες του Ολλανδού αριστερού μπακ Patrick Van Aanholt - ο οποίος στα πέντε χρόνια του στη Chelsea στέλνονταν δανεικός σε άλλες ομάδες - του δεξιού μπακ της West Brom Billy Jones,του αναπληρωματικού τερματοφύλακα της Manchester City Costel Pantillimon και του Jordi Gomez από τη Wigan με ελεύθερη μεταγραφή δεν έχει ανεβάσει αγωνιστικά τους παλμούς των οπαδών. Μέχρι τα τέλη Ιουλίου ο Poyet κινούνταν μόνος του στην αγορά ωσότου έρθει ο νέος Διευθυντής ποδοσφαίρου Lee Congerton και εξασφαλίσει τις υπηρεσίες του Jack Rodwell από τη Manchester City.

Ο 23άχρονος μέσος δεν είναι ο πρώτος Άγγλος που κατέστρεψε τη καριέρα του στο “Etihad” και προσπαθεί να ξαναγεννηθεί  Η περίπτωση του θυμίζει καρμπόν αυτή του Adam Johnson που πήγε στο “Stadium Of Light” τρία χρόνια νωρίτερα και βρήκε τη παλιά του λάμψη. Υποθέτοντας ότι ο Rodwell μπορεί να επαναφέρει τη φόρμα στις μέρες του στο “Goodison Park” μοιάζει για μια δυνατή επένδυση.

Κοιτάζοντας στα επίσημα του γηπέδου θα αντικρίσουμε τον ιδιοκτήτη της Sunderland,τον Αμερικανοιρλανδό Ellis Short. Ο χρηματιστής με έδρα το Λονδίνο πήρε τον έλεγχο των “μαυρόγατων” τον Μάιο του 2009. Το επώνυμο του κατά καιρούς έχει εμφανιστεί σε μια επαρκή περιγραφή της επιπόλαιας υπομονής του. Ο Poyet είναι ο τέταρτος προπονητής της ομάδας κατά τη διάρκεια της βασιλείας του,έτσι η πίεση φαίνεται να είναι εξασφαλισμένη. Ο Ουρουγουανός τεχνικός - ο οποίος απολύθηκε μυστηριωδώς μετά από μια επιτυχημένη θητεία του στη Brighton - θα χρειαστεί χρόνο,το μεγάλο ερώτημα είναι αν θα τον λάβει.

Δυστυχώς η έλλειψη σταθερότητας είναι ένα ακόμα πράγμα που συνδέει τη Newcastle και τη Sunderland.