Δημήτρης Βαρσάνης
Όσο περίεργο και αν φαίνεται δεν θα μιλούσαμε για την Εθνική Βραζιλίας αν δεν υπήρχε η Exeter City Football Club. Ήταν Ιούλιος του 1914 και μόλις δύο εβδομάδες πριν από την έναρξη του Α 'Παγκοσμίου Πολέμου, όταν η Αγγλική ομάδα με έδρα το Ντέβον προσγειώθηκε στη Βραζιλία.
Η Ομοσπονδία της Αγγλίας είχε λάβει προηγουμένως πρόσκληση από την ποδοσφαιρική κοινότητα της Αργεντινής να διαλέξει μια ομάδα για να ταξιδέψει στο Μπουένος Άιρες για μια σειρά από φιλικούς αγώνες ενάντια σε τοπικούς συλλόγους. Η Exeter επελέγη ως μια "πραγματικά αντιπροσωπευτική ομάδα". Για αυτό το μικρό κλαμπ - που ιδρύθηκε μόνο 10 χρόνια νωρίτερα - το ταξίδι θα ήταν μια ευκαιρία να πάρει χρήματα. Η ποδοσφαιρική ομοσπονδία προέκυψε στο Ηνωμένο Βασίλειο από το 1863 και από τις αρχές του 20ου αιώνα είχε ήδη εξαχθεί στην Ουραγουάη, στη Βραζιλία και στην Αργεντινή. Οι επισκέψεις των Αγγλικών ομάδων και των παικτών ήταν ευπρόσδεκτες ως ήρωες.
Στις 22 Μαΐου του 1914 ένας όμιλος 15 ποδοσφαιριστών έφυγε από τις αποβάθρες του Σαουθάμπτον και έφτασε στο Ρίο ντε Τζανέιρο 18 ημέρες αργότερα όμως η παραμονή τους δεν άρχισε και με τόσο λαμπερό τρόπο. Κατά τη διάρκεια ενός διαλείμματος στο Σάντος, ολόκληρη η ομάδα συνελήφθη σε μια παραλία που απαγορευόταν να κάνεις μπάνιο. Ευτυχώς η παρέμβαση ενός Βρετανού διπλωμάτη εμπόδισε την αποστολή ολόκληρης της ομάδας πίσω στην Αγγλία και οι ποδοσφαιριστές ξέφυγαν με μια καταγγελία για απρεπή συμπεριφορά στο κοινό.
Επόμενη στάση στο δρομολόγιο ήταν η Αργεντινή όπου η Exeter έδωσε οκτώ φιλικούς αγώνες. Όμως αντί να επιστρέψουν στην πατρίδα τους η ομάδα εν συνεχεία έλαβε μια πρόσκληση να γυρίσει στη Βραζιλία για να παίξει άλλους τρεις αγώνες, στο Ρίο ντε Τζανέιρο και το Σάο Πάολο. Οι υπάλληλοι της Exeter υπέβαλαν αίτηση για επέκταση της βίζας τους όμως όπως αναφέρθηκε, η ομάδα θα μπορούσε να εκπληρώσει μόνο το παιχνίδι στο Ρίο.
Το Ρίο ήταν το 1914 πρωτεύουσα της Βραζιλίας όμως και το Σάο Πάολο διέθετε ποδοσφαιρική υπερηφάνεια και ήθελε να συμμετάσχει στη μεγάλη περιοδεία. Έτσι αποφασίστηκε να δημιουργηθεί μια ομάδα αποτελούμενη από παίκτες και από τις δύο πόλεις και ουσιαστικά να γεννηθεί η Εθνική ομάδα της Βραζιλίας. Έπειτα έγινε γνωστή ως Seleção, το οποίο μέχρι σήμερα παραμένει το επίσημο παρατσούκλι της Βραζιλίας.
Η Seleção έκανε το ντεμπούτο της ενάντια στην Exeter στο Estádio das Laranjeiras, την έδρα της Fluminense στο Ρίο στις 12 Ιουλίου του 1914. Οι τοπικές εφημερίδες προκάλεσαν δημόσιο ενδιαφέρον για την αναμέτρηση, περιγράφοντας την Exeter με υπεράνθρωπους όρους. Το στάδιο της Fluminense ήταν μικρό εκείνη την εποχή όμως γεμάτο πέρα από τη μέγιστη χωρητικότητά του, με κάποιες πηγές να αναφέρουν για προσέλευση μέχρι και 10.000 ατόμων. Μετά από λίγα χρόνια το ποδόσφαιρο θα κυριαρχούσε εντελώς στη Βραζιλία καθιστώντας το συνώνυμο με τη Samba, ένα σπορ που αγαπήθηκε από όλους τους Βραζιλιάνους.
Αυτός ο έρωτας ξεκίνησε με τον αγώνα στο Laranjeiras. Η Exeter έδειξε την τυπική της σκληρότητα, ένα κομμάτι παιχνιδιού που φαινόταν καινούργιο στους γηπεδούχους. Ο επιθετικός της Βραζιλίας Arthur Friedenreich έλαβε μια αγκωνιά χάνοντας δύο δόντια για τον κόπο του. Στο τέλος όμως οι φυσικές και τεχνικές δεξιότητες των Βραζιλιάνων αποδείχτηκαν πάρα πολύ μεγάλες για τους πεισματάρηδες Άγγλους και η Seleção επικράτησε με 2-0. Μετά το τελικό σφύριγμα οι ποδοσφαιριστές υψώθηκαν στους ώμους του κόσμου και διακηρύχθηκαν Εθνικοί ήρωες.
Η Exeter επέστρεψε στην Αγγλία, εξαντλημένη από τη ζέστη και από ένα παρατεταμένο ταξίδι στη θάλασσα. Τα περισσότερα άτομα από αυτή την ιστορική ομάδα πέθαναν κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Dick Pym ο οποίος επίσης πολέμησε στον πόλεμο, αργότερα θα σηκώσει το FA Cup με τη Bolton στο τελικό του White Horse Cup το 1923.
Στις 21 Ιουλίου του 2014, ακριβώς 100 χρόνια ύστερα από αυτόν τον ιστορικό αγώνα στη Βραζιλία οι Under 23 των Exeter και Fluminense συναντήθηκαν σε ένα αναμνηστικό παιχνίδι. Η αρχική μπάλα του 1914 χρησιμοποιήθηκε για να αρχίσει ο αγώνας. Από εκείνη τη νίκη με 2-0, η τυχερή μπάλα παρέμεινε στο μουσείο της Fluminense. Υπήρχαν αρκετές σκληρές ψυχές στις κερκίδες που γιόρτασαν αυτό το μοναδικό δεσμό, συμπεριλαμβανομένων 600 ταξιδευτών από το Ντέβον. Δυστυχώς οι φιλοξενούμενοι δεν μπορούσαν να απολαύσουν την ικανοποίηση της εκδίκησης με τον αγώνα να τελειώνει ισόπαλο χωρίς τέρματα.
Πήγαν στο Ρίο για να θυμηθούν εκείνη τη στιγμή που έπαιξαν στη Βραζιλία, ένα πολύ ιδιαίτερο κομμάτι της ιστορίας για δύο συλλόγους που κυριολεκτικά και συμβολικά ταξίδευαν σε διαφορετικές κατευθύνσεις από το 1914. Η Βραζιλία έχει παρευρεθεί σε κάθε έκδοση του Παγκοσμίου Κυπέλλου από τότε την έναρξη του με το τρόπο του Jules Rimet κατακτώντας το πέντε φορές. Εν τω μεταξύ η Exeter κατάφερε μόνο μια πενιχρή σειρά από χαμένες επιτυχίες, κυρίως περιορισμένες στις νίκες εναντίον τοπικών αντιπάλων όπως η Torquay και η Plymouth.
Μη καταφέρνοντας ποτέ να ανέβει υψηλότερα από τη τρίτη κατηγορία, η Exeter είναι πάντα μεταξύ της Football League και της Conference. Η μεγαλύτερη στιγμή του συλλόγου ήρθε μόλις τον Ιανουάριο του 2016, όταν ανάγκασε τη Liverpool να πάει σε επαναληπτικό τον αγώνα τους για το τρίτο γύρο του FA Cup, χάνοντας με 3-0 στο Anfield μετά από μια ισοπαλία (2-2) στο St James Park.
Η ανάμνηση της 21ης Ιουλίου του 1914 παραμένει το πιο όμορφο κεφάλαιο της 110χρονης ιστορίας αυτής της μικρής ομάδας που εδρεύει στο κοιμώμενο Ντέβον. Μια ημερομηνία που οι τύποι της μικρής Exeter αντιμετώπισαν την πρώτη ομάδα της Seleção, συμβάλλοντας στη γέννηση του μύθου και του θρύλου που περιβάλλει τα κίτρινα χρώματα της Εθνικής Βραζιλίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου