Σάββατο 31 Μαρτίου 2018

Ευάγγελος Λιβιεράτος: Ο Τύμβος Καστά «δείχνει» τους Δελφούς


Μια νέα υποσημείωση στη μελέτη του μακεδονικού ταφικού μνημείου, που προσέλκυσε τα φώτα της παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας, καταγράφει η φαινόμενη «γεωγραφική σύνδεσή» του με το πιο ξακουστό μαντείο της αρχαίας Ελλάδας.

Τη σημαντική παρατήρηση και επιβεβαίωση ότι ο άξονας της εισόδου του Τύμβου Καστά στην Αμφίπολη έχει προσανατολισμό στους Δελφούς έκανε ο ομότιμος καθηγητής Ανωτέρας Γεωδαισίας και Χαρτογραφίας του ΑΠΘ, Ευάγγελος Λιβιεράτος, ανακοινώνοντας πρώτη φορά το αποτέλεσμα της έρευνάς του, ως συναφές σχόλιο της κύριας παρέμβασής του, το βράδυ της Τρίτης, στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού Θεσσαλονίκης, στο πλαίσιο της παρουσίασης της έκδοσης «Μέγας Αλέξανδρος – Οι Εκστρατείες και η Αυτοκρατορία του, καταγραφές σε 100 Σπάνιους Ιστορικούς Χάρτες», βιβλίου του οποίου είναι συν-συγγραφέας.

Πώς, όμως, ο Τύμβος Καστά φτάνει στους πρόποδες του Παρνασσού και ποιο ήταν το στοιχείο που κίνησε το ενδιαφέρον και οδήγησε το έμπειρο μάτι του καθηγητή στην αναπάντεχη αποκάλυψη; «Καθώς προχωρούσαν οι ανασκαφικές εργασίες στο ταφικό μνημείο, αποκαλύπτονταν τα πρώτα ευρήματα και άρχισαν να δίδονται φωτογραφίες στη δημοσιότητα. Ήταν το 2014, όταν παρατήρησα ότι ο άξονας εισόδου του ταφικού διαδρόμου του μνημείου ήταν έκκεντρος, δηλαδή, ενώ το μνημείο είναι τέλειος κύκλος, ο άξονας της εισόδου δεν διευθύνεται προς το κέντρο του κύκλου», εξηγεί ο καθ. Λιβιεράτος στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.

Ο προσανατολισμός της εισόδου μάλλον δεν απασχόλησε τον αρχαιολογικό και ευρύτερο δημόσιο διάλογο της εποχής. Οι αρχαιολόγοι άλλωστε είχαν –έχουν και θα έχουν– να ερευνήσουν πολλά άλλα και σχετικά του κύριου αντικειμένου τους. Όμως, ο καθηγητής, γνωρίζοντας καλύτερα πως η γεωπληροφορία αποτελεί σημαντικότατη πηγή ιστορικών στοιχείων, αναζήτησε ερμηνεία σε αυτό που παρατήρησε με βάση μερικά εμφανή γεωδαιτικά στοιχεία, σχετιζόμενα με τον προσανατολισμό του άξονα της εισόδου στο μνημείο.

«Από μια πρόχειρη μελέτη στη δορυφορική εικόνα του κυκλικού μνημείου στο google earth είδα πως ο άξονας είναι προσανατολισμένος κατά το αζιμούθιο προς μια διεύθυνση, η οποία προεκτεινόμενη περνάει από ένα… μαγικό σημείο», λέει, καθώς θυμάται την ευχάριστη ταραχή που βίωσε τη στιγμή της αποκάλυψης. Στα επόμενα βήματα της έρευνας, αφού έλεγξε τον προσανατολισμό του άξονα εισόδου στο μνημείο από επιτόπου στοιχεία και έκανε τους σχετικούς υπολογισμούς, επιβεβαίωσε την αρχική του εκτίμηση: Ο προσανατολισμός της εισόδου του Τύμβου Καστά οδηγεί στους Δελφούς! Τους ίδιους υπολογισμούς επανέλαβε και επανεπιβεβαίωσε στη συνέχεια από αποτυπώσεις της εισόδου, που έχουν ήδη δοθεί στη δημοσιότητα.

Η απάντηση στο ερώτημα που γέννησε η παρατήρηση του προσανατολισμού της εισόδου του τύμβου Καστά έρχεται να προσθέσει και νέα ερωτήματα, πλάι σε όσα δεν έχουν απαντηθεί ακόμη για την Αμφίπολη, με… δημοφιλέστερο εκείνο που αφορά την ταυτότητα του ενοίκου του τάφου. Ποιος να ήταν ο χρησμός της Πυθίας; Έρχεται η σύνδεση αυτή να επιβεβαιώσει μελετητές που έχουν παρατηρήσει ότι οι ζωγραφισμένες παραστάσεις στα επιστύλια του Τύμβου Καστά υποδεικνύουν σύνδεση της Αμφίπολης με τους Δελφούς ή ότι μοιάζουν οι Καρυάτιδες στους δύο χώρους;

Ο καθηγητής δεν επεκτάθηκε σε ερμηνείες που, κατά τη γνώμη του, «ανήκουν σε άλλες ειδικότητες, όπως κυρίως η αρχαιοαστρονομία». Του αρκεί, όπως εξηγεί, η σημαντική επισήμανση και η τεκμηρίωση της ορθότητάς της. Προσθέτει, όμως, και με την ευκαιρία της παρουσίασης του βιβλίου στη Θεσσαλονίκη, ότι «η περίοδος εκείνη ήταν επιστημονικά σπουδαία με προχωρημένες γνώσεις σχετικά με τη σχέση του έναστρου στερεώματος με τη γεωγραφία και τους χάρτες».

Παρασκευή 30 Μαρτίου 2018

«Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων-Αφηγήσεις»


Ένα ντοκιμαντέρ για τον Μηχανισμό των Αντικυθήρων, τον αρχαιότερο υπολογιστή και το πρώτο μηχανικό σύμπαν στον κόσμο, έκανε παγκόσμια πρεμιέρα σήμερα στις 19:00, στο Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη (2ας Μεραρχίας 36 & Ακτής Μουτσόπουλου, Πειραιά). Το ντοκιμαντέρ «Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων-Αφηγήσεις» του Νίκου Παπακώστα, που έχει τεθεί υπό την αιγίδα του Προέδρου της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλου, ο οποίος το προλόγισε και παρεβρεθεί στην προβολή, είναι μια παραγωγή της αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας Canto Mediterraneo.

Το ντοκιμαντέρ είναι μια παραγωγή της εταιρείας Canto Mediterraneo. Τη σκηνοθεσία, τη μουσική και το μοντάζ έκαναν ο Νίκος Παπακώστας, με επιστημονικό σύμβουλο τον Ξενοφώντα Διον. Μουσά, σύμβουλο παραγωγής τον Μάριο Ρετσίλα και αφηγητή τον Γιάννη Γαβρίλη.

«Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων είναι ένα από τα μεγαλύτερα ευρήματα που έχουμε στην αρχαιολογία και στην επιστήμη γενικότερα. Είναι όμως και μοναδικός, καθώς μας λείπει το πριν και το μετέπειτα. Έχουμε δηλαδή μια στιγμή της εποχής, η οποία όμως δεν μπορεί να είναι ξεκομμένη από την όλη πορεία. Έτσι, οι άνθρωποι που ανέλαβαν να τον ?διαβάσουν? και να τον διερευνήσουν δεν είχαν μόνο πολύ ανοιχτό μυαλό. Πρέπει να είχαν και τη σοφία των αρχαίων. Ήθελα λοιπόν αυτό που έζησε η ερευνητική ομάδα του Μηχανισμού των Αντικυθήρων να μας το διηγηθεί», αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Παπακώστας, δημιουργός του ντοκιμαντέρ και συνιδρυτής της αναγνωρισμένης στην Πύλη Πολιτιστικών φορέων του υπουργείου Πολιτισμού εταιρείας Canto Mediterraneo, κύριο μέλημα της οποίας είναι η προστασία και διατήρηση του μεσογειακού πολιτισμού.

Μετά το Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη, η ταινία θα προβληθεί και στην Αθήνα. «Θέλουμε να βρούμε έναν μεγάλο χώρο, καθώς είναι πάρα πολλοί εκείνοι που θέλουν να τη δουν. Παράλληλα, ως μη κερδοσκοπική εταιρεία επιθυμούμε να διαδοθεί, κυρίως στη νεολαία. Είμαστε λοιπόν διατεθειμένοι να προβάλλεται δωρεάν σε σχολεία, ιδρύματα και γενικά σε κάθε φορέα που θα θελήσει να την προβάλλει», σημειώνει ο ίδιος στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, συμπληρώνοντας ότι το επόμενο βήμα είναι η ταινία να συμμετάσχει σε μεγάλα φεστιβάλ, όπως το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ των Κανών, που γίνεται τον Σεπτέμβριο, ενώ ένας ακόμα στόχος είναι το φιλμ, που έχει διάρκεια μιάμισης ώρας, να γίνει σειρά. «Το υλικό που έχουμε είναι πολύ μεγάλο, μπορεί να γίνει μια σειρά από έξι ταινίες», τονίζει ο κ. Παπακώστας.

«Το φιλμ ήταν κάτι που ονειρευόμουν εδώ και πολύ καιρό, γιατί τα δυο προηγούμενα, το ένα δεν απέδιδε κατά τη γνώμη μου όπως θα έπρεπε όσα είχαν να κάνουν με τον Μηχανισμό των Αντικυθήρων και το δεύτερο ήταν ερασιτεχνικό. Το ντοκιμαντέρ αυτό θα το δει ελπίζω πολύ περισσότερος κόσμος από ό,τι μια παρουσίαση σε ένα μεγάλο αμφιθέατρο. Συνεπώς η εκπαιδευτική συνιστώσα του Μηχανισμού των Αντικυθήρων έχει μεγαλύτερη εμβέλεια», δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Ξενοφών Μουσάς, καθηγητής Φυσικής Διαστήματος και επιστημονικός σύμβουλος της παραγωγής.

Στο ντοκιμαντέρ συμμετέχουν, εκτός από τον κ. Μουσά, με περίπου πεντάλεπτες παρουσιάσεις, πολλοί διάσημοι επιστήμονες, Έλληνες και ξένοι, από τους χώρους της αστροφυσικής, της αστρονομίας, της φιλοσοφίας και της ιστορίας των επιστημών, της παλαιογραφίας, της μηχανολογίας και άλλων τομέων της επιστήμης. Μεταξύ αυτών ο ακαδημαϊκός Δημήτρης Νανόπουλος, διακεκριμένος ερευνητής και θεωρητικός φυσικός, διευθυντής του Κέντρου Αστροσωματιδιακής Φυσικής του Κέντρου Προχωρημένων Ερευνών (HARC) στο Χιούστον του Τέξας, ο Διονύσης Σιμόπουλος φυσικός, αστρονόμος και επίτιμος διευθυντής του Ευγενίδειου Πλανηταρίου, ο Διονύσης Κριάρης μαθηματικός και κατασκευαστής αρχαίων οργάνων (μεταξύ αυτών και αντίγραφο του Μηχανισμού), ο Αγαμέμνων Τσελίκας φιλόλογος, παλαιογράφος και προϊστάμενος του Ιστορικού και Παλαιογραφικού Αρχείου του Μορφωτικού Ιδρύματος της Εθνικής Τραπέζης, ο Γιάννης Σειραδάκης καθηγητής αστροφυσικής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και μέλος της ερευνητικής ομάδας για τον Μηχανισμό των Αντικυθήρων, ο Μάνος Δανέζης, ομότιμος καθηγητής αστροφυσικής στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο Στράτος Θεοδοσίου, αναπληρωτής καθηγητής της Ιστορίας και της Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών, Τομέας Αστροφυσικής-Αστρονομίας και Μηχανικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο Γιάννης Μπιτσάκης, φυσικός, ιστορικός της επιστήμης και μέλος της ομάδας διερεύνησης και μελέτης του Μηχανισμού των Αντικυθήρων, ο Mike Edmunds καθηγητής της φυσικής και της αστρονομίας του Πανεπιστημίου του Κάρντιφ στην Ουαλία, ο Jim Evans καθηγητής της φυσικής στο Πανεπιστήμιο του Puget Sound των ΗΠΑ και διευθυντής του προγράμματος επιστήμης, τεχνολογίας και κοινωνίας, ο Alexander Jones, καθηγητής αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, ο Μάνος Ρουμελιώτης, καθηγητής αρχιτεκτονικής υπολογιστών, διευθυντής Εργαστηρίου Τεχνολογίας Συστημάτων Υπολογιστών και Δικτύων, ο Κυριάκος Ευσταθίου, καθηγητής στο Τμήμα Μηχανολόγων, διευθυντής Εργαστηρίου Εργαλειομηχανών και Διαμορφωτικής Μηχανολογίας και ο Παναγιώτης Λασκαρίδης, πρόεδρος του Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη, με τη βοήθεια του οποίου πραγματοποιήθηκαν οι ενάλιες ανασκαφές στο σημείο του ναυαγίου των Αντικυθήρων.

Ligue 1: Η πτώση της Lille και η ανησυχητική περίοδος των Ultras της


Πέμπτη 29 Μαρτίου 2018

Marcelinho: Ο Βραζιλιάνος "πολεμιστής" που ξεσήκωσε τη Bundesliga


ΛΕΦΕΔ: Μάθημα και εκπαίδευση στο CQB


Ολοκληρώθηκε το σχολείο CQB της Λέσχης Εφέδρων Ενόπλων Δυνάμεων (το οποίο απευθύνονταν στα μέλη της λέσχης) μετά από 4 ημέρες (19-22/03/2018) μαθήματος συνολικής διάρκειας 24 ωρών.
Το σχολείο λειτούργησε εσπευσμένα ώστε να καλυφτούν και ανάγκες για τις ομάδες - περίπολα της λέσχης που σκοπεύουν να «κατέβουν» στον Μακεδονομάχο που έρχεται.

Η διδακτέα ύλη ήταν η εξής:

1η ημέρα: θέσεις βάλλοντος (ισοσκελή ,weaver ,enchanced weaver ,center axis relock ), κίνηση μπροστά-πίσω-δεξιά-αριστερά, τρόπος ενστικτοδεικτικής σκόπευσης, αλλαγή ώμου ,αλλαγές γεμιστήρα(υποχρεωτική και τακτική) ,κανόνες ασφαλείας ,προστατευτικά υλικά ,δυσλειτουργίες όπλων:( διπλή τροφοδοσία ,αφλογιστία ,’’καπνοδόχος’’(stowpipe) αδυναμία απόρριψης κάλυκα ,αδυναμία ενθαλάμωσης και θεραπεία αυτών, βολές με airsoft από ανορθόδοξες γωνίες, διπλές βολές (double taps).

2η ημέρα : βασικές αρχές μάχης αστικού περιβάλλοντος ,ενάσκηση διοικήσεως, σχηματισμός κίνησης ‘’στοίβα η τραινάκι’’ ,θέσεις αντρών στην ομάδα, pointman, χειρισμός αιχμαλώτων βάσει διεθνών συνθηκών , χειρισμός συλληφθέντων βάσει νόμου , κλπ, εκκαθάριση με 4 ατομα, εκκαθάριση με δύο άτομα, σενάριο ,σενάριο , σενάριο...

3η ημέρα :(breaching tools and methods) διαρρηκτικά, εργαλεία , τρόποι διάρρηξης ,πρακτική εξάσκηση με λειόκανα και βαριοπούλα ,που βαράμε στην θύρα ,θέση επικεφαλής στην στοίβα ,θέση breacher, είδη Χ/Β, πότε τις ρίχνουμε ,συνθηματικά για ανωτέρω ενέργειες ,Β.Ο.Ε. ή S.O.Ps ,ποιος ρίχνει Χ/Β ,κίνηση σε διαδρόμους ,κίνηση σε σκάλες, τομείς ευθύνης, αλληλοκάλυψη κίνηση σε προβληματικές περιοχές

4η ημέρα : τοποθέτηση υποστήριξης για έφοδο σε οικία , από που προσεγγίζουμε , τι προσέχουμε , εκκαθάριση μεγάλων συγκροτημάτων (όλα τα προηγούμενα δλδ 1η,2η,3η ημέρα , πράξη , πράξη , πράξη ).

Όλη η εκπαίδευση έγινε εξολοκλήρου με Airsoft εξοπλισμό και οι φωτογραφίες δεν είναι από επίδειξη ,αλλά από εκπαίδευση,φυσικό είναι να υπάρχουν και λάθη!

Σε ανακοίνωσή της η λέσχη ευχαρίστησε όλα τα μέλη της για την συμμετοχή και την υπομονή τους

«Με χαρά μας μάθαμε ότι αυτά που διδάσκουμε εδώ και χρόνια στην Λεφεδ τα είδαμε γραμμένα και για πρώτη φορά όλα μαζί στο βιβλίο " CQB: Βολές Μάχης Ταχείας Αντίδρασης, Οπλισμός, Εξοπλισμός, Τακτικές" των στελεχών Γεώργιο Δημητρόπουλου και Ευάγγελου Τρασάνη. Το ότι οι απόψεις ταυτίζονται δεν είναι τυχαίο, αλλά αποτελεί απόδειξη ότι η γνώση των εκπαιδευτών της λέσχης είναι επικαιροποιημένη και ταυτίζεται με τα σύγχρονα δυτικά πρότυπα όπως αυτά που διδάχθηκαν οι συγγραφείς του βιβλίου».





















Αγώνας Δρόμου προς Τιμήν του Γρηγόρη Αυξεντίου


Το ΓΕΕΦ, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων Μνήμης και Τιμής του Υπαρχηγού του Απελευθερωτικού Αγώνα της ΕΟΚΑ 1955-59, Αντγο Γρηγόρη Αυξεντίου, αλλά και για την Εθνική και Ηθική διαπαιδαγώγηση του προσωπικού του, διοργάνωσε στις 29 Μαρτίου 2018 αγώνα δρόμου με τη μορφή σκυταλοδρομίας, αφιερωμένο στον ήρωα.

 Ο αγώνας διεξήχθει μεταξύ της περιοχής Μαχαιρά και Σταυροβουνίου καλύπτοντας απόσταση 30 χλμ με επιμέρους διαχωρισμό της ανά 5 χλμ για  έκαστο εκ των συμμετεχόντων δρομέων. Για λόγους συμβολισμού η εκκίνηση του αγώνα δρό-μου πραγματοποιήθηκε στο κρησφύγετο του ήρωα στο Μαχαιρά, όπου προηγήθηκε κατάθεση στεφάνου από τον Διοικητή της Διοίκησης Καταδρομών, Συνταγματάρχη Κωνσταντίνου Κυριάκο.

 Στον αγώνα συμμετείχαν 13 ομάδες, των 6 ατόμων έκαστη, από τους Σχη-ματισμούς και Διοικήσεις της ΕΦ, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι επιπρόσθετα έλαβαν μέρος 4 ομάδες αποτελούμενες από Ευέλπιδες, οι οποίοι φοιτούν στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων.

 Μετά το πέρας της εκδήλωσης ο Υπαρχηγός του ΓΕΕΦ, Αντιστράτηγος Κώστας Χρυσηλίου, απένειμε τιμητικές διακρίσεις στις ομάδες που πρώτευσαν καθώς επίσης και αναμνηστικά διπλώματα στους λοιπούς συμμετέχοντες, ενώ τιμήθηκε, ως ελάχιστο δείγμα αναγνώρισης του αγώνα του και ο συναγωνιστής του ήρωα, Ανδρέας Στυλιανού, ο οποίος είχε την τιμή να βιώσει τις τελευταίες σκέψεις και πράξεις του ήρωα στην επική μάχη του Μαχαιρά.




Εκπαιδευτική δράση «Σχης (ΤΘ) Ανδρέας Σίμος» των νέων Ανθυπιλάρχων


Την Τετάρτη, 28 Μαρτίου 2018, ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού, Αντιστράτηγος Αλκιβιάδης Στεφανής, επισκέφθηκε τη Σχολή Τεθωρακισμένων στον Αυλώνα Αττικής, όπου παρακολούθησε την εκπαιδευτική δράση «Σχης (ΤΘ) Ανδρέας Σίμος» των Ανθυπιλάρχων της Τάξης ΣΣΕ/2017.

Σκοπός της εκπαιδευτικής δράσης είναι οι νέοι Ανθυπίλαρχοι μέσω μίας βιωματικής εμπειρίας, να αποτυπώσουν τις ορθές, αλλά κυρίως τις λανθασμένες ενέργειες-αποφάσεις που μπορεί να ληφθούν από Ηγήτορες ΤΘ.

Φέρει το όνομα του εκλιπόντος διοικητή της Σχολής ΤΘ Σχη (ΤΘ) Ανδρέα Σίμου, ο οποίος έθεσε τις βάσεις για την πραγματοποίηση της δράσης, ως ένδειξη τιμής, θέλοντας να τονιστεί η πρωτοβουλία, η καινοτομία και το ανοικτό πνεύμα που τον χαρακτήριζαν.

Η εκπαίδευση περιελάμβανε μεταξύ άλλων rock drill (μέθοδος πρακτικής εξάσκησης), ένα εκπαιδευτικό εργαλείο που θεωρείται πολύτιμο και μία άριστη «προετοιμασία για την πραγματικότητα».

Με το πέρας της εκπαίδευσης, ο Αρχηγός, αφού συνεχάρη τη Σχολή για την άριστη οργάνωση της διεξαχθείσας εκπαίδευσης, επεσήμανε μεταξύ άλλων τα παρακάτω:

- Το σύνολο του προσωπικού θα πρέπει να εξασκείται στην αντιμετώπιση φαινομένων «τριβής» (friction), στο πεδίο της μάχης.

- Στη φάση της λήψης των αποφάσεων, το προσωπικό θα πρέπει να μάθει να διαχειρίζεται και να προτεραιοποιεί σωστά τις εισερχόμενες πληροφορίες.

- Τη σημασία της αυτοπεποίθησης, την οποία διαχώρισε από τον εγωισμό και την έλλειψη ομαδικότητας.

- Τον παράγοντα «τύχη», ο οποίος ακολουθεί όσους εργάζονται σκληρά.

- Τη σπουδαιότητα των συνεχών δοκιμών και της πρακτικής εξάσκησης, πριν την εφαρμογή οποιουδήποτε επιχειρησιακού σχεδίου.

- Την ανάγκη αφιέρωσης του απαραίτητου χρόνου και σκληρής προσπάθειας, με σκοπό τη βελτίωση σε όλα τα επίπεδα, καθώς οι νέοι αξιωματικοί, αποτελούν την ελπίδα για το μέλλον.






Συμβούλιο ασφαλείας της Τουρκίας: Δεν θα υποχωρήσουμε από τα συμφέροντά μας


Σκληρές δηλώσεις - απαντήσεις σε ολους έδωσε σε ανακοίνωσή της του συμβούλιο ασφαλείας της Τουρκίας, μετά από μαραθώνια συνεδρίαση τεσσεράμισι ωρών υπό τον πρόεδρο Ερντογάν, γύρω απο το πως σκέφτεται να κινηθεί η γειτονική χώρα.

Στο ανακοινωθέν που εκδόθηκε μετά την ολοκλήρωση του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας, τα τρία από τα πέντε θέματά του αφορούσαν την επιχείρηση του τουρκικού στρατού στη Συρία και στην περιοχή Μανμπίζ ενώ έγινε αναφορά στο Κυπριακό και τα ελληνοτουρκικά. Αναλυτικά αναφέρονται τα εξής: «Έγινε γενική αξιολόγηση των εξελίξεων στην Κύπρο, την Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο. Διατυπώθηκε ειδικότερα ότι παρακολουθούνται από την πλευρά μας με ευαισθησία, η στάση και οι συμπεριφορές της Ελλάδος που δεν συνάδουν με την καλή γειτονία και αποφασίστηκε ότι δεν πρόκειται επ΄ουδενί να γίνουν παραχωρήσεις από τα δίκαια και τα συμφέροντα της Τουρκίας».

Σημειώνεται πως το Συμβούλιο ανακοίνωσε επίσης πως η Τουρκία θα δράσει εάν δεν αποσυρθούν «άμεσα» οι Κούρδοι αντάρτες από τη Μανμπίζ στη Συρία και περιοχές ανατολικά του Ευφράτη.

«Στη συνάντηση επισημάνθηκε ότι οι τρομοκράτες στη Μανμπίζ θα έπρεπε να απομακρυνθούν από την περιοχή, αλλιώς η Τουρκία δεν θα διστάσει να πάρει πρωτοβουλία από μόνη της, όπως έκανε και σε άλλες περιοχές» ανακοίνωσε το Συμβούλιο, στο οποίο προέδρευε ο Τούρκος πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Επίσης, στην ανακοίνωση συμπληρώνεται ότι αναμένεται η ιρακινή κυβέρνηση να εμποδίσει τις επιχειρήσεις του ΡΚΚ στο Ιράκ, ειδικά σε πόλεις όπως η Σιντζάρ και η Καντίλ. Εάν αυτό δεν ήταν δυνατόν, η Τουρκία «θα τις εμποδίσει μόνη της».

Η Τουρκία, η οποία κατέλαβε την πόλη του Αφρίν στη βόρεια Συρία την προηγούμενη εβδομάδα, μετά από επιχείρηση δύο μηνών εναντίον της κουρδικής πολιτοφυλακής YPG, έχει επανειλημμένα απειλήσει ότι θα επεκτείνει τις επιχειρήσεις ανατολικότερα, στη Μανμπίζ, όπου βρίσκονται αμερικανικά στρατεύματα.

Το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας (Milli Güvenlik Kurulu, MGK) περιλαμβάνει τον Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου, επιλεγμένα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας (ο οποίος είναι επίσης ο Ανώτατος Στρατιωτικός Διοικητής). Υπο προυποθέσεις και τα εθνικά συμβούλια ασφάλειας των άλλων χωρών, το MGK αναπτύσσει την πολιτική εθνικής ασφάλειας της χώρας.

Η πολιτική αυτή εκφράζεται στο Εθνικό Έγγραφο Πολιτικής Ασφάλειας (Milli Güvenlik Siyaseti Belgesi), κοινώς γνωστό ως «Κόκκινο Βιβλίο».Το Κόκκινο Βιβλίο ορισμένες φορές αναφέρεται ως το «πλέον απόρρητο» έγγραφο στην Τουρκία. Ενημερώνεται μία ή δύο φορές ανά δεκαετία.

Τετάρτη 28 Μαρτίου 2018

Δρ Ελένη Βασιλίκα: Ο Τάφος του Κχα και της Μερίτ


Για τον «Τάφο του Κχα και της Μερίτ» θα μιλήσει η δρ Ελένη Βασιλίκα σε εκδήλωση που διοργανώνει η Ελληνική Εταιρεία Μελέτης Αρχαίας Αιγύπτου. Η διάλεξη θα δοθεί την Πέμπτη 29 Μαρτίου 2018, και ώρα 18:30, στην Εταιρεία Μεσσηνιακών Αρχαιολογικών Σπουδών (Ψαρομηλίγκου 33, Αθήνα).

«Ο τάφος του Κχα (Kha) είναι ο πλουσιότερα κτερισμένος μη βασιλικός τάφος της αρχαίας Αιγύπτου. Ο Κχα ήταν υπεύθυνος για την κατασκευή βασιλικών τάφων κατά τις βασιλείες των φαραώ Αμενχοτέπ Β’, Τούθμωση Δ’ και Αμενχοτέπ Γ’. Επέβλεψε τους εργάτες που έσκαψαν και διακόσμησαν τους τάφους των παραπάνω ηγεμόνων. Είναι πιθανό ότι και ο ίδιος είχε καλές τοπογραφικές και τεχνικές γνώσεις, κρίνοντας από τα χρησιμοποιημένα εργαλεία που βρέθηκαν στα προσωπικά του αντικείμενα. Έχοντας αρχίσει τις προετοιμασίες για τη δική του ταφή όσο βρισκόταν στη ζωή, ο Κχα φρόντισε και για την κατασκευή και διακόσμηση των σαρκοφάγων του. Πριν από εκείνον όμως, πέθανε ξαφνικά η νεαρή σύζυγός του Μερίτ (Merit) και έτσι κάποια αντικείμενα κατασκευάστηκαν βιαστικά για να κτερίσουν τη δική της ταφή. Αργότερα ο τάφος θα γέμιζε με τα δικά του αντικείμενα, ο όγκος των οποίων ήταν αρκετός για να φτάσει σε ύψος την οροφή.

»Όταν άνοιξε την πόρτα στον άθικτο τάφο το 1906, ο ανασκαφέας Ernesto Schiaparelli βρήκε έναν ασφυκτικά γεμάτο εσωτερικό θάλαμο. Στο χώρο, καλυμμένες με αρχαία στρώματα σκόνης, κυριαρχούσαν δύο μεγάλες εξωτερικές σαρκοφάγοι οι οποίες έκρυβαν εντυπωσιακές εσωτερικές σαρκοφάγους. Το ταφικό σύνολο περιλάμβανε τραπέζια, σκαμνιά, μια καρέκλα, δύο κρεβάτια με κλινοσκεπάσματα, πολυάριθμα κιβώτια με πολύχρωμη διακόσμηση και γεμάτα με λινές ταινίες και άλλα υλικά. Αγγεία κάθε τύπου, τρόφιμα, στοίβες ψωμιών σε διάφορα σχήματα και αποξηραμένα φυτά ήταν ακόμα άθικτα στα τραπέζια. Προορισμένο να εξυπηρετήσει τον Κχα και τη γυναίκα του Μερίτ στη μεταθανάτια ζωή, σχεδόν ολόκληρο το περιεχόμενο του τάφου (που ανέρχεται συνολικά σε πάνω από 500 αντικείμενα) στεγάζεται πλέον στο Αιγυπτιακό Μουσείο του Τορίνο της Ιταλίας».

Η δρ Ελένη Βασιλίκα είναι ειδικός στην αρχαία τέχνη. Έχει διατελέσει έφορος αρχαιοτήτων στο Μουσείο Fitzwilliam του Πανεπιστημίου του Cambridge (1990-2000). Στη συνέχεια ανέλαβε τη διεύθυνση του Μουσείου Roemer-und Pelizaeus στο Hildesheim της Γερμανίας (2000-2005) και αμέσως μετά τη διεύθυνση του Διοικητικού Συμβουλίου του Αιγυπτιακού Μουσείου του Τορίνο (Museo Egizio) (2005-2014). Επέστρεψε στο Ηνωμένο Βασίλειο ως Εκτελεστική Διευθύντρια του National Trust, υπεύθυνη για το σύνολο των ακίνητων περιουσιών με ιστορική αξία στην Αγγλία, την Ουαλία και τη Βόρεια Ιρλανδία. Πλέον αφιερώνει το χρόνο της στη συγγραφή και την οργάνωση εκθέσεων για την Ιαπωνία.

Απαραίτητη η δήλωση συμμετοχής: eemaa.greece@gmail.com

Αμερικανοί πεζοναύτες εκπαιδεύονται στις ...νέες τεχνολογίες


Περίπου 180 πεζοναύτες βρέθηκαν απο τις 15 έως 25 Μαρτίου στο Camp Pendleton όπου εκπαιδεύτηκαν στην χρήση μη επανδρωμένων εναέριων και επίγειων οχημάτων, νέων αισθητήρων  σε συνδυασμό τακτικών μάχης εντός κατοικημένων τόπων μικρών κλιμακίων.

Στην συγκεκριμενη άσκηση, οι Αμερικανοί πεζοναύτες έπρεπε να καταστείλουν και να εξαλείψουν την εχθρική παρουσία εντός κατοικημένου τόπου. Οι εχθροί, όπως και οι ίδιοι, είχαν μη επανδρωμένα οχήματα ως οργανικά μέλη των ομάδων μάχης τους, κάτι που έκανε τους Αμερικανούς πεζοναύτες να είναι πολύ προσεκτικοί στην κίνησή τους.

Τα πρόσφατα περιστατικά όπου τρομοκρατικές οργανώσεις τύπου Isis αλλα και το γενικότερο διεθνές ανταγωνιστικό περιβάλλον, έχει πείσει τον Αμερικανικό στρατό οτι πολύ πιθανόν στο μέλλων θα έρθουν αντιμέτωποι απέναντι σε εναν πολυ καλά εξοπλισμό και καλά καταρτισμένο αντίπαλο. Επιπλέον, το γεγονός οτι αυτές οι τεχνολογίες είναι εμπορικά διαθέσιμες απο ανοιχτές και επίσημες πηγές κάνει το μελλοντικό πεδίο μάχης πιο περίπλοκο.

Στην συγκεκριμένη άσκηση ενδεικτικα αναφέρουμε οτι χρησιμοποιήθηκαν εκτός απο επίγεια και εναέρια μη επανδρωμένα μέσα, δοκιμάστικαν και όπλα anti-drone, νεοι αισθητήρες νυχτερινής όρασης και διάφορα παρελκόμενα πραστασίας.

Τρίτη 27 Μαρτίου 2018

Θαλάσσιοι διάλογοι: το Ηραίο της Σάμου


«Θαλάσσιοι διάλογοι: Μεγέθη και τρόποι αλληλεπίδρασης μεταξύ προϊστορικού Ηραίου Σάμου και του υπόλοιπου Αιγαίου» είναι το θέμα διάλεξης που θα δώσει η Ουρανία Κουκά (Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, Πανεπιστήμιο Κύπρου), στο πλαίσιο των Αιγαιακών Διαλέξεων που διοργανώνει ο «Αιγεύς – Εταιρεία Αιγαιακής Προϊστορίας» σε συνεργασία με το Σουηδικό Ινστιτούτο Αθηνών.

Στο πλαίσιο της διάλεξης, κεραμική και μικρά ευρήματα από τις φάσεις αυτές θα παρουσιαστούν στα ανασκαφικά τους συμφραζόμενα και θα συζητηθούν στο ευρύτερο πολιτιστικό πλαίσιο του Αιγαίου, προκειμένου να καταγραφούν οι πτυχές και η ένταση της κλιμακούμενης από τη Χαλκολιθική έως και τη Μέση Εποχή του Χαλκού πολιτισμικής διάδρασης του Ηραίου και ευρύτερα της Σάμου με τη γειτονική Μ. Ασία, τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, τις Κυκλάδες και την παλαιοανακτορική Κρήτη.

Όπως αναφέρει η κα Κουκά: «Οι πρόσφατες ανασκαφές στο Ηραίον Σάμου (2009-2013) αποκάλυψαν για πρώτη φορά την ίδρυση του Ηραίου κατά τη Χαλκολιθική περίοδο (4500-3000 π.Χ.), τον οχυρωμένο οικισμό της Πρώιμης Εποχής του Χαλκού Ι/πρώιμης-ΙΙ (3000-2500 π.Χ.), το ανατολικό όριο του πρωτοαστικού οικισμού της Πρώιμης Εποχής του Χαλκού ΙΙ/ύστερης-ΙΙΙ (2500-2000 π.Χ.) και εντυπωσιακά τείχη και οικήματα της Μέσης Εποχής του Χαλκού (2000-1750 π.Χ.), κατά την οποία το Ηραίον φαίνεται πως διατηρεί τον πρωτοαστικό του χαρακτήρα και είναι ο μεγαλύτερος νησιωτικός οικισμός του ανατολικού Αιγαίου».

«Τα αρχαιολογικά δεδομένα από θέσεις του προϊστορικού Αιγαίου σε συνδυασμό με ποικίλες αρχαιομετρικές αναλύσεις έχουν οδηγήσει κατά καιρούς σε χάραξη επί χάρτου χερσαίων και διαθαλάσσιων οδών επικοινωνίας. Με την πρόοδο των ερευνών οι οδοί αυτές αναθεωρούνται ή διευρύνονται, διαφωτίζοντας συνάμα την κατεύθυνση, το περιεχόμενο και την ένταση των θαλάσσιων διαλόγων στο Αιγαίο από την Εποχή του Λίθου ως τα τέλη της Εποχής του Χαλκού».

Η διάλεξη, που θα δοθεί στα ελληνικά, θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 30 Μαρτίου 2018, ώρα 19:00, στο Σουηδικό Ινστιτούτο Αθηνών (Μητσαίων 9, σταθμός μετρό Ακρόπολη).

Κύπρος: Βραβεία Ήθους και Προσφοράς Τάσος Μητσόπουλος σε εθνοφρουρούς


Το Υπουργείο Άμυνας απένειμε στις 20/3/2018, τα ετήσια «Βραβεία Ήθους και Προσφοράς Τάσος Μητσόπουλος», ένα θεσμό που έχει καθιερωθεί εις μνήμη του τέως Υπουργού Άμυνας Τάσου Μητσόπουλου. Τα βραβεία απονέμονται σε εθνοφρουρούς που διακρίθηκαν κατά την προηγούμενη χρονιά για το ήθος και την κοινωνική τους προσφορά. Φέτος τα βραβεία απονεμήθηκαν σε τέσσερεις εθνοφρουρούς, ενώ σε άλλους δεκαέξι εθνοφρουρούς απονεμήθηκαν τιμητικές διακρίσεις.

Στο χαιρετισμό του ο Υπουργός Άμυνας κ. Σάββας Αγγελίδης ανέφερε ότι «ο θεσμός των Βραβείων Ήθους και Προσφοράς Τάσος Μητσόπουλος πραγματοποιείται στο πλαίσιο της τίμησης της μνήμης του μακαριστού Τάσου Μητσόπουλου. Της μνήμης ενός ιδιαίτερα ξεχωριστού ανθρώπου. Ενός ανθρώπου που έχαιρε καθολικής εκτίμησης από όλο το φάσμα της κοινωνίας. Ενός ανθρώπου ο οποίος προσωποποιούσε την αξιοπρέπεια, την εντιμότητα, το ήθος και την ανιδιοτέλεια. Και παρά το ότι έφυγε τόσο πρόωρα από την οικογένειά του, από κοντά μας, ζει στη μνήμη μας ως ένα φωτεινό σύμβολο αρετής και φιλοπατρίας. Ως ένα υπόδειγμα πολιτικού ανδρός που είχε ως πρώτιστο μέλημά του το εθνικό συμφέρον και την υπηρεσία προς την πατρίδα. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε εμείς, για να τιμήσουμε τη μνήμη του, είναι να ακολουθήσουμε την κληρονομιά του».

Γι’ αυτό, συνέχισε ο κ. Υπουργός, «σήμερα βραβεύουμε τους εθνοφρουρούς οι οποίοι αποτελούν παραδείγματα ευπρέπειας, εντιμότητας, αξιοπρεπείας, ήθους και προσφοράς. Σε μια εποχή που αμφισβητούνται οι πατροπαράδοτες αξίες, οφείλουμε να αναδεικνύουμε και να επιβραβεύουμε τον αλτρουισμό και την αλληλεγγύη. Να επικροτούμε και ταυτόχρονα να ενθαρρύνουμε τη συνεργασία και την ομαδικότητα. Να ενθαρρύνουμε τον ζήλο, την αφοσίωση και την προσφορά. Αυτές είναι οι αρετές που θέλουμε να επιβραβεύσουμε σήμερα, είναι τα χαρακτηριστικά που θέλουμε να επιβραβεύσουμε σήμερα. Διότι πρόκειται περί αρετών που χαρακτηρίζουν το συνετό, τον μετρημένο, τον υπεύθυνο άνθρωπο. Αρετών που καθρεφτίζονταν στο πρόσωπο του Τάσου Μητσόπουλου, του ευπατρίδη της πολιτικής, στου οποίου τη μνήμη απονέμονται τα σημερινά βραβεία Ήθους και Προσφοράς».

Ο κ. Αγγελίδης ευχαρίστησε την RCB Bank και τον εκτελεστικό διευθυντή της κ. Σώτο Ζακχαίο, που έχει προσφέρει το ποσό των 3000 ευρώ, το οποίο θα χρησιμοποιηθεί ως επιπρόσθετη ενίσχυση για τη στήριξη άπορων εθνοφρουρών επ’ ευκαιρία των εορτών του Πάσχα.

Χαιρετισμούς στην τελετή απηύθυναν επίσης ο Υπαρχηγός της Ε.Φ Αντιστράτηγος Κώστας Χρυσηλίου, ο Δήμαρχος Αραδίππου κ. Ευάγγελος Ευαγγελίδης και ο Εκτελεστικός Διευθυντής της RCB Bank κ. Σώτος Ζακχαίος ενώ παρευρέθηκαν εκ μέρους της οικογένειας ο κ. Ευάγγελος Μούσκος, ο Επίτροπος Εθελοντισμού κ. Γιάννης Γιαννάκης, εκπρόσωπος της ΠΕΜΣΕ και οικογένειες των βραβευθέντων εθνοφρουρών.

Αφγανιστάν: Ένας πόλεμος 20χρόνων είναι κοντά σε ένα αίσιο τέλος;

Οι στρατηγοί John W. Nicholson Jr (δεξιά) και Joe Dunford (αριστερά)

Την γενικότερη αμερικανική στρατηγική στο Αφγανιστάν και τα μέχρι στιγμής κεκτημένα αυτής, παρουσίασε αδρά ο στρατηγός John W. Nicholson Jr., συνοδεύοντας τον στρατηγό των πεζοναυτών, στρατηγό Joe Dunford σε δημοσιογράφους κατα την διάρκεια συνέντευξης τύπου.

Αρχικά ο Nicholson τόνισε την μεγάλη και σημαντική πρόοδο που έχει γίνει στην βελτίωση και ανάπτυξη των ικανοτήτων των αφγανικών ενόπλων δυνάμεων οι οποίες πλέον μπορούν να πραγματοποιούν αυτόνομες επιθετικές ενέργειες κατά θυλάκων των ταλιμπάν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η επιθετική ενέργεια που εκτέλεσε το Αφγανικό 201ο Σώμα στο ανατολικό τμήμα της χώρας. «Αυτές οι επιχειρήσεις θα συνεχιστούν καθόλο το διάστημα μέχρι και τις εκλογές» τόνισε ο Αμερικανός στρατηγός.

Αυτές όμως οι επιθετικές ενέργειες συνοδεύονται και απο διπλωματικές ενέργειες τόσο απο αμερικανικής όσο και απο αφγανικής πλευράς. Όπως η έναρξη συνομιλιών μεταξύ ταλιμπάν και αφγανικής κυβέρνησης, οι οποίες όπως δήλωσε ο Αμερικανός αξιωματικός, οδεύουν σε πολύ καλο επίπεδο. Σε αυτό το είδος πίεσης οι Η.ΠΑ συνδράμουν συνεπικουρικά πιέζοντας συνεχώς το Πακιστάν να σταματήσει να προστατεύει ή να καλύπτει ταλιμπάν μαχητές οι οποίοι καταφεύγουν εκεί. Επίσης, οι Η.Π.Α. κατάφεραν να βγεί ψήφισμα απο το ιεροδικαστήριο, την Ulema στην Ινδονησία, με το οποίο θα απονομιμοποιήθει η τζιχάντ στο Αφγανιστάν. Επιπλέον, στόχος των Η.Π.Α και μέσω των επερχόμενων εκλογών είναι η μεγάλη συμμετοχή ώστε να απονομιμοποιηθούν οι Ταλιμπάν. Με αυτούς τους τρόπους, με την συνεχόμενη πολεμική εμπλοκή και τις συνεχής διπλωματικές ενέργειες οι Αμερικανοί σκοπεύουν να καμψουν τους Ταλιμπάν.

«Δεν υπάρχει καθαρή στρατιωτική λύση για να επέλθει η συμφιλίωση στο Αφγανιστάν. Η στρατιωτική προσπάθεια είναι απαραίτητη, αλλά δεν αρκεί για να φτάσουμε στη συμφιλίωση. Υπάρχει μια σημαντική πολιτική και διπλωματική συνιστώσα που είναι απαραίτητη για να συμβεί αυτό. Οι διαπραγμάτευσεις και η στρατιωτικές επιχειρήσεις θα συνεχιστούν ταυτόχρονα, με στόχο την σταθερότητα στο Αφγανιστάν» τόνισε ο Αμερικανός στρατιωτικός

Κυριακή 25 Μαρτίου 2018

25 Μαρτίου 2018: Μια αντιπαραβολή της ελληνικής και της τουρκικής κοινωνίας του σήμερα


Με αφορμή την εθνική επέτειο της 25ης Μαρτίου αλλα και της γενικότερης ανάφλεξης μιας νέας ελληνοτουρκικής κρίσης, σκέφτηκα να παρουσιάσω μια ενδεικτική εικόνα των δύο κοινωνίων.

Η τουρκική εικόνα προέρχεται απο την έρευνα που πραγματοποιήσε το πανεπιστήμιο Bilgi της Κωνσταντινούπολης στο πλαίσιο του Black Sea Trust for Regional Cooperation Marshall και αποτελεί συνέχεια σχετικής μελέτης που ξεκίνησε το 2015 ο συνονόματος του Τούρκου προέδρου και επίκουρου καθηγητή Εμρέ Ερντογάν.

Η έρευνα, όπως την παρουσίασε το slpress.gr, η οποία πραγματοποιήθηκε, σε ένα δείγμα 2004 ατόμων άνω των 18 ετών σε 16 πόλεις, το διάστημα Νοεμβρίου-Δεκεμβρίου 2017. Τα δε ευρήματα παρουσιάστηκαν στις 5 Φεβρουαρίου του 2018 στην Κωνσταντινούπολη, δηλαδή λίγες μέρες μετά την εισβολή στο Αφρίν.

Οι συνεντεύξεις έγιναν σε ψηφοφόρους των τεσσάρων βασικών κομμάτων: Το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (Ερντογάν), το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (Κεμαλικό), το Δημοκρατικό Κόμμα των Λαών (κουρδικό) και το Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης (Γκρίζοι Λύκοι). Υπάρχουν επίσης ευρήματα και για το Καλό Κόμμα της Μεράλ Ακσενέρ, το οποίο ιδρύθηκε την περίοδο που έγινε η έρευνα.

Εκ των ερωτηθέντων, το 43,4% δήλωσε ότι ταυτίζεται περισσότερο με το κόμμα του Ερντογάν. Ένα 21,5% νιώθει πιο κοντά στις θέσεις του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος και ένα 11,5% με το Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης. Μόνο ένα 9% ταυτίζεται περισσότερο με το Δημοκρατικό Κόμμα των Λαών και ένα 5,5% με το νεοπαγές Καλό Κόμμα.

Το κόκκινο πανί για όλα τα κόμματα είναι το κουρδικό Δημοκρατικό Κόμμα των Λαών, καθώς το 53% το θεωρεί πολύ ξένο ιδεολογικά ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για το κόμμα του Ερντογάν πέφτει στο 24%. Είναι μια ένδειξη της ισχυρής αποδοχής που απολαμβάνει ο Τούρκος πρόεδρος. Η εικόνα δεν έχει αλλάξει από το 2015.

Οι ερευνητές προσπάθησαν, εφαρμόζοντας την κλίμακα της κοινωνικής απόστασης Bogardus, να καταμετρήσουν την προθυμία των Τούρκων να συμμετέχουν σε κοινωνικές σχέσεις με ανθρώπους διαφορετικών αντιλήψεων. Σαν να λέμε πόσο αποδέχεται ο ένας τον άλλο. Είναι εντυπωσιακό ότι το 79% των ερωτηθέντων απάντησε ότι δεν θέλει η κόρη του να παντρευτεί τον γιο ενός οπαδού άλλου κόμματος.

Το 74% αρνείται να συνεργαστεί επαγγελματικά με άτομα που διαφέρουν αρκετά ιδεολογικά-κομματικά. Το 70% δεν θέλει να τον έχει ούτε για γείτονα και η κατάσταση σοβαρεύει όταν το 68% δεν επιτρέπει στα παιδιά του να παίζουν με παιδιά γονιών που πρόσκεινται σε άλλο κόμμα.

Εκ των απαντήσεων, οι ερευνητές οδηγήθηκαν σε συμπέρασμα ότι η συντριπτική πλειονότητα των συμμετεχόντων -ειδικά οι οπαδοί του Ερντογάν και των Γκρίζων Λύκων- νιώθει «ηθικά ανώτερη» συγκριτικά με τους άλλους. Έτσι, προσδιορίζονται ως καλύτεροι πάνω σε συγκεκριμένα ζητήματα. Όπως η δουλειά προς όφελος της πατρίδας (92%), ο πατριωτισμός (91%), η εντιμότητα, ευφυία, γενναιοδωρία και το πόσο ανοιχτόμυαλος είναι κανείς.

Αντίθετα, το 86% πιστεύει για τους ιδεολογικά αντιπάλους του ότι αποτελούν απειλή για την πατρίδα. Το 84% πιστεύει ότι οι αντίπαλοί τους είναι εγωιστές και υποκριτές. Το δε 83% και 80% πιστεύουν ότι αντίπαλοι είναι σκληροί και αδαείς αντίστοιχα. Επίσης, σημαντικό είναι ότι το 72% των Τούρκων θεωρούν ότι οι ιδεολογικά αντίπαλοι είναι μισαλλόδοξοι.

Αυτό που εντυπωσιάζει είναι ότι ενώ οι ερευνητές έδιναν επιλογές και με μέσες απαντήσεις, αποφεύγοντας τη λογική ΝΑΙ-ΟΧΙ, οι συμμετέχοντες τις απέφευγαν. Το γεγονός επιβεβαίωσε στους ερευνητές την υψηλή πόλωση που επικρατεί στην τουρκική κοινωνία. Η οξύτητα φτάνει μάλιστα σε τέτοιο βαθμό που ένα σοκαριστικό 50% των ερωτηθέντων εγκρίνει την παρακολούθηση των τηλεφώνων των ιδεολογικών αντιπάλων.

Ο ένας στους δύο (47%) θεωρεί άσχημο να διαδηλώνει αυτός που δεν είναι συγγενής ιδεολογικά, ενώ το 44% δεν θέλει να βγαίνει ούτε ανακοίνωση για εκδηλώσεις που δεν εγκρίνει. Όσο μεγαλύτερη ιδεολογική απόσταση χωρίζει τους ανθρώπους τόσο μεγαλύτερη είναι η αδιαφορία έως και η προθυμία για τον περιορισμό των δικαιωμάτων του «άλλου».

O κοινωνικός αποκλεισμός φαίνεται να χτυπάει κόκκινο στην Τουρκία. Οι ψηφοφόροι του κουρδικού Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών απάντησαν, κατά μεγάλο ποσοστό, ότι το κράτος κάνει διακρίσεις σε βάρος τους. Το 43% θεωρεί ότι έχει χειρότερη αντιμετώπιση στα αστυνομικά τμήματα, στα κυβερνητικά γραφεία (35%) και στις αιτήσεις για εργασία (31%). Τα αντίστοιχα ποσοστά για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης (Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα) είναι 27%, 28% και 25%. Φυσικά οι οπαδοί του Ερντογάν και των Γκρίζων Λύκων δεν αντιμετωπίζουν τέτοια προβλήματα.

Σύμφωνα με τους ερευνητές η πόλωση οφείλεται εν πολλοίς στο γεγονός ότι «η κομματική ταύτιση αλληλοεπικαλύπτεται με την πολιτική ταυτότητα» των Τούρκων πολιτών. Η κομματική επιλογή, δηλαδή, δεν είναι συμπτωματική ή πρόσκαιρη αλλά τους χαρακτηρίζει ευρύτερα, οπότε «οι κομματικές προτιμήσεις δεν αλλάζουν εύκολα«.

Ένα άλλο επίσης βασικό συμπέρασμα είναι ότι οι Τούρκοι αυτολογοκρίνονται («σπειροειδής γραμμή της σιωπής»). Δηλαδή, κρατάνε το στόμα τους κλειστό για πολιτικά ζητήματα όταν θα καθίσουν με μια παρέα φίλων ή δημοσίως. Ενδεικτικά, ένα ευαίσθητο θέμα για συζήτηση, όπως η επιβολή «κράτους έκτακτης ανάγκης», θα το συζητούσε το 64% των συμμετεχόντων μόνο σε ένα οικογενειακό τραπέζι. Όταν όμως πρόκειται να γίνει ένας διάλογος για το ίδιο θέμα στη γειτονιά ή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τα στόματα «ράβονται». Μόνο το 25% των ερωτηθέντων θα άνοιγαν τέτοια συζήτηση στον τοίχο του Facebook.

Το 50% των χρηστών του Twitter δεν μοιράζονται ποτέ τις πολιτικές τους απόψεις ενώ το 60% ακολουθεί ανθρώπους που έχουν παρόμοιες απόψεις με τους ίδιους. Στο δε  Facebook, τα δύο τρίτα των χρηστών έχουν φίλους μόνο όσους μοιράζονται τις ίδιες πολιτικές αντιλήψεις και επίσης μόνο το 7% των χρηστών μοιράζεται τις πολιτικές απόψεις του.

Οι οπαδοί του Ερντογάν προτιμούν να βλέπουν τα κανάλια Haber, ATV, TRT και Kanal 24 ενώ οι ψηφοφόροι του Γκρίζων Λύκων αρέσκονται στα Habertürk και Star. Οι δε κοσμικοί του Λαϊκού Ρεπουμπλικανικού Κόμματος και του Καλού Κόμματος προτιμούν τα δυτικόφερτα CNN Türk, FOX TV και Halk TV.

Οι υποστηρικτές του Ερντογάν και οι Γκρίζοι Λύκοι διαβάζουν τις εφημερίδες Milliyet, Sabah, Yeni Şafak και Karar ενώ οι υποστηρικτές του Λαϊκού Ρεπουμπλικανικού Κόμματος ενημερώνονται από τη Sözcü και την Cumhuriyet. Οι δε υποστηρικτές του Καλού Κόμματος διαβάζουν την Hürriyet και την Yeniçağ.

Οι Τούρκοι συνεχίζουν μια παράδοση χαμηλής συμμετοχής στα κοινά με τους πιο ακραίους να είναι περισσότερο συμμετοχικοί. Ενδεικτικά μόνο το 5% των ερωτηθέντων συμμετείχαν στις διαδηλώσεις του Γκεζί. Ωστόσο, εκ των συμμετεχόντων στην έρευνα, το ποσοστό ανεβαίνει σημαντικά όταν ρωτήθηκαν για τις διαδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν την επαύριο του αποτυχημένου πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου 2016. Το 26% βγήκε στους δρόμους και φυσικά ειδικά για τους οπαδούς του κόμματος του Ταγίπ Ερντογάν το ποσοστό εκτοξεύεται στο 43%.

Οι θεσμοί που εμπνέουν περισσότερο εμπιστοσύνη είναι ο στρατός (74%) η Προεδρία (57%), τα Πανεπιστήμια (57%) και η Κυβέρνηση (57%). Πρόκειται για ένα εύρημα που δεν εξέπληξε τους ερευνητές. Ωστόσο, εξαρτάται σε ποιο κόμμα ανήκει κανείς. Οι οπαδοί του Ερντογάν εμπιστεύονται κατά 93% τον Πρόεδρο της χώρας και κατά 89% τον Στρατό και την Κυβέρνηση. Οι οπαδοί των Γκρίζων Λύκων εμπιστεύονται μεν το στρατό (87%), αλλά πολύ λιγότερο τον Πρόεδρο (53%) και την Κυβέρνηση (51%).

Αν δει όμως κανείς τα αντίστοιχα αποτελέσματα για το Λαϊκό Ρεπουμπλικανικό Κόμμα και το Καλό Κόμμα η εικόνα αλλάζει δραματικά. Μόνο το 9% των κεμαλιστών εμπιστεύονται τον Πρόεδρο και 10% την Κυβέρνηση. Οι υποστηρικτές του Ερντογάν εμπιστεύονται επίσης τέσσερις φορές περισσότερο το Κοινοβούλιο και τις Δημαρχίες, ενώ δείχνουν την τριπλάσια εμπιστοσύνη στα κόμματα από ότι οι οπαδοί του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος.

Σύμφωνα με την έρευνα, η εξωτερική πολιτική και η στάση απέναντι στους Σύριους είναι τα μόνα σημεία που υπάρχει ομοφωνία στους οπαδούς όλων των κομμάτων: Είναι κοινή αντίληψη ότι οι Σύριοι πρέπει να επιστρέψουν στην πατρίδα τους. Επίσης, είναι χαρακτηριστική η αίσθηση του αντι-αμερικανισμού που αφήσανε οι απαντήσεις των συμμετεχόντων. Όλοι του θεωρούν τις ΗΠΑ την πλέον μεγαλύτερη απειλή για την Τουρκία

Αν και υπάρχουν διαφορές ανάμεσα στους υποστηρικτές των πολιτικών κομμάτων, ως προς το πώς αντιλαμβάνονται την ΕΕ, υπάρχει ένα σοβαρό στοιχείο. Είναι χαρακτηριστικό ότι μόνο ένα 49% του κουρδικού Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών θα έλεγε «ναι» σε ένα ενδεχόμενο δημοψήφισμα για ένταξη στην ΕΕ. Πρόκειται για το υψηλότερο ποσοστό, καθώς για τα υπόλοιπα κόμματα δεν γίνεται λόγος. Το αμέσως υψηλότερο το συγκεντρώνουν οι Γκρίζοι Λύκοι με ένα 20%. Είναι φανερό, εκ της έρευνας του πανεπιστημίου Bilgi, ότι οι Τούρκοι δεν θέλουν την ΕΕ.

Απο την άλλη, οι Έλληνες όπως παρουσίασε η εφημερίδα Καθημερινή,  οι Ελληνες «επιστρέφουν» στην Ευρώπη. Η νέα έρευνα της διαΝέοσις με τίτλο «Τι πιστεύουν οι Ελληνες», καθίσταται πλέον εμφανές ότι υποχωρεί η παραζάλη του ευρωσκεπτικισμού που είχε κυριεύσει τα μυαλά των Ελλήνων τα τελευταία χρόνια. Θα μπορούσε μ'αλιστα να υποστηρίξει κανείς ότι αναδύονται ήδη τρεις παράμετροι που μπορεί να σηματοδοτούν την έλευση μιας νέας εποχής.

Κατ’ αρχάς, η αποδοχή του ευρώ ενισχύθηκε σε σχέση με πέρυσι, ενώ αυξήθηκαν σημαντικά όσοι εκτιμούν ότι σε 10 χρόνια η χώρα θα εξακολουθεί να βρίσκεται στην Ε.Ε. Επάνω σε αυτή την πεποίθηση εκδηλώνεται μια σχεδόν ομόθυμη διάθεση ανάληψης ευθύνης. Οι Ελληνες αποδέχονται ότι η οικονομική κρίση οφείλεται κυρίως στις «δικές μας αδυναμίες». Η ομολογία αυτή συνοδεύεται από ένα ισχυρό αίτημα απογαλακτισμού της κοινωνίας από το κράτος. Πλέον διεκδικούμε ένα μικρότερο κράτος με λιγότερη παρέμβαση στην οικονομία. Σταθεροποιούμαστε στην Ευρώπη, αναπτύσσουμε αίσθημα ευθύνης και διεκδικούμε ένα διαφορετικό πρότυπο ανάπτυξης.

Πρόκειται για ένα τρίπτυχο με σαφή πολιτικά χαρακτηριστικά, που μπορεί να υποδεικνύει ότι μετά μια περίοδο άρνησης, θυμού και διαμαρτυρίας έχει ήδη ξεκινήσει μια εποχή αυτοπεποίθησης και δημιουργίας.

Οι απαντήσεις συσχετίζονται για πρώτη φορά με την ψήφο στο δημοψήφισμα του 2015 και αποκαλύπτεται ότι η τότε επιλογή δεν ήταν καθοριστική, καθώς δεν προσδιορίζει αντίστοιχες διχοτομήσεις σε άλλα ζητήματα. Δεν υπάρχουν, όμως, μόνο «καλά νέα», καθώς την ίδια ώρα ενισχύονται οι πιο συντηρητικές απόψεις στο πεδίο των κοινωνικών θεμάτων, ενώ η βαθύτερη διερεύνηση ορισμένων αντιλήψεων αποκαλύπτει θεμελιώδεις αντιφάσεις που ορίζουν τον εθνικό χαρακτήρα. Η τέταρτη έρευνα της διαΝΕΟσις (που ακολούθησε εκείνες του Απριλίου και του Νοεμβρίου 2015 καθώς και του Δεκεμβρίου του 2016) διεξήχθη σε συνεργασία με τη MRB Hellas και πραγματοποιήθηκε μεταξύ Ιανουαρίου και Φεβρουαρίου 2018.

Οι Ελληνες ισορροπούν με τρόπο εντυπωσιακό επάνω σε απροσδόκητες αντιφάσεις. Με την ίδια ευκολία που ομολογούν τη στέρεα αφοσίωσή τους σε παραδοσιακές αξίες, έθιμα και αντιλήψεις, εγκαταλείπουν τον έντονο σκεπτικισμό, ιδίως των τελευταίων τριών ετών έναντι της Ευρώπης και απαντούν σε ποσοστό 68% (από 53,5% τον Δεκέμβριο του ’16) ότι αξιολογούν ως θετική τη συμμετοχή της Ελλάδας στην Ε.Ε. Παράλληλα, κερδίζει έδαφος η αποδοχή του κοινού νομίσματος, η οποία ανήλθε στο 66% (από 60%).

Δεν θα πρέπει να υποτιμηθούν το 26% που επιθυμεί την έξοδο από το ευρώ, το 28% που επιμένει στην αποχώρηση από την Ευρώπη και το 48,9% που, υπό το βάρος της οικονομικής δυστοκίας των τελευταίων ετών, αποφαίνεται ότι η Ελλάδα ζημιώθηκε από τη συμμετοχή στην Ευρωπαϊκή Ενωση, ιδίως στο πεδίο της οικονομικής ανάπτυξης και της ευημερίας. Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε το συμπαγές υπόστρωμα δυσαρέσκειας που αποκαλύπτεται, όταν το 57% πιστεύει ότι η απόφαση ένταξης στην Ευρωζώνη ήταν λανθασμένη και το 58,2% αποφαίνεται ότι εκείνη που κυρίως είναι ωφελημένη από τη συμμετοχή της Ελλάδας στην Ενωση είναι η ίδια η Ενωση. Oλα αυτά προφανώς εκπορεύονται από την αίσθηση εγκλεισμού σε κάθε λογής αδιέξοδα, αλλά και τον συνδυασμό υπερηφάνειας και θυματοποίησης που χαρακτηρίζει τον Eλληνα.

Η επανεκτίμηση του κεκτημένου της θέσης της Ελλάδας στους ευρωπαϊκούς θεσμούς ενδεχομένως συσχετίζεται με την απρόσκοπτη πρόοδο της εφαρμογής του προγράμματος σταθεροποίησης χωρίς κάποια πολιτική παράταξη να μεθοδεύει τη δολιοφθορά της οικονομίας μέσα από την καλλιέργεια κλίματος κοινωνικής αναταραχής.

Προφανώς, όμως, επηρεάζεται και από την επιστροφή των προβληματισμών για την ειρήνη και την ασφάλεια λόγω των αναταράξεων σε όλα τα εθνικά θέματα.

Σε αυτό το πλαίσιο, οι πολίτες προβλέπουν σε ποσοστό 84% (24,7% πάνω από τον Δεκέμβριο του ’16) ότι η Ελλάδα θα είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Eνωσης και σε 10 χρόνια από σήμερα. Ωστόσο, το 24,1% (από 33,4%) θεωρεί ότι τα συμφέροντα της χώρας θα εξυπηρετούνταν καλύτερα από μια προνομιακή σχέση με τη Μόσχα. Οι Ρώσοι εκφράζουν το «καλό» για το 66,9% των Ελλήνων, ενώ οι Τούρκοι βρίσκονται στη δυσάρεστη θέση να συμβολίζουν το «κακό» για το 67,7%. Σε ό,τι αφορά το ερώτημα για τον ιδανικό ηγέτη, την πρώτη θέση καταλαμβάνει ο Βλαντιμίρ Πούτιν με 30%.

Πρώτη φορά με τόσο σαφή τρόπο οι Ελληνες αναλαμβάνουν τις ευθύνες των λαθών τους και δείχνουν έτοιμοι για πρωτοβουλίες φυγής προς τα εμπρός. Η ενίσχυση της πεποίθησης για τη θέση της χώρας στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι έρχεται να συμπληρωθεί από τη διατύπωση ενός δυναμικού και εξωστρεφούς αιτήματος για ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης με φιλελεύθερα χαρακτηριστικά. Διατηρείται, βεβαίως, ισχυρή η πεποίθηση ότι «τα μνημόνια έκαναν περισσότερο κακό παρά καλό στην ανάπτυξη της χώρας» (78%), ότι ήταν «εφεύρημα των Ευρωπαίων για να μας εκμεταλλευθούν» (71%) και ότι η Ελλάδα μπορούσε μόνη της, χωρίς την Ευρώπη, να ξεπεράσει την κρίση (57,7%).

Ταυτόχρονα, όμως, τρεις στους τέσσερις δηλώνουν ευθαρσώς ότι η παρατεταμένη κρίση οφείλεται κυρίως σε «δικές μας αδυναμίες», οι οποίες εντοπίζονται στην «ανεπάρκεια και στη διαφθορά των ελληνικών κυβερνήσεων» (92,6%), στον εθισμό της κοινωνίας «στον δανεισμό και στην κατανάλωση πέρα από τις δυνατότητές της» (77,1%) καθώς και στα οργανωμένα συμφέροντα και στις συντεχνίες (66%).

Η νέα αντίφαση είναι ότι αυτή η θαρραλέα αυτοκριτική ωθεί έναν λαό που αποδοκιμάζει τα μνημόνια να προσδώσει πλειοψηφική δυναμική σε μια ατζέντα φιλελεύθερη (που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί «μνημονιακή»). Οι Ελληνες επαναστατούν. Οι δύο στους τρεις θεωρούν ότι το κράτος επεμβαίνει υπερβολικά στον ιδιωτικό τομέα, ενώ το 65% απαιτεί τη μείωση της φορολογίας έστω κι αν το αντίτιμο είναι ο περιορισμός της κρατικής μέριμνας. Πρόκειται για πλήρη αντιστροφή των απόψεων που επικρατούσαν για το ίδιο θέμα πριν από τρία χρόνια. Θα έλεγε κανείς ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μεταμόρφωσε τους πολίτες από οπαδούς του κρατισμού σε θιασώτες της ελεύθερης οικονομίας.

Η φορολογική θύελλα οδηγεί το 40,7% των πολιτών να δηλώνει ότι η φοροδιαφυγή είναι «θεμιτή άμυνα», η δυσαρέσκεια για την κρατική λειτουργία ωθεί τους δύο στους τρεις να δηλώνουν ότι πρέπει να καταργηθεί η μονιμότητα στο Δημόσιο, ενώ η οικονομική στασιμότητα έχει εκτοξεύσει στο 82,7% το ποσοστό όσων τοποθετούνται υπέρ των ξένων επενδύσεων. Η ορμή και η αποφασιστικότητα σε ό,τι αφορά την εγκατάλειψη του παραδοσιακού «ελληνικού μοντέλου» ανάπτυξης εκδηλώνονται επίσης στην απαίτηση για τη λειτουργία μη κρατικών πανεπιστημίων (60,2%) και στην πάνδημη υποστήριξη της «αξιολόγησης διδασκόντων» (89,5%) σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.

Συμπαγής είναι η απόρριψη κάθε σύνθετης ονομασίας για την ΠΓΔΜ που να περιλαμβάνει τον όρο «Μακεδονία». Το 65,9% των ερωτηθέντων δηλώνει την αντίθεσή του. Το ερώτημα δομήθηκε και με έναν εναλλακτικό τρόπο. Στην αρχή της διατύπωσης και προτού τεθεί το δίλημμα προστέθηκε η υπενθύμιση ότι «έπειτα από 25 χρόνια σταθερής ελληνικής στάσης στο θέμα του ονόματος, πλέον όλος ο υπόλοιπος κόσμος αποκαλεί τον βόρειο γείτονά μας “Δημοκρατία της Μακεδονίας”». Η διατύπωση αυτή ήταν αρκετή για να ανέλθει το «όχι» στο 71,7%, το οποίο υπερισχύει μεταξύ των ψηφοφόρων όλων των κομμάτων – ακόμα και του Ποταμιού, όπου το 48,5% αντιτάσσεται έναντι 47% που συναινεί. Θεωρείται, μάλιστα, τόσο ισχυρό, ώστε ενώνει σχεδόν πλήρως τους ψηφοφόρους του «όχι» με τους ψηφοφόρους του «ναι» στο δημοψήφισμα του 2015. Υποστηρίζεται από τους πρώτους με 68,5% και από τους δεύτερους με 63,2%.

«Ελληνας γεννιέσαι, δεν γίνεσαι» πιστεύει το 54,5% των συμπολιτών μας (από 47,2% τον Δεκέμβριο του ’16), αποκαλύπτοντας ένα χαρακτηριστικό που θα μπορούσε να ερμηνευθεί ως ίχνος μιας εθνικιστικής ιδεολογίας.

Οι Ελληνες είναι ένας λαός με μεγάλη ιστορία, που παρά τη σημερινή κρίση ξεχωρίζει για την ευφυΐα και τον πολιτισμό του, υποστηρίζει το 74,6%. Και το 68,3% επαυξάνει, συμπληρώνοντας ότι «η Ελλάδα είναι μια μοντέρνα χώρα που δεν διαφέρει πολύ από τις άλλες χώρες της Ευρώπης».

Η έφεση στην αντίφαση επιβεβαιώνεται εκ νέου από το γεγονός ότι ο Ελληνας έχει άποψη άρτια για τον Ελληνα και χείριστη για... τους Ελληνες! «Ο Ελληνας ξεχωρίζει για την εργατικότητα και τον επαγγελματισμό του», πιστεύει το 86,1% την ίδια ώρα που το 69,6% θεωρεί ότι «οι Ελληνες ενδιαφέρονται πρωτίστως για το ατομικό τους συμφέρον, ακόμα και εις βάρος του συνόλου».

George Weah: Πώς κατάφερε να ενώσει μια διασπασμένη Λιβερία


CSTX 78-18-03: Μια μηνιαία και απαιτητική άσκηση για τους Αμερικανούς πολίτες - οπλίτες

Έφεδροι εκτελούν αθόρυβη προσέγγιση στόχου

Ολοκληρώνεται σε λίγες μέρες η σημαντικότερη άσκηση των Αμερικανανών εφέδρων, στα πλαίσια του νέου δόγματος που αναπτύσεται στον αμερικανικό στρατό, με στόχο την αναβάθμιση της θέσης του στις αμερικανικές δυνάμεις. Η άσκηση «Combat Support Training Exercise 78-18-03», η οποία ξεκίνησε την 1η Μαρτίου και θα ολοκληρωθεί στις 29 του ίδιου μήνα.

Η άσκηση πραγματοποιείται σε ολα τα κέντρα εκπαίδευσης των εφέδρων του αμερικανικού στρατού (Fort McCoy στο Wisconsin, Fort Knox στο Kentucky, Joint Base Langley-Eustis και Fort Story στην Virgina) και συμμετέχουν περίπου 11.000 έφεδροι απο περίπου 200 σχηματισμούς εφέδρων. Στόχος της άσκησης είναι η ολοκληρωτηκή εκπαίδευση των εφέδρων ώστε να καταστούν ικανοί να μπορούν να αντικαταστούν, όποτε χρειαστεί ή και ακόμα, να επεμβαίνουν επικουρικά σε μονάδες μόνιμων συναδέλφων τους.

Στιγμιότυπο απο μάθημα αθόρυβης σηματοδοσίας μεταξύ μελών μιας ομάδας και διατήρηση αποστάσεων


Κατα την διάρκεια της άσκησης, οι Αμερικανοί πολίτες - οπλίτες εκπαιδεύονται σε αντικείμενα μάχης και αποστολών μικρών κλιμακίων (τακτικές άμυνας/επίθεσης ομάδας μάχης, πρώτες βοήθειες μάχης, διαβιβάσεις, αθόρυβη και ταχύς πορεία, ενέδρες κ.α) Χαρακτηριστικό της δυσκολίας αλλα και του ηθικού των Αμερικανών εφέδρων ήταν το γεγονός, ότι κατα την πορεία της άσκησης η θερμοκρασία, σε πολλά σημεία εκπαίδευσης, άγγιξε αρκτικές θερμοκρασίες. Αυτό, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά και το δελτίο τύπου του αμερικανικού ΓΕΣ, δεν πτόησε τους συμμετέχοντες, οι οποίοι αρνιόντουσαν να μειώσουν τους ρυθμούς της άσκησης ή ακόμα και να την ακυρώσουν για να ξεκουραστούν και να ζεσταθούν.



Στιγμιότυπο απο μάθημα για την οριοθεσία θέσης μαχητού επι του Πρόσθιου όριου Τοποθεσίας του και των σημείων προσοχής που κάθε μαχητής πρέπει να δίνει.


Σάββατο 24 Μαρτίου 2018

Ταξιδεύοντας με μία αρχαία ύδραυλις


Με μια σπάνια μουσική εκδήλωση, ένα ρεσιτάλ με ήχους από ύδραυλη και άρπα, που θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 30 Μαρτίου 2018, στις 7 μ.μ., στην Αίθουσα του Παρθενώνα, το Μουσείο Ακρόπολης καλωσορίζει τη θερινή περίοδο λειτουργίας του.

Πρόκειται για την εφεύρεση που γεννήθηκε μέσα στο κλίμα του προηγμένου τρόπου αστικής ζωής στην αρχαία Αλεξάνδρεια. Όπως ενημερώνει το Μουσείο Ακρόπολης, ο Κτησίβιος, ένας από τους διασημότερους μηχανικούς της εποχής, κατασκεύασε το πρώτο όργανο που λειτουργούσε με πεπιεσμένο αέρα, ο οποίος περνούσε μέσα από ένα δοχείο νερού για την εξισορρόπηση της πίεσης του. Ο ήχος έβγαινε από μια σειρά σωλήνων με διαφορετικό ύψος. Αργότερα προστέθηκαν και άλλες παράλληλες σειρές σωλήνων, έτσι ώστε το αποτέλεσμα να είναι πολυφωνικό.

Ο δυνατός και γοητευτικός ήχος της ύδραυλης την έκανε πολύ αγαπητή και γρήγορα κέρδισε τη θέση της σε ναούς, θέατρα, ιπποδρόμους αλλά και στην αυτοκρατορική αυλή των Ρωμαίων. Αργότερα, μέσα στο χάος των βαρβαρικών επιδρομών, η ύδραυλη εγκαταλείπεται και ξεχνιέται στη Δύση. Παραμένει όμως στην αυλή του Βυζαντίου σε εξελιγμένη μορφή δίχως τη χρήση νερού. Εκεί αποκτά τη σημασία κρατικού συμβόλου και παραμένει προνόμιο του αυτοκράτορα.

Το παλαιότερο μουσικό όργανο του είδους που έχει σωθεί είναι η Ύδραυλις του Δίου. Ανακαλύφθηκε τον Αύγουστο του 1992 από τον καθηγητή Δημήτρη Παντερμαλή και τους συνεργάτες του, κατά τη διάρκεια ανασκαφών απέναντι από την έπαυλη του Διονύσου στο Δίον. Ήταν το μουσικό όργανο, που οι αρχαίοι ονόμαζαν «ύδραυλις» και το οποίο στα μεσαιωνικά χρόνια εξελίχθηκε στο εκκλησιαστικό όργανο της Δυτικής Εκκλησίας. Η Ύδραυλις του Δίου χρονολογείται τον 1ο αι. π. Χ. και είναι το παλαιότερο μουσικό όργανο του είδους του που έχει σωθεί. Το Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών ανακατασκεύασε το μουσικό αυτό όργανο ακολουθώντας πιστά το αρχαιολογικό εύρημα του Δίου.



Αναλυτικότερα, η Ύδραυλις ήταν ένα αρχαιοελληνικό αερόφωνο όργανο της αρχαιότητας με ισχυρό και έντονο ήχο, χρησιμοποιούμενο στα θεάματα του ιπποδρόμου και στην εκτέλεση στρατιωτικής μουσικής. Η ύδραυλις (ή ύδραυλος), το λεγόμενο όργανο του νερού, ήταν επινόηση και εφεύρεση του μηχανικού Κτησίβιου του Αλεξανδρέως. Κατασκευάστηκε στην Αλεξάνδρεια τον 3ο αιώνα π.Χ. και για τον τρόπο λειτουργίας και χρήσης του μας διασώζονται οι περιγραφές του Ήρωνα του Αλεξανδρέως και του Βιτρούβιου. Χαρακτηριστικό γνώρισμα του οργάνου αυτού ήταν το υδραυλικό σύστημα πάνω στο οποίο βασιζόταν για να λειτουργήσει, καθώς αυτό ήταν υπεύθυνο για την παραγωγή, κίνηση και ρύθμιση της πίεσης του αέρα, ο οποίος διοχετευόταν στους αυλούς διαμέσου μιας σειράς μοχλών.

Η ύδραυλις ήταν μια μεγάλη σύριγγα, όπως η σύριγγα του Πανός, που αποτελείτο από μια σειρά ηχητικών σωλήνων από καλάμι, διαβαθμισμένων ανάλογα με το μήκος τους, μέσα στους οποίους φυσούσε ο εκτελεστής, όπου στα στόμια των αυλών της παρεχόταν υψηλής και σταθερής πίεσης αέρας. Κάτω από τους αυλούς υπήρχε μια δεξαμενή με νερό, στον πυθμένα της οποίας βρισκόταν ένα κοίλο ημισφαίριο, ο πνιγέας. Στον πνιγέα έμπαινε νερό από τις οπές της βάσης και αέρας από τους σωλήνες της κορυφής. Οι σωλήνες αυτοί ήταν πάνω από το κοίλο ημισφαίριο και κατέληγαν έξω από τη δεξαμενή. Ένας σωλήνας από αυτούς λύγιζε και συγκοινωνούσε με την πυξίδα (πυξίς-εμβολέας). Η πυξίδα ήταν μια εμβολοφόρος αντλία που διοχέτευε τον αέρα από τον σωλήνα της κορυφής με πίεση στον πνιγέα. Έπειτα, ο αέρας οδηγείτο στο στεγανό χώρο πάνω από τη δεξαμενή και κάτω από τους αυλούς.

Οι αυλοί στο κάτω μέρος είχαν τους γλωσσοκόμους. Η γλωττίδα κάθε γλωσσοκόμου ήταν διάτρητη και με τη βοήθεια ενός μοχλού και αργότερα πλήκτρου (αγκωνίσκου) σπρωχνόταν προς τα μέσα, με αποτέλεσμα να ανοίγεται δίοδος προς το στόμιο του αντίστοιχου αυλού. Ο πεπιεσμένος αέρας διοχετευόταν στον αυλό, άρα το όργανο ηχούσε. Όταν το πλήκτρο σταματούσε να πιέζεται τότε η γλωσσίδα επανερχόταν στη θέση της με τη βοήθεια ελατηριωτού μηχανισμού, διακόπτοντας τη ροή του αέρα και ο αυλός έπαυε να ηχεί. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι ο αέρας παραγόταν από ανθρώπους (έφηβους ή δούλους) που ανεβοκατέβαζαν, χτυπούσαν ή πηδούσαν πάνω-κάτω στα φυσερά, ενόσω ο εκτελεστής του οργάνου έπαιξε φανερώνοντας έτσι τη δεξιοτεχνία του στα πλήκτρα.

Μετά τους Έλληνες, το πρωτοπόρο αυτό ακουστικό και τεχνολογικό κατασκεύασμα ταξίδεψε και υιοθετήθηκε πρόθυμα από πολλούς, φτάνοντας μέχρι τους Ρωμαίους και έπειτα τους Βυζαντινούς. Τον 7ο και 8ο αιώνα η ύδραυλις ονομάστηκε πλέον Όργανο και άκμαζε στο Βυζάντιο, αλλά και σε όλα τα μεγάλα κέντρα κατασκευής και παραγωγής του όπως η Κωνσταντινούπολη. Αξιομνημόνευτο είναι το περιστατικό της αποστολής ενός εκκλησιαστικού οργάνου ως δώρο το 757 μ.Χ. από το βυζαντινό αυτοκράτορα Κωνσταντίνο τον Κοπρώνυμο στον αυτοκράτορα των Φράγκων Πιπίνο τον Βραχύ, πατέρα του Καρλομάγνου. Λίγο αργότερα, το 812 μ.Χ., οι βυζαντινοί χάρισαν και ένα δεύτερο στον ίδιο τον Καρλομάγνο. Τον 10ο αιώνα κατασκευάστηκε με έξοδα της εκκλησίας το αγγλικό εκκλησιαστικό όργανο του Γουίντσεστερ, με ασυνήθιστα μεγάλο μέγεθος και με 26 φυσερά, που απαιτούσαν 70 άτομα[3], διαθέτοντας επίσης 40 νότες, με 10 αυλούς για κάθε νότα.

Εξέλιξη του οργάνου αυτού είναι το μεταγενέστερο εκκλησιαστικό όργανο, το οποίο στηρίζεται πάνω στις ίδιες κατασκευαστικές βάσεις και χρησιμοποιήθηκε ως επί τω πλείστω στα πλαίσια της εκκλησιαστικής μουσικής της Δύσης, αλλά και στη συμφωνική μουσική και τον πρώιμο κινηματογράφο. Άλλα μουσικά όργανα με παρόμοια κατασκευαστική δομή απαντώνται σε πολλά μέρη του κόσμου, ιδιαίτερα στην ανατολική Ασία, και εντάσσονται στην κατηγορία των αερόφωνων οργάνων, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το κινέζικο σενγκ.

Στην εκδήλωση αυτή, ο καθηγητής Δημήτρης Παντερμαλής, θα μιλήσει για την ιστορία της ύδραυλης και την ανασκαφή στο Δίον. Στη συνέχεια θα παίξει μουσική στην ύδραυλη η καταξιωμένη οργανίστα Ουρανία Γκάσιου. Η εκδήλωση, που οργανώνεται σε συνεργασία με τον Σύλλογο Φίλων του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών, θα κλείσει με μελωδικούς ήχους της άρπας του μουσικού Θοδωρή Ματούλα.

Για την εκδήλωση στην Αίθουσα του Παρθενώνα θα διατίθενται εισιτήρια ελεύθερης εισόδου στα εκδοτήρια του Μουσείου, από τις 6.30 μ.μ. Με τα εισιτήρια ελεύθερης εισόδου, οι επισκέπτες θα μπορούν να περιηγηθούν την Αίθουσα του Παρθενώνα από τις 6.30 μ.μ. έως το κλείσιμο του Μουσείου στις 10 μ.μ. Υπενθυμίζεται ότι από την 1η Απριλίου έως και την 31η Οκτωβρίου 2018, θα ισχύει το θερινό ωράριο λειτουργίας του Μουσείου: Δευτέρα 8 π.μ.- 4 μ.μ., Τρίτη έως Κυριακή 8 π.μ. - 8 μ.μ. & Παρασκευή 8 π.μ. - 10 μ.μ.