Δημήτρης Βαρσάνης
Είμαστε στις 29 Οκτωβρίου του 2006. Είναι ένα ζεστό φθινοπωρινό βράδυ στην περιοχή San Paolo του Μπάρι. Ένας νεαρός άνδρας που οδηγεί το Nissan Micra του αντιμετωπίζει δύο άντρες σε μια μοτοσικλέτα. Επτά σφαίρες εκτοξεύονται, η ζωή ενός νεαρού ποδοσφαιριστή χάνεται.
Η ζωή που χάθηκε τόσο βίαια ήταν εκείνη του Giovanni Montani, ενός ταλαντούχου παίκτη της Bari. Σύμφωνα με όσους παρακολουθούσαν και προπονούσαν το Montani, μπροστά του είχε ένα μεγάλο μέλλον. Ήταν στην ευθεία και στενή κατεύθυνση για την επιτυχία. Όμως ο νεαρός κατέβαλε την τελική τιμή για να παγιδευτεί σε έναν κόσμο στον οποίο δεν είχε καμία επιθυμία να συμμετάσχει.
Το Μπάρι βρίσκεται στη νότια περιοχή της Απουλίας, μια περιοχή που είχε προβλήματα με τη συμμετοχή της Μαφίας στο Calcio. Οι περιπτώσεις είναι καλά τεκμηριωμένες. Το 2012, ο γενικός εισαγγελέας της Λέτσε, Cataldo Motta, υποστήριξε ότι έως και επτά σύλλογοι στην Eccellenza (πέμπτη κατηγορία του Ιταλικού ποδοσφαίρου) ελέγχονταν από μέλη της τοπικής μαφίας: La Sacra Corona Unita.
Από το 2011, πάνω από 100 άτομα συνελήφθησαν από Ιταλούς εισαγγελείς στο Μπάρι, τη Νάπολι και την Κρεμόνα για το σκάνδαλο χειραγώγησης αγώνων "Ultima Scommessa" (τελευταίο στοίχημα). Το πρόβλημα είναι βαθιά ριζωμένο και οι προσπάθειες για την επίλυση του γίνεται συχνά περίπλοκο. Στον αγώνα μεταξύ της Paganese και της Cremonese το 2011, ο τερματοφύλακας της δεύτερης δωροδοκήθηκε για να εξασφαλίσει ότι η ομάδα του θα έχανε. Δεν μπόρεσε να πείσει τους συμπαίκτες του να χάσουν το παιχνίδι και για να τα καταφέρει έριξε ηρεμιστικό στο φαγητό τους. Σχολιάζοντας το σκάνδαλο, ο Ιταλός εισαγγελέας Roberto Di Martino δήλωσε: «Ακούγεται σαν παραμύθι ή μυθιστόρημα. Είναι απόλυτα τρελό, κάτι απίστευτο, αλλά όλα είναι αλήθεια. "
Όσοι συνελήφθησαν κατά την έρευνα "Ultima Scommessa" περιλάμβαναν παίκτες, bookmakers, προπονητές, ιδιοκτήτες, ατζέντηδες και πρώην παίκτες που ασκούσαν επιρροή στους τωρινούς ποδοσφαιριστές των πρώην συλλόγων τους. Τελικά οκτώ παίκτες της Bari του Montani κατηγορήθηκαν. Ένας παίκτης που βοήθησε στην ποινική έρευνα ήταν ο αμυντικός Andrea Masiello, ο οποίος παραδέχτηκε ότι «στο Μπάρι η τοπική μαφία είχε ήδη μεγάλη εμπλοκή στη χειραγώγηση αγώνων».
Όμως η σφαίρα επιρροής της μαφίας δεν περιορίζεται στο ποδόσφαιρο. Στις 26 Οκτωβρίου του 1991, το Teatro Petruzzelli του Μπάρι γέμισε φωτιές κάτω από ύποπτες συνθήκες. Τα τελευταία 25 χρόνια στην Ιταλία έχουν σημειωθεί 15 πυρκαγιές σε θέατρα, όλες με παρόμοιο τρόπο λειτουργίας και αν και είναι δύσκολο να βρεθούν συγκεκριμένα στοιχεία που συνδέουν τους εμπρηστές με δίκτυα οργανωμένου εγκλήματος, τόσες πολλές συμπτώσεις έχουν προκαλέσει υποψίες μέχρι το υψηλότερο επίπεδο του Ιταλικού δικαστικού συστήματος.
Η τοπική μαφία Sacra Corona Unita, είναι μια οργάνωση που ιδρύθηκε στα τέλη της δεκαετίας του ‘70 από τον Raffaele Cutolo, ο κουμανταδόρος της Camorra που ήθελε να επεκτείνει τις δραστηριότητές του στην Απουλία. Όταν συνελήφθη ο Cutolo και στη συνέχεια φυλακίστηκε, η Sacra Corona Unita συνεχίστηκε υπό νέα ηγεσία.
Όταν σκοτώθηκε ο Giovanni Montani ο ηγέτης της φυλής ήταν ο θείος του Andrea Montani, ο οποίος παρά τη φυλάκισή του από το 1991, εξακολουθούσε να ασκεί επιρροή την οικογενειακή επιχείρηση.
Το όνομα Montani ήταν ένα μαύρο σημάδι που έπρεπε να κουβαλάει ο Giovanni. Αφού καταδικάστηκε για ένοπλη ληστεία και εμπορία ναρκωτικών, ο πατέρας του Giovanni (Angelo Antonio) είχε γυρίσει την πλάτη του σε μια εγκληματική ζωή για να δώσει το παράδειγμα στο γιο του.
Ο Giovanni ήταν ένα τεράστιο ταλέντο και αυτό τον βοήθησε να ανέβει από τα σκαλιά στις ακαδημίες της Bari, κάτι που γέμισε τον πατέρα του με υπερηφάνεια. Ενώ ο πατέρας του Giovanni ξάπλωνε στο νεκροκρέβατο του, εκμυστηρεύτηκε στον γιο του πόσο ευχαριστημένος ήταν που το όνομα Montani θα γιορτάζονταν για αθλητικούς λόγους και δεν θα ήταν λερωμένο με εγκλήματα και βία.
Ο Giovanni χρησιμοποίησε τα λόγια του πατέρα του ως κίνητρο για να πετύχει. Όμως το φάσμα των ονομάτων και των συνδέσεων της οικογένειάς του έμεινε παρατεταμένο. Ονειρεύτηκε να συμμετάσχει σε μια ομάδα της Serie A, "κατά προτίμηση στο βορρά, για να ξεφύγει από όλα αυτά", είπε κάποτε ο νεαρός επιθετικός. Παρ 'όλα αυτά, ο Giovanni για καλύτερο του φίλο είχε το ξάδερφό του Salvatore Montani, γιο του πάτερ φαμίλια Andrea Montani.
Η μοιραία εξέλιξη των γεγονότων που οδήγησαν στο θάνατο του Giovanni ξεκίνησε τον Ιούνιο του 2006. Ο Giovanni ζήτησε από τον Salvatore να τον συνοδεύσει για να αγοράσει ένα κουτάβι για την αδελφή του ως δώρο γενεθλίων. Ο Giovanni, ο Salvatore και τρεις φίλοι πήγαν στο καλύτερο κατάστημα κατοικίδιων ζώων στη πόλη για να και βρήκαν το σκυλί που ήθελαν. Όμως το κουτάβι κόστιζε 1400 ευρώ, πάρα πολλά λεφτά για τη τσέπη του Giovanni.
Ο Giovanni άρχισε τις διαπραγματεύσεις με τον ιδιοκτήτη του καταστήματος Ignazio Gesuito, αλλά θα μπορούσε να το πάρει μόνο στη τιμή των 900 ευρώ. Ωστόσο, η τιμή και πάλι ήταν υπερβολικά υψηλή για ένα νεαρό ποδοσφαιριστή με μικρό μισθό και έτσι ο ξαδέλφος του αποφάσισε να παρέμβει. Σύμφωνα με τους εισαγγελείς, ο Salvatore προσπάθησε να πάρει μια έκπτωση από τον ιδιοκτήτη του καταστήματος, χρησιμοποιώντας το όνομα Montani υπενθυμίζοντας του ποιος ήταν ο πατέρας του και καθιστώντας σαφές ότι θα ήταν καλύτερο για όλους τους ενδιαφερόμενους αν πουλούσε το σκυλί για 500 ευρώ.
Η συζήτηση έγινε πολύ θερμή και φοβούμενος μια βίαιη έκβαση, ο Gesuito άρπαξε ένα όπλο κάτω από το πάγκο και άνοιξε πυρ, σκοτώνοντας ακαριαία τον Salvatore. Ο Giovanni και οι τρεις φίλοι του έτρεξαν φοβούμενοι για την ασφάλειά τους, ένα λάθος που θα αποδειχθεί μοιραίο.
Το "λάθος" που θα κόστιζε τη ζωή του Giovanni ήταν να προδώσει τον κώδικα δεοντολογίας πάνω στον οποίο είναι χτισμένη η μαφία. Αυτή η ηθική υποστηρίζεται από μια νοοτροπία "οφθαλμός αντί οφθαλμού". Το γεγονός ότι ο Giovanni έτρεξε μακριά, ενώ ο ξάδερφος του έπεσε νεκρός στο έδαφος και ποτέ δεν ζήτησε αντίποινα έσπασε τον κώδικα. Παρά το γεγονός ότι ο Giovanni δεν ήταν γκάνγκστερ, κουβαλούσε ακόμα το όνομα των Montani και χρησιμοποιώντας τη λογική "οφθαλμός αντί οφθαλμού", ήταν δουλειά του να εκδικηθεί για το Salvatore. Το γεγονός ότι ο Giovanni επέλεξε να θρηνήσει στη σιωπή αντί να πάρει μια ζωή θεωρήθηκε απαράδεκτο. Το γεγονός ότι η εκδίκηση ποτέ δεν πέρασε από το μυαλό του Giovanni εκνεύρισε περισσότερο τη φυλή Montani.
Καθώς ο Andea Montani έπεσε σε θλίψη για την απώλεια του γιου του, ένα μέλος της οικογένειας με το όνομα Gaetano Capodiferro - επίσης στη φυλακή - έγραψε μια επιστολή στον Andrea. Στην επιστολή ο Capodiferro έδωσε μια τρομακτική προεπισκόπηση του τι θα ερχόταν.
"Ο Salvatore ήταν η ζωή μου, γι 'αυτόν είμαι έτοιμος να κάνω τα πάντα", έγραψε και συνέχισε:"Αυτό το παράσιτο θα προσέλθει στη δικαιοσύνη. Σε μια εβδομάδα θα βγω από εδώ και θα είμαι κάτω από κατ 'οίκον περιορισμό. Θα επιστρέψω στο San Paolo (περιοχή του Μπάρι) και σύντομα θα πάρετε τα καλά νέα. "
Επειδή ο Montani βρισκόταν τότε σε απομόνωση, ελέγχθηκε ολόκληρη η αλληλογραφία του πριν μεταφερθεί στο αφεντικό της φυλής Montani. Οι αξιωματούχοι των φυλακών παρανόησαν την έννοια του «παρασίτου» στην επιστολή. Πιστεύοντας ότι είναι ιδιοκτήτης καταστήματος, οι αρχές δεν είχαν λόγο ανησυχίας καθώς ο Gesuito φυλακίστηκε, κατηγορούμενος για την παράνομη κατοχή του όπλου που χρησιμοποιήθηκε για να σκοτώσει το Salvatore Montani.
Δυστυχώς όμως το εν λόγω «παράσιτο» ήταν ο Giovanni Montani. Έτσι, στις 29 Οκτωβρίου του 2006, ενώ ο Giovanni οδηγούσε μέσω του "Bari Vecchia" , ο Capodiferro και ο συνεργός του Joseph Amoruso πυροβόλησαν επτά φορές τον 18χρονο. Ο Giovanni ήταν μέλος της ακαδημίας του Βαρι από την ηλικία των επτά ετών και ο θάνατός του σόκαρε τους πάντες στο σύλλογο. "Είναι σαν να χάνεις ένα γιο σου", είπε ο προπονητής ακαδημιών Enzo Tavarilli με δάκρυα στα μάτια:"Το ποδόσφαιρο ήταν η ζωή του, η απόδραση του σε κάτι καλύτερο."
Ο Jean Francois Gillet - τερματοφύλακας της Bari που θα καταλήξει να τιμωρηθεί το 2011 στο πλαίσιο του σκανδάλου Ultima Scommessa - πρόσθεσε ότι είχε παρακολουθήσει τον Giovanni σε έναν αγώνα προπονήσεως 10 ημέρες πριν από το θάνατό του. "Έβαλ ένα υπέροχο γκολ. Τον χειροκρότησα και με χαμογέλασε σαν τον ήλιο. "
Ο Andrea Montani ανέκαθεν υποστήριζε ότι δεν είχε επιβάλει ποτέ τη δολοφονία του ανιψιού του και μαζί με τη σύζυγό του Anna, ισχυρίζονται ότι έχουν θρηνήσει τον θάνατο του Giovanni όπως του γιου τους Salvatore. Για τον Capodiferro και τον συνεργό του Amoruso δεν υπήρχε κρυψώνα. Σκότωσαν ένα Montani και αμέσως παραιτήθηκαν, οδηγώντας σε άμεσες συλλήψεις και καταδίκες. Οι δύο τους υπηρετούν σήμερα 20 χρόνια για τη δολοφονία του Giovanni και τα όπλα που σχετίζονται με το έγκλημα.
Η φυλή Montani έκτοτε έχασε τον έλεγχο της περιοχής της Απουλίας με τη φυλή Strisciuglio να είναι τώρα υπεύθυνη, αν και εξακολουθεί να είναι υπό το πρόσχημα της Sacra Corona Unita. Έντεκα χρόνια μετά τη δολοφονία του Giovanni Montani, η δραστηριότητα των μαφιόζων εξακολουθεί να υπάρχει στην περιοχή. Η φυλακή μέγιστης ασφαλείας στο Τράνι κοντά στο Μπάρι καλύπτεται σχεδόν αποκλειστικά με καταδίκους όχλων και οι επιχειρήσεις εξακολουθούν να καταστρέφονται λόγω προστασίας χρημάτων.
Ο πόλεμος συνεχίζεται ενάντια στο οργανωμένο έγκλημα, αλλά μια μάχη που χάθηκε τραγικά ήταν η ζωή του Giovanni Montani όπως και το χαμόγελό του. Ένα χαμόγελο τόσο λαμπερό όσο ο ήλιος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου