Ολόκληρη η αρχαία ελληνική φιλοσοφία στηρίζεται στο ότι ο ενάρετος άνθρωπος πρέπει να επιδιώκει στην ζωή του την ευδαιμονία, την «καλή», πιο βαθιά, δύσκολη και ενάρετη ευτυχία απο την ηδονή, την «κακή», εύκολη και πιο ρηχή ευτυχία. Με το πέρασμα του χρόνου, οι άνθρωποι επιδιώκουν την δεύτερη, όμως μια πρόσφατη αμερικανική επιστημονική έρευνα έρχεται να επιβεβαιώση τους αρχαίους προγόνους μας. Με λίγα λόγια, οι επιστήμονες εστίασαν στην επίπτωση της θετικής ψυχολογίας στη βιολογική λειτουργία του ανθρώπινου οργανισμού και διαπίστωσαν ότι όλες οι μορφές ευτυχίας δεν είναι τελικά ίσες στα «μάτια» των γονιδίων.
Ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή ιατρικής Στίβεν Κόουλ του πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας-Λος Άντζελες (UCLA) και την καθηγήτρια ψυχολογίας Μπάρμπαρα Φρέντρικσον του πανεπιστημίου της Β. Καρολίνα, συσχέτισαν τις διαφορετικές μορφές ευτυχίας με τον τρόπο έκφρασης και λειτουργίας των γονιδίων στους ανθρώπους.
Το συμπέρασμά τους ήταν ότι οι άνθρωποι που νιώθουν την «ευδαιμονικού» τύπου ευτυχία, δηλαδή έχουν ένα αίσθημα ανιδιοτέλειας, ευγενικού σκοπού και ενός βαθύτερου νοήματος στη ζωή τους (κοινωνική υπηρεσία, φιλανθρωπία, πνευματική αναζήτηση κλπ), έχουν ταυτόχρονα μια πιο ευνοϊκή έκφραση γονιδίων στον οργανισμό τους, με αποτέλεσμα το ανοσοποιητικό σύστημά τους να είναι πιο αποτελεσματικό και το σώμα τους να προστατεύεται καλύτερα από τις ασθένειες.
Αντίθετα, κατα την ίδια έρευνα, όσοι άνθρωποι νιώθουν μεν ευτυχισμένοι, αλλά με «ηδονικό» τρόπο, δηλαδή αρκούνται συνήθως σε εγωκεντρικές, εφήμερες και υλικές ικανοποιήσεις (φαγητό, σεξ, ψυχαγωγία κλπ), εμφανίζουν αρνητική έκφραση γονιδίων στο σώμα τους, με συνέπεια ο οργανισμός τους να είναι πιο ευάλωτος στις χρόνιες φλεγμονές, τις λοιμώξεις και σε άλλες αρρώστιες και παθήσεις (καρδιαγγειακές, νευροεκφυλιστικές κ.α.).
Όπως μάλιστα επισήμαναν οι ερευνητές,ενώ οι «ηδονικοί» άνθρωποι υποκειμενικά νιώθουν πολύ ωραία, τα γονίδια τους αντικειμενικά αντιδρούν πολύ διαφορετικά από ό,τι στην περίπτωση των «ευδαιμονικών» ανθρώπων.
«Αυτό που διαπιστώσαμε, είναι πως το ανθρώπινο γονιδίωμα είναι πολύ πιο ευαίσθητο στους διαφορετικούς τρόπους επίτευξης της ευτυχίας από ό,τι είναι το μυαλό μας. Στο κυτταρικό επίπεδο, τα σώματά μας φαίνονται να αντιδρούν καλύτερα σε εκείνο το είδος ευτυχίας που μας δίνει ένα αίσθημα σύνδεσης με τους άλλους και ανώτερου σκοπού» αναφέρει ο κ. Κόουλ.
Να αναφερθεί πως παλαιότερες έρευνες για το ίδιο θέμα είχαν συσχετίσει τα θετικά συναισθήματα -ιδίως του «ευδαιμονικού» τύπου- με ένα μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής, δηλαδή η «σωστή» ευτυχία χαρίζει περισσότερα χρόνια ζωής.
Άλλωστε όπως επισήμανε και ο μεγάλος ψυχολόγος Καρλ Γιουνγκ, «το πιο μικρό πράγμα που έχει νόημα, αξίζει περισσότερο στη ζωή από το πιο μεγάλο χωρίς νόημα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου