Μουντιάλ

Από τη χρυσή γενιά στο ταλέντο δίχως τέλος

του Δημήτρη Βαρσάνη

Κλείνουμε τη στήλη μας με το Μουντιάλ με τη μεγάλη νικήτρια της διοργάνωσης Γερμανία. Η ξηρασία των 18 χρόνων χωρίς ένα σημαντικό Διεθνές τρόπαιο και τα 24 χωρίς ένα Παγκόσμιο κύπελλο έλαβε τέλος χθες το βράδυ,με τη “Mannschaft” του Joachim Low να κερδίζει στη παράταση την Αργεντινή.

Ήταν το επιστέγασμα των όσων συχνά έχει περιγραφεί ως μια χρυσή γενιά. Όμως πιο συγκεκριμένα ήταν το επιστέγασμα της σταδιοδρομίας των λίγων ατόμων και η επιβεβαίωση ότι ο στόχος της Γερμανίας του ταλέντου δίχως τέλους - εν αντιθέσει με της χρυσής γενιάς - είναι προ των πυλών. Ο Low είναι ένας φιλοσοφημένος άνθρωπος,που στον ελεύθερο του χρόνο μπορεί να τον βρεις να πίνει καφέ Macchiato στο γραφικό Augsburg. Καταλαβαίνει ότι η σημασία των ιδεών δεν είναι μόνο τα αποτελέσματα. Ίσως να είναι και αυτός ο λόγος που η ομοσπονδία της Γερμανίας κράτησε τη πίστη του στον Low παρότι δεν κατάφερε να κατακτήσει ένα τρόπαιο στις τρεις πρώτες μεγάλες διοργανώσεις με αυτόν στο τιμόνι.

Ο 46άχρονος τεχνικός εκτελεί κατά γράμμα το μακροπρόθεσμο όραμα της ομοσπονδίας,το οποίο είναι μια παραγωγική προσέγγιση στην ανάπτυξη ενός παίκτη. Αυτό μπορεί να το συνειδητοποιήσει κάποιος και από τις δηλώσεις που έκανε μετά από αυτή την επιτυχία: «Ξεκινήσαμε αυτό το έργο πριν από 10 χρόνια και αυτό που έγινε σήμερα είναι το αποτέλεσμα της δουλειάς πολλών ετών,αρχής γενομένης με τον Jurgen Klinsmann. Έχουμε σημειώσει σταθερή πρόοδο,πιστέψαμε στο έργο μας,δουλέψαμε πολύ,και αν οποιαδήποτε ομάδα το άξιζε είναι αυτό το γκρουπ παικτών».

Αν και πήρε πολύ περισσότερο καιρό η Γερμανία να κατακτήσει ένα μεγάλο τίτλο,το χθεσινό αποτέλεσμα ήταν μόλις 14 χρόνια στα σκαριά. Στο Euro του 2000 μια γερασμένη και τεχνικά περιορισμένη ομάδα με αρχηγό στα 39 του τον Lothar Matthaus έχασε και τα τρία παιχνίδια της στη φάση των ομίλων,μια οδυνηρή στιγμή για ένα περήφανο ποδοσφαιρικό Έθνος. Όμως οι Γερμανοί παραδοσιακά στερεότυποι,πρακτικοί και εργατικοί τύποι σε όλα τα επίπεδα έθεσαν ως στόχο να κάνουν εκείνη την αποτυχία τους ως κομμάτι του παρελθόντος.


Αργότερα εκείνη τη χρονιά η Γερμανική ποδοσφαιρική λίγκα ιδρύθηκε μεταξύ άλλων για να επιβλέπει το σύστημα του πρωταθλήματος και θέσπισε τη χορήγηση αδειών για να συμμετέχει μια ομάδα κανονικά σε ένα πρωτάθλημα. Το νέο όργανο δημιούργησε γρήγορα μια λίστα με απαιτήσεις για όλους τους συλλόγους της Bundesliga και της Zweitteliga προκειμένου να πάρουν την άδεια για να παίξουν.  Η σημαντικότερη διάταξη εντολής ήταν ότι κάθε σύλλογος έπρεπε να διατηρεί μια ακαδημία με αυστηρά πρότυπα παρακολούθησης,ακόμα και το πόσο φωτεινότητα επικρατούσε γύρω από τα προπονητικά κέντρα.

Για τον Lahm(31 το Νοέμβριο),τον Schweinsteiger(30 τον Αύγουστο),τον Mertesacker(30 τον Σεπτέμβριο) και τον Podolski(29)οι αλλαγές μετά το 2000 ήταν σχετικά μικρή σημασία για αυτούς. Αυτοί οι τέσσερις είναι ίσως η τελευταία χρυσή Γερμανική γενιά για μεγάλο χρονικό διάστημα και ο αγώνας της Κυριακής μπορεί να ήταν το τελευταίο Παγκόσμιο κύπελλο για οποιονδήποτε από τους συγκεκριμένους,τουλάχιστον ως βασικοί.

Όλοι αυτοί οι τέσσερις καθώς και ο 36άχρονος Klose ήταν παρόντες πριν από το πρώτο τουρνουά με τον Low(βοηθός του Klinsmann τότε) στο Παγκόσμιο κύπελλο του 2006. Στο επόμενο Παγκόσμιο κύπελλο η Γερμανία τερμάτισε τρίτη,στο Euro του 2008 ήταν φιναλίστ και σε αυτό του 2012 αποκλείστηκε στα ημιτελικά. Τελικά έκοψαν το νήμα του τερματισμού χθες με έναν εντυπωσιακό τρόπο.

Ο Klose που δεδομένο την ηλικία του δεν έπαιξε πάνω από 70 λεπτά σε κάθε προηγούμενο αγώνα έδωσε ότι είχε πριν βγει στο 87’. Ο Schweinsteiger θυσίασε ξανά και ξανά το σώμα του αλλά η προσπάθεια του δεν ανταμειβόταν. Ο Lahm πραγματοποίησε πολλές σέντρες όμως κανένας δεν μπόρεσε να τις εκμεταλλευθεί. Ο Mertesacker μπήκε για τα τελευταία τέσσερα λεπτά,ενώ ο Podolski έμεινε στον πάγκο σε όλο τον αγώνα.

Το παιχνίδι όπως εξελίχθηκε είχε επίσης και ένα πολύ γνώριμο σενάριο για τους οπαδούς της Bayern Munich,οι οποίοι είδαν την μια πίκρα μετά την άλλη πριν το τρεμπλ του 2013. Η Γερμανία φαινομενικά είχε καλύτερη ομάδα από την Αργεντινή,όπως και η Bayern όταν αντιμετώπισε τη Chelsea στον τελικό του Champions League το 2012. Έξι από τους βασικούς της Γερμανίας τη Κυριακή,συμπεριλαμβανομένων του αρχηγού Lahm και του υπαρχηγού Schweinsteiger ξεκίνησαν εναντίον των “μπλε” πριν από δύο χρόνια. Παρά την άφθονη υπεροχή τους απλά δεν μπορούσαν να κάνουν τη δουλειά τους στο σπίτι τους την “Allianz Arena”.

Όπως και χθες το βράδυ που δύο νεαροί ποδοσφαιριστές των “παντσερ” χρειάστηκε να βάλουν το νικητήριο τέρμα,με τον Schurrle(23 χρονών)να βρίσκει πολύ ωραία τον Gotze(22 χρονών)- που είχε περάσει ως αλλαγή - και αυτός με ένα άψογο τελείωμα να χαρίζει το τρόπαιο. Στο προηγούμενο της Παγκόσμιο κύπελλο το 1990 με την ίδια χώρα ως αντίπαλο ούτε ζούσαν,στη πραγματικότητα γεννήθηκαν μετά την επανένωση της Γερμανίας τον Οκτώβριο του 1990. Το επιθετικό δίδυμο ήταν μεταξύ των πρώτων που έχουν περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ανάπτυξης στις ανανεωμένες ακαδημίες της Bundesliga. Το γεγονός ότι αυτοί οι δύο ήταν που έδωσαν στη Γερμανία αυτό που ζητούσε εδώ και χρόνια,αφήνει πολλά καλά για το μέλλον της “NationalMannschaft”.

Κοιτάζοντας παραπέρα ο Podolski και ο Mertesacker παλεύουν τώρα μια απότομη ανηφορική μάχη με το χρόνο. Ο Lahm και ο Schweinsteiger δεν έχουν ακόμα πολλές διοργανώσεις μπροστά τους. Ωστόσο ακαδημίες από όλη τη Γερμανία συνεχίζουν να παράγουν κορυφαία ταλέντα. Τα πιο πρόσφατα είναι τρεις παίκτες που κλήθηκαν από τη Karlsruhe(ομάδα δεύτερης κατηγορίας)στην Εθνική ομάδα κάτω των 18. Έχει ακόμα και εκπροσώπους από τις τρεις κορυφαίες ερασιτεχνικές κατηγορίες,από τη τρίτη εώς τη πέμπτη.

Υπάρχει μια έκρηξη τα τελευταία χρόνια,καθώς όλο και περισσότεροι νεαροί έχουν αποδείξει την αξία τους ως άξιοι επαγγελματίες της Bundesliga. Τη σεζόν 2013 - 2014 η κορυφαία κατηγορία παρουσίασε τους περισσότερους 17άχρονους από οποιαδήποτε άλλη φορά. Λαμβάνοντας υπόψη τα επιτεύγματα του Παγκόσμιου κυπέλλου με τις υποψηφιότητες του Muller,του Kroos και του Hummels για τη χρυσή μπάλα,καθώς και το ηρωικό δίδυμο των Gotze και Schurrle για τη κατάκτηση του βαρύτιμου τροπαίου από τη Γερμανία,η ανερχόμενη γενιά διαθέτει ένα γεννόσημο πρωταθλητών.

Όλοι οι προαναφερθείσες είναι από 24 χρονών και κάτω και μέχρι το 2022 τουλάχιστον θα απαρτίζουν την Εθνική ομάδα με όλο και περισσότερους παίκτες να έρχονται από πίσω. Η χρυσή γενιά στη Γερμανία γίνεται ένα κομμάτι του παρελθόντος. Μπορούμε τώρα να μιλάμε για ένα ταλέντο δίχως τέλος.