Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2018

Πήγε να μαζέψει ψάρια και μάζεψε αρχαίους αμφορείς!

ΩΡΙΩΝ-18 (εικόνες)

Οι νέοι «Μαύροι» της Εθνικής Φρουράς (εικόνες)

Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2018

Ο θαυμασμός του Φιντέλ Κάστρο προς τον Γεώργιο Γρίβα - Διγενή και τον αγώνα της ΕΟΚΑ! (εικόνες)

Το σήμα της εβδομάδας: Limón F.C.


Στο φως μια σημαντική αρχαιολογική ανακάλυψη στο Χιλιομόδι Κορινθίας (εικόνες)

Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2018

«Ημέρα Αλεξιπτωτιστή» στην έδρα της Σχολής Αλεξιπτωτιστών (εικόνες)

Η Μάχη της Ισσού - Η Μάχη που καθιέρωσε τον Μέγα Αλέξανδρο ως κυρίαρχο της Μικράς Ασίας

Πιστά αντίγραφα αρχαίων ελληνικών μουσικών οργάνων στο Μουσείο της Αρχαίας Νικόπολης στην Πρέβεζα (εικόνες)


17 αρχαία μουσικά όργανα που δημιουργήθηκαν διά χειρός του Γιώργου Πολύζου, από το 1984 έως το 2004, για την ομάδα το «Ευρετήριο» του Πολιτιστικού Ομίλου Φοιτητών του Πανεπιστημίου Αθηνών, που συγκρότησε ο ποιητής, συγγραφέας και δημοσιογράφος Γιώργος Μανιάτης, θα φιλοξενούνται στο Μουσείο της Αρχαίας Νικόπολης στην Πρέβεζα, σε μια μοναδική έκθεση που αφορά την περίοδο από τον 8ο έως τον 3ο αιώνα π.Χ.

Στην έκθεση εκπροσωπούνται οι τρεις βασικές κατηγορίες μουσικών οργάνων: χορδόφωνα, αερόφωνα και κρουστά. Σχετικό εποπτικό υλικό παρουσιάζει την ιστορία, την εξέλιξη, τα χαρακτηριστικά, τις περιστάσεις εκτέλεσης των μουσικών οργάνων, φωτίζει διάφορες πτυχές του ρόλου της μουσικής στον κόσμο των θνητών και αθανάτων, ενώ ανιχνεύει την πραγματικότητα πίσω από τους επικρατέστερους μύθους.

Μια έκθεση στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών το 1979 σχετικά με τη μουσική στην αρχαία Ελλάδα γεννά τη σκέψη στο νεαρό τότε Γιώργο Πολύζο, που ασχολείται με το κόσμημα, να ανοίξει τον ορίζοντα της δημιουργίας του. Οι εικόνες και τα ευρήματα από την αρχαία Ελλάδα, που κοσμούν τις προθήκες διαφόρων μουσείων, αποτελούν για τον Γιώργο Πολύζο σημαντική πρωτογενή πηγή για τη μορφή, τις κατασκευαστικές λεπτομέρειες και τις ακουστικές ιδιότητες.

Το ΑΠΕ-ΜΠΕ συνάντησε τον καλλιτέχνη στο εργαστήρι του, στον οικισμό Τσόπελα Πραμάντων. Ζει μέσα στη φύση, την πέτρα και το ξύλο. Ο ίδιος έχει το ταλέντο, την έμπνευση, το πάθος της δημιουργίας. Η συνομιλία μαζί του είναι αποκαλυπτική.

«Όταν είδα μια φωτογραφία σε μεγέθυνση της κύλικας λύρας των Δελφών, είπα κάποια στιγμή θα φτιάξω μια λύρα» θυμάται και συνεχίζει: «Όταν το 1983 ο φίλος μου, ποιητής, συγγραφέας και δημοσιογράφος Γιώργος Μανιάτης, μου έστειλε ένα κείμενο για τη σχέση πολιτικής και μουσικής, δόθηκε και η αφορμή να κατασκευάσω ένα πιστό αντίγραφο λύρας και να του το προσφέρω “ως αντίδωρο”. Εκείνος την έπαιξε και την έδειξε στους μαθητές του. Τότε, έμενα στις Σέρρες. Όταν κατέβηκα στην Αθήνα, με υποδέχτηκαν τα παιδιά παίζοντας τη λύρα. Εγώ, ενθουσιασμένος, τους είπα, θα σας φτιάξω και ένα άλλο αρχαίο μουσικό όργανο, μια πανδουρίδα από όστρακο χελώνας».

Ο καλλιτέχνης, μας εξηγεί, πώς έψαχνε, έπαιρνε πληροφορίες, παρατηρούσε τις λεπτομέρειες στα εκθέματα των μουσείων, τα ανάγλυφα, τα ευρήματα. «Έχει βρεθεί σε ανασκαφή στη Δάφνη, στην Αθήνα, μια άρπα. Την έχω μελετήσει και την έχω αντιγράψει ακριβώς» λέει χαρακτηριστικά.

Ο κ. Πολύζος δίνει όλες τις λεπτομέρειες για τα αρχαία μουσικά όργανα: «Οι λύρες ήταν από καύκαλο χελώνας. Έχουμε πολλά ευρήματα. Σε τάφους για παράδειγμα στη νεκρόπολη της Άρτας. Ο ομηρικός ύμνος στον Ερμή, λέει πώς έφτιαξε την πρώτη λύρα. Όταν ο Ερμής ήταν 3 ημερών, στην Κυλλήνη, στην Πελοπόννησο, όπου γεννήθηκε, βγήκε έξω από την σπηλιά, συνάντησε μια χελώνα, την πήρε στα χέρια. “Τι όμορφη που είσαι, λάμπει το καύκαλό σου, έλα μέσα και θα σε κάνω χορευταρού και τραγουδίστρια” και την πήρε. Ο ύμνος είναι μια έμμετρη οδηγία, πώς να φτιάχνει κάποιος λύρα, πριν ανακαλυφθεί η γραφή, προφανώς το έλεγαν ως τραγούδι. Είναι δακτυλικός εξάμετρος, όπως είναι τα Έπη».

«Η λύρα ήταν ένα όργανο απλό. Μπορούσε να το φτιάξει κάποιος που είχε μια δεξιότητα» επισημαίνει και προσθέτει: «Η λύρα είναι όργανο της εκπαίδευσης. Με αυτό μάθαιναν μουσική τα παιδιά. Οι χορδές είναι από έντερα. Το καύκαλο είναι καλυμμένο από δέρμα. Όπως έκανε ο Ερμής. Mε 7 εντέρινες χορδές από πρόβατο. Στην Ιλιάδα υπάρχει αναφορά πως ο Αχιλλέας έπαιζε φόρμιγγα, όταν απείχε από τη μάχη. Η φόρμιγγα είναι επτάχορδο όργανο του παλατιού, από χρυσό ή ασήμι, με εβένους και ελεφαντόδοντο. Πολυτελής κατασκευή. Ήταν το όργανο της Αυλής. Το είχαν σε περίοπτη θέση στο παλάτι, το έπαιρνε κάποιος υπηρέτης και το έδινε στα χέρια του Δημόδοκου, γιατί ήταν τυφλός. Στην Κέρκυρα, όταν πήγε ο Οδυσσέας, έπαιζε ο Δημόδοκος. Αργότερα, η φόρμιγγα εξελίσσεται στην κιθάρα. Το όργανο των λυρικών ποιητών ήταν η βάρβιτος. Έπαιζαν ο Αλκαίος, η Σαπφώ και ο Ανακρέων. Η διάφορα από τη λύρα είναι στο μήκος της παλλόμενης χορδής. Έχει μεγαλύτερο μήκος, είναι βαθύφωνο, κοντά στη φωνή των ποιητών. Όταν λέμε ποιήματα στην αρχαία Ελλάδα, εννοούμε τραγούδια. Ο στίχος δεν ήταν μόνο ως κείμενο, αλλά τραγουδούσαν και χόρευαν. Επίσης, υπήρχαν τύμπανα, κρόταλα και πνευστά, όπως ο διπλός αυλός, η κεράτινη σάλπιγγα, ο αυλός του Πανός».

Δείτε μερικές φωτογραφίες από την έκθεση:


Ο Υποδιοικητής των Αμερικανών εφέδρων, ο παππούς και η έμπνευση να ενταχθεί στις ένοπλες δυνάμεις! Άλλοι καιροί, άλλοι άνθρωποι, άλλα ήθη

Ο υποδεκανέας William Roper

Με αφορμή τα 100 χρόνια από την λήξη του Α' Παγκοσμίου πολέμου είναι μία καλή ευκαιρία να δούμε τη εικόνα έδωσαν στους δικούς τους οι μικρές περιπέτειες όλων όσων πήραν μέρος σε αυτόν τον πόλεμο και πως επηρέασαν την ζωή τους.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα των μικρών αυτών ιστοριών είναι η προσωπική ιστορία του παππού του υποστράτηγου  A.C. Roper, υποδιοικητής της αμερικανικής εφεδρείας του αμερικανικού στρατού.

Η ιστορία ξεκινάει στις 29 Οκτωβρίου 1917 όταν κατατάχθηκε ο 23χρονος Αφροαμερικανός William Roper, έξι μήνες νωρίτερα οι Η.Π.Α μπήκαν στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο στο πλευρό των δυνάμεων της Αντάντ. Ο Wiliam Roper υπηρέτησε κατα την διάρκεια του πολέμου στο σώμα των Αφροαμερικανών του Αμερικανικού στρατού, στον Λόχο F του 366ου Συντάγματος πεζικού της 92ης Μεραρχίας πεζικού.

Μάλιστα, πολέμησε και στην μεγαλύτερη μάχη που έδωσε το αμερικανικό εκστρατευτικό σώμα στην Ευρώπη, στην μάχη του Meuse-Argonne το 1918.

«Όταν είχα επισκεφτεί το πεδίο της μάχης που πολέμησε ο παππούς μου και ήταν αρκετά συγκινητικό καθώς ο παππούς μου αλλά και οι υπόλοιποι Αφροαμερικανοί πολέμησαν υπέρ της ιδέας της ελευθερίας και μιάς πατρίδας που τους την στερούσε αλλα γνωρίζανε πιστεύω ότι αυτό που έκαναν θα επηρέαζαν τις επόμενες γενιές.

Ο παππούς μου και ο θείος μου που υπηρέτησε στις ειδικές δυνάμεις σε Κορέα και Βιετνάμ ήταν τα παραδείγματα που με επηρέασαν για να ενταχθώ στον Αμερικανικό στρατό και την Εφεδρεία» τόνισε ο κ. Roper.

Η ειρωνεία της ιστορίας είναι ότι ο υποστράτηγος A.C. Roper, αποφοίτησε ως έφεδρος ανθυπολοχαγός Χημικού, ενώ ο παππούς του δέχτηκε κατά την πολεμική του σταδιοδρομία δύο φορές επιθέσεις με χημικά από τους Γερμανούς. Επίσης, ο παππούς υπηρέτησε και στην Εθνική Φρουρά τον πρόδρομο της Εφεδρείας του αμερικανικού στρατού, της οποίας είναι υποδιοικητής.

Ο υποστράτηγος A.C. Roper

Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2018

Αίγυπτος: Στο φως δεκάδες μουμιοποιημένες γάτες


Μια εξαιρετικά σπάνια συλλογή μουμιοποιημένων σκαραβαίων και δεκάδες μούμιες γατιών έφερε στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη στην Αίγυπτο και συγκεκριμένα στην άκρη του πυραμιδικού συγκροτήματος της νεκρόπολης Σακκάρα, όπου ανακαλύφθηκαν μέσα σε επτά σαρκοφάγους ηλικίας άνω των 6.000 ετών.

Ειδικότερα, τρεις από τους τάφους στην νεκρόπολη της Σακκάρα είχαν χρησιμοποιηθεί για γάτες, ενώ μια από τις τέσσερις άλλες σαρκοφάγους δεν ήταν ανοιχτή, σύμφωνα με το υπουργείο Αρχαιοτήτων της χώρας.

Άθικτες είναι επίσης η πρόσοψη και η πόρτα του τάφου, ο οποίος χρονολογείται από την Πέμπτη Δυναστεία του Παλαιού Βασιλείου και τον οποίον θα ερευνήσουν οι ειδικοί τις προσεχείς εβδομάδες.

Επιπλέον, ανάμεσα στα εντυπωσιακά ευρήματα ήταν και 100 ξύλινα, επιχρυσωμένα αγάλματα γατών και ένα χάλκινο, αφιερωμένο στη θεά της γάτας Μπάστετ. Άλλωστε οι γάτες είχαν μια ιδιαίτερη θέση στην αρχαία Αίγυπτο.

Ο γενικός γραμματέας του Ανώτατου Συμβουλίου Αρχαιοτήτων, Μουστάφα Ουαζίρι, δήλωσε ότι η αρχαιολογική αποστολή ανακάλυψε τις πρώτες μούμιες σκαραβαίων, που βρέθηκαν στην περιοχή.

Δυο τέτοιες μούμιες βρέθηκαν μέσα σε μια ορθογώνια σαρκοφάγο με θολωτό καπάκι διακοσμημένο και ζωγραφισμένους τρεις σκαραβαίους με μαύρο χρώμα. Κι άλλες μούμιες σκαραβαίων βρέθηκαν μέσα σε μια μικρότερη σαρκοφάγο. Πρόκειται για «κάτι πραγματικά μοναδικό. Είναι κάτι πραγματικά σπάνιο» πρόσθεσε.

Τέλος, η αρχαιολογική σκαπάνη αποκάλυψε επίσης ξύλινα, επιχρυσωμένα αγάλματα που απεικόνιζαν ένα λιοντάρι, μια αγελάδα και ένα γεράκι, ζωγραφισμένες ξύλινες σαρκοφάγους κόμπρας και κροκοδείλου, καθώς και αντικείμενα όπως φυλαχτά, εργαλεία γραφής και καλάθια παπύρου.

Δείτε τις σχετικές εικόνες:




Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2018

Πωλείται το σπίτι του Ανδρέα Μιαούλη!


Σήμερα δημοπρατείται από τον Οίκο Sotheby's, με τιμή εκκίνησης το εκπληκτικό ποσό των 4 500 000 €, το Grande Dame! Mία βίλα-θρύλος ιστορικής σημασίας και εξαιρετικής ομορφιάς. Κατασκευάστηκε πριν από 200 χρόνια, το 1808 από Βενετούς αρχιτέκτονες και υπήρξε η κατοικία του Ανδρέα Μιαούλη στην Ύδρα.

Όπως αναφέρει στο site της ο Οίκος δημοπρασιών, η κατοικία αποτελείται από την κύρια βίλα και ένα μικρό αριθμό κτιρίων που είναι τοποθετημένα γύρω από μια εσωτερική πέτρινη αυλή που προσφέρει ιδιωτικότητα και υπόσχεται στιγμές χαλάρωσης. Η μοναδική τοποθεσία του ακινήτου προσφέρει εκπληκτική θέα στο Αιγαίο από τις περισσότερες περιοχές του.

Στις καλά διατηρημένες του περιοχές θα θαυμάσετε τις μοναδικές τοιχογραφίες στις οροφές και τα όμορφα πατώματα των κύριων χώρων, τα ευρύχωρα υπνοδωμάτια καθώς και τα βικτοριανά μπάνια δημιουργούν ένα τέλειο μείγμα αριστοκρατικής εμφάνισης και χαλαρωτικής ατμόσφαιρας.

Δείτε μερικές χαρακτηριστικές εικόνες από την οικία Μιαούλη: