CONIFA World Football Cup: Ένα διαφορετικό Παγκόσμιο κύπελλο

Δημήτρης Βαρσάνης


Το βράδυ της 14ης Ιουνίου στο παλατινό Στάδιο Λουζνίκι στο κέντρο της Μόσχας θα ακουστεί το σφύριγμα του διαιτητή ώστε να δώσει ζωή στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2018. Καθώς ως διοργανώτρια η Ρωσία θα υποδεχτεί τη Σαουδική Αραβία στη μεγάλη σκηνή του ποδοσφαίρου, θα ξεκινήσει ένα παγκόσμιο σόου και ένα κοινό εκατομμυρίων ατόμων θα παρακολουθεί με ανοιχτά μάτια και κομμένη την ανάσα.

Σε ένα διαχρονικό θέαμα αξίζει να σημειωθεί ότι το Παγκόσμιο Κύπελλο της FIFA δεν είναι το μοναδικό παγκόσμιο ποδοσφαιρικό γεγονός που διεξάγεται το φετινό καλοκαίρι. Στην πραγματικότητα δεν είναι καν το μοναδικό Παγκόσμιο Κύπελλο που είναι προγραμματισμένο για τον επόμενο μήνα. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι μεταξύ της 30 Μαΐου και 10 Ιουνίου, το Λονδίνο φιλοξενεί με υπερηφάνεια 16 από τις πιο ιστορικά διαφορετικές, πολιτικά εκλεκτικές και γεωγραφικά διαδεδομένες ποδοσφαιρικές χώρες, σε ένα τουρνουά που ελπίζει να συγκεντρώσει το περισσότερο κόσμο εκ ίδρυσης του μιας και θα πραγματοποιείται το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 2018 της CONIFA.

Το τρίτο αυτού του είδους μετά από προηγούμενα τουρνουά Παγκοσμίου Κυπέλλου το 2014 και το 2016, το επερχόμενο είναι βέβαιο ότι θα είναι το πιο κερδοφόρο της CONIFA μέχρι στιγμής. Φιλοξενούμενο από τη πρωτεύουσα της Αγγλίας, «το πνευματικό σπίτι του ποδοσφαίρου» όπως το θεωρεί η διοργάνωση τόσο ευχάριστα, αναμένεται μια μοναδική ευκαιρία για τη CONIFA να διαδώσει το μήνυμα αποδοχής, ισότητας και θετικότητας πολύ πέρα ​​από τις μέχρι τώρα ευγενείς προσπάθειές της.

Όντας ένας προάγγελος του Παγκοσμίου Κυπέλλου της FIFA είναι μια διοργάνωση που ξεδιπλώνεται σε αντιπαραθέσεις σχετικά με τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τις φυλετικές και σεξουαλικές διακρίσεις, τους ισχυρισμούς για το ντόπινγκ και τη διαφθορά, το εναλλακτικό Παγκόσμιο κύπελλο της CONIFA λειτουργεί υπό την καθοδήγηση ενός ήθους που ποτέ νωρίτερα δεν χρειάστηκε να ακουστεί τόσο απελπιστικά από εκείνους που αγαπούν το ίσως και όχι τόσο όμορφο άθλημα.

Το 2013 ιδρύθηκε η Συνομοσπονδία Ανεξάρτητων Ποδοσφαιρικών Ομοσπονδιών (CONIFA) με επίσημο στόχο την επίβλεψη των Διεθνών διοργανώσεων μεταξύ των Ομοσπονδιών που δεν συνδέονται με τη FIFA σε ολόκληρο τον κόσμο.

Για πολλά χρόνια τα περισσότερα διεθνή θέματα ποδοσφαίρου εκτός της FIFA κυβερνόνταν οικειοθελώς από τους προκατόχους της CONIFA, ένας όμιλος που ονομάζονταν New Football Federations Board ο οποίος δημιουργήθηκε το 2003 να εκτελεί καθήκοντα όπως τη φιλοξενία εναλλακτικών διεθνών πρωταθλημάτων σε όσους δεν αναγνωρίζονταν από την FIFA. Το πιο ένθερμο πνευματικό τους παιδί ονομάστηκε VIVA World Cup και διατηρήθηκε σε διαφορετικούς βαθμούς επιτυχίας σε πέντε περιπτώσεις στα σπίτια πέντε μη αναγνωρισμένων ομάδων. Στην Οξιτανία το 2006, στη Λαπωνία το 2008, στην Παντανία το 2009, στο Γκόζο το 2010 και στο Κουρδιστάν το 2012.

Παρά τα εν λόγω τουρνουά ορόσημα, το New Football Federations Board έπαψε να λειτουργεί το 2013 επικαλούμενο εσωτερικές συγκρούσεις και έτσι η CONIFA ανέλαβε το μανδύα, πρόθυμο να οικοδομήσει τα ήδη φιλόδοξα υπάρχοντα έργα. Αυτή η συγκεκριμένη διαδικασία ξεκίνησε επίσημα με το δικό τους World Cup (ή World Football Cup, έτσι ώστε να αποφύγει οποιαδήποτε παραβίαση εμπορικού σήματος με τη FIFA) το 2014.

Φιλοξενούμενο κατά τη διάρκεια της πρώτης εβδομάδας του Ιουνίου στην χιονισμένη Σουηδική πόλη του Έστερσουντ, το εναρκτήριο CONIFA World Football Cup συγκέντρωσε 12 ομάδες. Αποτελούνταν από ανιθαγενή Έθνη, μη αναγνωρισμένες χώρες, αυτόνομες δημοκρατίες, ουσιαστικές περιφέρειες, Εθνοτικές ομάδες και αυτόχθονες κοινότητες. Οι 12 ομάδες που έδωσαν το παρών ήταν οι Αραμαίοι Σύριοι, το Ιρακινό Κουρδιστάν, το Ταμίλ Έελαμ, η Αμπχαζία, η Οξιτανία, η Λαπωνία, η Νότια Οσσετία, το Νταρφούρ, η Παντανία, η Νήσος του Μαν, η κομητεία της Νίκαιας και η Δημοκρατία του Αρτσάχ.

Οι δύο συμμετέχοντες που εισήχθησαν για το συγκεκριμένο τουρνουά αρχικά ήταν ομάδες που εκπροσωπούσαν τόσο το Κεμπέκ όσο και την Ζανζιβάρη, αλλά οι πρώτοι αποσύρθηκαν για να επικεντρωθούν στην τοποθέτηση μιας αξιόπιστης αίτησης συμμετοχής στο CONCACAF, ενώ στους δεύτερους απαγορεύτηκαν να ταξιδέψουν στη Σουηδία και η Νότια Οσσετία και η κομητεία της Νίκαιας πήραν ευχαρίστως τη θέση τους.

Μετά από μια διοργάνωση αρκετά διαφορετική από οποιαδήποτε άλλη η οποία έτρεχε παράλληλα με ένα φεστιβάλ της πόλης που γιόρτασε την πολιτιστική πολυμορφία των εμπλεκόμενων ομάδων, το τουρνουά έκλεισε με ένα τελικό μεταξύ της Κομητείας της Νίκαιας (“η ιστορική περιοχή της Νότιας Γαλλίας ... θέλοντας να αντιπροσωπεύσει την πολιτιστική και ιστορική περιοχή τους σε παγκόσμια σκηνή ") και της Νήσος του Μαν. Μετά την διαδικασία των πέναλτι, η μεγάλη τιμή της ανύψωσης του World Football Cup της CONIFA πήγε στην κομητεία της Νίκαιας.

Από μακριά θα μπορούσε κανείς να συγχωρεθεί στην υπόθεση του ότι το Παγκόσμιο Κύπελλο της CONIFA είναι μια παράξενη πλάγια όψη ή μια προθέρμανση για ένα λιγότερο αστείο τουρνουά. Είναι βέβαιο ότι θα αγκαλιάσεις αυτή τη σκέψη όταν παρακολουθείς μια τέτοια μυριάδα διαφορετικών ομάδων που αντιμετωπίζουν η μια την άλλη, ιδιαίτερα όταν προέκυπταν υπερβολικά μεγάλα σκορ (το 20-0 της Παντανίας επί της Νταρφούρ είναι ένα από τα πολλά). Ωστόσο για εκείνους που είναι επικεφαλής της οργάνωσης το βλέπουν με μια υπερηφάνεια που δεν γνωρίζει όρια.

Μέσω των διοργανώσεων τους η CONIFA ενθαρρύνει ανοιχτά το ποδόσφαιρο για τη χάρη του ποδοσφαίρου, τη "χαρά του παιχνιδιού" όπως την αποκαλούν που τροφοδοτείται από μια σταθερή πεποίθηση ότι όλοι θα πρέπει να είναι ελεύθεροι να παίζουν το άθλημα, αναγνωρισμένοι ή όχι από τη FIFA. Όμως η οργάνωση εξακολουθεί να έχει επίγνωση της ικανότητας του πιο αγαπητού αθλήματος στον κόσμο να εμπνεύσει την αλλαγή. Η ικανότητά του να ενοποιεί τους ανθρώπους, να προάγει τις αιτίες, να ενισχύει τις πεποιθήσεις και να ευαισθητοποιεί.

Τα διάφορα μότο του αφήνουν λίγα περιθώρια για παρερμηνείες: "η ελευθερία να παίζεις ποδόσφαιρο", "να ανυψώνεις ανθρώπους μέσω του ποδοσφαίρου", "να γεφυρώνεις τον κόσμο με το ποδόσφαιρο". Η μόνη απτή διαφορά φαίνεται να είναι σε ορισμένους που αγωνίζονται σε διοργανώσεις της CONIFA με το ποδόσφαιρο να είναι ο στόχος, ενώ για άλλους είναι απλώς το όχημα σε ένα προορισμό ακόμα μεγαλύτερο από ένα Παγκόσμιο Κύπελλο.

Για την ομάδα Σαπμί - η οποία προέρχεται από τη Λαπωνία και εκπροσωπεί τη μειονοτική ομάδα του λαού των Sámi που κατοικεί στα βόρεια μέρη της Νορβηγίας, της Σουηδίας, της Φινλανδίας και της Ρωσίας - το Παγκόσμιο Κύπελλο της CONIFA επιτρέπει σε μια κουλτούρα που κινδυνεύει να εξαφανιστεί να βρει μαζί έναν κοινό στόχο, να αγωνιστεί για μια κοινή αιτία, να αναζωογονήσει τους ανθρώπους της και να βοηθήσεί στη διατήρηση της πτωτικής κληρονομιάς τους.

Μια παρόμοια έμπνευση υποστηρίζει τη συμμετοχή των Ηνωμένων Κορεατών της Ιαπωνίας - της μεγαλύτερης μειονότητας στην Ιαπωνία, αποτελούμενης τόσο από τη Βόρεια όσο και από τη Νότια Κορέα, οι οποίοι αντιμετωπίζουν συνήθως διακρίσεις στη χώρα της γέννησης τους - μιας και στη CONIFA προσφέρουν μια αθλητική διέξοδο μέσω της οποίας μπορούν να βρουν οι άνθρωποι την ένωση και να αποκτήσουν προσωρινή απελευθέρωση από τους καθημερινούς αγώνες της ζωής τους ανάμεσα στους ανθρώπους που μοιράζονται το βάρος τους.

Ενώ για τους αποστάτες της Αμπχαζίας - των οποίων το επίσημο καθεστώς της ανεξαρτησίας και αυτοδιοίκησης τους αγνοείται κατάφωρα από τη Γεωργία που εξακολουθεί να δηλώνει ότι η Αμπχαζία είναι απλά μέρος της χώρας τους - οι διοργανώσεις που διεξάγονται από τη CONIFA παρέχουν την ευκαιρία να προωθήσουν καθημερινά την πατρίδα τους και να αναδείξουν την πολιτική αναταραχή που αναγκάζεται να αντέξει ο πληθυσμός τους που κυμαίνεται περίπου σε 240.000 ανθρώπους.

Στην πραγματικότητα μέσω της συνεχιζόμενης συμμετοχής της Αμπχαζίας στις διοργανώσεις της CONIFA, δύο από τα πιο πιεστικά θέματα της οργάνωσης αποκαλύπτονται καλύτερα: η πολιτική και η κληρονομιά. Πρώτον η Αμπχαζία είναι από τα πιο πολιτικοποιημένα από όλα τα μέλη της CONIFA και η συνηθισμένη συμμετοχή τους αποτελεί συνεχή υπενθύμιση της θέσης της CONIFA για την πολιτικοποίηση του ποδοσφαίρου ή μάλλον για τις προσπάθειές τους να την αποτρέψουν. Κατά τη λήψη της απόφασης να φιλοξενήσουν το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 2016 στην Αμπχαζία, η CONIFA έλαβε διάφορες διαμαρτυρίες από τη Γεωργία και το Αζερμπαϊτζάν, οι οποίες ανοιχτά αμφισβητούν τις απαιτήσεις της Αμπχαζίας για ανεξαρτησία.

Αυτό προφανώς δεν χρησίμευσε ως απολύτως αποτρεπτικό μιας και η βούληση του Θιβέτ να παίξει στο ερχόμενο World Cup Football της CONIFΑ, θα δημιουργήσει μια σειρά από περαιτέρω διαμαρτυρίες από την Κίνα  παρόλα αυτά δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι η οργάνωση θα υποχωρήσει.

Επιπλέον σε σχέση με όσους αγωνίζονται με το σύμβολο της CONIFA, ο οργανισμός δεν προσπαθεί να παραβιάσει τους κανόνες τους σχετικά με την πολιτική εκστρατεία κατά τη διάρκεια των διοργανώσεων τους: απλά δεν υπάρχει. Οι ομάδες ενθαρρύνονται να πετάξουν περήφανα τη σημαία τους, να τραγουδήσουν τον ύμνο τους και να χρησιμοποιήσουν τη γοητεία του τουρνουά για να συγκεντρωθούν πίσω από οποιεσδήποτε εγχώριες αιτίες που επιθυμούν. Όμως οι διάφορες ιδεολογίες τους πρέπει να παραμείνουν αδρανείς ενώ παίζουν. Πάνω από όλα είναι εκεί για να παίξουν ποδόσφαιρο.

Δεύτερον, υπάρχουν λίγες θέσεις στον κόσμο όπου ο θετικός αντίκτυπος των διοργανώσεων της CONIFA είναι τόσο επικριτικός όπως στην Αμπχαζία. Αξιοποιώντας την αξιοσημείωτη εμφάνιση τους στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου της CONIFA το 2014, η Αμπχαζία συνέχισε φιλοξενώντας και εν τέλει κατακτώντας το επόμενο τουρνουά το 2016 και ως εκ τούτου έχει κατακλύσει την ανάπτυξη μιας από τις ισχυρότερες βάσεις όλων των μελών της CONIFA. Αυτή η σχετική ποδοσφαιρική επιτυχία έχει φέρει στο λαό της Αμπχαζίας έναν σύγχρονο τρόπο να γιορτάσουν την κληρονομιά τους και να φωνάζουν τον πατριωτισμό τους χωρίς να επικαλείται μια αναπόφευκτη συζήτηση για πολιτική ή πόλεμο.

"Το τουρνουά γύρισε τη χώρα ανάποδα. Την επόμενη μέρα κηρύχθηκε αργία από τον πρόεδρο και 10.000 άνθρωποι γιορτάσαν στους δρόμους όλη τη νύχτα όταν κέρδισε η Αμπχαζία”, θυμάται ο γενικός γραμματέας της CONIFA Sascha Düerkop σε συνέντευξη του:" Μετά το τελικό σφύριγμα, μια ηλικιωμένη γυναίκα ήρθε σε μένα και μου είπε ότι όλες οι γιορτές τους αφορούσαν το πόλεμο. Αυτή είναι η πρώτη φορά που κέρδισαν κάτι σαν λαός της Αμπχαζίας”.

Μέσω του έργου της CONIFA ο λαός της Αμπχαζίας είχε την ευκαιρία να φτιάξει για αυτούς μια αθλητική ιστορία που δέχτηκε απρόθυμα τον αρνητισμό της FIFA να τους αναγνωρίσει. Αυτό δεν σημαίνει ότι η FIFA κάνει λάθος, οι κανόνες είναι κανόνες και η CONIFA δεν επιδιώκει να αμφισβητήσει τη FIFA. Αντ 'αυτού προσφέρουν απλώς μια εναλλακτική λύση και η κληρονομιά τους στην Αμπχαζία και σε αμέτρητα άλλα Έθνη χρησιμεύει μόνο για να υπογραμμίσει τη σημασία του έργου τους.

Πέρα από τους ίδιους τους αγώνες η οργάνωση επιμένει επίσης στην ενθάρρυνση της ανοικτής πολιτιστικής ανταλλαγής, όπου και αν είναι εφικτή, στον αγωνιστικό χώρο και εκτός αυτού προκειμένου να γιορτάσει και να αγκαλιάσει την ισότητα των ποικίλων μελών της CONIFA.

Αυτό εκδηλώνεται σε μια πληθώρα πρακτικών από την διαμονή όλων των συμμετεχόντων στα ίδια ξενοδοχεία, προκειμένου να δημιουργηθούν χώροι διαβίωσης παρόμοιοι με τα Ολυμπιακά χωριά όπου οι παίκτες από αντίπαλες ομάδες μπορούν να κοινωνικοποιηθούν ανοιχτά, να τραγουδούν, να χορεύουν ή να παρουσιάζουν τις μοναδικές ικανότητες από τους πολυποίκιλους πολιτισμούς τους και από τις ιστορίες τους σε οργανωμένες κοινωνικές εκδηλώσεις. Πολλά από αυτά είναι έργο του συνιδρυτή και προέδρου της CONIFA Per-Anders Blind, ο οποίος μάλλον προσελκύεται από μια μειονότητα: τους προαναφερθέντες αυτόχθονες πληθυσμούς των Sapmi της Σκανδιναβίας.

"Ο πατέρας μου είναι ένας τάρανδος στα βουνά της Σουηδίας και της Νορβηγίας. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο πλαίσιο μιας ομάδας ξεχασμένων ανθρώπων και ως εκ τούτου υπέστησαν διακρίσεις », εξηγεί ο Blind καθώς υπενθύμισε την προέλευση του οργανισμού στο Al Jazeera το 2016.« Ίσως λόγω αυτού έχω θυσιάσει τα δικά μου χρήματα για να διασφαλιστεί ότι οποιοσδήποτε μπορεί να συμμετάσχει σε Διεθνές τουρνουά.

"Για μένα η CONIFA είναι ένα έργο ειρήνης. Έχουμε μια αποστολή να δημιουργήσουμε μια παγκόσμια αρένα για τους ξεχασμένους ανθρώπους, έχουμε πάρα πολλά μέλη που δεν αναγνωρίζονται σε όλο τον κόσμο. Θέλουμε να εκπαιδεύσουμε τον κόσμο για όλες τις διαφορετικές εθνικότητες και τους αυτόχθονες που έχουμε σε αυτόν τον πλανήτη ».

"Είμαστε ιδιαίτερα υπερήφανοι που το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου του 2018 θα είναι ένα τέτοιο διεθνές θέαμα" δήλωσε ο Düerkop στην επίσημη ιστοσελίδα του οργανισμού, "παρέχοντας μια πλατφόρμα για τα μέλη μας να επιδείξουν τους πολιτισμούς τους, τις ιστορίες τους και τις ποδοσφαιρικές ικανότητες τους".

Στην έκθεση του φετινού καλοκαιριού η διοργάνωση της CONIFA θα φιλοξενήσει για πρώτη φορά χώρες που προέρχονται από τις πέντε μεγάλες Ηπείρους του πλανήτη (την Αφρική, την Αμερική, την Ασία, την Ευρώπη και την Ωκεανία), αποδεικνύοντας ότι ο οργανισμός πλέον εκπληρώνει τη δήλωση αποστολής τους για την ένωση του κόσμου μέσω του ποδοσφαίρου.

Παρά την τεράστια κλίμακα των εργασιών τους η CONIFA παραμένει μια μη κερδοσκοπική οργάνωση και το προσωπικό της είναι εθελοντές. Περιττό να πούμε ότι δεν υπάρχουν αμοιβές δισεκατομμυρίων δολαρίων στα συμβόλαια, ή πολυτάραχα μπόνους που επαινέθηκαν μετά από επιτυχημένα τουρνουά ή διογκωμένους φακέλους που περνάνε κάτω από τα τραπέζια για να εξασφαλίσουν την φιλοξενία μιας διοργάνωσης από μια χώρα.

Αντίθετα απλώς υπάρχει μια αφοσιωμένη ομάδα παθιασμένη με την προάσπιση των δεοντολογικών προτύπων σε ό, τι κάνουν με σκοπό να δημιουργήσουν γέφυρες μεταξύ ανθρώπων, μειονοτήτων, Εθνών, Εθνοτήτων και απομονωμένων περιοχών σε όλο τον κόσμο μέσω της φιλίας, του πολιτισμού και τη χαρά να παίζεις ποδόσφαιρο. "