Μουντιάλ

Σκιαγραφώντας τα τέσσερα φαβορί της διοργάνωσης

του Δημήτρη Βαρσάνη

Έμειναν ακόμα 20 ημέρες για την έναρξη του Μουντιάλ και όλοι μπαίνουν σιγά σιγά στο κλίμα της μεγαλύτερης γιορτής του ποδοσφαίρου. Για τους περισσότερους γιατί κάποιοι δεν ενστερνίζονται αυτή την άποψη για διάφορους λόγους και δεν μπορώ να τους αδικήσω. Ο βασικός γνώμονας πηγαίνει κυρίως ότι πλέον οι Εθνικές ομάδες δεν είναι Εθνικές αλλά πολυεθνικές. 

Οι ποδοσφαιριστές δεν αγαπάνε τόσο το εθνόσημο όσο τη τσέπη τους είτε γιατί ορισμένοι είναι εντελώς ξένοι με τη χώρα που εκπροσωπούν,είτε γιατί αφοσιώνονται στα 60 και πάνω παιχνίδια που δίνουν όλη τη χρονιά οι ομάδες τους και η Εθνική τους φαίνεται κάπως ως επιβάρυνση. Γενικά έχει χάσει την αίγλη του παρελθόντος ως διοργάνωση και κάποιος μπορεί να πει ότι προτιμά να δει έναν ημιτελικό Champions League η έναν “τελικό” στη Premier League παρά το τελικό του Μουντιάλ.

Αυτά ως εισαγωγικό σημείωμα. Δεν σας λέω ότι ντε και καλά είναι σωστή άποψη αλλά τουλάχιστον να λάβετε στο νου σας ότι δεν ανυπομονούν όλοι με τρέλα να παρακολουθήσουν το Μουντιάλ. Όχι ότι τους κακοπέφτει φυσικά αλλά από το 2002 και μετά θα έλεγα ότι είναι περισσότερο μια διοργάνωση που γεμίζει τα καλοκαίρια μας και τίποτα παραπάνω. 

Στο δια ταύτα τώρα και στο πρώτο μας κείμενο για το Μουντιάλ θα ασχοληθούμε με τα τέσσερα φαβορί όπως έχουν χριστεί από τις στοιχηματικές εταιρείες. Βραζιλία,Αργεντινή,Γερμανία και Ισπανία κατά σειρά.

Ισπανία

Ξεκινώντας από τους “Furias Rojas” οι προετοιμασίες τους μπορεί να μπλοκαριστούν από τον πρόσφατο τραυματισμό του Diego Costa. στο τελευταίο του αγώνα με την Atletico Madrid απέναντι στη Barcelona. Ο άσσος των “Rojiblancos” σίγουρα θα έλυνε τη προφανή αδυναμία της Ισπανίας στο σκοράρισμα. Αν ο Costa δεν ξεπεράσει το τραυματισμό του οι Ισπανοί θα πρέπει να εναποθέσουν τις ελπίδες τους στον Fernando Llorente και σε τυχόν φορμάρισμα του κουαρτέτο τους στην Premier League Fernando Torres,Alvaro Negredo,Roberto Soldado και Michu.

Ίσως ο Del Bosque να εμπιστευτεί κιόλας για ακόμα μια φορά τον David Villa στη κορυφή της επίθεσης. Τουλάχιστον μπορεί να συνεχίσει να βασίζεται στο ταλέντο της μεσαίας του γραμμής. Θα είναι ενδιαφέρον να δούμε τι απόφαση θα πάρει σχετικά με τους ξεζουμισμένους Xavi Hernandez και Andres Iniesta. Το ζευγάρι της Barcelona έχει διαπρέψει στις τελευταίες υποχρεώσεις της Εθνικής τους ομάδας,όμως προέρχονται από μια μέτρια χρονιά με την ομάδα τους στη La Liga. Μπορεί να ήρθε η ώρα ο έμπειρος τεχνικός να δώσει περισσότερες ευκαιρίες στον David SIilva της Manchester City και τον Koke της Atletico Madrid,δύο δημιουργικούς μέσους να φανούν περισσότερο στο παγκόσμιο στερέωμα. Ωστόσο ο Del Bosque δεν θα υπολογίζει στον νεαρό μέσο της Bayern Munich Thiago Alcantara,ο οποίος αποκλείστηκε από τη διοργάνωση μετά από έναν τραυματισμό στα γόνατα του.


Στην οπισθοφυλακή της η ομάδα είναι δυνατή με τα φουλ μπακ να αποτελούνται από τους Alba,Azpilicueta,Juanfran,Carvajal οι οποίοι θα συνδυάζονται με τους Gerard Pique και Sergio Ramos. Με κάθε ειλικρίνεια είναι εκπληκτικό ότι αυτό το ρόστερ δεν συμπεριλαμβάνεται σε πιο υψηλή βαθμίδα για νικήτρια,ίσως και επειδή φαντάζει πολύ δύσκολο να κατακτήσει τέσσερις συνεχόμενες διοργανώσεις.

Γερμανία

Το 2010 αποκλείστηκε στα ημιτελικά από την Ισπανία και σε αυτή τη διοργάνωση θα παίξει με μερικά ερωτηματικά. Το πιο προφανές είναι ότι στην επίθεση εκτός του μπαρουτοκαπνισμένου Klose και του άπειρου Volland δεν έχει άλλο καθαρό επιθετικό. Η αμυντική γραμμή της Γερμανίας θα μπορούσε να θεωρηθεί η καλύτερη,ειδικά στα σέντερ μπακ της. Ο “βράχος” της Borrusia Dortmund Hummels και ο στόπερ της Arsenal Mertesacker έχουν καλή συνεννόηση μεταξύ τους όμως δεν είναι και οι ιδιαίτερα γρήγοροι ποδοσφαιριστές.

Στα άκρα της είναι δυνατή με τον Lahm,τον οποίο ο Low σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να τον χρησιμοποιήσει στα χαφ όπως κάνει ο Guardiola στη Bayern Munich. Μιλώντας για τη μεσαία γραμμή τα “πάντσερ” είναι πιθανώς τόσο ισχυρά σε αυτή θέση όσο η Ισπανία. Το δίδυμο που αποτελείται στο κέντρο της από τους Kroos και Schweinsteiger είναι σίγουρο ότι θα κυριαρχήσουν στη κατοχή. Λίγο πιο μπροστά τους ο Ozil θα είναι ο τροφοδότης για τους Marco Reus και Thomas Muller που θα κινούνται στον χώρο της επίθεσης ως ψευτοεννιάρια.

Αργεντινή

Οι ελπίδες της Αργεντινής στηρίζονται στο ταλέντο των μεσοεπιθετικών της. Αυτό σημαίνει ότι ο επιθετικός της Manchester City Sergio Aguero πρέπει να είναι υγιής μετά από μια σεζόν που είχε μια σειρά από τραυματισμούς. Επίσης σημαίνει ότι ο Lionel Messi πρέπει να ξαναβρεί την παλιά του εξωγήινη φόρμα. Το αστέρι της Αργεντινής ήταν χαμένος στα μεγάλα παιχνίδια της Barcelona,κυρίως απέναντι στους αγώνες με την Atletico Madrid στο Champions League και στη La Liga. Μάλιστα ορισμένοι οπαδοί των “Blaugrana” σύμφωνα με τη Marca αποδοκίμασαν τον Superstar τους.

Ο Messi δεν έχει καταπλήξει ακόμα σε ένα παγκόσμιο κύπελλο,όμως δεν είναι και τόσο αναγκαίος για την Αργεντινή αν συνυπολογίζουμε ότι στην επιθετική της γραμμή έχει τους Higuain και Lavezzi. Όποιος παίξει μπροστά θα στηριχθεί στον βασιλιά των ασίστ Angel Di Maria. Από τότε που μεταφέρθηκε σε μια πιο κεντρική θέση φέτος στη Real Madrid από τον Ancelotti έχει βελτιωθεί πάρα πολύ,σε βαθμό που έχει φτάσει τις 22 ασίστ. Αν τα αστέρια της καταφέρουν να έχουν συνέπεια και αποτελεσματικότητα η Αργεντινή θα είναι μια σημαντική απειλή.

Βραζιλία

Το παράξενο για την ομάδα της Βραζιλίας είναι ότι το υλικό της δεν φαίνεται τόσο Βραζιλιάνικο. Υπάρχει μια έλλειψη ταλέντου και επιθετικής ζωντάνιας. Ο Luiz Felipe Scolari επέλεξε περισσότερο παίκτες με καλή φυσική κατάσταση. Αυτό είναι περισσότερο εμφανές στη μεσαία γραμμή όπου οι Fernandinho και Paulinho περιπολούν. Υπάρχει επίσης χώρος για τον Luiz Gustavo της Wolfsburg και τον Ramires της Chelsea,δύο πολύ καλοί δρομείς του κέντρου. Το “μακιγιάζ” του κέντρου δεν είναι και τόσο μεγάλη έκπληξη.

Όταν ο “Felipao” κατέκτησε το Μουντιάλ με τη Βραζιλία το 2002 στηρίχθηκε σε μεγάλο ποσοστό στους Kleberson και Gilberto Silva,παίκτες για τη βρώμικη δουλειά και στους μαέστρους της Rivaldo και Ronaldinho. Στην κορυφή της επίθεσης ο ομοσπονδιακός τεχνικός της Βραζιλίας πήρε ψηλούς επιθετικούς και με δύναμη όπως ο Hulk της Zenit και ο Fred της Fluminense. Όλοι όμως θα περιμένουν πράγματα από τον Neymar. Ο νεαρός επιθετικός είναι υπό αυξανόμενη πίεση μετά την αποτυχία του τη πρώτη σεζόν στη Barcelona να επιβεβαιώσει τη φουσκωμένη φήμη του.

Εν κατακλείδι είναι δύσκολο να σκεφτεί κανείς γιατί η Ισπανία είναι τόσο υποτιμημένη με αυτό το πλούσιο και ποιοτικό υλικό που διαθέτει και γιατί η Βραζιλία παρουσιάζεται τόσο ξεκάθαρο φαβορί. Το πλεονέκτημα της έδρας δεν θα καλύψει τις τρύπες της σε επίθεση που δεν έχει κάποιο παγκόσμιο σταρ και συν τις άλλοις δεν έχει και τη πιο σταθερή άμυνα της διοργάνωσης.