Σε γεύμα που παρέθεσε η Προεδρική Φρουρά στις εγκαταστάσεις της, με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 147 ετών από την ίδρυσή της παρακάθισε το μεσημέρι του Σαββάτου ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ.Προκόπης Παυλόπουλος.
Τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας υποδέχθηκαν ο Διευθυντής του Στρατιωτικού γραφείου της Προεδρίας, Πτέραρχος κ. Γρηγόρης Πρεζεράκος και ο Διοικητής της Προεδρικής Φρουράς Συνταγματάρχης Αριστείδης Ηλιόπουλος.
Σε σύντομο χαιρετισμό του ο Προκόπης Παυλόπουλος εξήρε το έργο της Προεδρικής Φρουράς και μεταξύ άλλων τόνισε:«Ο συμβολισμός της φύλαξης του Μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη είναι μέγιστος. Διότι ο Άγνωστος Στρατιώτης είναι η ίδια η αδάμαστη ψυχή του Ελληνικού Έθνους η οποία, εκτός από τα σύνορά μας και, συνακόλουθα τα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης φυλάσσει και τις αρχές και τις αξίες του Ελληνικού Πολιτισμού, άρα και του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού. Δηλαδή τις αρχές και αξίες που υπηρετούν τον Άνθρωπο και τη Δημοκρατία».
Η Προεδρική Φρουρά ιδρύθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 1868, και αποτελεί σήμερα τη μόνη επίλεκτη Ευζωνική Μονάδα του Ελληνικού Στρατού. Υπάγεται στο Στρατιωτικό Γραφείο της Προεδρίας της Δημοκρατίας και έχει εθιμοτυπικό και τελετουργικό χαρακτήρα, εκτελώντας ποικίλες αποστολές και αποτελώντας την επίσημη ακολουθία και φρουρά του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Η ιστορία των ευζωνικών ταγμάτων (αργότερα συνταγμάτων) ξεκινά το 1867, με την ίδρυση τεσσάρων ταγμάτων, καθένα από τα οποία διέθετε οργανωτική δύναμη τεσσάρων λόχων. Κεντρική τους αποστολή ήταν η φύλαξη της μεθορίου. Το 1868 προστέθηκε σε κάθε τάγμα ευζώνων και πέμπτος λόχος. Η αρχική σύνθεση αυτών των ταγμάτων αποτελούνταν από εθελοντές, υπαξιωματικούς ή οπλίτες, οι οποίοι συνήθως κατάγονταν από ορεινές περιοχές.
Η ένδοξη δράση των ευζωνικών ταγμάτων κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων υπήρξε καταλυτική με αποτέλεσμα οι εύζωνες να λάβουν στη συνείδηση του ελληνικού λαού την εικόνα ηρώων. Έντονη δράση είχαν τα ευζωνικά τάγματα και κατά τη διάρκεια των υπόλοιπων ένοπλων συγκρούσεων του 20ου αιώνα στις οποίες είχε εμπλακεί ο ελληνικός στρατός (Μικρασιατική Εκστρατεία, Πρώτος και Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος).
Από το 1914, ως ιδιαίτερη μονάδα ευζώνων συγκροτείται η Ανακτορική Φρουρά. Ο τίτλος της έχει μετατραπεί αρκετές φορές από τότε (Φρουρά Σημαίας, Φρουρά Μνημείου Αγνώστου Στρατιώτη, Βασιλική Φρουρά, Προεδρική Φρουρά). Η σημερινή της ονομασία είναι “Προεδρική Φρουρά”, η οποία της αποδόθηκε το 1974, μετά τη κατάρρευση της δικτατορίας Παπαδόπουλου.
Ιδιαίτερα ξεχωριστή θέση στην ιστορία των ευζωνικών ταγμάτων κατέχει το 5/42 Σύνταγμα Ευζώνων, κυρίως λόγω της δράσης του κατά τη διάρκεια της Μικρασιατικής Εκστρατείας. Πέρα από την αποτελεσματικότητα του κατά τη διάρκεια των πρώτων στρατιωτικών επιχειρήσεων, το Σύνταγμα αυτό απέκτησε φήμη για τη δράση του μετά την κατάρρευση του ελληνικού μετώπου και την αποσύνθεση του ελληνικού στρατού, τον Αύγουστο του 1922). Πιο συγκεκριμένα, κάτω από την καθοδήγηση του διοικητή του Νικόλαου Πλαστήρα, το 5/42 Σύνταγμα Ευζώνων έφτασε απολύτως συντεταγμένο στον Τσεσμέ, από όπου και διαπεραιώθηκε στο νησί της Χίου.
Ο Συνταγματάρχης Δημήτριος Ψαρρός οργάνωσε το 5/42 Σύνταγμα το 1942 για να εναντιωθεί στον φασίστα κατακτητή. Έδωσε πολλές ηρωικές μάχες στα βουνά της Στερεάς Ελλάδος εναντίον του κατακτητή και το Σύνταγμα για ακόμη μια φορά έγινε το «Ασκέρι του Διαβόλου».
Η ιστορία των ευζωνικών ταγμάτων (αργότερα συνταγμάτων) ξεκινά το 1867, με την ίδρυση τεσσάρων ταγμάτων, καθένα από τα οποία διέθετε οργανωτική δύναμη τεσσάρων λόχων. Κεντρική τους αποστολή ήταν η φύλαξη της μεθορίου. Το 1868 προστέθηκε σε κάθε τάγμα ευζώνων και πέμπτος λόχος. Η αρχική σύνθεση αυτών των ταγμάτων αποτελούνταν από εθελοντές, υπαξιωματικούς ή οπλίτες, οι οποίοι συνήθως κατάγονταν από ορεινές περιοχές.
Η ένδοξη δράση των ευζωνικών ταγμάτων κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων υπήρξε καταλυτική με αποτέλεσμα οι εύζωνες να λάβουν στη συνείδηση του ελληνικού λαού την εικόνα ηρώων. Έντονη δράση είχαν τα ευζωνικά τάγματα και κατά τη διάρκεια των υπόλοιπων ένοπλων συγκρούσεων του 20ου αιώνα στις οποίες είχε εμπλακεί ο ελληνικός στρατός (Μικρασιατική Εκστρατεία, Πρώτος και Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος).
Από το 1914, ως ιδιαίτερη μονάδα ευζώνων συγκροτείται η Ανακτορική Φρουρά. Ο τίτλος της έχει μετατραπεί αρκετές φορές από τότε (Φρουρά Σημαίας, Φρουρά Μνημείου Αγνώστου Στρατιώτη, Βασιλική Φρουρά, Προεδρική Φρουρά). Η σημερινή της ονομασία είναι “Προεδρική Φρουρά”, η οποία της αποδόθηκε το 1974, μετά τη κατάρρευση της δικτατορίας Παπαδόπουλου.
Ιδιαίτερα ξεχωριστή θέση στην ιστορία των ευζωνικών ταγμάτων κατέχει το 5/42 Σύνταγμα Ευζώνων, κυρίως λόγω της δράσης του κατά τη διάρκεια της Μικρασιατικής Εκστρατείας. Πέρα από την αποτελεσματικότητα του κατά τη διάρκεια των πρώτων στρατιωτικών επιχειρήσεων, το Σύνταγμα αυτό απέκτησε φήμη για τη δράση του μετά την κατάρρευση του ελληνικού μετώπου και την αποσύνθεση του ελληνικού στρατού, τον Αύγουστο του 1922). Πιο συγκεκριμένα, κάτω από την καθοδήγηση του διοικητή του Νικόλαου Πλαστήρα, το 5/42 Σύνταγμα Ευζώνων έφτασε απολύτως συντεταγμένο στον Τσεσμέ, από όπου και διαπεραιώθηκε στο νησί της Χίου.
Ο Συνταγματάρχης Δημήτριος Ψαρρός οργάνωσε το 5/42 Σύνταγμα το 1942 για να εναντιωθεί στον φασίστα κατακτητή. Έδωσε πολλές ηρωικές μάχες στα βουνά της Στερεάς Ελλάδος εναντίον του κατακτητή και το Σύνταγμα για ακόμη μια φορά έγινε το «Ασκέρι του Διαβόλου».
Η ιστορία των Ευζωνικών Ταγμάτων (αργότερα μετονομαστήκαν σε Συντάγματα) ξεκινά ουσιαστικά το 1867 με την δημιουργία τεσσάρων Ταγμάτων, όπου τα καθένα διέθετε οργανωτική δύναμη τεσσάρων λόχων. Τη εποχή εκείνη η αποστολή των Ευζωνικών Ταγμάτων ήταν η φύλαξη της μεθορίου. Το 1868 προστέθηκε και ο πέμπτος λόχος στο κάθε τάγμα. Στις πρώτες περιόδους τα Τάγματα στελεχωνόταν από εθελοντές οπλίτες και υπαξιωματικούς που προερχόταν από την ορεινή Ελλάδα.
Οι Εύζωνες έγινα σύμβολο ανδρείας με την συμμετοχή των Ταγμάτων στους Βαλκανικούς Πολέμους. Ιδιαίτερα στις μάχες του Μπιζανίου και του Κιλκίς-Λαχανά, τα Τάγματα των Ευζώνων ήταν αυτά που είχαν τις μεγαλύτερες απώλειες αφού σε καμιά περίπτωση δεν γύρισαν την πλάτη στον εχθρό και ήταν η δύναμη όλου του Ελληνικού Στρατού. Η δόξα των Ευζωνικών Ταγμάτων συνεχίστηκε και στην Μικρασιατική Εκστρατεία.
Η ανδρεία και ο ηρωισμός συνδέθηκε ακόμη περισσότερο κατά το έπος το 40΄ με αποκορύφωμα το εξώφυλλο του περιοδικού LIFE στης 16 Δεκεμβρίου 1940 εκθειάζοντας τον ηρωισμό του Έλληνα Τσολιά στις μάχες της Πίνδου και των Ελληνικών βουνών στην Βόρεια Ήπειρο.
Κατά την διάρκεια της κατοχής σε Γερμανικές δυνάμεις κατοχής επέτρεψαν στην τότε Ανακτορική Φρουρά να εξακολουθεί να φρουρεί τον Μνημείο Του Αγνώστου Στρατιώτη ως σεβασμό προς τους νεκρούς. Με αποφάσεις όμως της κατοχικής κυβέρνησης του Ράλλη, τα τάγματα Ευζώνων αναγκάστηκαν να συνεργαστούν με τις κατοχικές δυνάμεις. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να τους αποδοθεί ο αρνητικός όρος «Γερμανοτσολιάδες». Αυτή η δράση εκείνης της εποχής είχε σαν αποτέλεσμα της διάλυση τους. Από τότε και μέχρι σήμερα έχουν συμβολικό ρόλο και εκτελούν αποστολές τελετουργικού χαρακτήρα.
Τη λέξη Εύζωνας την συναντούμε στα έργα του Ομήρου και αναφέρεται στους στρατιώτες που ήταν καλά ζωσμένοι (“ευ΄+ζώνες=οι καλά ζωσμένοι). Από την δημιουργία του Ελληνικού Στρατού οι Τσολιάδες ήταν οι επίλεκτοι στρατιώτες. Οι Τσολιάδες εξακολουθούν να αποτελούν σύμβολα γενναιότητας και οι επιλογή των στρατιωτών που θα στελεχώσουν την Προεδρική Φρουρά ακόμη και σήμερα βασίζεται σε κριτήρια τόσο σωματικά όσο και πνευματικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου